Seizoen 1994/1995
alle verslagen
Nu wij traditioneel weer mogen genieten van de gastvrijheid van de familie Timmerman is het een goed moment om terug te zien op een wederom geslaagd seizoen. De vierde plaats die HZVV-6 behaalde in de tweede klasse smaakt duidelijk naar meer. Maar naast sportieve prestaties herinneren wij, in dit seizoen waarin de zesdianen massaal aan het huizen kopen zijn geslagen, ook nog zaterdag 17 december. Hoewel het zesde op die zaterdag, zo vlak voor kerst, een belangrijke uitwedstrijd won, blijft toch de glijpartij van onze libero Jan N. ons het beste in herinnering. Daarnaast natuurlijk ons bezoekje aan het WZA en dat Jeroen (bijna) alle slaatjes in de wachtruimte opat. Wij hopen dat hij net als ons nieuwste aanwinst (vorig seizoen ook al een aanwinst) Wiebe de Jonge, ook rustig kan revalideren.
Dit seizoen bleef Cor Timmerman consequent ons doel verdedigen en het moet gezegd het gaat ieder seizoen nog beter. Op linksback heeft Marco Nienhuis zijn plekje gevonden, nu moet hij nog wat van de rust van Berry uitstralen en vooral niet binnendoor kappen. Na het wegvallen van Jan heeft met name Jeroen laatste man gespeeld. Hij deed dit zo goed dat HZVV-6 hem toch graag terug ziet op het middenveld, misschien dat hij daar zijn neus heel kan houden. Mogelijk dat aanwinst en routinee Klaas Spitse Jan Nijmeijer voorlopig kan vervangen. Als voorstopper deed zich een openbaring voor. Bert Eising speelt als Fernando Couto in de mandekking op menig Drentse spits. Op rechtsback lijkt Berry steeds rustiger te gaan voetballen, vooral de lippen kan hij nu goed op elkaar houden, daarnaast hoopt het zesde dat hij zijn nieuwe hobby (tuinieren) op een laag pitje zet.
Na de winterstop keerde sjouwer Henk Koster terug op midmid. Linksmidden Cor Schelhaas speelde solide wedstrijden en hem werd meerdere malen de kans geboden om de diepte in te gaan, hij schreef dan ook enkele mooie goals op zijn naam. Verder speelde op het middenveld onze mini-Jan-Wouters Jaap UW die de laatste jaren met name tijdens de trainingspartijtje opvalt, ook Rolf speelde ondanks al zijn organisatie-beslommeringen een aantal goede partijen, wij hopen dat hij wat minder van 40 meter op het doel gaat schieten. Op de rechterflank of als voorstopper weet Marcel Blokzijl ons spel naar voren te stuwen, daarnaast heeft hij natuurlijk goede kontakten met onze sponsor. Hoewel inmiddels vertrokken heeft Bernard Beeftink toch ook menig zweetdruppel voor het zesde verloren en hij scoorde zelfs éénmaal (angelslo; uit). In de spits keerde Hareld Oldewening terug in Nederland en naar enkele aanloopproblemen bleek hij de enige spits te zijn die Owen op snelheid bij kon houden en zij boden elkaar dan ook meerdere malen niet te missen kansen. Owen, in zijn laatste seizoen bij het zesde (hij gaat naar de onsportieve Ramon Jonkman), scoorde toch nog 20 keer. Daarnaast kreeg hij vele assists op zijn naam geschreven. Op linksbuiten stond meestal een speler die het onder de wedstrijd zo druk heeft met het maken van aantekeningen dat e.e.a. wel eens wat langs hem heen gaat.
Hopende op een opnieuw gezellig seizoen,
2. Het zesde wacht met smart op W. de J.
Ook wel Hypo-boys komen niet tot scoren
Maanden heeft u moeten wachten op nieuws over het zesde elftal van uw HZVV. Maanden hebben wij moeten wachten voordat we, geheel vernieuwd, mochten aantreden om de club-eer te verdedigen.
Het zesde heeft niet alleen nieuwe (fysiek sterkere) spelers aangetrokken, zij is ook, tamelijk fortuinlijk, in het bezit gekomen van een geweldige sponsor. Reeds vele jaren werd HZVV-3 gesponsord door “Hypotheekcentrum Hoogeveen”, echter met Joegoslavische situatie van het derde in het achterhoofd (volledig uiteengevallen en opgedeeld) moesten de “shirtjes van Brink” toch een goede bestemming vinden. Daarbij betekende dit voor “Brink” gelijk een verdubbeling (van 3 naar 6) en nadat de heer Brink daarop opmerkzaam was gemaakt door onze inside-man bij “Brink”, is het zesde de zeer trotse drager van deze nog zeer comfortabele outfits. Dit leidde overigens wel tot een tweetal geheel nieuwe probleem- of zo u wilt conflictsituaties bij het anders zo homogene Zesde (lijkt geheel niet op Feij’noord!): Ten eerste hebben de Hypo-shirten rugnummmers (sponsorgelden worden berekend aan de hand van het aantal keren dat “Hypotheekcentrum Hoogeveen” genoemd worden in clubblad, overigens kunnen potentiële sponsors als Hypotheekvisie, Huis & Hypotheek, de Hypotheker, NVM Hypotheekshop etc. zich melden bij C. Timmerman tel. 67978, u moet begrijpen dat gezien onze loyaliteit met Brink Assurantiën zij met aanzienlijke betere aanbiedingen moeten komen, echter co-sponsoring blijft bespreekbaar). Dit leidde tot een langdurige discussie over het Ajax of PSV-systeem t.a.v. van de toekenning van de nummers. Zo speelt Jan Nijmeijer op 3 (Ajax-systeem) maar wil hij nummer 11… Uiteindelijk blijkt het niet mogelijk om iedereen een vast nummer te geven aangezien de nummers 15 en 16 niet aanwezig zijn. Nu blijken er een aantal spelers de HZVV-6-shirt-verzorger Berend de Jonge al bij het hek op te wachten om “hun” shirt in ontvangst te nemen. Na verluid heeft Berrie al enkele aanbiedingen ontvangen om van huis opgehaald te worden. En dat wil wat zeggen wat onze man op 2 (rechtsback) woont immers te H’veld. Berrie stond overigens wel open voor deze voorstellen, zoals bekend moet hij zich zaterdagsmiddags om 17.30 melden bij de hoofdingang om (na blaastest) plaats te nemen naast zijn chauffeuse, die hem vaak ontevreden erop moet wijzen dat het reeds 17.45 uur is!
Het tweede probleem betreft onze Jaap UW (bekend van de volleybal sponsorende en gelijknamige verzekeringsgigant uit Hoogeveen e.o.). Vooraf rees het vermoeden dat onze Jaap commercieel-ethische bezwaren zou hebben tegen de shirten van “Brink”. Gelukkig meende Jaap dat de shirten betrekking hebben op alle Hypotheekadviseurs van Hoogeveen. Daarbij is hij overtuigd van de kracht van “zijn” bedrijf dat wel reclame durft te maken voor een collega (citaat J.U.W. dd. 24-9-94).
Goed, ter zake; op zaterdag 17 september wint het zesde/hypo-boys de uitwedstrijd bij ACV-6 met 0-2. Wiebe de Jonge staat helaas voorlopig nog wel even langs de kant, maar tweede seizoenhelft zal hij zijn opwachting maken. Overigens staat de schrijvende nummer 11 (voorheen linksbuiten) ook oververmoeid langs de lijn, het loodzware voorbereidingsprogramma heeft hier duidelijk een eerste slachtoffer gevonden (5-0 verlies tegen het huidige vierde en 14-1 verlies tegen het zeer gemotiveerde VVAK-2). Daar staat tegenover dat aanwinst Bernard Beeftink gelijk naar behoren funktioneert en geenszins last heeft van aanpassingsproblemen. Het zesde is content dat hij een stevige bijdrage levert aan de fysieke omvang van het fris-gepromoveerde HZVV-team. Bernard is dus ook onmiddellijk benoemd tot stand-in van Jan Nijmeijer, iets wat hij gezien zijn fysiek met gemak aankan.
Zaterdag 24 september staat de wedstrijd in en tegen SVBO op het programma. Het zesde is beducht voor het harde spel van SVBO, echter daarmee is gelijk het debuut van de met verlof-zijnde-luchtmobiele-in-Screbrenica-zeer-bekend Hareld Oldewening verklaart. Iemand die Bosnië gewend is kan zonder moeite de iet-wat-ruige spelstijl van de Oost-Drenten weerstaan. Ook Hareld maakt een goed debuut bij de Hypo-boys, helaas kan hij dit niet vieren met een overwinning. Het Zesde-hypo-team verliest met 2-1 van SVBO-7. Een geheel onnodige nederlaag!
Hadden we wat meer geluk gehad met Henk’s kopbal, was Owen wat meer op toeren geweest en had hij de altijd mee-lopende Buizend Bert gezien en had de scheids gezien dat men niet op Cor Timmerman z’n teentjes stond, maar op z’n hand dan was de uitslag geheel anders geweest. Tien-bier-voor-de-houtzagerij kan onze Cor nog steeds met visuele ondersteuning bestellen en zijn keepen zet zich ook voort in de lijn van vorig jaar!
Aan de reserve-spelers heeft het niet gelegen deze middag, want ook bij het zesde is sprake van vergaande professionalisering: zelfs 3 spelers stonden reserve, maar helaas wilde Cor zelf niet gewisseld worden, dus neemt de strijd om een basisplaats sterk toe. De trainingen schijnen nu al mee te wegen voor het vaststellen van de 13-“basis”-spelers. Bij het zesde dient men tegenwoordig zelfs op tijd te komen en een warming-up mee te doen. Ook op zaterdag 1 oktober verliest het zesde met 2-1, ook nu had er meer in gezeten, echter Noordscheschut 5 speelde net iets slimmer.
Dan is om zeer twijfelachtige reden het halfjaarlijkse-klaverjas-kampioenschap om de C.Timmerman-bokaal reeds gehouden op vrijdag 23 september. Dat dit een week van te voren wordt aangekondigd is eigenlijk geen stijl, mogelijkheid om oefenen had ik dus helemaal niet meer. Dat geldt ook voor Marcel en Jeroen die ook in de onderste regionen te vinden waren toen de eindscore werd opgemaakt. De “alteveerse” Corren visten echter ook achter het net: een nieuwkomer aan het klaverjasfirmament nam de bokaal over van de altijd op feestjes aanwezige John Kikkert: Marco Nienhuis. Hij speelde dan ook gelijk een solide partij, de volgende dag, in Barger-Oosterveld. Cor Timmerman moest in het altijd gezellige Koetshuis, een enkele van zijn spelers tot de orde roepen toen deze voor 20.30 (aanvang van de avond was 20.15) de eerst gehaktbal (met sate) wilden bestellen. Opmerkelijk dat Jeroen de volgende dag gewisseld werd.
