1991/1992 (1) HZVV-6: Een klein dalletje
Afgelopen zaterdag -9 november- moesten wij van HZVV-6 aantreden tegen het achtste team van ACV uit onze provincie-hoofdstad. Ons kent u toch wel, wij zijn dat team ‘met Cor Timmerman op het doel’. Cor bekend van zijn Jean-Marie Pfaff-achtige uiterlijk en beroemd vanwege zijn commerciële inspanningen. Momenteel is hij echter beter te vergelijken met Wolfgang Smatke (Düsseldorf), die ook tijd bespaart door de bal direct uit te trappen i.p.v. deze eerst in de handen te pakken, echter dit houdt de snelheid danig in ons spel!
ACV-8 dus, een team dat net onder Tiendeveen-2 en LTC-4 boven aan de ranglijst staat. Echter degene die goed geïnformeerd is (Dhr. Bel is dat, nogmaals dank) weet dat wij op zaterdag 19 oktober LTC thuis met 2-0 verslagen hebben. Dat beloofde dus wat te worden. Er spraken echter twee zaken in ons nadeel: ten eerste hadden wij vrijdagavond geen bruiloft en ten tweede had ACV vorige week SCN met 7-0 opgerold. En men bedenke dan onmiddellijk dat wij bij SCN meer problemen hadden. (7-2 verlies).
Nog even onze plaats op de ranglijst: wij stonden voor deze wedstrijd vierde van onderen, let wel doordat wij het minst slechte doelsaldo hebben. Voor deze wedstrijd was HZVV-6 versterkt met Tone Veneman op rechtsvoor, de heren Schelhaas en Verschuur stonden reserve. Voor Jan Verschuur was dat te verwachten omdat dit zijn eerste wedstrijd na zijn huwelijk (18-10-91) is en hij zijn krachten nog moet verdelen….
De wedstrijd begon met een offensief ACV, het leek wel of ze een man meer hadden!? Dat was ook zo, want de ‘battle op het middenveld’ werd verloren omdat ACV een vlot inschuivende voorstopper had en wij een vlot uitdijende spits.
ACV moet echter gecomplimenteerd worden met compact en verzorgd veldspel. Het eerste kwartier gaat het spel op en neer en is er slechts commotie als Burny Scholing een speler na een corner van ACV -binnen de 16 meter- neerlegt, het valt echter reuze mee als blijkt dat het onze keeper Cor was.
Echter zo rond de 20e min. beginnen zich bij ons tekenen van concentratieverlies te openbaren, na een onmogelijke terugspeel-bal -door de leider van D5, we noemen geen namen- mist de spits van ACV nog. In dezelfde minuut echter weet ACV een gaatje in de defensie te vinden: afstandsschot 0-1. Slechts 5 min. later scoren wij de gelijkmaker, helaas heeft de ACV-grensrechter geconstateerd dat de bal al over de achterlijn is geweest en helaas, helaas de scheidsrechter neemt dit advies over….
Na een half uur scoort Henk K. met zijn elastische benen (was je neus ook maar zo flexibel) toch de 1-1! Henk die bekend is om zijn enorme actieradius, is als middenvelder wel onze topscorer, dat geeft onze voorhoede toch te denken.
In de 33e minuut legt Burny, heel fatsoenlijk een doorgebroken speler neer. Gelukkig legt de scheids -net als Burny- ‘hem er buiten.’ De vrije trap word snel genomen: tikkie breed en de schuiver verrast Cor 1-2. Dan wordt besloten om op buitenspel te spelen, daarbij treedt wel een complicatie op; onze verdedigers kenmerken zich door zeer verschillende kwaliteiten en dat wordt tijdens het sprinten duidelijk.
ACV omzeilt (a la Jules Ellerman) de buitenspelval en scoort 1-3.
Tegen het einde van de laatste helft krijgt Jeroen Brink het op de heupen, gelijk zijn voorbeeld Popescu steekt hij het middenveld over, passeert de libero en schiet keihard in ….in het zijnet. Jeroen wordt na afloop -na een steekproef onder de toeschouwers- uit geroepen tot DOM. Defender of the Match, herhaaldelijk zagen wij hem over het veld glijden, iets dat voor een stylist als Jeroen toch duidt op een gezonde agressiviteit. Agressiviteit die wij eerder alleen vocaal constateerden als Jeroen zijn frustraties over een tegendoelpunt van zich af mopperde.
Tweede helft begint met een paar snelle uitvallen over rechts waar Jan Verschuur als rechtsvoor er wel zin in heeft. Maar dan meent ACV toch deze wedstrijd in haar voordeel te moeten beslissen, in de 49e min. weet Cor nog katachtig te redden maar in resp. de 53e, 57e en 60e minuut scoort ACV 1-4, 1-5 en 1-6. Opmerkelijk is wel dat de eerste twee van deze serie gescoord worden door puike afstandsschoten van ten eerste de libero en ten tweede de voorstopper. Ook bij de 1-6 valt Cor niets te verwijten, hij wordt kansloos uitgespeeld nadat traditioneel de terugspeelbal iets te langzaam rolde. De achterstand van 6 doelpunten leiden eerst tot lichte irritaties bij de verliezer, welke vervolgens weer leidden tot ‘De Graafschap-achtige’ taferelen. Zo gaat Henk K. gestrekt na een stoot op zijn neus. ACV kan nu de kansen die zij krijgt niet meer omzetten in doelpunten, vandaar dat onze defensie nogmaals denkt de Assenaren een handje te helpen door een voorzet voorlangs te laten gaan, echter de ACV-spits krijgt de bal -niet met opzet, zo vermeldt hij later- tegen zijn achterste en de bal verdwijnt voor de zevende maal in ons doel.
