Seizoen 1993/1994
alle verslagen 1993/1994
1. Ingespeeld zesde overtreft Gasselternijeveen 5!
De debuterende Noord-Drenten kregen jongstleden zaterdag met 6-1 klop van HZVV-6, uw allen wel bekende zesde elftal. Dit team dat nu reeds meerdere seizoenen slechts op enkele posities gewijzigd wordt begint, vrijwel zonder voorbereiding volledig ingespeeld aan de competitie. Dit seizoen begint het zesde met een nieuwe man op links: Marco Nienhuis, onze Overmars op linksachter. Vorig seizoen werd Marco al voorzichtig uit geprobeerd en zaterdagmiddag begint hij gelijk met een, door veel trainingsarbeid opgeëiste, basisplaats.
Langs de kant ook nog een andere nieuwe aanwinst: de nog niet speelgerechtige Marcel Blokzijl, overgekomen uit het Zuidhollandse Gouda, maar ook een oude bekend die dan ook moeiteloos ingepast kan worden in het ZESDE team van HZVV. Hierbij bedanken wij de heren organisatoren van het senioren-voetbal dat wij in de “ingrijpende reorganisatie” van het senioren-voetbal onze naam (en spelers) konden behouden. Wij zullen u ook dit seizoen NIET teleurstellen! Zaterdagmiddag, 14.45 de regen komt met bakken uit de hemel en het zesde begint fris en vreugdevol aan een nieuw competitie. Al snel worden de eerste kansen gecreëerd en weet Gasselternijeveen te scoren. Vreemd denkt u wellicht! Echter u weet dan nog niet dat dit een eigendoelpunt betrof dat onder druk van Henk en Burnie tot stand kwam uit een “corner-bij-de-eerste-paal” van Rolf. Hij schijnt daar speciaal op getraind te hebben, jammer dat de rest van het zesde dat niet gedaan heeft. Dan blesseert de keeper zich aan de linkerschouder, maar weigert zich te laten wisselen en krijgt het zesde een vrije trap op ongeveer 19,46 meter. Op zich hebben deze gebeurtenissen nog niets met elkaar te maken, echter de iet-wat-trage spits van het zesde, weet de bal precies in de linkerhoek te schieten zodat de keeper daar nooit meer aan kan komen: 2-0.
Het zesde heeft er zin, de spelvreugde straalt er van, wat dat aan gaat kan dhr. F. Rijkaard over twee jaar waarschijnlijk in Hoogeveen verwacht worden. Met name Henk trok fel ten strijde, vorige week bij de Weide kreeg zijn directe tegenstander nog de rode kaart, deze week mocht Henk de spelverdeler van Gasselternijeveen het leven zuur maken. Daarbij is Henk ook nog vaak voorin te vinden, zo ook vlak voor rust; zijn schot werd echter gestopt door de G.’veense libero en wel zodanig dat dienstplichtig militair Jeroen hem uiterst beheerst in de hoek kon deponeren: 3-0. Na rust verhoogde G.’veen de druk niet, vermoedelijk was het zware mac-veld hun ook te veel van het goede. Rustig bouwde uw zesde verder aan de voorsprong: het werd 4-0 door een Jari Litmanen-achtige kopbal van Henk, 5-0 door de nog vrijgezelle spits en vervolgens 6-0 door de doorgebroken Owen. Tegen het einde van de speeltijd wil de scheidsrechter niet onvriendelijk zijn tegenover Gasselternijeveen, hij moet ze immers misschien nog vaker fluiten: penalty. De “snel-op-te- winden” Berry de J. uit H. laat zich een beetje opwinden, doordat de scheids hem voor de tiende keer een vrije trap tegen geeft. Deze wordt snel genomen en Berry “sprint” terug naar het strafschopgebied. Daar aangekomen is de linksvoor van G.’veen net bezig een voorzet te geven, waarin hij niet geheel slaagt. De half-hoge bal nadert Berry. In wiens brein een snelle, waarachtig ZEER snelle afweging plaatsvindt!
Ten eerst: het is zaterdag, dus weekend! Ten tweede: de bal komt half hoog. Ten derde: “ik ben jong” (In het kader van: je bent jong en je weegt wat af). Ten vierde: men noemt het niet voor niets edele delen; piffft, PENAL.
Einduitslag van deze eerste wedstrijd: 6-1. Dat belooft nog wat voor de rest van het seizoen. De eerste weddenschappen met Alex (nu het 11e, cijfermatig een beter benaming voor het voormalige 10e) worden al afgesloten!
Bijgesloten brief: Geacht bestuur,
Wie stelt in vredesnaam het beleid van gemeentewerken op. U schrijft in HZVV Clubnieuws van 14 september 1993 dat het inzaaien door het intensieve gebruik niet voldaan heeft. Dan vraag ik u: Is dat iets nieuws vergeleken met de vorige 10 jaar? U zult zelf toegeven dat met de komst van v.v. de Weide de trainingsvelden van HZVV minder intensief gebruikt worden. Echter dat is niet het punt, het punt is dat de beleidmakers van de gemeente Hoogeveen vooraf weten hoeveel en hoe frequent voetballers van HZVV erop moeten trainen. Ieder weldenkend mens kan dan toch de bezettingsgraad van de velden berekenden en vervolgens concluderen dat slechts een paar weken regen deze velden veranderen in een modderpoel waar menig agrariër met plezier z’n varkens een weekje in zou willen laten rondlopen. Als deze beesten het volhouden in de lucht van zo juist verlaten camping-plaatsen. Als er dan sprake is van te intensief gebruik, zouden de beleidmakers zich dan niets eens af kunnen vragen of er wel genoeg trainingsvelden zijn of dat de ondergrond wel zo geschikt is. Beleidmakers van Hoogeveen denk na, onze vereniging gaat naar de bliksem!
Vele malen wordt geschreven dat ons eerste het vlaggeschip van de club is en dat daar mogelijk een ledenwervende aktiviteit uit gaat. U zult het van harte met mij eens zijn als ik hier de stelling deponeer dat deze aktiviteit volledig te niet wordt gedaan door de uitstraling van de faciliteiten van HZVV. Okay, deze zijn gehuurd en daar heeft HZVV zelf niets over te zeggen. Maar u dient wel te bedenken dat HZVV als voetbalvereniging de jeugd van Hoogeveen facilitair heel bijzonder weinig te bieden heeft. Daarbij opgemerkt dat dit al jaren zo is wat ons trainingscomplex betreft, echter dat dit nu ook gaat gelden voor de voetbalvelden. Uit de marketing is bekend dat het funest is voor een onderneming dat zij nee moet verkopen aan klanten terwijl deze de verwachting hadden het gewenste produkt daar te kunnen aanschaffen. Naar mijn mening geldt dit ook voor een voetbalvereniging: Hoe vaker wedstrijden afgelast worden, hoe vaker HZVV nee moet verkopen aan haar F-jes, E-tjes, D-tjes en C-tjes. Toen ik zelf in C-13 speelde heb ik me vaak afgevraagd waarom ik toch weer naar het voetballen ging terwijl er een gerede kans bestond dat ik met een half uur weer thuis zou zijn. Vele malen heb ik overwogen om op een andere sport te gaan als de wedstrijd (weer) niet door ging. Gelukkig kent HZVV dat probleem niet meer: C-13 bestaat immers al lang niet meer, de jeugd van deze tijd overweegt niet om op een andere sport te gaan, ze doen het gewoon!
Daarom, geacht bestuur, heeft (o.a.) HET ZESDE afgelopen dinsdag “getraind” op het verboden gedeelte: het oude honkbalveld! Wij hopen daarmee een duidelijk signaal van protest afgegeven te hebben en tevens hopen wij dat de Hoogeveense gemeentewerken zich eens gaat afvragen hoe wij met z’n allen in deze verrotte situatie terecht zijn gekomen! Het is toch absoluut idioot dat HZVV die door de gemeente als een kat in het nauw gedreven wordt is, moet gaan betalen voor schade aan grasvelden, omdat de gemeente ons GEEN ENKEL alternatief biedt. U kunt toch niet serieus van HET ZESDE of bijvoorbeeld HET EERSTE of C-4 verwachten dat ze rondjes gaan lopen omdat de gemeente haar organisatie niet voor elkaar heeft. Sterker nog het is toch volstrekt idioot dat HZVV daar huur voor moet betalen. Als uw huis van alle kanten lekt dan stapt u toch ook naar de Woningbouwvereniging, of gaat u vriendelijk verder met het betalen van de huur als uw WBV al vele jaren uw dak niet repareert. Dit voorbeeld is ook van toepassing op HZVV, want als het zo doorgaat verzuipt HZVV!
U vraagt ons de GOEDE relatie met de afdeling groenvoorziening niet op het spel te zetten. Ik vraag u doe dat wel. De wijze waarop deze incompetente afdeling HZVV behandelt geeft u daartoe het volste recht. Niet de relatie met groenvoorziening, maar het voortbestaan van HZVV is toch van primair belang? Ik vraag u, nee ik smeek u: teken protest aan, betaal geen huur, stap naar het gemeentebestuur of iets dergelijks. Laat in ieder geval de vereniging weten dat u vecht voor goede trainingsfaciliteiten! Maar stuur de senioren en vooral de junioren van HZVV niet in het riet met een kluitje looptraining! Bestuur, als vertegenwoordiger van HZVV, dient u zorg te dragen voor goede faciliteiten. Indien u uw plicht daarin verzaakt bent u net zo incompetent als de afdeling groenvoorziening van de gemeente Hoogeveen en is het misschien verstandig door de gehele vereniging te peilen wat de leden van UW beleid vinden!
