Op de avond van maandag 27 oktober 2014 is in het hospice veel te jong overleden Jeroen Klunder. Hij werd 49 jaar en speelde tot november 2013 in HZVV-6 (Team Timmerman) en was ook altijd te vinden bij de teams van zijn dochter Tessa (dames-2) en zoon Mike (inmiddels de Weide B4).

Het moet in voorjaar 2007 zijn geweest dat Jeroen Klunder samen met ondergetekende het team HZVV F5 mochten leiden. Het team met de vele bijnamen (zwarte panter, levend schild, mini-neeskens, de pitbull, de stofzuiger, enz) werd dat jaar kampioen. Het was een teamprestatie. Jeroen speelde daarin een verzorgende rol. Altijd, maar dan ook altijd stond hij klaar voor deze kampioentjes. Kleine kereltjes die genoten van voetbal, samenzijn en plezier maken. Jeroen genoot daar ook van. Hij genoot daar zelfs zo van dat hij ook zelf weer ging voetballen. Na jaren niet gespeeld te hebben ging hij gewoon aan de slag. Bij HZVV-7. Het team van Schoemaker, Knol, Oostijen, Rundervoort, Hoekema, enz. HZVV-7 werd 45+/team 2, maar Jeroen ging gewoon op groot veld verder. Hij was later begonnen en zou dus ook langer door gaan. Jeroen werd ingedeeld bij team Timmerman, HZVV-6 inmiddels. Hij zou daar niet veel spelen. Van augustus 2013 tot november 2013. In die maand werd bij hem kanker geconstateerd. Op 26 oktober verhuisde Jeroen naar het hospice Willem de Boer. Rond de klok van 19.00 is hij daar op 27 oktober 2014 rustig ingeslapen.

Jeroen was een opgeruimde, ingetogen kerel. Hij leek daarin op zijn vader Jan Klunder. Beide betrouwbare mannen. Ze deden wat ze beloofden. Jeroen stond vaak even te kijken bij de wedstrijden, de wedstrijden van Mike, maar ook die van dames-2 speelster Tessa sloeg hij eigenlijk nooit over. Vele jaren heeft zich ingezet voor deze teams. Je kon altijd een beroep op hem doen. Hij genoot van de sfeer en de saamhorigheid in een team. Ik vroeg me wel eens af, of hij voor het voetballen weer was begonnen, of voor de gezelligheid. Het zal beiden zijn. HZVV-7 en nu ook HZVV-6 zijn gezelligheidsteams. Een biertje, een praatje, samenzijn dat was wat Jeroen naar HZVV bracht.

Jeroen stond afgelopen zomer nog even bij dames-2 te kijken. Zware operaties had hij achter de rug. Maar hij ging door, geen spoortje wanhoop in zijn stem. Na de zomer ging het minder met hem. Diverse uitzaaiingen. Weer onderzoeken en operaties. Pas nog maar weer naar het ziekenhuis in Amsterdam. Ook deed hij mee aan erfelijkheidsonderzoek. Om kennis te vergaren voor zijn kinderen. Jeroen was nog bij de Offerein Bokaal om HZVV-1 aan het werk te zien. Het was de laatste keer dat ik hem bij HZVV mocht ontmoeten.

Jeroen was een zorgzame vader, maar ook een bijzonder familielid. Recent werd bekend dat een wederzijds familielid van ons ook zwaar kanker heeft, Jeroen belt haar direct op om haar sterkte te wensen. Hij was zelf zeer ernstig ziek, maar was altijd betrokken. Dat tekent hem. J.J. Klunder, Jan Johannes Klunder, het was een privilege om met je samen te mogen werken. Vaya Con Dios.

Petra, Mike en Tessa veel kracht gewenst, nu deze lege plaats in jullie gezin, in jullie leven is ontstaan. Wij zullen Jeroen blijven herinneren zoals op de foto met de kampioentjes. En we zullen hem missen.

Namens bestuur en heel veel HZVV-ers,

Erik-Jan