Dan groeien onze kansen en wordt de wijze raad van één van de geblesseerde spelers toch waarheid; ACV zit er volledig door, ze zijn stuk en zoals voorspeld kunnen wij ze nu op conditie oprollen. Zo komt Cor S. alleen voor de keeper (1.90 m) maar zijn lobje mist hoogte. Dan in de 40e min. is het zo ver; de mooiste aanval van HZVV-6: Jan V. breekt door op rechts, Cor S. legt de bal in één vloeiende beweging breed en Henk K. werkt de bal over de lijn: 2-7. Met nog twee min. te gaan verricht Cor T. nog een belangrijke safe en om deze uitslag vast te houden moet hij -professioneel als hij is- behandeld worden aan een blessure.
Dat brengt ons gelijk bij twee andere opmerkelijke zaken: ten eerste het dankwoord aan de neefjes van Burny die de rol van verzorgers op zich namen (of komen jullie voor Tamara ten Kate -ook al een trouwe supporter- jongens?) en ten tweede dat Jan N. (bekend om zijn onderhoudende analyses na afloop) over de gehele 90 minuten niet verzorgd hoefde te worden, je dag niet zo Jan?
Duidelijk is wel dat wij voorlopig in de onderste regionen zullen blijven, maar laat dat u niet weerhouden om eens wat tijd bij ons langs de lijn te doden. Onze wedstrijden zijn zeer consument-vriendelijk; ze hebben een ‘bovenmodale’ amusementswaarde en wij zorgen voor een verrassende uitslag.
Het verwerken van de nederlaag, wat wij plegen te doen met een gezonde dosis zelfspot, werd echter ruw verstoord omdat wij voor de derde keer in successie ons met nogal fris water moesten douchen. En bij ons geldt niet:’Alleen als ’t ie ijs en ijskoud is!’ De oudste kleedkamers blijken na de laatste wedstrijd niet meer voorzien van warm water en koud water past niet bij een goed gastheer (-dame) zoals wij graag willen zijn. Waarbij voor ons geldt één koude douche per zaterdag is wel genoeg.
ebjk
Rectificatie: In bovenstaand stukje leest U de naam van ene Burnie, dit is echter spreektaal, dit waardig lid van HZVV-6 heet natuurlijk Bernie ! Niet te verwarren met Berrie (de J.)
1991/1992 (2) Nogmaals HZVV-6
U ziet het; het zesde leeft en is natuurlijk van harte bereid mee te werken aan het dubbeldikke kerstnummer van ons aller clubblad. Na U geïnformeerd te hebben over onze belevenissen van vorige week, willen wij u de actualiteit niet onthouden. Wij dienden aan te treden in de verre uitwedstrijd tegen ZVZ-3, een inhaalwedstrijd tegen een (mede-) degradatie-kandidaat.
Zoals gebruikelijk bij dit team rijden wij netjes in colonne naar de tegenstander. Uiteindelijk komen wij (ook gebruikelijk) uit drie verschillende windrichtingen aan op Sportpark De Zwet, te Zuidlaren, waarbij natuurlijk geldt dat degene die hardste reed het laatste aankomt. (Immers Rolf kent een binnenweggetje..)
Na aanleiding van het slechte resultaat van vorige week is er een nieuwe TD aangesteld. Zijn takenpakket is echter (nog) zeer vaag en van een doelstelling is ook al geen sprake, maar van deze plaats: Henk, veel suc6. Tegenover het snel vervullen van de sluimerende vacature van TD staat nog steeds de vacante positie van grensrechter. Deze week werd deze rol zelfs gespeeld door een grensrechter uit Purmerend, die dat overigens uitstekend deed; Koos bedankt. Om nog maar niet te spreken over de reserve die uit Gouda moest komen. Hoewel wij laat aankomen bij ZVZ is iedereen, mede door toedoen van Berrie, vrij vlot op het veld. De wedstrijd belooft wat te worden: de as van ons elftal bestaat uit Cor, Jan N., Cor en weer Jan N. (geen broers). Ons middenveld, vorige week kansloos tegen ACV, loopt over van de routine. Dat geldt overigens ook voor de tegenstander, zodat er gigantisch getikt gaat worden vanmiddag. Al vlot moet bij ZVZ een speler gewisseld worden; de “nieuwe” loopt het veld in en vraagt aan zijn medespelers: “Van wie is die bril ?” Waarop Jan antwoordt: “Van mezelf natuurlijk”. Verder gebeurd er weinig in de eerste helft, of het moet zijn dat Rolf 0-1 binnen tikt, van 25 meter 0-2 binnen schiet of dat Cor S. de doorgebroken spits twee keer neerlegt, waaruit ZVZ de eer kan redden.(Professioneel trouwens hoe Cor T. zich voorbereidt op de te stoppen penalty.)