Hopelijk voldoende shockerend te zijn geweest, groet ik u hartelijk, E.J. Kreuze (’s avonds bereikbaar op 05280-21121).
P.S. Mochten er leden zijn die zich ook geroepen voelen tot een protest-aktie, ik ben van harte bereid daartoe met u samen te werken!
Wij willen u, geachte in het zesde geïnteresseerde lezer, meenemen op een middagje met het zesde. Zoals wellicht weet is het zesde niet zomaar een voetbalteam, maar zij wij als Drenten ook geïnteresseerd in het Drentse culturele erfgoed. Vandaar dat wij ons met veel plezier omstreeks 11.30 richting de Hondsrug, het oudste deel van Drenthe begeven. Wellicht valt u op dat het zesde al zo vroeg op pad is? Nu, wij zijn van mening dat een doorsnee-voetbalmiddag met enige additionele culturele elementen een duidelijke meerwaarde krijgt. Zoals altijd rijden wij over Orvelte. Echter dit keer kruizen wij het pad met een grote groep LAW-ers. Nee, dat zijn geen tewerkgestelden of banenpoolers. Het betreft hier een groep Lange Afstands Wandelaars. Het zesde is verheugd u mee te delen dat er ook nog mensen zijn die tijd en geduld voor kunnen vinden. Deze LAW-ers bevonden zich naar de mening van Berend Eising op het PIETERPAD. Dit is met recht een LAW: Men dient namelijk van Maastricht (St.Pieter) naar Pieterburen te wandelen. Gelukkig hoeft dat niet in één dag, maar toch. Het zesde kan u dit tijdverdrijf aanraden, mogelijk dat deze activiteit wat het zesde betreft gecombineerd kan worden DE half-jaarlijkse klootschietwedstrijd. Zelf heb ik (ondergetekende) deze zomer een stuk Pieterpad in Noord-Limburg gelopen, ik moet zeggen je wordt er heel rustig van, het was afgelopen zaterdag nog te merken op het voetbalveld, gelukkig is er altijd wel iemand die je weer wakker maakt als het afgelopen is. Daarnaast ontmoet men op deze route nog andere denkers over het leven en met hun kunt u dan een gesprek aanknopen (St. LAW, postbus 846, 3800 AV Amersfoort).
Maar goed wij reden voorbij Orvelte, over Wezuperburg richting een andere veenkolonie uit Drenthe: Schoonoord, in die zin is voetballen net een culturele uitwisselingen tussen gelijkgestemden. Al toerende over de Hondsrugroute rijdt het zesde langs de “papenloze kerk” de richting van Schoonoord op. Wij bevinden ons dus midden in de streek die duizenden jaren geleden bewoond werden door het Trechterbekervolk, de u wel bekende voorvaderen die van die steentjes tegen elkaar rolden omdat ze nog geen DEL hadden. Hoewel, ze moesten een behoorlijke last dragen voordat ze iemand konden begraven.
Echter Schoonoord is vele jaren later ontstaan toen men in 1854 plaggenhutten ging bouwen bij de verbinding van het Oranjekanaal met de Drentse Hoofdvaart. Duidelijk een veenkoloniale streek, en dus een terrein waar het zesde zich thuis voelt.
En aangezien de spelers van Schoonoord totaal geen gelijkenis vertonen met hun voorvaderen E. en B. (ook bekend van het openluchtmuseum) pakte het zesde deze jongens weer in. Met 2-3 werden zij verslagen op eigen veld. Dit betekende voor Schoonoord overigens een verbetering t.o.v. vorig seizoen toen HZVV-6 met 0-5 van de mat werden geveegd (met twee doelpunten van gast Wim K.). Vandaag toonde Schoonoord-2 meer veerkracht, of speelde het zesde een spel van kat en muis? Door doelpunten van mogelijk Jaap UW (uit een onduidelijke corner) en Rolf uit een combinatie van Bert en Jeroen stonden wij snel op een comfortabele 0-2. Schoonoord komt dan terug tot 2-2 en wij gaan even in de kleedkamer zitten om Cor aan te horen. Sinds hij een assertiviteitscursus heeft gevolgd dienen wij voortdurend allerlei peptalks te ondergaan. Als je niet beter kunt is het toch vreselijk om dat in de rust nogmaals onder de neus gedrukt te krijgen.
Na de rust weet onze goaltjesdief bij uitstek: Owen S. nog één kans te benutten. Dit blijkt uiteindelijk genoeg te zijn, het zesde wint met 2-3 en is deze competitie nog ONGESLAGEN. Gaarne willen wij nog vermelden dat Schoonoord ons de best voetballende tegenstander van dit seizoen noemde; dat kenmerkt de sportieve verliezer. Overigens hebben na afloop van de wedstrijd ons heerlijk kunnen douchen. Wij vonden de douches wel wat aan de hete kant, maar ja, wij zijn dan ook anders gewend. Daarbij moeten bij weer opmerken dat wij als ZESDE dit seizoen nog geen last gehad hebben van koude douches op het HZVV-complex, u weet waarschijnlijk wel waar dat door komt…Hé, jammer volgende week moeten we weer thuis. Daarna volgen de wedstrijden Drenthina (uit), NWVV (thuis) en CEC (uit), dus één keer in de veertien dagen een wedstrijd zit er nog in!
De geachte zesdianen wordt gevraagd na te denken over de invulling van het jaarlijkse najaarsdiner van het zesde (vrouwen mogen eventueel, als echt niet anders kan, mee). Daarbij valt de gastheer van voorbije jaren af; de ex-Joegoslaaf wenst namelijk niet mee te denken in de sponsorbelangen van het zesde. Dus heeft u nog een idee voor een diner, waarbij de potentiële sponsorbelangen gediend zijn dan gaarne even doorgeven aan C. Timmerman. Namens het zesde, met vriendelijke groeten,
Meer informatie over eerste deel: Drentse Historische vereniging, Postbus 243, 9400 AE
3. Het Zesde weer met beide benen op de grond of
Waarom het Zesde een punt liet liggen
Jongstleden zaterdagmiddag trad het zesde aan tegen het onderaanstaande Zwartemeerse Jongens (Of “Black Lake Boys”, we houden het wel een beetje synchroon). Deze knullen hadden nog geen punt gepakt in een uitwedstrijd en eerlijk gezegd verbaast ons dat niets. Hun warming up leek werkelijk nergens op, mogelijk dat er toen al iets van onderschatting in de breinen van de zesdianen sloop. Het zesde kent namelijk één groot euvel: wij passen ons aan aan het spel van de tegenstander. Tegen ACV, CSVC of andere voetballende tegenstanders bereikt het zesde goede resultaten, tegen duidelijk mindere broeders als Zwartemeerse Jongens zakt het spel van het zesde ook in.
Daarbij was Zwartemeer duidelijk met maar één doel begonnen aan de wedstrijd op het MAC-veld: een puntje meenemen naar Oost-Drenthe. Op San Marinese wijze groeven zij zich in rondom het strafschopgebied. Met een enkele provisorische aanval weet Zwartemeer dan 8 minuten voor rust Cor T. te verschalken: 0-1. Een blamage tekent zich af. Gelukkig weet Owen met een droge knal vlak voor het rustsignaal de stand gelijk te trekken:
1-1. Verder zullen we deze wedstrijd niet veel meer zien van onze aanvallers. De gevaarlijkste momenten na rust komen voor rekening van de zeer actieve Burnie Scholing, Henk Koster met enkele bekeken afstandsschoten en Jaap UW met een scherp aangesneden vrije trap. Jaap concludeerde na afloop dan ook terecht dat de trainingen toch iets beginnen op te leveren; welk elftal heeft 6 à 7 vrije-trap-specialisten?
Gelukkig weet onze verdediging de gehele tweede helft de anderhalve aanval van Zwartemeer te pareren, met name Berry meende die langharige skinhead (?) helemaal in “zien busse” te hebben en zo kan ook het zesde een punt in de zak steken. Eén punt! Tegen een elftal dat een doelsaldo van -30 heeft uit 5 wedstrijden. Het is triest, enige tijd heeft het zesde gedacht mee te gaan doen om het kampioenschap, echter als we afgelopen zaterdag in ogenschouw nemen dan kunnen we hooguit kampioen van de armoede worden. En laat het zesde dan juist afgelopen zaterdag een noviteit hebben in gevoerd bij lagere senioren elftallen: gezien het verwachte grote aantal doelpunten had een “tuinbanken-producent annex brandhoutleverancier” aan het Oostenveld 3 te Hoogeveen ons een video-camera in bruikleen gegeven. Misschien dat daarom de Hoogeveense Jongens stijf van spanning stonden: immers het nageslacht keek mee! Dat verklaart tevens waarom Jaap er geen last van had: zijn nageslacht kijkt bij bijna iedere thuiswedstrijd mee. Dat brengt ons bij het bedankje aan de supporters: dames en Jan Jaap hartelijk bedankt voor uw support op het koude en winderige MAC-veld. Tevens bedanken wij de programma-leiding van HZVV: dat wij ook eens thuis mochten spelen (al de tweede keer) en dat er niet zoveel elftallen thuis speelden: hadden wij ten minste heerlijk warme douches! In de kleedkamer bleek de stemming al weer opperbest, gezamenlijk werden de eerste Sinterklaasliedjes al weer te voorschijn getoverd, jammer dat de batterijen van de video op waren…. Als wij blijven trachten te verklaren waarom het afgelopen zaterdag fout ging: dan moet aan deze liederen ook een psychologische betekenis toegekend worden, uw kent dat toch; als halverwege juli de eerste geschenkenbrochures van Bart Smit in de bus vallen dan zijn de kinderen niet te houden tot 5 december. Ook de kinderen van het zesde konden daar wel eens last van hebben, het is misschien beter dat zo rond de intocht van de Sint de wedstrijden van het zesde afgelast worden. Misschien dat een speelgoedzaak een geschikte sponsor is voor het zesde. Als u dit nu zit te lezen en u exploiteert een speelgoedzaak in Hoogeveen bel dan even onze commercieel medewerker Cor (67879).