Dan dien ik nog even terug te komen op de reden dat het klaverjastoernooi vervroegd gehouden is. Vele van de spelers van het zesde hebben reeds ontdekt dat de balcirculatie en door de balbeheersing door goed voetenwerk in de 2de klasse veel beter moet, als de Hypo-boys volgend jaar niet weer terug willen zijn bij CEC-3 en VEV-6. Daarom gaan zij massaal vrijdags-avonds naar trainingscentrum Brugma (of was het Koning). Dat typeert de instelling van de zesdiaan, of staan er nog een hoop bruiloften op het programma……
Postscriptum
Aangezien de historici van HZVV-6 veel waarde hechten aan het ook de accountants zo gewaardeerde begrip “volledigheid”, zijn de stukjes aangepast aan het veertiendaagse karakter van “HZVV clubnieuws”. Wij vinden een wekelijks clubblad leuker (maar wij hoeven dan ook het clubblad niet te vouwen…..)
Met vriendelijke groeten,
Spuit 11,
3. Het geluk verspeeld? En het Zesde moet pissen.
Dit seizoen heeft nog niets vernomen van uw zesde, het is niet zo dat wij onze prestaties angstvallig geheim trachten te houden, maar wij moeten nog ernstig wennen aan het nieuwe 14-daagse clubblad. Wij zijn geen voorstander, wij dachten dat het clubblad oude stijl kostendekkend was en waren in de veronderstelling dat er geen gebrek aan kopij was. Goed u zult dus één keer in de veertien dagen kunnen meegenieten van de belevenissen van het Zesde elftal. Een elftal dat overigens verder gaat onder de sponsornaam Hypo-boys. Sinds het oude derde elftal op gehouden heeft te bestaan, heeft het Zesde dat genoeg had van de vele horeca-sponsors, via haar inside-man bij Brink Assurantiën, beslag weten te leggen op de shirts van het “Hypotheekcentrum Hoogeveen”. U kent dit adviseurscentrum vast wel. Het is gevestigd aan Stationsstraat 18 te Hoogeveen. Enkele spelers hebben al belangstellend opgemerkt dat “zij haar nog niet kenden”. En met zij wordt dan de duistere dame uit de Brink-advertentie bedoeld. Het animo voor de aanschaf van een eigen huis is bij het Zesde behoorlijk toegenomen. Een persoonlijk hypotheekadvies van deze gedeeltelijk onzichtbare nimf behoort dan tot de gepermitteerde mogelijkheden. Overigens onthoudt Marcel zich van commentaar, onder de huidige ARBO-wetgeving is dat ook verstandiger, je bent zo ongewenst intiem met je collega’s, zelfs via het clubblad.
Daarnaast hopen de spelers van het zesde nu dat zij qua aansprakelijkheid (tackels door Marco…) en arbeidsongeschiktheid (blessures van Jan N.) collectief soepele afspraken met onze nieuwe sponsor kunnen maken, overigens is een setje nieuwe sokken ook van harte welkom. Wij wisten niet die jongens van het oude derde zulke korte beentjes hadden…
FDC Hypotheekcentrum Hoogeveen voert de slogan “grootmeesters in hypotheken” vandaar waarschijnlijk de verwantschap met het Zesde. Al jaren “grootmeesters in plezierig voetbal“. Hoewel oude gebruiken komen bij het zesde ook onder druk te staan. Toen wij in de voorbereiding op deze competitie met 14-1 verloren van VVAK-2 (reeds weken in training), een tegenstander vergelijkbaar met het niveau wat wij dit jaar dachten te treffen, werd er nog volop gezongen in de kleedkamer. Echter nu het seizoen voor de hypo-boys 5 wedstrijden lang is, is de stemming al gespannen. Stress bij HZVV-6. Na VIJF wedstrijd hebben bij 2 punten. De eerste wedstrijd bij ACV-6 werd door het zesde met 0-2 gewonnen, echter het vermoeden rees dat daar al zoveel geluk verspeeld was, dat wij ons die de rest van competitie wel eens zou kunnen gaan ontbreken. Daarbij was onze nieuwe mannetjesputter in de spits, loopwonder Wiebe de J. nog lang niet hersteld van zijn scheenbeenbreuk. Na twee wedstrijden gaat dan onze man van “de 7-voudige thriatlon” Henk Koster onder het mes en u begrijpt het zesde komt loopvermogen te kort. Dit uit zich vaak tegen het einde van de tweede helft. In de wedstrijden tegen SVBO (een middenmoter, maar 2-1 verloren), Noordscheschut (koploper, 1-2 verloren), Angelslo (koploper 1-3 verloren) en dit weekend SCN-2 (middenmoter, 5-2 verloren) vielen de meeste doelpunten in de periode van het laatste half uur. Dit geeft te denken over de conditie en de mentaliteit van het zesde. Hoewel er iedere woensdag door ongeveer 10 man getraind wordt, blijkt het voor het zesde niet mogelijk om zo gemakkelijk als vorig seizoen om haar wedstrijden te winnen. Het zesde kan niet wacht op een bevlieging van Owen of een actie van Henk, er moet geknokt worden. Dat is dus een forse omschakeling. Daarbij speelt het zesde dit seizoen voor het eerst in de PSV-opstelling (waar zouden die ideeën toch vandaan komen…?) met Jaap en Rolf als diepgaande (buitenste) middenvelders, zeg Numan en Vink en Bert en Owen in de rollen van Nilis en Ronaldo. Gezien onze positie op de ranglijst begrijpt u dat wij het nog niet helemaal begrijpen. Maar er is hoop, dat wist natuurlijk al lang en ook die slogan pas bij fijnzinnige jongeren als het zesde, echter ook in een andere context gloort er hoop: alle tegenstanders waren zeer te spreken over het voetballend vermogen van het zesde. Wellicht denkt u dat is “een doekje voor het bloeden”, misschien in ons geval een heel laken, maar serieus er wordt tot de 60, 70-ste minuut lekker gevoetbald bij de Hypo-boys. De bal gaat goed rond en er worden mooie acties gemaakt. Helaas volgt er maar zelden een doelpunt, kan de tegenpartij rustig wachten op een foutje in onze verdediging en de twee punten meenemen.
Misschien is er nog een ander probleem bij het zesde, een probleem dat heel wel getypeerd kan worden door een spreekwoord: “Pissen gaat voor dansen”. Jongstleden woensdag was het gespreksonderwerp van de avond, onder de training (!) de danspasjes die één van de zesdianen op de danscursus had geleerd. U moet weten dat deze zesdiaan de cursus van dinsdag had gevolgd, terwijl de rest van de zesdianen vrijdagavond nog moest. Okay, je moet wat over hebben voor een volledige en culturele opvoeding, echter het moet niet ten koste gaan van het voetbal. Een enkele speler neigt er zelfs na om 1-2-3-4, 1-2-3 over het veld te lopen en met veel gratieuze draaiingen de tegenstander uit te spelen. Na afloop wordt er dan over gediscussieerd of er sprake was van een quick-step of een wals. Als u het mij vraagt was het meer quick, quick en vooral SLOW. U begrijpt het zesde moet nodig pissen!
M.vr.gr. a-ritmische
Recentelijk heeft u vast wel vernomen dat in Nederland een toenemend aantal mensen last heeft van “vallende-bladeren-depressiviteit”. Nu de winter nadert en de voetbalcompetities weer volop draaien zijn er mensen die last hebben van een soort loomheid en lusteloosheid, die naar het schijnt te verhelpen is met “licht-therapie”. Ook het Zesde, tegenwoordig de hypo-boys genaamd, hebben heeft last van toenemende depressiviteit. Echter dat is weer een heel andere vorm, namelijk de “vallende-doelpunten-depressiviteiten”. Op de meest ongelukkige tijdstippen krijgt het zesde tegendoelpunten te werken. Momenteel zijn wij met allerlei elftallen van HZVV ook in lichttherapie. Iedere woensdagavond gaan wij anderhalf uur onder zo’n 12-tal lampen staan en komen daar geheel opgelucht onder vandaan. Het zesde wil dan ook voorstellen om haar thuiswedstrijden op zaterdagmiddag te mogen spelen op het trainingsveld met de verlichting aan. Ongelukkige tegendoelpunten: sinds het begin van de competitie heeft het zesde meerder malen met minimale cijfers verloren van enkele (huidige) topploegen en daarmee beslag weten te leggen op de derde plaats van onderen. De laatste twee hebben, in tegenstelling tot uw hypo-boys, helemaal geen punten. Degradatie hoeven wij ons dus dit jaar ook geen zorgen meer over te maken. Reeds jongstleden zaterdag begon de lichttherapie haar vruchten af te werpen: er werd met 3-2 gewonnen van één van de twee genoemde toekomstige degradanten en tevens afscheid genomen van de derde plaats van onderen. En pakken we er de twee zekere punten van de inhaalwedstrijd bij dan staan de hypo-boys op nog maar 3 punten van de koploper! De hypo-boys hebben dus nog volop perspectieven in de reserve tweede klasse B.
Opmerkelijk is overigens dat voormalig libero Jeroen B., hij was te licht bevonden voor deze positie (letterlijk), één van de twee topscoorders van uw Hypotheekpromotors is geworden (2 maal een penalty).
Wellicht vraagt u zich reeds enige regels af waar dat hypo-gedoe nu vandaan komt. Helaas is van ons heen gegaan het oude Derde. Vorig jaar overigens een tamelijk willekeurig samengevoegd stelletje. Nadat het zesde vol piëteit afscheid genomen had van het oude-derde, werd snel besloten dat de één z’n heengaan de ander z’n nieuwe shirten zou moeten zijn. Razendsnel werd er door het zesde, middels haar inside-man bij Brink Assurantien, Marcel B. te H. beslag gelegd op deze outfits. De vraag zal overigens blijven of uberhaupt iemand belangstelling had voor deze shirts. Maar aangezien het zesde “haar” nog niet kende en zeer bereid was te nadere kennismaking zijn wij van harte in staat om reclame te maken voor de deskundigheden van mevrouw I. de Roo-Everts. Zelfs al doet haar naam vermoeden dat zij het wilde vrijgezellen-bestaan al reeds vaarwel gezegd heeft. Hoewel wij zeer verheugd zijn om geen reclame meer te hoeven maken voor de Hoogeveense horeca (we brengen er toch al genoeg geld naar toe), hopen wij dat onze nieuwe sponsor nogmaals in de buidel wil tasten. De bij de hypo-outfit horende sokken zijn, na herhaalde wasbeurten, gekrompen tot pupillen-omvang. Met andere woorden de reclame-makers voor het FDC Hypotheekcentrum, kortweg hypo-boys, over het algemeen helden op sokken, zouden dat dan toch wel graag op een passend formaat willen doen. Wij willen als uithangbord van Brink fungeren, echter wij willen dat dan ook goed doen. Onze slogan luidt dan ook “Brink en de hypo-boys op weg naar de gezelligste klasse”.