De tweede helft begint met een merkwaardig incident; ZVZ heeft de grensrechter gewisseld en deze denkt het er lekker van te nemen door, hoewel in functie, een shagje op te steken. De scheidsrechter, zelf een overtuigd anti-roker, wil deze man onmiddellijk verwijderd hebben en ZVZ zoekt: “Met spoed: Niet-rokende grensrechter.” De tweede helft kan als volgt worden samengevat: Jan N. schiet (een zekere treffer, zo beweerd hij) vol op het lichaam van Bernie. Verder moet Rolf (van ’t Schip) geroemd worden om zijn vele goede voorzetten van de rechterkant en wensen wij de jarige Henk Koster sterkte met zijn fors uit de kluiten gewassen enkel en bedanken hem voor het betere plopwerk na afloop. Tevens bedanken wij Jan Nijmeijer voor het meespelen en Jan Nijmeijer dat ook hij aanwezig was.
Van de zijlijn bekeken: Omdat het aantal spier- en enkelblessures nu toch wat uit dat hand dreigt te lopen moet HZVV-6 toch overwegen voor de wedstrijd een warming up te houden. Dit kan dan tevens betekenen dat er definitief afgerekend wordt met de nog immer rondwarende geest van oud-speler Jan Groote.
eBjk
PS. Prima douches ZVZ!
991/1992 (3) HZVV-6 Gebrek aan scorend vermogen.
Enkele weken geleden hebben wij van HZVV-6 een verdiende uitzege behaald op ZVZ-3, u heeft daar verslag van gekregen.
Zaterdag 30-11 j.l. had ZVZ (rode lantaarn drager in onze klasse) de kans zich te revancheren voor de destijds zo smadelijke thuisnederlaag. Te dien tijde waren wij versterkt met Jan Nijmeijer (HZVV-4), deze keer werd de routineuze inbreng verzorgd Otto van Slochteren. Ook hij mocht als laatste man rust brengen in onze kwetsbaarste linie. Daar bovenop kwam ook nog het ontbreken van Jan Nijmeijer (HZVV-6) onze spits, hij schijnt bij de muziek gegaan te zijn. Naast een aantal vaste geblesseerden stond ook topscoorder Henk Koster met zijn poot in het gips langs de zijlijn. Wij als stuurlui aan wal verwelkomen hem hartelijk in ons midden en heel HZVV-suc-6 wenst jou veel sterkte. Tegenover deze afwezigen stond te tijdelijke rentree van een oud-gediende. Jan Groote bekend van zijn intensieve warming-ups, hij zou echter de tweede helft invallen, de eerste helft kon hij dan al vast wat warm lopen langs de zijlijn, als grensrechter overigens.
Ons elftal bestaat uit enkele ‘dreh und angelpunkten’, met name het draaien van één van deze personen werd ons in de 10e minuut noodlottig; de bal werd verspeeld en de snelle linkerspits van ZVZ ontwijkt enkele aanslagen en scoort 0-1. Maar gelukkig geldt voor ons goedverzekerde middenveld: ‘Reaal regelt het allemaal.’ Die linkerspits is echter voortdurend gevaarlijk en blijkt bovendien opmerkelijk professioneel, bij een naderende tackel ligt deze pro al op de grond. Van onze kant is al voorgesteld om deze speler uit te rusten met een water-rug-zak, van de kant van HZVV-6 zou er ook al een speler belangstelling hebben voor een dergelijk produkt. Gelukkig doorziet de scheids deze opvoeringen van ‘de stervende zwaan’ en kunnen onze mandekkers zich (met moeite) beheersen. De man in het zwart mag van deze kant ook wel eens bedankt worden, hij moet toch iedere zaterdagmiddag maar weer dat zwarte tenue aan zien te krijgen en als je dat al vele jaren doet wordt dat steeds moeilijker, vooral als dat tenue niet aanpast op de (na afloop te nuttigen) consumpties.
Net als zijn shirt houdt de scheids ook het spel kort, ‘praten’ tegen de hem wordt niet getolereerd, dat kost ons tegen het einde van de eerste helft een mooie kans op de gelijkmaker. Tijdens de rust wordt ‘volgens de lijst met reserve-beurten’ Cor Schelhaas gewisseld voor de inmiddels warme Jan Groote. En afgezien van het feit dat de snelle linkerspits de stand op 0-2 brengt, heeft Jan hem in zijn broekzak. Assurantie-Jaap neemt in de 60e minuut een vrije trap met links vanaf rechtsvoor, de rechtsvoor, Jan Verschuur, kopt de bal in:1-2. Het zit er nog in!
Rolf Buik biedt via een splijtende pass Alex Schonewille nog een goede kans, jammerlijk vindt deze slechts het zijnet.
Resumerend moeten wij toch constateren dat het HZVV-6 ontbreekt aan zgn. scorend vermogen. Wander speelt met overzicht op het middenveld, Jan Verschuur is een razende rechtsbuiten, Jan Nijmeijer is afwezig en Alex is misschien toch beter thuis in een wat defensievere rol. Maar de mogelijkheden zijn er, als je toch ziet dat ZVZ volledig weggedrukt wordt, Jan Verschuur ballen op het doel kopt en Cor Timmerman hoge voorzetten met gemak uit de lucht plukt dan moet het toch gaan lukken met HZVV-6.