Binnenkort zal de invulling van het najaardiner bekend moeten worden, er heeft zich echter nog geen potentiële sponsor gemeld. Klootschieten van Maastricht naar Pieterburen is voorlopig tot nader order uitgesteld.
Met vriendelijke groeten EBJ (Spielberg) K.
Jongstleden zaterdag was duidelijk “the day of Bert E.” en niet die van de keeper van Drenthina 5. Na dat de spelers van Drenthina ergens een uitgebluste oude knakker hadden op gedoken kon de wedstrijd Drenthina 5 – HZVV 6 14.45 beginnen. Een wedstrijd waarin onze centrumspits Bert (de Wolf) Eising zich duidelijk zou onderscheiden door zijn “torgefuhl”. En daarmee was ook het kenmerkende onderscheid tussen Drenthina en HZVV vastgesteld. Beide teams kregen namelijk veel kansen, alleen HZVV maakte ze. We zullen even in chronologische volgorde met u door de match lopen: al na zo’n tien minuten krijgt HZVV enkele goede kansen, er wordt goed gecombineerd en Cor Schelhaas en Kasper Houtzager weten goed de achterlijn te vinden en bruikbare voorzetten te geven. Het echter doelpunt komt tot stand door een “samenwerking” tussen Bert E. en de keeper van D.; deze knoeit, verspeelt de bal en Bert kan de bal rustig tussen de palen schuiven. Zo kabbelt de eerste helft verder en afgezien van de niet te volgen schijnbewegingen van Henk Koster gebeurde er weinig en wij willen u daar dan ook niet mee vermoeien. Er is voor de rust toch nog een moment waar wij uw aandacht voor vragen: door een vrij overzichtelijk scrimmage op de rand van de zestien moet de keeper van Drenthina de bal wegschieten (Henk komt op hem afstuiven) en deponeert de bal onverwachts bij de op ongeveer 35 meter staande Bert E. (u weet de man met het torgefuhl), deze bedenkt zich geen moment en lobt de bal over spelers en keeper, de bal schuitert nog een keer voor de lijn, dreigt tegen de lat te schuiteren maar valt uiteindelijk toch keurig in het netje: 0-2. Vol goede moed beginnen wij dan ook aan de 2e helft. Drenthina heeft echter veel nieuwe energie en uw zesde voetbalt een beetje alsof we een klasse beter zouden zijn dan de tegenstander. Vandaar dat het ook niet meer dan logisch is dat de net gerevalideerde EJK na 60 minuten in het veld komt; na enkele van zijn akties staat het zesde gelijk weer met de benen op de grond en weet ze dat Drenthina duidelijk het initiatief overneemt. Vrij snel na de wissel wordt het dan ook 1-2 door een strakke kopbal uit een vrije trap. Echter de spitsen van HZVV Bert en Kasper blijven gevaarlijk: Kasper komt alleen voor de keeper maar op het moment van uithalen staat er net een groenwitte op zijn schoen en Bert, Ja Bert hij maakt dan toch een minuut of 5 na de tegengoal ons en zijn derde doelpunt. En bekeken schuiver waar de keeper weer geen schijn van kans heeft. Dan wordt het Drenthina te gek, HZVV-6 wordt helemaal vastgezet op eigen helft en weet enkele keren met kunst en vliegwerk het tweede tegendoelpunt te voorkomen. Jeroen haalt een bal van de lijn en Cor tikt een schot van 5 meter met één handje over de goal. Vervolgens heeft uw zesde ook nog wat geluk aan haar zijde Burnie die de vlag overgenomen heeft, kon bijzonder moeilijk constateren of de bal volledig de lijn gepasseerd had en zo kon Cor T. de nog net pakken. Later zo deelde deze onder grote Drenthineze kritiek staan grensrechter ons mee dat het geluk zat in een kuiltje vlak naast de rechterpaal de bal was precies in dat kuiltje blijven liggen en daarom de lijn niet gepasseerd. Drenthina kreeg nu een beetje een rode lap voor ogen en wilde de tweede goal forceren. Gelukkig kan Jan met een iet wat harde tackel foutjes links op het middenveld corrigeren. Hoe melodramatisch is het dan dat Drenthina, voortdurend de aanval zoekend en vele mooie kansen creërend bij hun tweede (en gelukkig laatste) goal de hulp nodig hebben van Jaap UW, Cor T. en de scheidsrechter. Een voorzet van natuurlijk de rechterkant van Drenthina wordt nog net door Jaap met de punt van de schoen geraakt, Cor kan daarom de bal oppakken en ziet tot zijn schrik de scheids fluiten voor een vrije trap wegens verboden terugspelen. De man heeft ook duidelijk moeite met de interpretatie-ruimte rondom de terugspeelregel, in die positie is onze Jaap niet eens in staat de bal rustig terug te spelen, maar daar hielp niets meer aan. Drenthina mocht de vrije trap op 3,75 meter van het doel (Cor is immers een lijnkeeper dus stond hij bij terugspelen nog bijna op de lijn). Uw dappere zesde dus met 11 man op de lijn in de hoop de bal tegen te houden. Gelukkig was er deze keer geen video anders hadden wij over een half jaar waarschijnlijk bij “de leukste thuis” of zo gezeten. Drenthina legt namelijk de bal terug op hun spits en vedette (Jozef, what’s in a name?), deze is vol van frustraties omdat hij enkele duizenden solo-akties heeft zien stranden op Jan N. en Jeroen B. (grote klasse van ons verdedigende centrum) en schopt dus deels in de grond, de bal krijgt echter net genoeg vaart en rolt richting de voor ons linkerhoek, de hoek waar ondermeer de schrijvende linksvoor nu linksmidden staat, deze weet de bal nog net ten raken echter toch weet deze onder de voet door te glippen en Drenthina kan nog net op 2-3 komen. Daar bleef het dan ook bij: Drenthina 2 – Bert Eising 3 en HZVV-6 met 2 punten naar huis!
Met vriendelijke groeten, een mogelijk voormalig zesde-elftal speler, EJK.
P.S. Een punt willen wij en vooral ook de kort geknipte Jan Nijmeijer niet onvermeld laten. Het assortiment van de kantine van Drenthina is zeer sterk. Mogelijk dat de zeer gewaardeerde heer H. Masselink daar iets van kan overnemen. Zo is het bij Drenthina mogelijk om snippekitsels (ook wel kippeschnitzels) te bestellen en last but zeker not least; Braadworst. Je kunt gelijk merken dat Emmen dichter bij Duitsland ligt, hé Jan? Wist u trouwens dan Jan ook gevraagd is voor de reclamespot van Amstel Malt, hij iets aan zijn accent moest doen en voor de rest zeer geschikt zou zijn? “Man was schmeckt das Höllandische Braadwurst, Ja gut
Beste Hendrik,
Nu het jaar bijna ten einde loopt (je zult je wel verheugen op de Kerstdagen, dikzak) schiet mijn gemoed vol. Zoals je weet speel ik al vele jaren min of meer noodgedwongen (zij waren enige die me 3 jaar geleden op proef wilden hebben) in het zesde elftal van HZVV en ben ik ooit in 1979 begonnen in C13 (werkelijk zoveel jeugd zat er toen nog bij HZVV). Destijds werd er al getraind op een zwart en ondefinieerbaar trainingsveld. Dit was toen werkelijk een poel des pleziers, enkele malen in de week kreeg je daar training van ervaren jeugdtrainers (ten minste die indruk hadden wij toen). Echter nu ruim 14 jaar later en (bijna) volwassen beweeg ik me (hoewel iets minder wendbaar) nog steeds één keer per week in deze zandbak. Onderhand heb ik wel voor de zekerheid mijn A, B en C-diploma gehaald. Vooral deze laatste is handig, want een beetje reddingszwemmen komt bij het zesde zo nu en dan best van pas.
Het zesde wenst u een sportief 1994 en wint van VC Geesburg-2 !
Na vele maanden trainingsarbeid verzet te hebben was het zesde zeer verheugd het nieuwe jaar met een wedstrijd te beginnen. Let wel, nota bene een wedstrijd. 11 tegen 11 op een groen veld. Waarlijk een revival voor de zesdianen van HZVV. Eindelijk een groot doel en meer dan 6 tegenstanders en… en heerlijk een grasveld. Hoewel wij al een decennium op zwart zand trainen en er erg aan gehecht zijn is een beetje gras een verademing. Het is onderhand een bizarre situatie: een EERSTE klas zaterdagvereniging die huur moet betalen voor een nu met iets lichter zand bedekt trainingsveld. Toegeven: het water stroomt sneller weg, binnen een dag is het weer bespeelbaar. Helaas regent het vaak net op dinsdag en dinsdagavond moeten wij nog even de “wei” in. Gelukkig traint het eerste dan ook, misschien moeten we gezamenlijk iets ondernemen: we kunnen met z’n allen onze consumptiebonnen inleveren voor extra trainingsvelden. En als de honkballers weer willen beginnen dan kunnen zij toch mooi naar het Spaarbankbos? Hé, dat lucht even op, zo aan het begin van een nieuw jaar. Hoewel wij mogen in Hoogeveen niet klagen dat er 1 centimeter water op ons trainingsveld staat, afgelopen vrijdag was ondergetekende bij een kennis in het Limburgse plaatsje Well en daar konden ze nog net zien waar de doelpalen stonden, ik vraag me af hoe zij getraind hebben of hoe de gemeentelijke groenvoorziening daar de “drainage” gaat aan passen?
