Afgelopen vrijdag werd zeer terecht een HZVV-er geëerd door zijn club. Jarenlang mocht ik met hem optrekken. Daarom deze blog. Een verslagje van enkele van onze gezamenlijke belevenissen en een eerbetoon. Blog over voetbalvriend Cor Timmerman . Vele decennia lang mocht ik onder zijn bezielende leiding als linksbuiten de groene grasmat betreden. Inmiddels vergader ik zo veel als hij voetbalt…..een blog omdat  Cor op vrijdag 10 januari 2020 geëerd werd met de zilveren speld van het erelidmaatschap van HZVV. Dat hadden we in augustus 1989 niet gedacht.

Het is augustus 1989 als HZVV-4 uit elkaar valt. Spelers gaan studeren, vinden werk, hebben strenge vriendin of verhuizen (zelfs naar buitenland of verre provinciën). Er blijven echter 2 spelers over. Jurrie Giethoorn uit een roemrucht HZVV-geslacht en ondergetekende. Een vreemde knap die ooit in 1979 in HZVV C-13 per ongeluk op voetbal was gekomen. Ondanks dat zijn vader vele decennia gymnast was en zelfs 25 bestuurslid waaronder 16 jaar voorzitter, wilde deze roodharig eigenwijze knaap op voetbal. Na omzwervingen in vele lagere elftallen en een doorzettingsvermogen waar je u tegen zegt, kwam ik in het vierde elftal van Menno Kikkert terecht. Dat vierde elftal dat mocht ik 2 jaar dienen. Tot dat dit team in elkaar zakte. Het bestuur had vervolgens de lumineuze gedachte om HZVV-9 te promoveren tot HZVV-4. Daaraan was echter één voorwaarde aan verbonden. Het team moest één speler (Jurrie was inmiddels naar v.v. de Weide verkast) ‘er bij nemen’.

Cor staat hier in de midden met keeperoutfit uit de periode van EK’88. Naast hem links Bert en dan ondergetekende.

Zo kruisten in 1989  onze wegen. En 30 jaar later mocht ik getuige zijn van het eerbetoon aan de jonge man met blonde krullen die dit nieuwe HZVV-4 in de benen wist te houden. En terecht. Hij heeft zich altijd zonder enige beloning of verdienste ingezet voor HZVV. Een man die het familiegevoel van HZVV personifieert. Hij is HZVV.
Het is 2016 als Cor met HZVV-6 in Pesse na 36 jaar spelend lid te zijn geweest van HZVV voor het eerste kampioen mocht worden. Vele voetballers zijn wel eens kampioen geworden in de jeugd. Spelers zoals Cor en ikzelf mochten in de lagere jeugdteams met hoge uitzondering het zoete van een kampioenschap proeven. Cor moest daar 36 jaar op wachten. Met de zandtransport van Steenbergen van Pesse naar Hoogeveen vervoert en daar feest gevierd. Zelf was ik er getuige van, spelen doe ik al jaren niet meer. Helaas.

Eindelijk!

Met Cor Timmerman en de andere voetbalmusketiers mocht ik van 1989 tot ergens in de jaren 2000 voetballen. Toen ik afgestudeerd was en penningmeester van HZVV werd ging het mis met de actieve voetballoopbaan. Cor niet. Cor ging ondanks al zijn vele activiteiten gewoon door als speler. Dat waardeer en respecteer ik enorm. Inmiddels wordt hij op 10 mei al 52 jaar en nog steeds staat hij bij HZVV-6 (een helft?) op de goal. Nog steeds zie ik hem na zijn eigen wedstrijd in voetbaltenue even het laatste kwartiertje bij HZVV-1 meepikken. Nog steeds traint hij elke week. En is hij ook een slanke sportieve man. Schaatste ooit de Elfstedentocht (met Cor en Rolf) en organiseerde, organiseerde omdat het zijn lust en zijn leven is. Samen deden we op een gegeven moment niet zo veel meer. Mijn bijdragen aan carbitschieten of E+F-toernooi zijn nihil, wat we wel samen deden was bijvoorbeeld het kampioenschap der vierde elftallen. Met teams uit heel Nederland. Wel bijna 100% zaterdagteams, maar echt teams tot ver uit de bollenstreek. Rijnsburgs Boys-4 bijvoorbeeld, die soms een vracht bloemen (van de veiling) meenemen of allerlei zaterdag top teams uit Gelderland, Overijssel, Friesland, Groningen (veel oud-HZVV-ers) en Drenthe (ACV met name). Met Leeuwarder Zwaluwen die met de trein kwamen omdat niemand auto wilde of kon rijden….