U ziet het HZVV-6 leeft! Dat weet de Joegoslaaf nu ook, Cor nog bedankt voor het organiseren van een gezellig etentje.
ebJK
PS: Douches 6+
1991/1992 (4) Wat doet onze Jan in Duitsland?
U ziet dat vaak in de media; men zoekt een pakkende titel voor een artikel of reportage. Zo ook in dit geval. U verwacht nu van alles, echter dit is een verslag van de wedstrijd HZVV 6-VVAK 4. Een wedstrijd van buren, collega’s en oude bekenden. Ja, letterlijk een ware broederstrijd: ook VVAK bezit namelijk één van die goedgekrulde telgen van het geslacht Timmerman. Ook deze week blijkt onze Jan Nijmeijer afwezig te zijn, maar geen nood zoals U weet is er nog één en deze is weer bereid om onze gelederen te versterken. Tevens is de heer H. Spitse (ook daar zijn er meerdere van) aangetrokken voor ons middenveld, hij ook zeker een (tijdelijke) versterking voor ons jonge team. Gastspelers bedankt!
Als gezegd: VVAK is voor velen een team van oude bekenden, met name oude, want de gemiddelde leeftijd ligt stukken hoger. Vooral Bernie (als oud-VVAK-speler) zal dan ook fanatiek tegen aangaan. En beetje rivaliteit zou de wedstrijd ten goede moeten komen.
HZVV-6 komt goed uit de startblokken: Wander scoort met een mooi afstandschot de 1-0. Jan Verschuur probeert de keeper van VVAK uit, echter deze doorstaat de proef met verve. Het spel gaat op en neer en vlak voor rust tikt VVAK de 1-1 binnen, nette goal overigens Alteveer-Kerkenveld! In de tweede helft komt Alex in het veld voor Jaap U. (Ook bekend als Jaap U.W., hij komt ook vaak op tijd). Een tweede helft die erg rommelig is, of in voetbaltermen: ‘er zit geen lijn in.’ VVAK is enkel dreigend met vrije trappen en HZVV-6 deelt zo nu en dan speldeprikken uit met snelle counters. Een machtig wapen is dan de lange bal van Jan Nijmeijer, de passes van Wander en de snelheid van onze spitsen Jan V. en Rolf B. Ook VVAK kan geen vuist maken en dat komt mede door onze Backs: de B’s: de Bikkels: Bert en Berrie. Zelfs terugspeelballen leveren geen gevaar op. Keeper Cor is wel verliefd op de bal, maar hij heeft nog wel eens moeite haar lekker vast te pakken. Dit leidt tot ‘voorzetten die voor onze goal langs vliegen’, gelukkig zet niemand zijn voet tegen de bal. Dus wordt de uitslag 1-1, gelijk de eerste wedstrijd van dit seizoen: deze buurklubs geven elkaar niets toe. De moraal van deze zaterdag pikten wij echter niet op in onze eigen wedstrijd en (zeker) niet bij het eerste maar op veld 3. Daar hoorden wij de kreet:’Inzet is ook scoren!’ Ook bij ons geldt dat, je hoeft geen doelpunt te zetten om goed te spelen. Het is natuurlijk wel eens prettig, vooral als je wilt winnen, maar HZVV-6 houdt de moed erin, ook na dit gelijke spel werd er in de kleedkamer luid gezongen. Dit had echter ook te maken met Rolf’s verjaardag en de daaraan verbonden versnapering.
Ook van veld 3 leerden wij dat discriminatie niet thuis hoort in ons edele voetbalspel. Voetballers van HZVV treed op tegen dergelijke misstanden! Al scheldt iemand U uit vanwege de (vermeende) kleur van U haar, smoor het in de kiem.
Volgende week is onze Jan Neumayer er weer, hij is dan terug van zijn reis naar een Duits kuuroord (?) en zal herboren zijn opwachting maken tijdens de uitwedstrijd te Tiendeveen. Waar hij en de overige spelers van HZVV-suc-6 voldoende inspanning moeten leveren om het 0-2 thuisverlies goed te maken.
1991/1992 (5) Knap resultaat HZVV-6
Met 10 man toch een punt binnen gehaald tegen directe concurrent.
Voorthans wordt verzocht aan een ieder die informatie heeft over de woon- of verblijfplaats van de heer H. Okken (Henk voor intimi) zich te melden bij de dagelijkse leiding van HZVV-6; na kantooruren te vinden in het landelijke Alteveer. De heer Okken is voor het laatst gesignaleerd op vrijdag 31 januari j.l. des avonds, in niet nader aan te duiden ethablissement in Hoogeveen-stad. Hij scheen zich toen in een petroleum-achtige toestand te bevinden. Directe opsporing van de heer Okken wordt verzocht om duidelijkheid te scheppen over zijn rol als TD bij dit elftal.