Het zesde is niet tevreden over de nieuwe frequentie van ons clubblad. En helemaal niet over de nieuwe deadline. Als gezonde gereformeerde jongens zijnde, waren wij ook niet voor de zondag, echter om na viertien dagen nog stukjes te lezen van een stelletje halfzachte bierbuiken op te kleine sokken, daar zit toch niemand op te wachten. Wij dachten dat het clubblad rendeerde? Waarom dan toch deze cliënt-onvriendelijke move?
U hoort nog van ons, maar niet via dit medium. Een ander medium wordt overwogen. Hoewel, Yomanda lijkt ons bij nader inzien ook niet zo’n geschikt medium, stel je voor! De meeste spelers van het zesde maken al van de vreemde bewegingen in het veld. Mogelijk dat u het voorlopig moet doen met ons publicatie-bord in de kantine; na de vestibule van het HZVV-klubhuis twee maal links af.
Met vriendelijke groeten, een teleurgesteld EBJK.
Dat hoor je nog al eens: op bijvoorbeeld de linkervleugel leed HZVV dom balverlies en meteen ontstond een gevaarlijke situatie voor het doel.
Zaterdag 5 november van dit jaar (ja, ja de actualiteit is de mooiste tijd) leed het zesde ook balverlies. Niet op de gebruikelijke wijze door een snelle beweging binnendoor van de toch wat trage linkerspits, maar letterlijk door DIEFSTAL.
Achteraf realiseerden wij ons ook wel dat Hoogeveen te kampen heeft met allerlei vormen van probleem- en veelal “kans-arme” (wat dat ook mag betekenen?) jongeren, die net als alle kinderen van het de sloppenwijken van Rio hun enige redding, hun enige vluchtweg uit de bedrukkende wereld van drank, drugs, armoede en andere narigheid, zien in het door ons zo beminde voetbalspelletje. Maar dat ze tegenwoordig al zover gaan, nee dat hadden de zesdianen niet gedacht.
Wij dachten dat iedere doorsnee crimineel toch nog enig respect in zijn binnenste zou mee torsen over deze aardkloot. Tenminste enig respect voor het zo moedig, door Cor T. te H., bij elkaar geschrapte bezit van HZVV-6. Op 5 november traden wij op veld VIER (4!) aan tegen het net boven ons geklasseerde DZOH-2 (het “de Weide” van Emmen). Let wel op veld VIER. Overigens een veld waar onze voorkeur toch al niet naar uitgaat, maar over subsidie-problematiek willen wij nu niet schrijven. Daarvoor bent u op vrijdag 2 december van harte uitgenodigd op de bijeenkomst van het CDJA. Een bijeenkomst die als titel draagt: “Toegankelijkheid van de Hoogeveense sport; 1995-1998”. Op deze discussie avond zullen politiek-enthousiaste jongeren en u, de wethouder Leicht van Sportzaken aan de tand kunnen voelen over de sportzaken zoals die in de lange termijn begroting van 1995-1998 worden toegelicht. Overigens is een nieuwe tennisclub echt nodig in Hoogeveen. In de Weide zitten immers veel potentiële leden. Nou vraag ik U: potentiële leden. HZVV heeft al jaren honderden leden die ieder jaar in de zandbak trainen of langzaam het gras zien sterven onder de nikes, adidassen of pumas. Maar goed dat is preken voor eigen parochie. Kom dus naar de CDJA bijeenkomst. Voor informatie kunt u het secretariaat van het CDJA bellen: 21121.
Maar goed wij traden dus aan op veld VIER. Tegen DZOH. Laat nu een van die spelers van DZOH waarschijnlijk vroeger in het Engelse voetbal (“bij Elim” klinkt zo denigrerend) gespeeld hebben. Hij geeft na ongeveer 15 minuten de bal een hijs en wij zien deze leren genotsbrenger verdwijnen over de heg op de verste rijbaan van de Valkenlaan. Vol verwachting klopt ons hart als er weer een fietser gevraagd word om de bal terug te gooien, aangezien het zesde slechts één GOEDE wedstrijdbal heeft (commerciële man Cor T. te H. heeft overigens wel nieuwe handschoenen……). Maar geen enkele cyclist is daar toe bereid. Gelukkig is reserve Bert E. (Buizend Bert) al op weg naar het gat in de heg. Hij trekt nog even een sprintje over de middenberm (riskant: ecologisch onderhoud) en ziet nog juist een metallic grijze Nissan Sunny stoppen. Bert en heel het zesde komen tot rust. Gelukkig is er toch nog iemand zo beleefd om de bal terug te gooien naar de sportende plaatsgenoten. Bert komt langzaam tot stilstand en kijkt vol hoop naar de automobilist die aanstalten maakt om de bal terug te gooien. Bert roept de automobilist toe: “Hei, gooi die bal effe”. De bij-rijder laat ons echter achter met een bittere smaak in de mond, zo’n geur van bloemkool die de mensen hebben gegeten waar jij op bezoek moet, zo’n gevoel van witte sokken onder een donkerblauw kostuum op een sollicitatie-gesprek, een emotie van vallen de bladeren en lange donkere maanden, een gevoel dat iedere voetballer kent: je komt op een zonnige zaterdag op het HZVV-terrein en de wedstrijd is afgelast omdat het ’s ochtends gedauwd heeft, zo’n rot gevoel hadden de spelers van het zesde en Bert in het bijzonder. De bij-rijder roept Bert toe:”Hei, bekijk het effe” en springt in zijn modale middenklasser. Het zesde vol verbijstering achterlatend op veld VIER. Zelfs Bert, menig tegenstander ziet tegen zijn imposante uiterlijk op (men kent gelukkig zijn zachte innerlijk niet), staat even met de handen in het haar. In Bert z’n geval duurt dat overigens nogal even, dus moet de wedstrijd met enige vertraging voortgang vinden met een bal waar het eerste niet mee wil trainen.
Onze oproep is dus tweeledig: (1) kent u een kans-arme automobilist met een Sunny die plotseling hevig aan het trainen is geslagen met een mooie witte bal met blauwe vlakken. En (2) heeft u tegen het einde van het jaar niet een kleine bijdrage over voor een nieuwe bal voor het zesde? Verzekerings-ondernemers van Hoogeveen u weet inmiddels dat HZVV-6 de naam van Brink Assurantiën promoot in Hoogeveen e.o., u wilt toch niet onderdoen voor uw collega?
Een beroofde EBJK.
Beste HZVV-ers nu even iets heel anders. U weet dat Serviërs alle middelen inzetten om Bosniërs te verdrijven uit Bosnië-Herzogovina. Sommigen zeggen dat dit een ethisch conflict is, andere een poging van fascisten om een groot Servië tot stand te brengen en anderen interesseert dit niet. Zij houden zich liever bezig met de wedstrijd tegen Angelslo-4 of nog erger met de wedstrijd Twente-PSV. Echter de toestanden in Bosnië staan niet zo ver van ons af. De nieuwste speler van het Zesde, sinds september 1994, zit in Srebrenica in Oost-Bosnië. Bijgaande treft u onze brief aan Hareld Olde Wening aan. Deze oud-speler van het derde en huidige zesdiaan is zelf geen liefhebber van publiciteit en wij willen onszelf ook niet op de borst kloppen, maar in de kerstmaand is het goed stil te staan bij de oorlog in Bosnië. En om deze gedachte te concretiseren dit voorbeeld.
Hoogeveen, 4 december 1994
Beste Hareld,
Aangezien de afgelopen week de VN-ers in Bosnië nogal in het nieuws zijn geweest vanwege de “gijzelings”-acties van de Serviërs, drong tot ons door dat wij, als Zesde, nog maar weinig van ons hebben laten horen. Dus bij deze. Hopelijk geeft het voetballen of de gedachten aan het voetballen jou de mogelijkheid om even uit Srebrenica weg te dromen. Hopelijk zijn op het moment dat jij deze brief ontvangt de bevoorradingstroepen door de Serviërs doorgelaten en hebben jullie weer dieselolie om de boel een beetje te verwarmen. Van jouw familie hoorden wij dat jullie de uitkijkpost hebben moeten verlaten. Jammer, want tijdens je verlof begrepen wij dat je dat het leukste werk vond. Wordt er nog wat gevoetbald in Srebrenica? Blijven de interlands een beetje binnen de perken of gaat het hard tegen hard? (wat is hard voor een luchtmobiele?). Is verbroedering door sport, voetbal mogelijk? Wij hoorden dat de Nederlanders die vorige week door de Serviers waren vast- of tegengehouden, een wedstrijd tegen ze gevoetbald hadden en natuurlijk dat ze gewonnen hadden. Hoeveel interlands heb jij op jouw naam? Of trappen jullie, gezien de ontwikkelingen in Bihac alleen maar onderling een balletje?
Met het zesde gaat het een stuk beter sinds je verlof. We hebben een aantal wedstrijden achter elkaar gewonnen. 3-2 van ’t Klooster uit Ter Apel, 7-1 van CSVC en 3-2 van DZOH uit Emmen. Hierdoor hebben we nu acht punten en staan onderin de middenmoot. Ons doelsaldo tot gisteren was precies 0. Echter gisteren, 3 december hebben we met 3-1 verloren van Angelslo. Het was precies zo’n wedstrijd als in september tegen SVBO, toen wij met 2-1 verloren. Ook nu hadden wij de hele wedstrijd een veld overwicht maar die gasten weten net iets nauwkeuriger de kansen te benutten. De ruststand was 1-0. De balgoochelaar van Angelslo had zowel Marco Nienhuis als Jan Nijmeijer eruit gelopen en wist Cor Timmerman in de lange hoek te verschalken. Na de rust was het Zesde nog niet helemaal wakker; binnen 3 minuten was de stand: 3-0 door een snelle combinatie door het hart van onze verdediging en door en strakke vrije trap in de uiterste hoek. Na rust krijgen we verscheidene corners maar daaruit wisten wij slechts één keer te scoren. Bernard Beeftink schoot in een scrimmage van dichtbij in. Wij hoopten toen nog op een tweede treffer maar het mocht niet lukken. Ook een vrije trap nadat Owen Slingenberg was neergehaald op het randje van de 16 leverde niet meer op dan een corner.