Gelukkig is het in de gemeente Oosterhesselen niet zo beroerd en mocht uw zesde aantreden tegen VCG-2. Reeds jaren geleden toen uw zesde de HZVV-kleuren nog in de reserve 2de klasse mocht verdedigen was dit team ook al eens onze tegenstander. Echter wij zijn uit elkaar gegaan; VCG ging huns weegs naar de reserve eerste klasse en uw dappere zesde deed een stapje terug. Echter daar was deze middag niets van te merken, het was een heerlijke wedstrijd, ten minste de eerste helft. Met een ruststand van 0-2 voor HZVV (rijmpje tussendoor) kon VCG wel inpakken. Jeroen schoot de bal, die weggekopt werd na een corner, strak in de hoek en Owen maakte beheerst een combinatie tussen Henk en een tamelijk verdwaasde linksbuiten af. Nu we toch deze buitenspeler genoemd hebben: het is me verzocht om toch vooral te vermelden hoe hij meerdere keren in staat werd gesteld door mede- en tegenspelers om het hoogtepunt van de zaterdagmiddag te bereiken en hij, hoe traumatisch, steeds faalde. Zelfs de keeper van VCG werkte mee (Hé, dat rijmen zit er nog lekker in). Hij trachtte de linksbuiten uit te spelen, dat mislukte maar gelukkig voor hem weet de zeer ouderwetse buitenspeler precies in de voeten te schieten van de ene Geesburgse verdediger die nog op de lijn stond; wat een anti-climax. Nog ondragelijker werd het toen lobjes en kapbewegingen achter het standbeen gingen mislukken en dan realiseert u zich hopelijk wel dat dit alleen nog de eerste helft betrof!
De tweede helft verliep voor het zesde ook zeer florissant; het scoorde door Owen en Bert nog twee keer, terwijl VCG slechts één maal voorbij de herboren Cor T. kon komen. Zoals PSV wegzakt, zo snel is onze Cor op weg naar de absolute topvorm van zijn voetbalcarrière. Van Beveren-achtige snoekduiken schut Cor uit zijn afgetrainde keeperslijf. Het maakt hem niet of de bal een metertje naast zal gaan, hij demonstreert uren van trainingsarbeid met onze ervaren keeper-trainer Burnie S.
De tweede helft was voor de schrijvende linksbuiten geen onverdeeld genoegen, in opdracht van meerdere tactische breinen werd de tweede buitenspelers verzocht zo-nu-en-dan van positie te wisselen. Het is al vermoeiend genoeg om zeg maar verticaal over het veld te sjokken, laat staan ook nog horizontaal. En steeds als je even aan de andere kant staat speelt men de bal over de tegenoverstaande zijde. Kent u dat gevoel? Dat er nog één persoon voor u in de rij staat bij een kassa en deze net een cheque uitschrijft, de pen leeg heeft, het pasje niet kan vinden en de vier personen in de rij naast u al lang afgerekend hebben? Nou zo’n gevoel geeft mij dat wisselen van links naar rechts en visa versa. En dan zegt Bert E. ook nog dat het geen toeval is dat men steeds de opening aan de overstaande zijde zoekt; je geestelijke weerbaarheid wordt wel op de proef gesteld zo’n middagje in Geesburg.
Zeer verheugt zijn wij met de terugkomst van een verloren zoon; Marcel Blokzijl. Hij speelde zijn eerste 10 minuten sinds hij weer officieel Hoogevener is. Wegens een slepende blessure uit zijn Goudse tijd en de vermoeidheid door het leven in concubinaat moest hij helaas zijn plaats afstaan aan Jaap UW (UnderWear)? Overigens verdienstelijk ingevallen Jaap, jammer dat je slechts de eerste les (lichaam boven de bal) in praktijk bracht. Vanaf deze plaats wensen wij de Jan Nijmeijers sterkte met hun rugblessures, hopelijk hebben de kerstdagen daar niet teveel schade aangericht. En maken u er van harte op attent dat Uw Zesde elftal een speler naar het spelprogramma Lingo heeft afgevaardigd. Donderdagavond 13 januari van 18.55 tot 19.25 op Nederland 3 kunt u zien of onze sponsorperikelen tot het verleden behoren.
Met vriendelijke groeten
6. HZVV-6 Stunten en stuntelen.
In het kader van de berichtgeving over uw aller Zesde Elftal staan deze week de werkwoorden stunten en stuntelen en de daaraan verwante zelfstandig naamwoorden centraal. Ter ingeleide dus het volgende: geheel onverwachts moest HET zesde op veld vier j.l. zaterdagmiddag aantreden tegen NWVV-2. Dit team vanuit de contreien achter het metropool Emmen streed vorig seizoen met het zo door u beminde Zesde Elftal om de “Uefa-cupplaatsen” in de reserve derde klasse C, dit seizoen moet NWVV alle zeilen bij zetten om niet af te dalen naar de vierde klasse, de nachtmerrie van menig recreatief voetballer. Uw zesde doet, zoals u natuurlijk weet het weer goed als subtopper in de bovengenoemde klasse. Wellicht is HZVV-6 toch iets te gezellig voor een keiharde topprestatie: in casu promotie naar de tweede klasse. Alhoewel het zesde blijft een voetballend elftal, hoe sterk of gering de tegenstand, het zesde blijft met plezier ballen. NWVV bracht deze middag vooral letterlijk veel gewicht in het veld, helaas kon het zesde daar slechts 1 Jan Nijmeijer en enkele aspirant-zwaargewichten tegenover stellen. De eerste helft is in de volgende zin weer te geven: Het zesde kon maar niet scoren en NWVV kreeg de bal maar niet over de middellijn. Hierop nog een kleine aanvulling: Bert E. bekend van TV, gaf aan zijn deelname aan het spelprogramma Lingo nog een zinvolle afsluiting: hij scoorde de 1-0 met een HAKJE (H-A-K-J-E). Jammer dat ze die knokpartij met Boulangé eruit geknipt hebben!
In de tweede helft staat het zesde weer garant voor onverwachte, opvallende daden of prestaties (stunten). Zij maakt via rechtsbuiten Owen nog 4 goals en hij bepaald daarmee de eindstand op 5-0. Hij scoort met het hoofd, schiet hoog en laag in de korte hoek en is dus weer helemaal terug op weg naar de vorm van vorig seizoen. Echter het zesde heeft nog meer voorhoede-spelers…. En daarmee zijn wij aangekomen bij het tweede werkwoord: stuntelen. Stuntelen betekent “onhandig bezig zijn en te werk gaan. En is synoniem aan stumperen of klunzen. Vervolgend op het stukje van vorige week: de stumper op linksbuiten kreeg deze middag slechts twee kansen om alleen voor de keeper de score in overeenstemming te brengen met het wedstrijdbeeld. De eerste maal wordt spits Bert aan gespeeld door Owen (geeft ook wel eens een bal als hij 4 keer gescoord heeft) en Bert E. geeft de bal in één vloeiende beweging door aan Erik-Jan deze denkt überhaupt niet na en schiet de bal keihard en in een rechte lijn (volgens de methode R. Buikema) net naast … de afrastering in de sloot. De tweede maal is geheel in de stijl van de zesdiaanse linksbuiten. “Sprintend” naar de eenzame keeper en dromend van Hongarije-Nederland (Rob de Wit [Ajax]) tracht hij de bal met links in door korte hoek te stiften, gelukkig wordt nu wel het hek achter het doel geraakt. Dan blijkt maar weer hoe positief ingesteld uw zesde is; Jan Nijmeijer genietende van een middagje rustig tikken achterin, roept de linksbuiten bemoedigd toe:”Goed gedaan, je bent al weer een meter dichter bij de goal gekomen”. Nu vraag ik u waar komt men zoveel support nog tegen in de hedendaagse maatschappij met haar apocalyptische-trekjes. Gelukkig voor Bert word ook hij dan slechts afgezeikt tot ongeveer a.s. Dinsdag over het kansje, dat hij miste. Kijk zoals Advocaat (D.) Wim Kieft na San Marino-Nederland passeerde, dat komt bij het zesde niet voor als je zo’n kans mist (we hebben niet genoeg spelers of de anderen zijn nog slechter?). Wellicht het laatste: want tijdens de nabespreking maakt onze aanvoerder een opmerking die ik hierbij graag wil citeren aangezien deze symbolische is voor uw Zesde, het elftal met een imposant relativerings-vermogen. Toen Henk gevraagd werd naar een gemiste kans antwoordde hij:” Welke fout bedoel je, ik maak zoveel fouten dat ik ze allemaal niet meer kan onthouden.” Had ondergetekende ook maar zo’n “slecht” geheugen…
De spelers van het zesde worden dinsdag-avond allen op het trainingscomplex “Bentinckspark” verwacht in verband met het aanmeten van American Football kleding e.e.a. voor de wedstrijd van a.s. zaterdag (CEC!).