Even kort een stukje voorgeschiedenis: Nog voor de uitwedstrijd tegen het Zuidlaarder ZVZ werd Henk aangesteld als TD. Henk voorheen een zeer gewaardeerd speler en na zijn slepende blessure een gehoord lid van: ‘De vrienden van het Zesde’, zou, nu formeel, een stuurman worden van het zesde. Zoals bekend verondersteld zijn de ‘vrienden van het zesde’ vooral zgn. ‘stuurlui aan wal’.
Zijn taak lag voor namelijk in de sfeer van het crisismanagement daar HZVV-suc6 niet bepaald succesvol opereerde. Zijn invloed (hoewel bescheiden, zo zegt hij zelf) was direct duidelijk; er werd destijds met 0-1 gewonnen. Het takenpakket kan niet erg omvangrijk zijn, omdat ook hier sprake is van ‘liefdewerk’. Scouting is daarom ook overgelaten aan Jan (A3) en Rolf (D5, regeren is immers vooruitzien), administratieve zaken werden toegewezen aan Henk Koster, hij heeft voorlopig toch niets beters te doen en het regelen van de spelers en de opstelling komt voor rekening van Cor Timmerman. Wellicht vraag u zich nu af (en Henk met u) wat moet een TD dan doen? Nou, hij dient de spelers in het veld te wijzen op hun verantwoordelijkheden, daarbij gebruik makend van een helikopter-view, die de deelnemers zelf vaak ontbreekt. Men moet dan denken aan het roepen van klassieke voetbalkreten als: ‘je man je man’, ‘hou breed’, ‘neem over’ en ‘achter je’. Vervolgens als iemand zijn taken niet juist uitvoert hen goede, degelijke verwensingen als oen, domoor en stommerd, enfin u weet ‘precies’ welke ik bedoel, naar het hoofd te slingeren.
Voorwaar geen onbelangrijke rol. Maar Henk mocht je meer voor het ‘bestuurlijke’ voelen dan is daar natuurlijk over te praten, het is met Hans Dorjee toch ook goedgekomen.
Voor alle duidelijkheid er is ook nog gevoetbald deze zaterdag. Fel heeft men gestreden voor een (belangrijk) punt. Bij rust leidde HZVV-6 nog met 1-0, door een wonder mooie lob van (good-old) Wander. Let wel op aangeven van Jaap UW. Jaap, gewend aan het ‘veldwerk’, strooit zo nu en dan met van die slimme steekpasses. Tijdens de oefenwedstrijd tegen HZVV-10 wist Jaap Wander ook al te bereiken, waaruit deze ook toen met een sublieme lob wist te scoren (uitslag 3-1). In deze wedstrijd speelde het 10e een zeer verdienstelijke wedstrijd, vooral hun nieuw aangetrokken spits wist op krachtige wijze het net te vinden. ‘Zitten die scouts van de ‘prestatieve’ elftal dan te slapen’, vragen wij ons af? In de eerste helft (van HZVV-6-SCN-3) verdraaide J. Kroezen van SCN zijn knie, van deze plaats beterschap. Verder werden er aan beide zijden ballen van de lijn gehaald. Na rust had het zesde moeite op gang te komen, SCN stond al 10 minuten eerder op het veld en stonden dus te popelen om weer te beginnen. Dit bleek ook uit het veldoverwicht dat zij hadden, HZVV-6 werd teruggedrukt tot op haar strafschopgebied. Zij deelde slecht nog speldeprikken uit via haar rappe spitsen Alex en (long, tall and handsome) Jan Verschuur. Maar 20 minuten in de tweede helft lukt het SCN dan toch: 1-1. De eis van de ‘vrienden van het zesde’ om dit doelpunt wegens buitenspel af te keuren werd resoluut van de hand gewezen door scheids- en grensrechter.
Na dit doelpunt konden geen van beide potentiële degradanten nog een vuist maken. HZVV-6 ging echter wel al counterend tegen deze gelijke stand ten strijde. Tegen het einde moest de fel spelende Johnny Kikkert de tol van zijn inzet betalen en ging het zesde moet tien man de laatste tien minuten in. Cor Schelhaas, sterk spelend op linksmidden, nam erg moeiteloos Johnny plaats over en het zesde bleef, en dat moet met nadruk gezegd, verzorgd en met een zeker risico spelen; Bernie bleef inschuiven om druk uit te oefenen op het middenveld en Jeroen hield achter hem de verdediging gesloten. Jeroen, ook wel eens op tijd op het voetbalveld, speelde een goede wedstrijd veel ballen liepen via hem naar de voorwaartsen als Jaap resp. Wander. In de laatste spannende minuten bleef Cor Timmerman de rustige keeper die hij de hele wedstrijd al was en nadat HZVV-6 bij SCN met 7-2 had verloren wist men nu een puntje uit het vuur te slepen.
Terug in de kleedkamer werd er nog een toost uitgebracht op de verjaardag van Cor Schelhaas, HG en bedankt. Berrie genoot ook van de cassis en Jan Nijmeijer, ‘hij heeft iets docerends’, speelde nog de groepspsycholoog, hetgeen overigens zeer gewaardeerd word. Zoals u wellicht weet voeren wij een ‘strijd’ met het douche-management en voorwaar ze bleven, totdat de eerste drie onder de douche waren geweest, warm. Gelukkig maar dat de echte mannen bij ons altijd als laatste onder de douche gaan.