Leuke dingen hebben we gedaan. Snertlopen organiseren, HZVV-chanty-koor, even de uitslag van Sparta bij het klaverjassen, bowlen en dan met de bowling schoenen aan thuiskomen, barbecueën met het jaaroverzicht van het afgelopen seizoen en vele thuis- en vooral uitwedstrijden. Uit naar Urk in mijn Fiat Multipla. Op eens wilde iedereen met mij meerijden. Je kon in zo’n Auto namelijk heel gemakkelijk de voorstoel neerklappen en had dan een prachtig klaverjastafeltje. En terug even langs de Fanfare in Giethoorn om wat te eten…

Toen dochter Sharon geboren werd mocht ik de wens uitspreken dat ze het Nederlands Vrouwenteam zou halen. Het is uiteindelijk door een HZVV-speelster gedaan….maar dat liep anders. Cor was wel echter ook voor de teams van zijn kinderen paraat. Voor de teams van zoon Luc en Mick stond hij altijd klaar. Is zoonlief Luc nog een hardwerkende middenvelder, Mick treed wel in de voetsporen van vader Cor en is keeper. En als voetbalvaders weten we allemaal dat dit bijna net zo mooi is als zelf voetballen!

Cor Timmerman krijgt terecht de titel van erelid van HZVV. Hij deed namelijk nog veel meer (en ook heel lang). En de meeste activiteiten organiseert hij al meer dan 20 jaar. Zo werd afgelopen oudejaarsdag het Open Drents Kampioenschap Carbitschieten al voor de 21ste keer bij HZVV gehouden. Vele vrijdagavonden en jarenlang organiseert Cor het teamklaverjassen bij HZVV. Ooit heeft hij met Rolf Buikema en anderen het al genoemde Nederlands Kampioenschap der Vierde Elftallen georganiseerd.

Een andere bijzondere activiteit die Cor (ook weer met hulp van enkele teamgenoten) organiseerde was een benefietwedstrijd voor slachtoffers van de vuurwerkramp in Enschede. Een wedstrijd van HZVV-4 tegen een team van AMA’s uit het AZC. AMA stond voor alleenstaande minderjarige asielzoeker. Deze wedstrijd leverde een mooi bedrag aan intersportbonnen op die ondergetekende namens HZVV en met name toenmalige HZVV-4 naar Sparta Enschede mocht brengen om spelers die alles kwijt waren te helpen om weer voetbalspullen te kopen.

Natuurlijk is Cor al jaren de man achter ‘het rad van fortuin’ wat zorgde voor leuke opbrengsten voor één van zijn meest geliefde activiteiten: het E + F-toernooi bij HZVV. In juni van ieder jaar organiseren Cor en al zijn handlangers een prachtig toernooi voor de kleinsten onder de voetballers. In de ochtend de F-jes en in de middag de E-tjes. Ondanks dat dit niet meer de leeftijdsaanduidingen zijn, heet het toernooi nog steeds zo. Je zou het echter ook de Timmerman-cup kunnen noemen…..zo kunnen we nog wel even doorgaan om te spreken over de inzet van Cor bij snertlopen, kampioenschappen en wedstrijden tegen BVO’s. Overal droeg hij zijn steentje aan bij.  Een speler en een regelneef met rood-wit-bloed. Een erelid die waarlijk de eer van HZVV toekomt.
EJK

 

Ik schreef herhaalde over het ‘fenomeen Timmerman’. Ik heb ooit al mijn verslagen nog online gezet en daarom deze linkjes:

http://www.kreuzeman.nl/verslagen-1996-1997/ (scroll naar verslag 3 ‘het fenomeen Timmerman’)

Hierbij beschrijf ik het felicitatiemoment wat Cor organiseerde als een speler een doelpunt had gemaakt.

Bloed aan de pet (1998)

Een wedstrijd op het oude veld-2 van HZVV waarbij Cor flink geraakt werd. Het leek gelukkig erger als het was. Getuige het feit dat Cor een week later al weer kon spelen. Met dezelfde pet op zijn hoofd. Nu wel een pet met bloed d’r nog an….

https://www.hzvv.nl/artikel/na36jaareindelijkkampioen/

Verslag op de HZVV site van het eerder genoemde langverwachte kampioenschap.