Met vriendelijke
7. HZVV-6: Over stroop, slimheid en onsportiviteit
Het blijft maar door gaan; ook deze zaterdag kon uw zesde weer aantreden op een groene weide. Wanneer kunnen we toch weer eens lekker de hele zaterdagmiddag in de zandbak? Zaterdag 29 januari 1993 is voor uw zesde een zware maar plezierige zaterdag gebleken. Eerst het veld-gedeelte, straks de zaal.
Zoals vorige week aangekondigd moest het zesde tegen het derde elftal van Emmer-Compascuum. CEC had één punt en één wedstrijd meer dan het zesde. Tevens een team dat bekend staat om haar harde en intimiderende spel, daarnaast hadden wij wederom te maken met schijtsrechter Harms uit Steenwijksmoer, een man die autoriteit denkt uit te stralen, maar als het er op aan komt drie kleuren dun door zijn korte zwarte broekje ….
Daarom stelde routinier Jan N. voor deze middag de volgende spreekwoorden en gezegden centraal te stellen: “Men vangt meer vliegen (2 punten) met stroop dan met azijn”. (Lekker weertje hé, scheids) en wie niet slim is moet sterk zijn (of de bal snel rond tikken).
Natuurlijk vertrokken wij iets te laat richting Emmen (zelfs nu Jaap afwezig was) en werden in het gehucht Emmer-Erfscheidenveen ook nog eens geconfronteerd met 9 snelheidsmeters met camera’s (waar is dat nauw goed voor in zo’n rustige streek). Jammer voor Cor dat z’n beleggingswinst nu dus doorgesluisd kan worden. Apropos, dat er bij Emmer-Compascuum sprake is van Compascuum slaat nergens op je ziet er alleen maar akkerland (en sloten met bruin water…) [even opzoeken: Compascuum].
Door snel tikwerk weet uw zesde enkele messcherpe slidings te ontwijken en Owen in stelling te brengen, hij kapt de keeper uit en schiet na ongeveer 5 minuten 0-1 tegen het net. De hoofden bij CEC worden steeds roder. Dit wordt alleen maar erger als Owen rustig (dat moet gezegd) wordt neergelegd en het zesde een penal mee krijgt (de stroop werkt dus goed) en Henk daaruit na 10 minuten 0-2 maakt. Als het zesde “tikjes” op de achillespezen en vliegende tackels tracht te overleven en Owen twee keer (bijna) doorgebroken keihard wordt neergelegd begint de scheids te beseffen dat hij ook CEC te vriend dient te houden. Harms hanteert namelijk het principe dat je evenwichten niet moet verstoren. Na enkele beslissingen in het voordeel van CEC: geen enkele tackel of schop wordt bestraft, weet Owen nogmaals te scoren: 0-3. CEC vloekte vervolgens collectief en hartgrondig en gaat met alle middelen op jacht naar de gelijkmaker. De lompe rechtsvoor kan dan slecht het gezeur van de linksbuiten van HZVV-6 verdragen en deelt een forse schop uit, nota bene in een stilstaande situatie. Dit gebeurde terwijl de bal zich bijna in het strafschopgebied van HZVV bevond en deze schrijvende en licht provocerende linksbuiten zich halverwege de helft van CEC ophield. Dezelfde rechtsbuiten maakt het Marco moeilijk, keer op keer weet Marco hem af te stoppen, echter zowel voor als na rust weet hij heel nette goals te maken: 1-3 en 2-3; hij had dat onsportieve gedrag dus helemaal niet nodig.
In de tweede helft hadden de counters van het zesde geen succes zowel Henk als Cor S. misten leuke kansjes en Owen werd nogmaals hard neergelegd door de libero van CEC. Owen had toen juist de (schoppende) back gepasseerd en tikte de bal op snelheid langs deze laatste man, deze bedacht zich geen moment en haalde alles onder uit wat er onder uit te halen viel. Het zesde (goed gereformeerd als wij zijn) vond dat hier maar één straf op kon volgen. Dat dacht Harms ook: de gele kaart en de laatste man van CEC vervolgende lachend zijn weg. Bijkomend geluk was dat Burnie (Dr. Bernard) in de tweede helft rechtsback stond. Want bij het zien van zoveel onrechtvaardigheid zette hij een sprint van 25 meter in om verhaal te halen bij de laatste man, na deze afstand te hebben afgelegd was Burnie gelukkig al weer iets rustiger, je moet er niet aandenken wat er gebeurt was als hij rechtshalf had gestaan…
Aangezien het evenwicht dus verstoord was moest ook Marco in een relatief onschuldige situatie een gele kaart incasseren maar gelukkig kon het zesde na ongeveer 44 minuten en 55 seconden de twee punten mee naar Hoogeveen nemen.
Des avonds had het zesde haar jaarlijkse zaalvoetbaltournooitje. Zowel van het zesde als van het tiende deden er twee teams mee en Alex Bel wist het vijfde team van de avond op de been te brengen. Ook dit jaar had keeper Cor de teams ingedeeld. Hij zelf bevond zich DUS in een (op papier) sterk team, ondergetekende bevond zich dus bij het “restant”, echter dit restant-zesde wist op overtuigende wijze de tournooi-zege te behalen (zeven punten uit 4 wedstrijden en 4 punten voorsprong op het “andere zesde”). Daarbij moet gezegd dat dit restant Jolanda bedankt voor het keeperswerk. (Je kunt de concurrentie met Cor gemakkelijk aan!) Met vriendelijke groeten,
8. Het Zesde: climax en anti-climax
Jongstleden zaterdagmiddag stond voor het zesde en met name voor de spelers die haar vormen, in het teken van hoogtepunten en dieptepunten. Daarbij wil ik vooraf aantekenen dat de wedstrijd eindigde in een zeer bevredigende 0-6 overwinning op het toch wel zeer verzwakte Gasseltenijeveen-5, voor enkelen was deze overwinning overigens het enige hoogtepunt van de middag. Reeds meerdere weken is u verslag gedaan van de inspanningen van de schrijvende linksbuiten. Meerdere malen heeft u met spanning gevolgd hoe hij steeds dichter bij het ultieme doel dreigde te komen. Helaas eindigt deze opeenvolgende reeks waarbij spanning werd opgebouwd door steeds sterkere uitdrukkingen in een anti-climax. Het betrof zo’n gevoel dat je krijgt als je na een winterstop van 3 maanden (voorbeeld) eindelijk weer moet voetballen, de wedstrijd vervolgens wordt afgelast en als je niet oppast sta je voor dat je het weet met je vrouw in de panty-shop. Leuke zaak trouwens die panty-shop, goed bekend bij Jaap, wellicht dat daar nog iets uit voort kan vloeien? Overigens krijgt de aanhang van het zesde steeds meer invloed, jongstleden zaterdag moest zelfs de keeper van uw zesde elftal zijn auto-sleutels al inleveren.
Recentelijk is u vast opgevallen dat het goed gaat met HZVV-6. Wij staan op een zeer verdiende 2 plaats in de reserve derde klasse C en het ziet er voorlopig niet naar uit dat wij die af gaan staan. Dit is ondermeer te wijten (of te danken?) aan de strakke en vaak zelfs strenge leiding van Cor T. voorheen onze commercieel manager, momenteel hard op weg een tweede Frits Korbach te worden (hij schreeuwt zelfs al tijdens de rust). Zo werd ook op deze zaterdag vrijwel op tijd vertrokken en vond er een duidelijke warming-up plaats. Welleswaar voor een groot gedeelte in de kantine en de (heerlijk verwarmde) kleedkamer, maar dat ter zijde. “Spartaanse” Cor heeft de wind d’r onder en uw zesde heeft de wind mee. Zeker in de eerste helft; deze helft speelt zich vrijwel geheel af rondom het zestienmetergebied van Gasseltenijeveen, Cor krijgt slechts enkele terugspeelballen. Maar het blijft 0-0, dit is mede of vooral te danken aan ondergetekende. Als Owen een bal vrijspeelt en zelfs de keeper het nakijken geeft maakt hij één fout die hij tot nog toe niet had gemaakt: hij speelt de bal breed op de linksbuiten. Deze weet voor open doel de bal nog net over de kantine van Gasseltenijeveen te schieten, zie hier een duidelijke anti-climax. Het wordt nog erger, nadat de bal weer op rechts vrijgespeeld is, weet de linksbuiten zijn directe tegenstander te passeren en staat oog in oog met de keeper. Deze blijkt echter zo’n indringende blik te hebben dat er van een schot geen sprake meer is. U begrijpt dit kan in het meer en meer prestatieve zesde niet zonder consequenties blijven. In de rust blijkt de linksbuiten dan ook plotseling aan de beurt om gewisseld te worden. Maar zoals van Gaal ook zegt “de bank houdt de rest van het team op scherp”. Dit bleek ook in de tweede helft. Daarnaast was de rechtsback van Gasselte helemaal dol gespeeld (citaat B. Eising) en kon Owen het dus op z’n gemakkie afmaken, hij moest ook wel, want hij had zojuist gezien wat in het huidige zesde de consequenties van falen zijn. Op die wijze hield “de bank” de rest van het elftal op scherp en zo is later vernomen: iedere bijdrage die de schrijvende linksbuiten levert aan een overwinning is meegenomen. Overigens kan dit beleid ook gevolgen hebben voor andere (falende) spelers van het zesde, als dit beleid ten minste consequent wordt toegepast!
Overigens heeft Owen wel heel nadrukkelijk de hete adem in zijn nek gevoeld: vanaf de linksvoorpositie weet hij namelijk alle zesde doelpunten te scoren (climax). Dit was overigens niet alleen aan hem te danken, ten eerste werd hij voortdurend door medespelers in goede positie gebracht (?) en ten tweede wisten Henk en Bert op enkele meters van het doel ook niet het net te vinden en dus moest Owen het wel zelf doen!