Opmerkelijk en curieus was echter nog het feit dat van elke, hogere en meer prestatieve elftallen het verzoek bij ons binnen kwam om op dinsdag met ons mee te trainen. U ziet nu dat het zesde toch een zeer positieve uitstraling binnen HZVV heeft.
Nadat eerst gediscussieerd was of dinsdagavond onze trainingsdag was, enkelen vermoeden dat er altijd op maandag, sommigen dat er op woensdag getraind werd, kwam er toch duidelijkheid: er wordt dinsdags getraind vanaf 19.15 uur.
Volgende week treedt HZVV-suc6 aan tegen Schoonoord, om 14.30, hopelijk kunnen we op tijd vertrekken zodat we een behoorlijke warming-up kunnen doen.
1991/1992 (6) Harry Frank
Zaterdag 15 februari jongstleden, moest HZVV-suc6 aantreden tegen Schoonoord-2, niet te verwarren met iets noordelijker gelegen Schoonloo-2 dat die middag geheel ergens anders moest voetballen.
Schoonoord prachtig gesitueerd in het Drentse landschap in de omgeving van Orvelte en andere karakteristieke Drentse plaatsjes. Langs het Oranjekanaal en door bos en heide kwamen wij aan in waarlijk een schoon oord. Wat is zo’n uutwedstried toch leerzaam en boeiend. Tijdens de warming-up op het goed geoutilleerde trainingsveld van Schoonoord (er stond gras op) bleek dat uw zesde toch op zag tegen de hoger geklasseerde reuzen (U kent ze wel: Ellert en Brammert) uit Schoonoord.
Echter voordat aangevangen werd met de wedstrijd vroegen wij ons nog af waarom het toilet van een (sport)kleedkamer niet voorzien is van een toiletspray. U begrijpt dat dergelijke zaken juist afwezig zijn daar waar ze het meest dringend nodig zijn. En dan zegt men dat de redding nabij is als de nood het hoogst is …..
Misschien kunnen ze bij de familie de J. hun zoon B. ook eens toestaan thuis van het toilet gebruik te maken of waren het ook de zenuwen die hem parten speelden?
Al na een kwartier werd duidelijk dat dit geheel niet op zijn plaats was, HZVV-6 had de touwtjes strak in handen en afgezien van een voor het zesde doorsnee blundertje, goede kansen op een voorsprong. Een nadeel was de straffe wind die met Schoonoord mee blies, hierdoor konden hun spitsen onze goalie enkele malen uitproberen. Hij doorstond deze proeve met glans en zag zelfs kans met een uiterste krachtsinspanning (hoewel het bij Cor nog onduidelijk is waar zijn uitersten liggen) een schot uit de kruising te tikken.
Echter in de 19e minuut wist de rechterspits van Schoonoord de bal, na een vrij opzichtige misser van ene C.S. (naam bij redactie bekend), op de borst mee te nemen en krachtig langs onze keeper te schieten: 1-0.
Dit was zeer tegen de verhouding in; Schoonoord kwam vrijwel niet aan de bal en HZVV-6 liet deze dan ook naar hartelust rond gaan. Echter het doel van het spelletje is niet de bal rond te laten gaan, anders stond uw zesde niet onderaan in haar klassement.
In de 26e minuut bouwden Rolf en zijn tegenstander aan hun relatie, de scheidsrechter vindt dit echter iets te hevig en besluit de initiatiefnemer te bestraffen met een directe vrije trap wegens vasthouden. Jan Nijmeijer deze wedstrijd vooral komend van de rechterkant en dus toch al in de buurt wordt belast met de executie van de straf. Hij schiet de bal strak voor de goal, alwaar Jeroen tracht hem op het doel te schieten, in de daaruit ontstane scrimmage weet Alex de gelijkmaker te scoren.
De periode volgende op het doelpunt wordt gekenmerkt door noeste arbeid. Er moet gewerkt worden en gastspeler Arwin gaat voorop in de strijd. Het scoutingsbeleid begint bij ons z’n eerste vruchten af te werpen. Ook de in de tweede helft, voor Jan Verschuur (hij moest weer eens naar Valkenswaard) in het veld gekomen Owen wist te imponeren, met name door zijn doelgerichtheid.
In de tweede helft hebben wij de wind mee, tevens breekt er een waterig zonnetje door, echt zo’n dag dat men niet in eerste instantie aan de winterspelen in Albertville denkt. (Dat heeft U ook vast wel eens). Hoewel voor enkele leden van HZVV-6 de Olympische gedachte (*) toch prominent aanwezig was.
Geheel de tweede helft weet het zesde haar verdediging gesloten te houden en de tegenstander vast te zetten op haar eigen helft. Die gesloten verdediging verdient nog even aandacht, na de successen van Feijenoord, die gebaseerd zijn op het concept van de ‘gesloten verdediging’ en de wankele positie van uw zesde op de ranglijst, heeft de verdediging extra aandacht gekregen; deze is opgebouwd uit twee solide backs Berrie en Cor en twee all-rounders in het hart van de defensie. Bernie neemt meestal de ausputzers-rol op zich en hij neemt dat zeer serieus, soms zelfs letterlijk. En Jeroen is een ‘alles-kunner’ van een zeer bijzonder soort; zo kan hij al terug lopend van een aanval de uittrap van de keeper met zijn achterhoofd terug koppen, zonder dat hij de bal heeft zien aankomen, waar vindt men dergelijke verdedigers tegenwoordig nog?