Met de geblesseerde Henk Koster gaat het de goede kant op, hij is al weer aan het trainen. Voor Wiebe de Jonge gaat het nog iets moeizamer. Hij is momenteel vooral aan het fitnessen. Misschien dat jullie samen push-ups tijdens de warming-up kunnen doen. Wiebe moet volgende week geopereerd worden om boutjes en moertjes te laten verwijderen uit z’n been. Volgende week spelen wij thuis tegen ACV-6. Om kwart voor één, misschien dat we op veld twee mogen, dat is lekkerder vanwege de mogelijke toeschouwers. Het tweede van HZVV stond tot van dag aan de kop. Het eerste gaat een stuk minder: ze hebben een aantal keren dik verloren, na een goede start. Op dit moment staan ze 4-de van onderen (12 wedstrijden 8 punten, onder hun staat Oranje Nassau 11-7, VVOG 12-5 en Broekster Boys 11-4). Vorige week hebben een aantal spelers de thuiswedstrijd tegen Spakenburg bekeken. Wat ons opviel was het ontbreken van spitsen. Het AJAX-concept was het zeker niet, alleen Harco Stoffer stond feitelijk voorin. En dat in een thuiswedstrijd! HZVV verloor dan ook met 4-1, dit was echter geflatteerd, want zo goed was Spakenburg ook weer niet. Maar het zesde blijft wel mooi voetballen (maar ook wij scoren niet of te weinig). Na de experimenten met twee spitsen zijn ook bij terug bij de gouwe-oude 4-3-3. Daarbij opgemerkt dat de spits vaak terugzakt als de midmid ondersteuning nodig heeft. Op links en rechts spelen dan meer zwervende spelers, die diepte in het spel moeten houden.
Hopelijk hebben jullie een gezellige kerst en kunnen de VN-troepen de mensen in de safe-areas beschermen tegen idioten als Karadzic en Mladic. Misschien zijn jullie wel voor de kerst ge-evacueerd? Hopelijk voor de mensen in Srebrenica is dat niet geval, maar wat zullen de politieke kopstukken uitdenken om de Serviers rustig te krijgen, wij weten het in ieder geval niet. Wij van jouw Zesde wensen jou en al je makkers van het VN INFBAT een veilig en rustige kerst en jaarwisseling toe. Vanaf ongeveer 11 januari rekenen wij weer op jouw tomeloze inzet. Gods zegen, een goede vaart en behouden thuiskomst!
Namens HZVV-6 EBJK
7. Bizarre adventsdagen van de Zesdiaan
Op 8 en 17 december hebben HZVV-5 en HZVV-6 (hernieuwd) kennis gemaakt met Rijks penitentiaire inrichtingen Norgerhaven en Esserheem. Twee spelers mochten beide wedstrijden meemaken: Marco Nienhuis en EBJK. Hieronder de belangrijkste wetenswaardigheden van deze middagen in Noord-Drenthe.
Ten eerste de achtste december. Enigszins vertraagd vertrok HZVV-5 (Hans Biemolt cum suis) naar het gesticht Norgerhaven. Een gevangenis die de afgelopen maanden nogal in het nieuws is geweest. Eerst was er de open TBC en de gehele toestand daaraan verbonden, dan was er die week nog even een kleine steekpartij in Norgerhaven. Volgens de bewakers (PIW-ers) waren dit de gewone ongeregeldheden in de spannende tijd voor de Kerst. Rustig begon HZVV dus aan de wedstrijd.
De kleine Freek Tan ging laatste man spelen aangezien Norgerhaven een aantal zeer snelle spitsen opstelden en HZVV-5 deze jongens nog kenden van de eerste confrontatie. Helaas mocht dit niet veel baten. Toen een van de spelers van Norgerhaven met twee handen de bal die uit een corner ingekopt werd uit het doel hield protesteerden de HZVV-ers hevig. Dit werd Rudie Meinen echter fataal. Hij kreeg geel en vervolgens rood wegens aanhoudend klagen. HZVV-5 moest dus met 10 man verder. De 30 tot 40 toeschouwers gingen behoorlijk te keer en joelden zodra iemand een fout of overtreding beging. Voorstopper Jan Rozendaal scheurt vlak voor rust zijn voetbalschoen kapot. In de rust zal hij gebruik mogen maken van de goede gaven van Vrouwe Justitia: een paar (nog in de verpakking) Patrick-voetbalschoenen ter beschikking.
Na rust scoorde al snel Marco’s tegenstander. Deze boomlange neger werd overigens door enkele Hoogeveners herkent als de eerste uitbreker uit Grittenborgh enkele jaren geleden. Norgerhaven gaat door en drukt HZVV-5 terug in de verdediging. Met name de balvaardige centrale middenvelder met een onmiskenbaar Haags accent begint te draaien. Hij maakt dan ook via een mooie stift de 3-1. Vervolgens weet de Roemeen op rechtsvoor nog 2 maal te scoren. En of het nog niet genoeg is maakt onze overzeese rijksgenoot op linksbuiten 6 en 7-1. De “ariba, ariba” aanmoedigingen van de uruguayaans doelman wierpen hun vruchten af. Even geïnformeerd bij de sportinstructeur of Spaans de voertaal aan het worden is? Hij bevestigde inderdaad dat uit het caraïbisch gebied meer mensen voor heropvoeding komen in dit deprimerende Noord-Drentse landschap. Geheel onwetend informeerde ik of mijn Oost-Aziatische tegenstander van twee jaar geleden al vrij gelaten was? Nee, antwoordde de friese sportinstructeur, die heeft er nog maar 5 jaar opzitten, hij moet er in ieder geval nog 15 (drievoudige moord, weet je). Redelijk onthutst over zoveel geweld, zocht ik als reserve maar even de gezelligheid van het plaatselijke publiek. Gelukkig bleken daar ook nog enkele inwoners de Groningse/Noord-Drentse taal machtig (en dat waren geen bewakers!) dus communiceren bleek mogelijk. Die Roemeen van de overzijde sprak dusdanig beroerd Duits dat er geen touw aan vast te knopen was. Toen er ongeveer 8 ballen over het hek geschoten waren floot de (onrustige) scheids voor het einde en konden wij een ervaring rijker het gesticht Norgerhaven verlaten. En ons voorbereiden op de 17de december.
De 17de december 1994. HZVV-6 gaat op bezoek bij Esserheem-1. Overigens speelt het zesde thuis, dus kunnen wij bij de sponsor van Esserheem de reiskosten declareren: wederom Vrouwe Justitia tast in de buidel. Aangekomen bij Esserheem ontdekken we eerst de plaquette van Mr. A. Kosto die gevangenis gedurende zijn ambtsperiode liet verbouwen en zelf de openingshandeling verrichtte. Esserheem is een exacte kopie van Norgerhaven, zelfs na de verbouwing, alleen het voetbalveld ligt meer op een bosgrond en niet zoals Norgerhaven op een veld met klei ondergrond. Een ondergrond die voor een enkele zesdiaan van grote invloed zal zijn op het plezier van deze middag.
De wedstrijd begint met het dollen in de kleedkamer. Traditionele gevangenis-outsider-grappen zijn niet van de lucht. Marcel Blokzijl komt op de proppen met een aangename verrassing. Sponsor Brink Assurantiën verblijd ons met voor ieder een paar nieuwe sokken, zodat wij in vol ornaat die gevangenisboys eens mores zullen leren. Wij begrijpen dus volkomen dat HZVV-1 aan het begin van het seizoen enigszins teleurgesteld was aangezien wij de shirts van het oude derde ingepikt hadden. Wij vinden het dan ook zeer genereus van de heer Brink dat hij ook het eerste in nieuwe shirts heeft willen steken. Eerste heeft hij het gezelligste en meest solidaire team van HZVV gesponsord, nu komt ook het sportief gezien eerste team aan bod.
De wedstrijd gaat vrijwel gelijk op. De gevangen zijn zeer balvaardig maar willen dat nog wel eens tot het oneindige doordrijven. Ze pingelen de bal als het ware over de achterlijn. Echter de doellijn overschrijden ze niet. En vervolgens joelen hun maatjes langs de lijn. Want ook hier geld leedvermaak is ook vermaak. En ieder beetje vermaak wordt hier met beide handen aangegrepen. Veel zinnigs hebben deze gasten immers niet te doen. Zo nu en dan is het gejoel langs de lijn wel zeer irritant. Alle teams die op bezoek komen bij Esserheem worden immers uitgescholden voor “boere”. “Hé, Arie die lui spelen in Ajax-shirts” schreeuwen de “supporters” tegen de rechtsback met een duidelijk Rotterdams accent. De spelers van Esserheem gaan er so-wie-so behoorlijk fors in, echter de onzichtbare lijn van het onsportieve overschrijden ze net niet. Ze passen wel op. Als ze gestraft worden van de KNVB, maakt de sportinstructeur er nog even het dubbele van. Bij ernstig misdragen zullen zij in eenzame opsluiting moeten. Iets wat je je tegenstander natuurlijk nooit toewenst zo vlak voor de kerst. In de wandelgangen merk je toch wel dat de heropgevoeden druk bezig zijn met het doorkomen van de kerstdagen. Je kunt wel gewoon je rondjes op de binnenplaats lopen (me heeft binnen de gevangenis volledige bewegingsvrijheid), maar dat geeft geen bijzonder gevoel. De sportinstructeur merkt op dat de jongens overigens wel naar een evangelische kerkdienst kunnen gaan. Het animo is overigens niet erg groot. In het NvhN van zaterdag 17 december 1994 stond een interview met de CAD-medewerker van Esserheem. Deze medewerker merkte op dat 40 tot 50% van de gevangenen gebruiker is van cocaïne of heroïne. Deze doen overigens niet aan sport. De gevangenis is qua drugsgebruik maar op één punt anders van de buitenwereld: de prijs ligt hoger. Het binnensmokkelen is namelijk moeilijk maar niet ondoenlijk. Even tongen met je partner en je bent weer enkele grammen rijker. Zelfs als je niet gebruikt is het soms lucratief of bittere noodzaak om dat handlangers jouw familie onder druk hebben gezet om drugs te smokkelen. Zowel ten aanzien van je drugprobleem als ten aanzien van het geloof ben je dus een watje als je bloot geeft. “Nuts” om met een Amerikaanse generaal te spreken. Nergens merk je het onderscheid tussen goed en kwaad of zonde, verzoek om vergeving en genade nadrukkelijker als in een gevangenis en dan spreken we niet over zaken die alleen watjes aangaan.