Met vriendelijke
9. Zesde wint ook laatste wedstrijd voor de winterstop
Eindelijk, gelijk met de Olympische Winterspelen, is dan toch de winter ingevallen, maar op deze winterse zaterdagmiddag trad uw Zesde met genoegen aan tegen de middenmoter Angelslo. In Emmen wist het zesde met moeite een gelijkspel eruit te slepen, nu moest het zesde aantonen een evenwichtige aspirant vice-kampioen te zijn. Koploper CSVC met zo’n groot aantal ex-eerste elftal spelers is vermoedelijk niet meer in te halen, maar dat mag de pret bij het zesde niet drukken. Eindelijk staat zij weer op een positie die bij haar instelling en speelwijze past. Voetballend en glimlachend probeert uw zesde haar tegenstanders de baas te blijven. Deze zaterdagmiddag lukte dat ook, Angelslo werkelijk niet bekend om haar harde spel had één dissonante speler in de ploeg. In de eerste vijf minuten haalt hij de hyper-aktieve Henk Costner onderuit terwijl Henk deze back al een meter voorbij was en vermoedelijk (je weet dat immers nooit bij Henk) alleen op het doel was afgegaan. De letterlijk zeer stabiele scheids bestrafte deze linksback niet, echter hield wel even een notitie bij van alle opmerkingen van deze Emmense verdediger. Het duurde dan ook maar even of de gele kaart werd uitgedeeld. Na de rust bleek de kwaliteit en sportiviteit van Angelslo; ze haalden hun verdediger naar de kant en probeerden op sportieve wijze de 2-0 achterstand weg te werken. Bert Eising had namelijk zijn draai weer een beetje gevonden. De afgelopen weken had Bert niet veel van zich laten zien, maar zaterdag kopte hij de 1-0 binnen en maakte vlak voor rust ook nog de 2-0 in een scrimmage voor het doel. Bert gebruikte zijn fysiek en stifte de bal over de keeper. Daarnaast was het ook aan keeper Cor Timmerman te danken dat de nul gehouden is. Reeds vele wedstrijden weet Cor, die vroeger nog wel eens met Jean-Marie Pfaff vergeleken werd, zijn doel schoon te houden. Overigens is uit zeer betrouwbare bron vernomen dat ook de coup van Cor niet meer à la Jean-Marie zal blijven (Petra heeft net zo lief stekels). Cor, op weg naar 100 onafgebroken wedstrijden voor HZVV-6, is langzamerhand uitgegroeid tot een solide en rustige keeper, met uitstekende lijnkwaliteiten. Daarnaast kon u afgelopen week in de Voetbal International lezen wat oud-keeper Piet Schrijver over keepers vertelde: “Keepers zijn eenlingen en een beetje gek” (pagina 58) maar tevens kon u lezen dat “keepers alles hebben om een goede trainer te worden”. Uw zesde heeft daar reeds op geanticipeerd, al vele seizoenen bepaald Cor Timmerman dan ook de opstellingen van het middelste seniorenelftal van HZVV. En hij doet dat met verve, zo laat hij deze zaterdagmiddag topscoorder Owen de eerste helft langs de kant. Zo ziet u maar weer dat zelfs als je vorige week 6 keer gescoord hebt, je de week daarop gepasseerd kunt worden voor een aantal zwaargewichten, die met z’n drieën ongeveer de helft van jouw aantal doelpunten hebben gescoord. Cor hanteert daarbij namelijk de reserve-beurtenlijst en waardoor iedereen in een recreatie-elftal als het zesde voor z’n lol een beetje mee mag trappen. Zo dat klinkt al heel anders dan vorige week! Hierbij is een kleine kanttekening gewenst, Cor kijkt namelijk wel even naar de klasse van de tegenstander, voordat de wissels worden vastgesteld. Owen weet in de tweede helft wel zijn doelpuntje mee te pikken, echter daarvoor heeft de andere Cor (ook wel bekend onder zijn artiestennaam Teun) al de 3-0 gescoord. Als op links de bal breed gelegd wordt schiet Cor hem strak diagonaal van links in de rechterhoek, Angelslo is dan definitief gebroken. Het zesde voelt dit ook aan en tracht nu met gallery-play haar publiek (enkele dames hebben de vrieskou getrotseerd, met vriendelijke dank) te vermaken. Zoals gezegd tikt Owen attent de 4-0 binnen, maar dan maakt overmoed zich meester van het zesde, daar vloeit uit voort dan Angelslo de eretreffer weet te scoren. Keeper Cor is dan ook volledig kansloos op het mooie schot van de vermoedelijk vastende rechtsbuiten uit Emmen. Misschien dat een (soort) ramadan ook iets voor het zesde is?
Keeper Cor sprak na afloop zijn tevredenheid uit over het vertoonde spel. Het viel hem vooral op dat hij zo duidelijk de patronen van de training terug zag in de wedstrijd. Daarbij doelde hij vooral op het afwerken op het doel; ook in de wedstrijd weet het zesde uit ongeveer 20 kansen 4 keer te scoren! Dan maken wij u erop attent dat u a.s. zaterdag-avond met name uw zesde kunt bewonderen op het “open Rolf-Buikema-tenniskampioenschap voor dubbels” in tenniscentrum ’t Noord.
Uit de commerciële aktiviteiten van Cor Timmerman is voorlopig voortgekomen dat het zesde op 25 februari collectief een avond bij onze potentiële sponsor gaat doorbrengen. Overigens is de uitstraling van Jaap UW, zelfs als hij niet aanwezig is, na afloop van de wedstrijd duidelijk merkbaar. Wellicht dat het aantal cliënten van Jambelle al toeneemt! Wij van het zesde willen u hier dan ook wijzen op het belang van goed ondergoed. De drentse schrijver Jans Polling heeft daar ook over geschreven, wij kunnen u dat zijn verhaal “Undergoed” zeker aanraden. Het is opgenomen is zijn boekje “Ok veur vrouwluu” op pagina 14! Met vriendelijke groeten,
10. Het zesde, Thriantha en een 6-0 overwinning die tegen viel
Uw zesde elftal heeft nogal eens de neiging om zich aan te passen aan het niveau van haar opponent. Zo ook deze zaterdagmiddag. Vandaar dat de behaalde 6-0 overwinning maar een beperkte satisfactie tot stand bracht.
Het is u bekend dat het zesde op geheel eigen wijze naar een wedstrijd toeleeft. Bij uitwedstrijden meestal door om te rijden en vervolgens bijna in de auto om te kleden. Maar ook bij thuiswedstrijden is de voorbereiding verre van optimaal. Zo ook deze zaterdag de 12e maart; wanneer wij moeten aantreden tegen Klazienaveen 4 op de accomodatie van Thriantha. Het duurt dus wel even voordat iedereen inclusief de tegenstander daar aanwezig is. Dan blijkt er geen scheidsrechter en zijn er spelers afgestaan aan het vijfde zodat er tevens geen grensrechter beschikbaar is. Gelukkig is e.e.a. opgelost doordat Cor Schelhaas ook aan zijn teamgenoten wel eens zijn arbitrage kwaliteiten wil laten zien en Jan Schonnewille, de onvolprezen leider van het achtste (toch nog bij Thriantha aanwezig), die de vlag wil hanteren. Met andere woorden een woord van dank aan de aanwezige arbitrage is op zijn plaats.
Zoals gezegd is de wedstrijd niet om aan te zien. Een sprankje hoop geeft echter het eerste doelpunt: Jaap UW krijgt een meter of 3 buiten de zestien, zo ongeveer links voor de goal, de bal voor zijn rechtervoet. En wat hij ongeveer twee keer per seizoen voor elkaar krijgt, lukt hem toevallig ook deze middag. Hij lift de bal over de keeper in de (voor de kijkers) linkerkruizing. Echt een sublieme JUW-doelpunt, als linksvoor kon ik nog net horen hoe de bal langs de paal schuurde en hoe de keeper met ongeveer Jaaps leeftijd in het stof beet. Deze oude keeper moest al gauw weer de gang naar het net maken omdat Owen één van zijn vele kansen wist te benutten. Het moet gezegd dat hij zijn kansen ook vaak zelf creert, maar hopelijk krijgt hij in de toekomst een dubbele vergoeding voor assists. Overigens is het opmerkelijk hoe weinig de gemiddelde zesdiaan (exclusief Owen) scoort en hoe vaak hij een assist claimt!
Voor rust weet Henk “Costner” met een perfecte valtechniek (getraind in Oostenrijk), door een volley, nummer drie in te schieten. Na rust weet Henk op miraculeuze wijze ook het vierde doelpunt in de kruizing te leggen. Ook Bert wilde nog laten zien waarom hij in de spits staat en scoorde 5-0 (strak in de uiterste hoek) en 6-0 (intikkertje). Op zich was het voor hem een hele prestatie want zoals hij de eerste helft had moeten mopperen om het slechte spel, zo kon hij de tweede helft het lachen niet bedwingen als bijvoorbeeld Rolf weer eens een luchtduel aanging. Hieruit kunt u concluderen dat het met het relativeringsvermogen van het zesde nog wel goed zit. Dat is overigens ook hoogst noodzakelijk omdat het zesde (vieze-herfst-kampioen in de res. 3 klasse C) aankomende zaterdag aan moet treden tegen de aankomend kampioen CSVC-4 (26 punten uit 13 wedstrijden 82 voor en 10 tegen). Zaterdag 18 maart 1994 zal CSVC-4 nog lang herinneren! (Omdat ze met ruime cijfers over HZVV-6 heen walzen, denkt u wellicht.. we zullen zien). Trainer, leider en keeper Cor heeft in ieder geval zijn team opgedragen vrijdag op tijd op bed (Jammer voor de omzet van de Big Bull) en zaterdag om ongeveer 11.00 uur aanwezig i.v.m. de sportmaaltijd (gehakballen?) en de verplichte strandwandeling (Schoonhoven?).