Jammer dat Rolf zijn harde schot recht op de keeper plaatste en wat een geluk: in de 98ste minuut kruipt HZVV-6 door het oog van de naald, gelukkig schoot deze Schoonoorder op de paal.
Voordat we aan de vier slotopmerkingen toekomen, komende zaterdag, 22-2-92, is het zesde weer te bewonderen en kunt u zich over het zesde weer verwonderen op haar home-grounds: Om 14.30 uur ontmoet zij directe rivaal Pesse.
Tot slot nog vier opmerkingen:
1. Uit deze stukjes zou men kunnen denken dat het zesde een minder serieus team is, dat is in het geheel niet waar; er wordt veel gelachen maar binnen de lijnen trachten wij de eer van HZVV hoog te houden en zijn wij Hoofdzakelijk Zeer Verlegen Ventjes. Uit de stukjes van de afgelopen weken blijkt ook dat er groei zit in dit elftal, voor enkele personen geldt dat nogal letterlijk of ‘figuurlijk’ zo u wilt.
2. De moraal van deze ‘middag-Schoonoord’ was tevens dat de beste economen van ons land toch van het Drenthe (platte-) land moeten komen. Schoonoord-1 speelt per competitie 11 thuiswedstrijden, een kaartje voor dergelijke wedstrijd kost f. 3,- dus f. 33,- per seizoen. Een seizoenkaart echter kost f. 50,-, men moet dus nog minstens 6 oefenwedstrijden bezoeken om de kaart terug te verdienen? Echter deze zijn vaak gratis en voor bekerduels moet iedereen betalen!?
3. Mocht u zaterdags na het voetbal trek hebben in een patatje dan kunt u daarvoor terecht bij Snackbar Harry Frank, mocht u meer voelen voor oneigenlijke concurrentie dan kunt u uw patatje ook gewoon in de kantine eten.
Dhr. Frank is trouwens een zeer gewaardeerd co-sponsor van het zesde, ook voor uw bedrijf is nog ruimte om als co-sponsor van HZVV-suc6 te fungeren!! Bel van avond nog: ……….
4. Henk Okken is terecht, hij zat in de kantine.
Erik Jan Kreuze.
(*)Vrij vertaald: ‘Deelnemen is winnen.’
1991/1992 (7) suc6de
Na jaren van wisselend succes begint de goede saamhorigheid, de harmonie van het 6de vruchten af te werpen.
Klein stukje historie: 3 seizoenen geleden werd de harde kern van het 9de van destijds gevraagd om de plaats van het teleurgestelde en massaal bedankende 6de in te nemen. Dit moest goed overwogen worden omdat men een enkel niet-bedankend lid van het oude 6de moest overnemen. Na rijp beraad werd besloten het verzoek in te willegen en deze persoon op te nemen in de hechte gemeenschap die het toenmalige 9de vormde. In het eerste seizoen als 6de werd er zeer afwisseld, maar attraktief gevoetbald. Het tweede seizoen is vaak het moeilijkste en het 6de degradeerde dan ook nadat er zich in Barger-Oosterveld en Emmen zeer dubieuze zaken afspeelden. De eerste helft van het derde seizoen in de Reserve derde klasse van de afdeling Drenthe was niet echt goed; enkele tegen toppers werd er goed gespeeld. Maar nu, na de winterstop heeft het jaren samenspelen geleid tot een ‘team-geist’ van niveau. En boven al de sfeer is bepalend voor het succes, maar wat nog veel belangrijker is voor het plezier dat men van zo’n zaterdagmiddag beleefd. Het 6de speelde afgelopen zaterdag het tweede elftal van Pesse (en wel zij die in Pesse de zondagsrust respecteren) van de mat. Uitslag 4-0.
De pessenaren zaten prima in de tenue, maar zaten zij ook zo lekker in hun vel? Uw 6de wel, het leek wel alsof Pesse iets te verliezen had, hun houding was in verhouding tot HZVV-6 iets wat geforceerder. Na de gelijke spelen van de afgelopen weken, die metname op wilskracht (iets nieuws voor het 6de?) binnen gehaald, ging men, vertrouwend op eigen kunnen, de strijd met Pesse aan. In de eerste helft had het 6de de wind mee en dat blies Pesse helemaal terug op eigen helft. De altijd inschuivende ‘wij-hebben-er-zin-in’ Bernie tekende voor de 1-0. Dit was echter al in de 40ste minuut, nog geen 2 minuten later, zou Jaap UW een corner nemen nadat hij eerst ruzie had met de cornervlag en vervolgens met de scheids over deze cornervlag (de scheids moet nl. thuis ook zelf altijd alles precies recht hangen!), kwam de bal voor een enkele Pessenaren wierpen zich nog in de baan van het schot (teveel ijshockey gekeken) maar Alex wist de bal krachtig in het dak van de goal te schieten.