Terug naar de wedstrijd. Enkele kansen krijgen de spelers van Esserheem, maar de midmid van HZVV-6 Cor Schelhaas weet via een gericht afstandsschot de keeper te verschalken: 1-0.
Een snelle aanval over de van-kant-geswitchte-Owen leidt tot een 2-0 voorsprong. Owen schiet van de linkerkant met zijn rechtervoet in het uiterste van het net. Helaas heeft Jan Nijmeijer onze libero dan al het veld op een draagbaar verlaten. Vaak weet hij door kleine blessures te temporiseren en de tegenstander uit het spel te halen. Bij een vrije trap die HZVV-6 krijgt links van het strafschopgebied op grond van een door grensrechter Jan Schonewille geconstateerd buitenspel, komt Jan Nijmeijer (met bril en leider van D4) ongelukkig ten val. De bovenlaag van het veld is vrij glad. Jan valt achterover op zijn rug. Gezien de effekten van de zwaartekracht in combinatie met zijn lichaamsgewicht denk ik gelijk aan een rugblessure, iets hernia-achtigs. Waarlijk geen kinderachtige blessure zo lijkt het ons. Jan geeft zelf al direct aan dit is mis jongens, het is gebroken. Door de resolute diagnose van Jan twijfelen wij geen moment meer. En als wij dan tijdens de rust weer toegelaten worden tot het hoofdgebouw ligt onze Jan, die gezellige robuuste culinaire genieter bleekjes op de bank in de kleedkamer te wachten op de ambulance. Al snel word er door het Zesde afgesproken dat Jan met Jan mee zal gaan naar het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen, waar ze Jan nog eens nader zullen bekijken.
Het zesde vervolgd de wedstrijd. Esserheem heeft nu het geheime wapen ingebracht: de broer van Andre Hazes krijgt nu op het middenveld het heft in handen. Een duidelijke hiërarchische structuur werkt bij deze jongens schijnbaar het makkelijkste. Dit kleine licht kalende mannetje kan echter geen potten breken. Slechts één maal is hij een beetje gevaarlijk, maar gelukkig scheert de bal over de lat. De rechtervleugel van HZVV heeft het helemaal moeilijk. Berry heeft moeite de snelheid van “van Gobbel” bij te benen, Bernard heeft een potig type tegenover zich en EJ laat de met hoofddoekje getooide rechtsback nog wel eens lopen. Gelukkig knokken Cor en Bert zich helemaal leeg op het middenveld. Bert krijgt vanuit het aan het veld grenzende cellencomplex een nieuwe bijnaam toegeschreeuwd. “He, pak die Catweazel aan!”. Dat was voor Bert een hele verademing om nu eens niet geassocieerd te worden met een achterhoekse leadzanger. De marokkaanse spits krijgt het nu pas echt druk, alle ballen worden bij hem ingeleverd, in de hoop dat hij kappend en draaiend dichter bij het doel zal komen. Meeste keren heeft Marcel hem wel, echter bij Marcel gaat ook de inspanning mee tellen. Cor en Bert zakken daarom een positie en Marcel neemt Bert z’n rol in de spits min of meer over. Voordat deze omzetting heeft plaats gevonden heeft het handige mannetje al de 2-1 binnengeschoten. Cor heeft wat moeite met de rechtse hoek en daarom was een zwak rolletje genoeg om hem te verschalken. Gelukkig had Cor tot op dat punt er al de nodige ballen uitgehouden.
Omdat Owen op de zelfde wijze als in de eerste helft de 2-0 ook de 3-1 maakt, lijkt het zesde op rozen te zitten. Opgezweept door het fanatieke publiek probeert Esserheem het nog maar een keer. Enkele minuten voor tijd (88ste minuut om precies te zijn) neemt Esserheem haar laatste corner. De bal valt in het strafschopgebied en Jeroen kijkt verschrikt als de bal niet de grond raakt maar zijn schoen. De bal krijgt een geheel nieuwe richting en wel directie goal. Gelukkig kan Cor Timmerman (altijd snel op de lijn) de bal nog te pakken krijgen. Helaas wil de scheids ook de heropgevoeden ook een redelijk dragelijke herinneringen aan deze wedstrijd meegeven voor de komende kerstdagen. Wij hebben achter geen moeite met de vrije trap die de scheids toekent voor “terugspelen”. De spits knalt dan ook 3-2 tegen de touwen. Na het douchen regelt onze regelneef bij uitstek Cor T. nog vanuit de gevangenis een fruitmand voor Jan. Snel rijden wij naar Assen om daar de fruitmand op te halen en deze bij onze Jan af te geven. Jan ligt om half zes al enige tijd rustig te genieten van de mooie foto die van zijn kuitbeen genomen is. Nadat wij hem hebben bijgekletst en de ziekenhuiswinkel qua slaatjes geplunderd hebben moeten wij helaas afscheid van hem nemen. De zuster komt hem halen, ze gaat hem klaar maken zoals ze dat in het ziekenhuis noemen. Geen van de spelers van het zesde durft aan de vaardigheden van deze zuster te twijfelen en menen dan ook dat het nu wel tijd geworden is om het Wilhelmina vaarwel te zeggen. Onze Jan wordt immers toch door de zuster “weg gemaakt” (raak z’n knaap maar eens kwijt) en pratende is hij soms wat vervelend, maar onder narcose is er helemaal niets aan. Moe en terneergeslagen rijden wij naar Hoogeveen, net op tijd om de definitieve sluiting van kantine nog mee te maken en een fiets (vermoedelijk) van Jan uit het rek te plukken. Deze afgeleverd bij z’n huis. Jan’s vrouw is dan al richting Assen vertrokken.
Wat kunnen de kerstdagen er dan op eens anders uit zien!
8. Een helftje in Assen oftewel 4-4 bij het Vierde.
Zaterdag 11 februari jongstleden mocht ik getuige zijn van een wedstrijd met twee gezichten. Een pierrot van een wedstrijd. De eerste helft vertoonde voor HZVV-4 de lachende gezichtshelft. De tweede helft was er meer een om huilen.
Nadat HZVV-4 vorige week kansloos verloren had van CSVC-4 moest nu aangetreden worden tegen ACV-5. Gelukkig voor het vierde lieten de toeschouwers het deze zaterdag niet afweten. Massaal kwamen de HZVV-ers naar het sportpark in Assen. Wat wel bevreemdde was dat men het grootste deel van de wedstrijd met de rug naar veld 2 stond. Voordat de wedstrijd aanvang kon nemen was er nog wat onduidelijkheid over de kleedkamers. Het iets later in Assen gearriveerde eerste elftal van de door ons zo beminde voetbalclub, vond dat ze toch wel een gering bemeten kleedkamer hadden toegewezen gekregen. Zeker in verhouding tot die van het Vierde. Toen duidelijk werd dat “per abuis” de kleedkamerbordjes verwisseld waren, was het eerste nog ontevreden over het “zoekraken” van de massage-tafel. Maar hoewel alles vrij snel weer bij het oude was, heeft dit voor het eerste niet mogen baten. De Drentse derby wordt door hun met 2-1 verloren. De derby tussen HZVV4-ACV5 loopt dan nog iets voordeliger voor de Hoogeveners af. Hoewel….
HZVV-4 ging nog zeer optimistisch de rust in. De met het eerste meegereisde supporters werden er fijntjes attent opgemaakt dat HZVV-4 een goed voorbeeld vormde voor HZVV-1. Echter de rust deed het vierde geen goed. Tragisch was het uitvallen van Marcel Schoen. De door het zesde uitgeleende linksbuiten komt in het veld en hoewel het oorzakelijk verband nog niet aangetoond is, slaat de wedstrijd om.
Voor rust weet Eric Rund (namen worden bij het vierde gemakshalve afgekort zoals u merkt) uit een voorzet van de snelle en doortastende André Barelds 0-1 te scoren. Vervolgens scoort Jaap, onderbroken door een mooie lob van Dirk (0-3), twee nuttige goals. Het vierde gaat dus rusten met een rustgevende 4-1 voorsprong. De coaching van het vierde durft dan ook met een gerust hart de genoemde linksbuiten als linksmidden in te brengen. Wat opvalt zijn de tactische aanwijzingen die de coaching tijdens de wedstrijd, maar ook tijdens de rust aan iedere individuele speler meegeeft. Men kan duidelijk merken dat men hier te maken heeft met voetballers die op niveau gespeeld hebben. Natuurlijk heeft bijvoorbeeld Henk de J. ook een vaktechnische achtergrond die hem tot autoriteit verheffen. Overigens is eigenlijk sprake van een natuurlijke autoriteit; spelers met grijze haren worden al gauw geloofd. Zo heb je bijvoorbeeld Glenn Hoddle, coach en speler bij Chelsea, een sierlijke voetballer die op het eiland al gauw tot koning der blinden wordt gekroond. Echter bij Henk de J., ook bekend in onderwijskringen, gaat deze vergelijking niet geheel op. Later in de tweede helft blijkt hij uiteindelijk meer van Eric Cantona weg te hebben. Echter als zesdiaan zijnde was ik met zo veel tactische wijsheid verwend, bij ons word het tijdens de rust vaak duidelijk dat we weer eens als “Cor-Timmerman-z’n-moeder” hebben gespeeld. Gelukkig voor ons kon Cor zijn moeder een aardig balletje trappen, dus valt het al met al nog wel mee. Ook het zesde speelt met het hart en weet daardoor vaak heel ver te komen.