Het zesde wil tot slot nog opmerken dat het ze best bevallen is te voetballen bij Thriantha. Je merkt bij zo’n korfbalclub direct dat de dames gewend zijn aan gemengd sporten. Vooral na afloop hebben de dames van de corvee ons heerlijk natgespoten met de tuinslang ….. of net niet. U weet het maar nooit bij het zesde, het lijken van de brave kerels, maar heeft u ze wel eens gezien tijdens een “concert” van Normaal? Jonge, jonge.. hopelijk lopen ze a.s. net zo hard!!
Met vriendelijke
11. Knokken en counteren bij het zesde
Zoals wij u vorige week al aankondigden moest uw zesde zaterdag 19 maart aantreden tegen de absolute koploper CSVC-4 te Coevorden. CSVC is waarlijk de koploper in de reserve derde klasse C: zij staat namelijk bovenaan met 28 punten uit 14 wedstrijden, met 89 goals voor en slechts 10 tegen. Thuis verloren wij kansloos met 0-5.
Met de nodige problemen kwam deze zaterdag de 19de maart voor het zesde op gang. Doordat het de hele vrijdagavond en een groot deel van de nacht (geconstateerd door enkele amateur-meteorologen in het zesde) had geregend hadden enkele zesdianen de wekker zo rond het middaguur gezet. Echter omdat vooral onze lei(ij)der Cor T. iedereen behoorlijk achter de broek zat waren wij ruimschoots op tijd bij CSVC. Alwaar wij rustig dachten bij te komen in de kantine, waar wij overigens opvingen dat CSVC van plan was ongeslagen kampioen te worden met een doelsaldo van ongeveer +100. Hoewel genoemde Cor ons reeds de hele week had lopen opjutten voor deze wedstrijd, deed ons dit denken aan het spreekwoord men moet geen hei roepen voordat men de brug over is of ook wel hoogmoed komt voor de val! En daarmee stond het zesde op scherp en vervolgens ruim een half uur voor de wedstrijd op het veld. Je gelooft je eigen ogen niet meer zo is het zesde veranderd de afgelopen vier seizoenen. Want jongstleden zaterdag was het de honderdste wedstrijd die wij speelden als het zesde.
Zoals u wellicht weet bedankten aan het begin van het seizoen 90/91 het toenmalige zesde massaal voor de eer en moesten Jurrie Giethoorn, Jan Jonkman en ondergetekende, tamelijk verdrietig, met 3 man verder. Jan vond al gauw zijn plekje in het toenmalige achtste, Jurrie koos gauw eieren voor zijn geld en stapte over naar de Weide waar hij tot voor kort met veel plezier zijn balletje in het tweede meetikt. En als laatste zat men behoorlijk in z’n maag met die licht rossig slome. Hoewel bij de meeste herbergen werd gehoord dat er geen plaats meer was, werd hij als onderdeel van de voorwaardenpakket samengebracht met het toenmalige negende, dat vanaf de 3e wedstrijd van seizoen 90/91 de kleuren van HZVV in de tweede klasse zou gaan verdedigen. En ik heb uit goede bron begrepen dat hij er geen spijt van gehad heeft, door het relativerende karakter van het negende heeft hij goed kunnen integreren, want bij het zesde geldt “we love you just the way you are”. Om vervolgens op zaterdag 19 maart, 100 wedstrijden later en met nog maar 7 spelers van het eerste uur, gezamenlijk een zeldzaam hoogtepunt te bereiken.
Maar nadat wij dus een half uur gewarmingupd hadden bleek de scheids in de veronderstelling te leven dat het toch niet door ging en moest er met gezwinde spoed een scheids gevonden worden. Gelukkig kregen wij toen de kans om de warming up te verlengen tot een uur. Nadat Cor ons nogmaals zijn zorgvuldig opgestelde “tactische plan” uit de doeken had gedaan (Jeroen vroeg zich nog af uit boek Cor dit had), kon de wedstrijd van start gaan. Het blijkt ons deze middag mee te zitten want Henk wint de toss, dat betekende dat wij de eerste helft de wind mee hebben. Let wel een windkracht 6 of 7 dus niet te veronachtzamen. Tijdens de warming up had ondergetekende al even geoefend met de corners en als je hem ongeveer op de 16 mikte waaide de bal van zelf tot vlak bij de tweede paal. Zo geoefend, zo gedaan; en in de 20ste minuut kan Henk uit een corner de 0-1 binnen koppen. Het zesde door het dolle heen, echter het warme gevoel dat wij van binnen kregen was gauw verdwenen toen er een vreselijke hagelbui los barstte. Gedurende deze 10 minuten moesten CSVC en HZVV meer vechten tegen de snijdend koude wind dan tegen elkaar. Maar nadat wij deze storm doorstaan hadden, trachten wij voor nog hetere vuren te komen te staan, konden wij ons gelijk wat warmen moet de gedachte zijn geweest.
Want al ras weet het zesde middels haar machtige wapen, de ingooi van Bert E. (in het publiek werd zachtjes gefluisterd dat deze HZVV-spits familie is van John de Wolf, maar hij ontkent in alle toonaarden, hij ziet zich zelf meer als een type Litmanen, of was het Overmars Bert?).
Goed, uit deze ingooien weet het zesde twee keer op de lat te schieten voordat CSVC überhaupt maar aan hun geliefde tik en run spelletje toe komen. Helaas weten Henk en ondergetekende niet te profiteren en moeten wij de Coevordense keeper gecomplimenteren; hij houdt zijn ploeg nog overeind. Uit een spaarzame aanval krijgt CSVC dan een vrije trap op de rand zestien links voor de goal. Deze vrije trap word helaas snoeihard ingekopt door de midmid van CSVC: 1-1 bij rust.
In de tweede helft heeft CSVC de wind mee, hoewel, deze is duidelijk minder geworden en uw zesde tracht via mannelijk spel en “snelle” counters CSVC op de knieën te krijgen. En omdat CSVC hele grote kansen laat liggen, waarbij zelfs Bert ballen van de lijn moet halen, komt natuurlijk de tegenstander wel tot scoren. Op links weet Cor S. na enkele pogingen eindelijk de bal bij ondergetekende te krijgen, deze speelt de back uit en krijgt met veel moeite de bal tussen de keeper en laatste man, naar de aanstormende Rolf en Bert. Bert houdt het hoofd koel en scoort 1-2, uiteindelijk de eindstand. HET ZESDE wint met 1-2 van de koploper!! Daarmee is de tweede positie voorlopig geconsolideerd en ziet het zesde uit naar de volgende misstap van CSVC!
En aangezien het zesde de stelling huldigt dat alleen “Een ezel een dode leeuw een schop geeft”, werd er vriendelijk afscheid genomen van CSVC en vertrokken wij naar de rustige HZVV-kantine. Hier vernemen wij de voorstellen t.a.v. de senioren-elftallen van volgend jaar, waarover wij willen opmerken: wij zijn blij dat ruimte is voor discussie. Jaap en Henk merken overigens fijntjes op dat het volledig terecht is dat kinderen van onder de 28 jaar niet zelf hun beslissing mogen nemen… Daarnaast hebben wij moeite met het begrip vriendenteam, het zesde speelt al jaren samen en nog steeds zijn er spelers die zich dood ergeren aan teamgenoten, u kunt dan wel zeggen: “Wass sich liebt das neckt sich”, maar wij vragen ons dan af: Wat is een vriend? Volgens de “van Dalen” is een vriend iemand waar men door genegenheid en persoonlijke voorkeur aan verbonden is… Genegenheid okay, maar persoonlijke voorkeur? Tweede verklaring van van Dalen: Jongen, man met wie iemand een liefdesrelatie onderhoudt. Okay, dan zeg ik het zesde is geen vriendenteam, we douchen samen en dat is voor ons al ruim voldoende. Derde verklaring: een bondgenoot. Ja, dat hebben we deze middag gezien. Vierde verklaring: een liefhebber, daar slaan we de spijker op z’n kop; liefhebbers dat zijn de zesdianen zeker. U begrijpt onzekerheid en twijfel alom, wij hopen dat de beleidmakers van HZVV er maar tot ieders tevredenheid uit zullen komen.
MEDEDELING voor het ZESDE a.s. vrijdagavond is er het half- jaarlijkse klaverjassen in het Koetshuis. Men hoeft a.s. vrijdag geen diner te gebruiken aangezien de gehaktballen met saté voldoen voorradig zijn en momenteel zo’n 400 gram wegen. Overigens sigaren meenemen. Zo beste sportvrienden en belangstellenden van het zesde, dat was me het zaterdagje wel,
met vriendelijke groeten
12. Over de Drentse Courant, schemerduuster en 3 punten voor het ZESDE
Om bij het begin te beginnen, de overwinning op CSVC heeft toch aardig wat losgemaakt ten eerste maakte zelfs de Drentse Courant er melding van (Donderdag 24 maart pagina 3) en ten tweede leidde het natuurlijk tot overmoed in de wedstrijd tegen het laag geklasseerde Erica ’86 op Donderdag 31 maart j.l.