De tweede helft verloopt voor het vierde nogal dramatisch. ACV weet het vierde voortdurend onder druk te houden. Iedere minuut gebeurt er wel iets. En als het geen voetbalzaken betrof dan werd er wel geouwehoerd. Als naïeve gereformeerde voetballer uit het zesde elftal van HZVV, viel da ook veel te zien of zo u wilt te observeren. Van de kant wordt er dan ook herhaaldelijk opgewezen dat ik ook nog wat mee zou moeten doen. Toen de spits van ACV de bal via de kruising er net niet in kreeg en twee spelers van de rechterkant van ACV elkaar in de wegliepen om te scoren, werd de schrijvende linksbuiten langzaam wat wakker. Het heeft helaas niet mogen baten. Het spitsje van ACV weet nog twee of drie maal te scoren, enfin de eindstand word dan uiteindelijk 4-4. Voorstopper Henry scheen met zijn hoofd dan ook meer bij “de poes” te zijn. En ik maar denken dat hij vrijgezel was….of komt het juist daardoor? Uiteindelijk wordt me duidelijk dat hier geen sprake is van “voetbalhumor”, maar dat Henry, dierenliefhebber als hij blijkt te zijn, op weg naar Coevorden moest uitwijken voor dit viervoetige huisdier. Helaas valt er weinig uit te wijken zodat Henry met de sleepauto van de Firma de Jonge (niet onbekend in Elim e.o.). weer huiswaarts moest keren. Maar er is nog hoop voor Henry. Werden al niet in de middeleeuwen de kat en de vrouw beide gezien als DE aan de verleiding toegewijde schepselen. En als je voor een kat je auto riskeert, hoe zou hij dan die andere verleiding weerstaan. Overigens werd de kat ook gezien als de antropomorfistische projectie (*) van de heks, hieruit blijkt zoveel onheilspellends dat ik dan ook maar vol gas door zou rijden (waarbij ik het in het midden laat of het een vrouw of kat betreft waarvoor men “gas-moet-geven”, daarnaast wil ik in het ongewisse laten of dit “gas” of “tegengas geven” betreft…….).
ACV kenmerkte zich vooral door sarren en zuigen (ACV fellator maximus [*]). Helaas lieten de HZVV-ers zo nu en dan verleiden om op de avances van de Assenaren in te gaan. Zo maakt rechtsback Henk in de eerste helft de spits van ACV er al even opmerkzaam op dat hij in de val niet zijn voet langs het hoofd van Andre B. moet halen.
In de tweede helft gooit de voorstopper van ACV geheel onopzettelijk (?) de bal in het gezicht van libero Rob J. Hij, bekend om zijn poëtische uitdrukkingsvermogen, voegt deze speler van de christelijke voetbalvereniging uit Assen enige bargoense teksten toe. Witheet vervolgd Hypo-Rob de wedstrijd. Het hoogtepunt, wat intimidatie betreft, was de aktie van de aanvoerder van ACV. Toen de voor Andre Barelds in het veld gekomen Hans Jonkman er fanatiek tegenaan ging en dit, naar de mening van de Asser routiné, iets te hard deed, pakte deze persoon Hans bij zijn oren. Bij Henk, wiens tolerantie al voortdurend op de proef werd gesteld, breekt er iets. De collectiviteit bij het vierde is prijzenswaardig. De vraag “ben ik mijn broeders hoeder” wordt er met een volmondig “Ja” beantwoord. En als er iemand aan Hans z’n oren trekt dan moet hij het ook maar weten en dus geeft Henk “‘m d’r ientie dwars veur”. De scheidsrechter, toch al enigszins opgelaten omdat het z’n eerste wedstrijd na de verhuizing uit Leiden naar Drenthe was, moet dan optreden. Tweemaal rood. Henk ondergaat zijn straf gelaten, wetende dat Cantona voor een dergelijk vergrijp de rest van het seizoen geschorst is. Echter de aanvoerder van ACV wil het veld niet verlaten. Nog nooit heeft hij rood gehad en daarom kan hij deze vorm van snelrecht niet accepteren. Uiteindelijk verlaat hij toch het veld en haalt ACV nog een puntje binnen.
Gelukkig kunnen OOK de spelers van HZVV-4 goed relativeren. Met een puntje op zak wordt het mooie complex van ACV verlaten. En wat Henk betreft, als je de komende weken toch eventjes niets te doen hebt, kun je mooi ons (Het Zesde) voorzien van individuele tactische tips, we hebben het zo hard nodig.
Met vriendelijke groeten, EbjK.
(*) vermenselijking
9. HZVV-6 is de natte moeson voorbij?
Vroeger kenden we in Nederland nog winters. Wie herinnert zich niet de elfstedentochten en de winter van 1979 toen Drentse dorpen ingesneeuwd waren. Tegenwoordig trekken hele volksstammen richting de “natuurlijke” sneeuwgebieden in Europa om nog een beetje winter te ondergaan. In eerste instantie zou je denken dat het voor de voetballers fijn is dat het niet sneeuwt,
vriest en ijzelt, echter wat krijgen wij er voor in de plaats: een natte moeson. Iedere woensdag kijken de zesdianen met argus-ogen naar de lucht. Het lijkt wel of het iedere woensdagmiddag tegen 16.00 uur begint te regenen. En een ieder van u weet dat HZVV te kampen heeft met een te klein klubgebouw (zie ACV….) en een te gering aantal kleedkamers, echter het aantal trainingsvelden is ook niet om over naar huis te schrijven, laat staan om er iets over in het klubblad te zetten. De nieuwe drainage leidt er toe dat het water van ’s middags ’s avonds nog niet weg is. Vele HZVV-ers hebben hierdoor extra krachttraining op dit zwaar-begaanbare terrein ondergaan. Zelfs voor mannen van de luchtmobiele brigade is dit geen pretje. Hierbij wil ik nogmaals oproepen om een meer structurelere oplossing voor het trainingsvelden-probleem, zeker als we de komende jaren nog meer regen gaan krijgen. De seniorvoetballer van dit moment wordt door een ongekende passie iedere woensdagavond weer naar Bentincks-poelen gedreven, echter de jonge voetballertjes hebben wel wat beters te doen dan als varkens rond te sjokken in de HZVV-moerassen. Een en ander doet toch wel erg dicht bij onze veengravende voorouders staan….
Geheel tegen de verwachting heeft het zesde de afgelopen maand toch nog een aantal wedstrijden kunnen spelen. Niet geheel onverwacht waren dit uitwedstrijden en in uitwedstrijden halen we nou juist niet zoveel punten (5 uit 7 wedstrijden). Zaterdag 18 februari verliezen de zesdianen van een slimmer Noordscheschut-5: 3-2. Telkenmale tracht het zesde de achterstand in te lopen echter Noordscheschut weet ons net voor te blijven. Het is dan toch gebeurt: het zesde heeft haar doelstelling niet gehaald. Het doel was namelijk om in dit eerste seizoen in de tweede klasse aan geen enkele club 4 punten te verspelen. Helaas heeft Schut ons tweemaal met minimaal verschil 2 punten afgesnoept. Het zesde kan dan ook de rest van het seizoen vrij-uit spelen. Zaterdag 25 februari (herdenking februari-stakingen) gaat het zesde, de klaverjasavond nog vers in de benen naar Emmercompascuum. Het pittoreske dorp achter Emmererfscheidenveen, u weet wel die omgeving waar zoveel met Duitse kentekens wordt gereden. Overigens is de halfjaarlijkse klaverjasavond opgevrolijkt door een tweetal zaken: (1) onze competitie werd vereerd met de komst van onze (hoofd-) sponsor De heer Brink in eigen persoon. Wij wensen hem en zijn onderneming natuurlijk veel succes met de strategische ontwikkelingen die Brink doormaakt en zijn van harte bereid ons kennis, expertise en publicitaire waarde voor Brink Assurantien, Hypotheek Centrum Hoogeveen en Brink Auto’s in te zetten. Dan (2) reeds vele jaren organiseert onze Cor T. alles wat er zo rondom een elftal te organiseren valt (behalve de kilometer-pot die door Jan (gips) Nijmeijer verzorgd wordt). Echter deze keer is hem dat niet zo best bekomen. Voor het eerst in de geschiedenis van de halfjaarlijkse klaverjascompetitie is niet Marco, Jeroen of EJ laatste geworden met klaverjassen; Cor T. kon zichzelf de poedelprijs uitreiken.
Om even in Oost-Drenthe terug te komen: ook hier wordt niet gewonnen. Irritaties beginnen zich dan ook meer en meer voor te doen. Spelers en begeleiders kondigen hun vertrek per ultimo dit seizoen reeds aan. Ook het zesde doet al volop mee in de trainerscarrousel.
Gezocht ervaren speler voor individuele en groepsgewijze begeleiding van enkele zeer enthousiaste doch beperkte voetballers Aanmelding bij dagelijks bestuur HZVV-6.
10. HZVV-6: de climax van de natte moeson
Misschien heeft u het ook opgemerkt: het tijdperk van de strenge winters is voorbij. Vroeger kende Nederland stevige vorstperiode, maar in het laatste decennium van deze eeuw lijkt het of klimaten over de aardbol aan het verschuiven zijn. Nederland heeft nu haar eigen natte moeson. Misschien toch goed om bij na te denken als we in de auto stappen om naar het centrum in Hoogeveen te rijden. Met een beetje extra moeite kunnen we vast meer op de fiets of met de trein doen. En voetballers krijgen dan misschien weer een normale winterstop om te schaatsen en van die andere ongein. Om maar eens een onbelangrijke consequentie van de beschadiging van de OZON-laag te noemen.
De natte moeson heeft het zesde (en andere HZVV-elftallen) al maanden dwars gezeten (om naar niet van de overlast bij de grote rivieren te spreken). Iedere woensdagavond tracht het zesde op de trainings-accomodatie aan de Bentincksdijk patronen in te studeren en spelvormen (rammen op de goal) te oefenen onder toezicht van trainer, keeper en commercieel manager Cor Timmerman. Echter iedere woensdagmiddag kijken de zesdianen hoe de regen langzaam langs het raam van onze tamelijk stoffige kantoorruimte druppelt. Sinds zaterdagmiddag 17.00 hebben wij uitgezien naar woensdagavond. Eindelijk weer eventjes de wei in. Echter tegen de tijd dat wij het balletje willen laten rollen, rolt er niets meer. Het trainingsveld is veranderd in een bak met een toplaag wat grote gelijkenis vertoont met een zeer onsmakelijke saroma-pudding. Soppend gaan wij een paar uurtjes aan de slag op het trainingsveld.
Het is dan ook om deze reden dat het Zesde zaterdagmiddag 4 maart j.l. helemaal niet opzag tegen de wedstrijd thuis tegen SCN-2 op veld 3. Deze zaterdagmiddag bereikte de natte moeson een winters hoogtepunt. Het speelveld was helemaal bedekt met een laag hagelstenen die langzaam smolt. Vooral de doelgebieden waren niet om aan te zien. Herhaaldelijk bleven ballen liggen, vooral de schoten van Owen op het doel van SCN en gezien de snelheid van de overige spitsen van HZVV-6 kan SCN de ballen gemakkelijk wegwerken. Echter aan de andere kant blijven de ballen ook wel eens liggen, maar de spitsen van SCN schieten er zomaar 2 in. Daar blijft het niet bij. U weet misschien dat Jan Nijmeijer ook bekend als “Jan met bril” momenteel beter bekend is als Jan Gips voorlopig niet voetbalt. Meestal staat op zijn positie (tijdelijk) Jeroen Brink. En om het derde doelpunt aan u duidelijk te maken moet ik enigszins vervallen in wat ordinaire omschrijvingen. Een snelle aanval van SCN kan nog net door Berry de J. onderschept worden, hij wordt echter fel op de huid gezeten door SCN. In de haast kan hij alleen nog de bal voor het doel langs punteren. Helaas voor HZVV heeft Jeroen’s bips een ander absorptie-vermogen dan die van Jan Gips. De bips, het zitvlak, het achterste of het achterwerk zijn in dit geval bepalend voor de 0-3 achterstand waar het zesde tot ver in de tweede helft mee geconfronteerd wordt. De bal wordt door Jeroen’s derrière zodanig van richting veranderd zodat de bal voor de derde keer het netje in rolt.
In de tweede helft gebruikt Jeroen zijn hoofd. Uit een corner van ondergetekende weet hij 1-3 eindstand binnen te koppen. Saillant detail deze middag was de speech die Cor voor de wedstrijd hield. Waarschijnlijk gaat Cor nog in de leer bij Henk de J. de coach van het vierde. Hij heeft er in ieder geval het enthousiasme voor.
Overigens is de halfjaarlijkse klaverjasavond van het zesde opgevrolijkt door een tweetal zaken: (1) onze competitie werd vereerd met de komst van onze (hoofd-) sponsor de heer Brink in eigen persoon. Wij wensen hem en zijn onderneming natuurlijk veel succes met de strategische ontwikkelingen die Brink doormaakt en zijn van harte bereid ons kennis, expertise en publicitaire waarde voor Brink Assurantien, Hypotheek Centrum Hoogeveen en Brink Auto’s in te zetten. Dan (2) reeds vele jaren organiseert onze Cor T. alles wat er zo rondom een elftal te organiseren valt (behalve de kilometer-pot die door Jan Gips verzorgd wordt). Echter deze keer is hem dat niet zo best bekomen. Voor het eerst in de geschiedenis van de halfjaarlijkse klaverjascompetitie is niet Marco, Jeroen of EJ laatste geworden met klaverjassen; Cor T. kon zichzelf de poedelprijs uitreiken.
Met vriendelijke groeten, EBJK
11. HZVV-6 wint gemakkelijk van Noordscheschut-4
Aangezien het Zesde net als velen van ons meerdere weken de spanning van een normale competitie-wedstrijd moet ontberen, worden derby-achtige oefenwedstrijden georganiseerd door Cor T. zodat wij een enigszins acceptabel vetpercentage weten te behouden (d.w.z. ongeveer 15%).
Op de regenachtige stille zaterdag van het jaar 1995 treden wij aan tegen een samengeraapt Noordscheschut-4. Hoewel plaatselijke sentimenten ook in deze wedstrijd een rol spelen, zijn de Schutters niet scherp. Het grootsteedse HZVV weet hen als snel, door doelpunten van Owen, Hareld en de linksbuiten op 0-3 te zetten. De bij HZVV bekende Harm-Jan de Roo heeft het moeilijk tegen onze eigen sloper op het middenveld Hendrik Koster en de spitsen van Schut staan niet op scherp. Zodat HZVV-6 zeer comfortabel gaat rusten. In de rust gaat voorstopper Bert Eising naar de spits en begint het Zesde vol goede moed aan de tweede helft. Door onnodig bal verlies op de rechtervleugel (positie-wisseling) kan N’schut de eer redden. Echter enkele minuten daarna bied Owen de schrijvende linksbuiten een niet te missen kans. Door een kopbal maakt hij 1-4. N’schut gaat dan met man en macht naar voren zodat enkele spitsen van HZVV-6 mee moeten verdedigen bij de gevaarlijke Schutse corners van good-young Rudie Prins. Uit een van deze corners weet de nummer 11 van Noordscheschut strak in te koppen. De dekking van deze persoon was dan ook overgelaten aan de nummer 11 van HZVV. Gelukkig biedt Owen wederom de schrijven de linksbuiten een kans om zijn minder-sterke verdedigende spel recht te trekken. Een voorzet van Rolf Buik kopt hij bij de tweede paal naar de 11-meter zodat ondergetekende slechts zijn ogen dicht hoeft doen om de bal strak tegen het net te drukken. Nadat de doelpunten van Hareld meerdere keren (terecht) zijn afgekeurd, weet hij uit een assist van Rolf uiteindelijk wel te scoren: 3-6. En dan heeft hij nog geluk gehad dat er niet gevlagd werd, want op het moment van spelen door Rolf stond hij, bij de tweede paal, ongeveer een meter voor de bal en had het arbitrale duo de goal af kunnen keuren.
Zoals u weet is het Zesde een zeer sociaal team. Eigenlijk willen wij dat iedere speler minstens eenmaal per seizoen een doelpunt scoort. Vorig jaar mocht bijvoorbeeld onze keeper in zijn 100-ste wedstrijd een penalty nemen. Deze wedstrijd word de kans geboden aan Marco N. Onze terriër op de linkervleugel. Daarbij om nog opgemerkt worden dat de strakke vrije trap die hij de afgelopen week op training demonstreerde ons vertrouwen gaf in zijn traptechniek. Hij weet de bal dan ook beheerst links van de keeper in de binnenkant van het zijnet te deponeren. Zo zie maar weer, dat onze trainer goed oog heeft voor de prestaties van zijn pupillen op het trainingsveld.
De zege is mede te danken aan het rustige, controlerende spel van Klaas-Danny Blind-Spitse. Nu de libero van het Zesde; Jan Gips voorlopig nog niet speelt en plaatsvervanger Jeroen er deze week meer uitzag als de mannelijke helft van Beauty and the Beast, was een geroutineerde vervanger als Klaas een uitkomst. Een afgetekende 3-7 overwinning op Noordscheschut-4 geeft HZVV-6 hoop voor de toekomst. Vanaf de eerste week van Mei begint het Zesde namelijk al weer met de voorbereiding op het nieuwe seizoen. En aangezien het Zesde een trainingscomplex heeft, spelen wij liever wat meer in de zomermaanden. Er zelfs al overwogen om dan maar onder een “reclame-naam” mee te doen aan de bedrijvencompetitie, echter dat voorstel heeft het wegens vermeend oneigenlijk gebruik van de bedrijvencompetitie niet gehaald. Het lijkt er tegenwoordig wel op dat de seniorenteams van HZVV meer trainen dan wedstrijden spelen. Dat is wel eens anders geweest. Helaas is de accommodatie er nog niet op aangepast, maar dat gaat, zo hebben wij vernomen, ook binnenkort gebeuren. Immers naast een mooi klubhuis en een flitsend klubblad is het ook fijn kwalitatief voldoende trainingsvelden te hebben. Misschien kan de grasmat van het hoofdveld wel gebruikt worden voor een extra trainingsveld; de honkballers komen toch niet weer terug. Wij nemen de uitwerpselen van de ¦ 1.000-KOE graag voor lief.
M.Vr. Gr. EBJK
12. Endorfine, Minjak-4 en het Tiende.
Zaterdag 8 april j.l. mocht HZVV-10 aantreden tegen het vierde van het uit het oostelijke Schoonebeek afkomstige Minjak. Gelukkig betrof het een uitwedstrijd en waren enige gastspelers uitgenodigd om deze inspirerende reis (combinatie van de Zuidenveld- en de Dr.Picardtroute) en – wedstrijd mee te maken.
Onder hen was ook de schrijvende linksbuiten van het zesde, die graag had meegedaan aan de oefenwedstrijd van HZVV-6 tegen HZVV-8, maar helaas om duistere redenen kon de heer Jonkman van het achtste niet voldoende spelers bereid vinden aan te treden tegen Het gerefo-team van HZVV, vandaar dit verslag. Deze linksbuiten (tegenwoordig bij het zesde meer linksbinnen) was zeer verheugd om met het van oudsher tamelijke intellectuele Tiende elftal een balletje te trappen. Nu denkt menig lezer (en hoopt menig zesdiaan) zou de linksbuiten zich reeds oriënteren op een, vergelijken met het Zesde de afgelopen maanden, iets minder gestresst elftal? Hoewel het antwoord volmondig nee is, is het leuk dat u dat nu juist ter sprake brengt. Recentelijk werd ik namelijk door het blad “Ontwaakt!” erop gewezen dat lichaamsbeweging gevaarlijk wordt wanneer men tot uitersten gaat (naar mijn mening geldt dat ook voor de geloofsovertuiging van de makers van dit blad, maar dat ter zijde). Zij onderbouwden dit niet alleen met een (onvermijdelijke) bijbeltekst (Timoteus 4 vers 8) maar ook door uitkomsten van een wetenschappelijk onderzoek en door historische feiten. Om bij het laatste te beginnen, de hardloper die ooit de marathon uitvond, hoe is het daarmee afgelopen? Juist, dood dus. Dan het onderzoek: door langdurige en ononderbroken lichamelijke inspanning wordt in de spierzenuwen de stof enfordine gevormd. Dit zijn endogene opiaten die een gevoel van euforie teweegbrengen. Of om het in het Drents te zeggen: ut lichaam mak dan zulke stoffen dai der licht van in heufd worden en denk’n dai bargen kunt verzett’n.
Uit onderzoek is dus gebleken dat deze morfinederivaten tot verslaving kunnen leiden. Waardoor een hardloper steeds meer en steeds vaker moet gaan hardlopen om de zelfde toestand van gelukzaligheid te bewerkstelligen. Dit zal uiteindelijk tot de ondergang van de sporter (kunnen) leiden. Door de endorfinen zal de sporter bepaalde pijnprikkels niet meer waarnemen. Een stekende pijn in de borst zal bij deze sporter niet leiden tot het stoppen met hardlopen. En de afloop kunt u invullen. Men zegt immers niet voor niets “hardlopers zijn doodlopers”……
Vandaar het me goed uitkwam eens een wedstrijdje met het Tiende mee te doen. Ik raad het u allen aan. Je leeft er langer door. Hoewel, gezien het kunst- en vliegwerk in de defensie van het Tiende, verliest men ook weer enige jaren…. En misschien maakt men zich, gezien mijn “overmatige inspanning”, bij het Tiende geen zorgen over mijn fysieke toestand.