Echter ter informatie aan de Drentse Courant: Oud-Zesde-elftal-speler J. Kikkert (Alias Sjonnie) sleepte op het halfjaarlijkse klaverjastournooi de hoofdprijs in de wacht, hij behoorde dan ook tot de categorie klaverjassers die geen last had van een lichtelijk geforceerde spijsvertering wegens het verorberen van een gehaktbal.
Dan witte donderdag, de dag waarop de wedstrijd van HZVV-6 een tamelijk donker einde kende. Omdat dat wij, zoals velen van u, onze tijd zinvol wilden besteden op camping of meubelboulevard op tweede paasdag, speelden wij reeds des donderdags. Laten wij echter denken op ons gemakkie, reuzendoders zijnde, even over Erica’86-2 heen te lopen! Echter wij hadden buiten de waart gerekend, want voor inhaalwedstrijden zijn er in Erica altijd wel een paar extra spelers te ronselen en de training van het eerste is ook niet zoveel aan. Het zesde weet in deze wedstrijd met pijn en moeite 1 puntje te redden. Voor rust komt uw zesde met 1-2 achter, Erica kent zelfs een midmid die over onze Henk heen kan gaan. De goal voor rust wordt gescoord door de immer met (sport-)bril getooide Rolf B. Echter deze donderdagavond gaat hij het zonder proberen, dit komt uiteindelijk wonderwel op z’n pootjes terecht. Ergens vlak voor rust weet hij een gaatje te vinden in de defensie van Erica en gaat alleen op de keeper af, op het moment supreme, dat weet iedereen die Rolf een beetje kent, denkt Rolf alleen maar aan de kracht die hij in zijn schot kan leggen. Vervolgens haalt hij uit om steenhard recht door de midden het net te doen bollen, zo vertelde hij ons later, maar omdat hij zijn bril niet droeg bleek de bal keurig in de rechterbeneden hoek te rollen.
Al gauw naar rust scoort Erica 1-3, paniek slaat toe bij de met kampioens-aspiraties gestarte Zesdianen. Gelukkig weet Owen de zaak open te gooien door, na goed werk van Bert, 2-3 binnen te tikken. En dan komt het erop aan, word het donker en fluit de scheids af of redden wij het nog. In de finale van deze wedstrijd terwijl men van de zijlijn niet meer kon zien wat er voor het doel gebeurde, lukt het zesde toch. Rolf zet voor en gastspeler Edward, die afgezien van een mislukt stiffie (valt bij het zesde helemaal niet op), een puike partij speelde, kopt de 3-3 tegen het net! De heren Jansen en Ensing worden bedankt voor het deelnemen aan onze spelvreugd.
Dan j.l. zaterdag, uit naar Zwartemeer. Aan de rand van onze provincie zullen wij weer orde op zaken stellen tegen de Black Lake Boys. Voor deze wedstrijd gelden drie hoera-tjes voor J.L. Timmerman, beter bekend als Cor. U weet het zo langzamerhand, zonder Cor geen Zesde. Maar deze zaterdag was een bijzondere middag want Cor vierde een on-onderbroken serie van maar liefst 100 wedstrijden in het zesde. U denkt dan wellicht oh, die zal wel een bos bloemen gekregen hebben of zo!? Niets is minder waar, de spitsen van HZVV-6 hadden deze middag een heel ander kado voor Cor in gedachten. HZVV-6 liep over Zwartmeer heen. Voor rust was het 0-3 en uiteindelijk eindigde de wedstrijd in 0-6, met weer twee goals van de aalgladde en watervlugge Owen S. De tegenstand van Zwartmeer bleek uiteindelijk zo gering dat zesdianen zelfs elkaar met een sliding de bal afpakten of met schouderduwen trachten het scoren te beletten. De meest vervelende ervaring had toch onze Cor Schelhaas. Ongeveer vanaf de middellijn krijgt hij een pass in de diepte, langs onze linkerzijlijn, Cor haalt nog even alles uit de kast en weet ongeveer bij de cornervlag met een laatste krachts-inspanning de bal binnen te houden. Helaas, helaas het zijn kamaraad Henk K. tijdens de rust de grensrechterlijke taken over genomen van de ingevallen Jan N. (met bril), deze vlagde, op het moment dat Cor dodelijk vermoeit de bal net binnen had gehouden, resoluut voor buitenspel en kom maar moeilijk een big smile onderdrukken.
Met een 0-6 stand op het score-bord is dan het moment om Cor te bedanken voor al zijn bewezen diensten. Owen gaat gemakkelijk doch niet onterecht binnen de zestien naar de grond: Penalty. Unaniem is het zesde van mening dat onze commerciele man bij uitstek, de man die wekelijks 12 spelers bij langs moet bellen om te zorgen dat ze op tijd op het speelveld komen (hij vergeet altijd Jaap?) en de man die iedere dinsdag de patronen en automatismen van het zesde bedenkt en er bij ons tracht in te prenten, die man mag in zijn honderste wedstrijd, waarlijk een record binnen HZVV, zo mag ik aannemen, gaan scoren! Goed, het is dus 0-6 gebleven en Zwartmeer mag blij zijn dat er niet meer in gegaan zijn.
Overigens was de 0-2 een mooie pegel van Rolf, die tussen twee spelers de bal snoeihard in de kruizing joeg. Daarbij viel ons op dat hij nu zijn bril wel weer droeg.
Beste zesdianen, als jullie dit lezen, dan weten jullie vermoedelijk al dat er dinsdag 5 april geen training is. Jammer als je voor niets naar het trainingsveld bent gekomen…
met vriendelijke
Seizoenverslag HZVV-6 1993/1994
HZVV-6 op weg naar de eerste klasse (afdeling)
Na een sportief seizoen met als hoogtepunt zaterdag 19 maart 1994 toen wij gezamenlijk de ongenaakbare kampioenskandidaat CSVC-4 met 1-2 op eigen veld versloegen, zijn wij weer aan het culinaire hoogtepunt van ieder seizoen: de barbeque en de gastvrijheid van huize Timmerman!
Seizoen 93/94 zal, behalve voor Burnie Scholing, voor iedereen een plezierige herinnering zijn. Nadat routinier Wander ons zo zat was dat hij helemaal naar de andere kant van de wereld vertrok, hebben wij één van de betere seizoenen gedraaid. Een seizoen dat (fortuinlijk) beloond is geworden met de promotie naar de ons welbekende 2e klasse der KNVB Drenthe. Een klasse waarin we CSVC nogmaals tegen zullen komen! En ook dan zullen wij met opgeheven hoofd (voorzien van een behoorlijke glimlach) het veld verlaten (net de Ieren).
Seizoen 93/94 begon met een strakke overwinning op Gasseltenijeveen: de spits van die wedstrijd wist zelfs twee maal het net te vinden! Daar bleef het dan ook bij, de rest van het seizoen… Vervolgens werden puntjes ingeleverd bij Angelslo, VEV, CSVC, Erica ’86 en NWVV. De overige wedstrijden werden allemaal gewonnen, vooral de uitwedstrijden bij Drenthina (2-3 en 2 maal Bert) en CEC (2-3 en 2 maal Owen) waren zwaar bevochten overwinningen die veel voldoening schonken. Naast de verdiende, maar groot uitgevallen nederlaag tegen CSVC (0-5) was de uitwedstrijd tegen NWVV een klein dieptepuntje, maar toen was de tweede plaats ook reeds veilig gesteld! Persoonlijk was de wedstrijd in Nieuw-Weerdinge een fors dieptepunt. Halverwege de tweede helft pak ik, na een duidelijk fluitsignaal de bal in de handen, om verontwaardigd te reargeren op “weer-buitenspel”. Fluit die scheids nogmaals: hands-bal! Zegt aanvoerder Henk: “Ja hoor, gister weer zwaar aan de rivella geweest?”.
Maar de kopbal van Henk (in striemende en ijskoude regen) en de intikker van Bert tegen de club die ongeslagen kampioen zou worden, waren toch sportieve hoogtepunten. Natuurlijk werd Owen weer topscoorder, maar hopelijk maakt hij er volgend seizoen nog meer en geeft hij er even zo veel af, zodat hij en de revaliderende Wiebe, een levensgevaarlijk spitsenduo zullen vormen. Dit zal vermoedelijk hard nodig zijn, aangezien het zesde natuurlijk niet naar één seizoen weer terug wil zijn bij NWVV, Erica en VEV!
Daarom is het noodzakelijk dat we met plezier en inzet weer beginnen aan seizoen 94/95! Het programma hebben jullie allemaal reeds gekregen, wij hopen dat iedereen gezond en vol enthousiasme aan het nieuwe seizoen wil beginnen. Voor de trainingen geld dit seizoen: Dinsdag 19.15 inventarisatie en aanvang 19.30 precies (behalve voor Jaap, hij wordt al wat ouder..) En onze selectie word niet alleen uitgebreid met Wiebe de Jonge, maar ook Harold Oldewening (rode baret) en een vedette uit het team van Jan Schonewille; Beeftink doet ons beven voor onze basisplaats! Daarnaast is het begeleidende team van het zesde versterkt met Jan Schonewille en natuurlijk blijft een (oud-) speler als Burnie Scholing betrokken bij ons roemruchte team. Afzeggen voor traininingen en wedstrijden kan nog altijd bij Cor T. Daarnaast zal hij trachten de stijgende lijn in het keeperswerk vast te houden en dan hebben wij er alle vertrouwen in! Met vriendelijk groeten,