Aangezien nog een speler van het zesde (opzettelijk) stage mocht lopen bij het tiende (voelt u ‘m?). Vertrok HZVV-10 niet om de afgesproken 11.30 uur maar om enige minuten voor 12.00. Wij laten daarbij in het midden welke speler van het zesde het betrof. De eerste goede acties van de wedstrijd kwamen op naam van Jaap Uiterwijk Winkel. Hij kapte en draaide naar hartelust en zorgde er voor dat HZVV-10 langere tijd in balbezit bleef en uiteindelijk gevaarlijk kon worden voor het doel van de olie-voetballers. Overigens wekten enkele schoonbeekse voetballers de indruk dat ze recentelijk nog enigszins in de olie waren geweest. U weet wellicht wat Minjak betekent? Wij ook niet. En daarom hebben e.e.a. uit laten leggen door de aan de clubverbonden historicus: Minjak is het Maleise woord voor olie. Toen jaren terug de Nederlandse Aardolie Maatschappij haar bestaansrecht vond in het Drentse Schoonebeek richtte men daar een voetbalvereniging op. Deze sportclub van de PV van de NAM noemde men Minjak, naar het Maleise woord olie. Tot zover konden wij overtuigd worden, echter dat de club door de koning van Maleisië geopend was en dat men nog jaarlijks interlandwedstrijden tegen Maleisië moest spelen deed toch enigszins afbreuk aan de geloofwaardigheid van deze amateur historicus en graaggeziene kantine-bezoeker.
Door al die olie-toestanden kon HZVV-10 dan ook op 0-1 komen, mede door storend werk van Wim Kolkman (geen familie van de bekende Schoonbeekse croissanterie) en doortastende afronding van Hilbrand Spitse. Deze, in tegenstelling tot wat zijn naam zou doen vermoeden, degelijke linksback van het Tiende weet een bijna-buitenspel situatie maximaal uit te buiten.
Dan scoort Minjak op miraculeuze wijze twee keer en wordt in de rust de libero van het tiende onmiddellijk door harde, maar faire voorstopper annex leider Alex B. gewisseld. In de tweede helft komt Ronnie Slot als libero het spel van HZVV-10 naar voren stuwen; waarlijk het ging niet slecht. Hoewel de voorstopper hier en daar corrigerend moest optreden ging het tiende iets meer voetballen. Met name goalgetter Willem stond enkele malen op de goede plaats. Helaas stond hij ook vaak op een eiland en moest hij veel op eigen kracht tot stand brengen. Eenmaal lukte dat: 2-2. De linksbuiten was toen al iets te nadrukkelijk met het endorefinen-verhaal bezig en hoeft zich voorlopig geen zorgen te maken over zijn hartslag.
Gelukkig voor HZVV-10 stond er deze middag een straffe westenwind over het Minjak-terrein, dat geheel in historisch perspectief, omgeven is door ja-knikkers. De goede spits van Minjak was al een aantal keren de Hoogeveense verdedigers te snel af geweest. Zo ook een kwartier voor tijd bij een 2-2 stand. Ron S. met een Koeman-achtige snelheid begenadigd kon de spits niet achterhalen. Dat gold echter niet voor de met Kanu-benen en – voeten uitgeruste voorstopper van het Tiende de heer A. Bel, himself. Juist op het moment dat de spits wil uithalen voor de beslissende treffer weet Alex zijn maatje 47,5 rondom de enkel van de olie-boer te kronkelen. Deze is al gauw weer ter been (rond de zomervakantie doet hij de eerste loopoefeningen) en de vedette van Minjak zal de toegekende penal benutten. Echter dan heeft hij buiten de nestor van HZVV-10 gerekend. Dit middelbare rustpunt met grijs haar in het onstuimige tiende wordt volgens ingewijden door de genoemde straffe wind naar links geblazen, juist als Minjak de penalty in dezelfde hoek tracht binnen te schieten. De einduitslag blijft dus 2-2. Tot volle tevredenheid van beide partijen werden in de kantine na afloop de punten gedeeld en kon het Tiende, na een stevige bratwurst (in het kader van 50-jaar bevrijding en verzoening met de Duitsers eten wij zodra de gelegenheid zich voordoet brat-
wurst) huiswaarts te keren. Overigens stellen wij voor om in dat genoemde kader ook in de HZVV-kantine bier in duitse bierpullen te schenken. Dit tevens in navolging van het bij CSVC genomen initiatief om “je eigen bierpul te leasen”. Misschien iets voor de heren Masselink en Naberman en hun verschillende commissies om eens in te duiken.
Namens het tiende wordt u hierbij opgeroepen om mee te helpen een sponsor te vinden voor goede badborstels voor het tiende. Bij het zesde zijn wij inmiddels voorzien van goede badborstels (informatie EBJK 05280-21121; “hygiëne voorop”) maar bij het Tiende keek men daar zeer vreemd tegen aan. Overigens viel ons weer op dat de keeper van het Tiende met handschoenen onder de douche gaat! Dat noemen wij nog eens betrokkenheid bij het vak! Wij zouden wel eens willen weten hoe z’n vrouw die handschoenen ervaart. Hoewel de doelwachter van het Zesde liefst de gehele zaterdag-ochtend in keeperstenue rondloopt, kan hij daar nog een voorbeeld aan nemen. Doet mij overigens denken aan de tijd dat ik zelf voetbalwedstrijden op tv volgde met voetbalschoenen aan (omdat je dan de sfeer beter proefde). Maar ja, sinds vorig week de nieuwe vloerbedekking kwam mag dat niet meer.
Met vriendelijke groeten, EBJK
13. Uitstekende eindklassering voor HZVV-6
Daags naar Bevrijdingsdag 1995 is uw Zesde voor een aantal uren opgesloten geweest in rijkspenitaire inrichting Esserheem te Veenhuizen. Op deze warme zaterdag wilde het Zesde een goed eerste seizoen afsluiten met een goede wedstrijd die dan automatisch zou leiden tot een goede eindklassering. In de tweede klasse B van de afdeling Drenthe was namelijk nog van alles mogelijk. Het kampioenschap moest op de laatste speeldag nog beslist worden. Daarnaast waren de UEFA-plaatsen in onze klasse nog niet verdeeld. Daarbij aangetekend dat dit dan de derde en vierde plaats betreft.
In de gevangenis had men de 50ste bevrijdingsdag sober gevierd. Helaas waren de meeste gratie-verzoeken door Hare Majesteit afgewezen. Overigens waren de meeste gedetineerden toch niet zo betrokken bij de bevrijding van Nederland. Op bevrijdingsdag speelden de gevangenen hun onderlinge wereldkampioenschap. Deelnemende landen waren (in volgorde van eindklassering): (1) Nederland, (2) Rest-van-de-Wereld en (3) Suriname. Het zesde hoopte dus dat de spelers van Esserheem-1 behoorlijk vermoeid waren. Dat bleek niet het geval. Esserheem had is op de transfermarkt behoorlijk geroerd. Uit de Haagse jusitiele burelen had men een zeer doelgerichte spits opgedoken. Deze man wist het Bert Couto moeilijk te maken en aangezien het zesde speelde met gelegenheidslibero Cor S. was het centrum een beetje onwennig.
Al naar vijf minuten wist Rolf 1-0 te scoren. De kwaliteit van het veld van Esserheem zou ook deze middag een belangrijke rol spelen. Brak in Jan Gips in de vorige wedstrijd door een onnozele glijpartij op de gladde bovenlaag van het veld, zijn been, nu was het veld keihard. Eerst verkijkt de keeper van E’heem zich op de bal die zoals gezegd door Rolf ingeschoten wordt. Aan de andere kant gebeurt hetzelfde, Esserheem doet niet anders dan lange ballen geven op hun spits. Een van deze eerste ballen stuitert in ons strafschopgebied over onze keeper. Deze is overigens al in voorbereiding voor het nieuwe volleybalseizoen. Zo is het weer gelijk.
Voor rust komt HZVV nogmaals voor; een mooie kombinatie tussen Owen en Hareld wordt door de laatste ingetikt.
Tien minuten in de tweede helft wordt dan wederom door de grensrechter gevlagd voor buitenspel. De zeer teleurgestelde Marco (hij gaf de mooie diepe pass) neemt dan, geaddresseerd aan de scheidsrechter, het woord “lul” in de mond. De scheids op 15 meter van Marco, heeft zich tot dan toe voortdurend Oostindisch doof gehouden voor de krachttermen en vloeken die hij van de getatoueerde spelers toegevoegd krijgt. Echter als in het meeste Gereformeerde team van deze middag een geslachtsdeeltje valt, dan bedenkt de scheids zich geen moment. Direct toverd hij de rode kaart voor de verbaasde ogen van Marco. HZVV moet verder met tien man en Esserheem had net dat duwtje nodig. Gelukkig weet HZVV goed te counteren. Als Owen dan net binnen het strafschotgebied ten val wordt gebracht, maakt de scheids het een beetje goed: strafschop. Henk Koster maakt de derde goal voor HZVV. Helaas hebben de individualisten van Esserheem dan ook nog geluk: en zij komen op 4-3 voor. Vlak voor tijd bied Hareld Owen een niet te missen kans. Hij scoort dan ook beheerst 4-4 en zorgt daarmee dat zijn totaal op 20 goals komt. Het moet gezegd hoewel Owen vaak zijn actie ook zelf wil afronden, bood hij in de afgelopen wedstrijden zijn medespelers vele (vaak niet te missen) kansen. Zo ook in deze wedstrijd terwijl hij toch de enige speler was die nog een bonus kon verdienen. Ook hij kreeg van zijn medespelers als afscheidskado een aantal kansen geboden. Eindelijk weet hij enkele minuten voor het einde de twintigste te maken.
Daarmee komt HZVV-6 in haar eerste seizoen in de tweede klasse op een verdiende vierde plaats. Gezien de voetballende vermogens van het Zesde een terechte klassering. Dan is het nog maar de vraag wat het volgende seizoen gaat brengen. In ieder geval zal Wiebe de Jonge de plaats van Owen innemen (als het achtste vrij wil je dan nog eens met ons meedoen en een stuk of wat goals maken?). Dan is er voor de achterste linie versterking gevonden in de persoon van Klaas-Routine-Spitse; mogelijk dat ook Jeroen weer op het middenveld komt te spelen. Naast Owen willen ook wij Jan Schonewille bedanken voor zijn leiderschap dit seizoen en wensen hem weer veel spelplezier. Wij hopen dat Burnie S. ons komt ondersteunen. Ook Berrie de Jonge zal dan klaar zijn met de gazon. En wie weet wie ons nog komt versterken en enkele spelers zijn al uitgenodigd voor een proeftraining bij het Zesde. Als het zesde niet de moeilijkste klasse treft, zal de doelstelling voor volgend seizoen: verbetering van de goede vierde plaats van dit seizoen.
Met vriendelijke groeten,
EBJK