In de tweede helft werd gewisseld voor A-junior Patrick, hij en Owen (bekend van vorige week) waren de aankomende talenten die deze week de blessure-golf opvingen. (Hierbij: sterkte gewenst met je rug Wander!) De tweede helft kreeg Pesse de wind mee en wij van voren en dat hebben we gemerkt doeltrap na doeltrap wisten wij de bal niet weg te krijgen, echter in de 60ste minuut counterde het 6de via Jan Verschuur naar 3-0. De tweede helft als er vooral een van knokken en diepgaan, vooral onze (nieuwe) diesel op het nam nog al wat werk voor zijn rekening. Jan Nijmeijer maakt slidings alsof er een jury voor langs de kant stond, Jan zeer bekend van vorige verslagen heeft daarin de zelfde stijl als Alberto Tomba, ook deze weet zijn gewicht op de juiste wijze te benutten! Vlak voor het einde weet Owen zeer netjes 4-0 te scoren; een lange bal komt op de grond en hij neemt hem direct: keeper kansloos!
Na afloop bleek Jan Nijmeijer dit jaar al jarig geweest en ook dat bevorderde behoorlijk saamhorigheid.
Voor de trouwe supporters (Petra) volgd hier het programma voor de komende weken: Dinsdag trainen en volgende week vrij, daarna uitwedstrijd bij LTC te Assen.
1991/1992 (8) Zijn alle voetballende mannen een beetje homofiel ?
In het volgende artikel kan in plaats van man, ook vrouw gelezen worden.
U zult nu door een dergelijke stelling annex titel wel geprikkeld zijn en zich afvragen wat daar nou mee bedoeld wordt.
Natuurlijk moet je wel een beetje van elkaar houden om een goed team te vormen maar om het nou zo schokkend te stellen als hierboven, dat voert toch iets te ver! Maar wat bezield ons dan om (vooral in de lagere elftallen, waar bijvoorbeeld publieke belangstelling en bekendheid geen motivatoren zijn) de hele zaterdag(middag) met een bal te spelen? Omdat te verklaren willen wij van het zesde u wijzen op het engelse begrip ‘sportsmenship’. Dit is een heel omvangrijk begrip, een houding, een attitude die ver doorwerkt tot in het dagelijkse leven. Immers een real sportsman is dat niet alleen op zaterdagmiddag!
Het is in de sport de wil om schouder aan schouder te strijden voor en vooral met jouw team, het is de samenheid in tegenstelling tot de apartheid die in onze ver-geïndividualiseerde maatschappij toch hoogtij lijkt te vieren. Het is samen in hetzelfde shirt te strijden voor de club-eer, want een club dat zijn mensen, mensen waarmee je vreugde en teleurstelling deelt. En dan is niet zozeer het doel dat HZVV altijd bovenaan staat, maar dat je aanwijsbaar een ‘sportman’ van HZVV bent, dat willen wij van het zesde overbrengen. Dit hoeft overigens niet te betekenen dat we onze poot (ongelukkige woordkeus) terugtrekken, maar dat betekend wel dat we de juist ten onder gegane tegenstander de hand reiken en hem overeind helpen! Dat is pas klasse! Zo gezegd zo gedaan; hierbij wilden wij graag een teleurstelling met u delen: j.l. zaterdag is van ons heengegaan de pasgeboren succes-serie van uw HZVV-6: In de stad met het standbeeld van Bartje werd door het 6de met 3-0 verloren van LTC. En het ergste komt: nog wij deden dat met een glimlach. Natuurlijk hadden wij daarbij kiespijn maar toch!
LTC was over de hele linie beter en verdiende het om te winnen. Ongelukkig was wel dat dit tot stand kwam door aanwijsbare fouten in het defensieve deel van uw 6de en dat de doelpunten van LTC (1) door een minder goed sportsman (de eerste 2) en (2) door een oud-HZVV-er gescoord werden, pijnlijk, pijnlijk, zeer pijnlijk.
Voor uw 6de breekt nu de moeilijke tijd aan om dit alles te verwerken en vooral om te oefenen in terugspeelballen, schoten op doel en mandekking, want dat waren de zaken waar het aan schortte deze zaterdagmiddag. Volgende week wacht weer een taaie tegenstander: Tiendeveen, nooit echt een ideale tegenstander om terug te komen uit een dalletje, maar ook volgende week zullen we weer schouder aan schouder het veld in gaan en met plezier onze sport bedrijven.
PS. Dames met de paasdagen zijn deze sportlieden weer beschikbaar om te winkelen (etc) voorlopig moeten er punten gehaald worden. Dus zal het 6de dinsdags (ongeveer 19.30) weer te vinden zijn op HZVV’s Herdgang, zodat er een goede basis ligt om nieuwe degradatie te voorkomen. We willen wel plezier maken, maar we moeten toch voorkomen dat de tegenpartij meer lol om ons heeft!!
Namens uw aller 6de,
1991/1992 (9) Lief en Leed HZVV 6
Nadat u een aantal weken niets van ons gehoord heeft, moeten wij toch deze week leed met u delen. Want destijds berichten wij u van de suc6-reeks die wij bewerkstelligden. Helaas moeten wij u nu meedelen dat deze reeks (gelijke spelen) van ons is heen gegaan. Voor 14 dagen verloren wij, naar mijn mening geheel terecht van LTC uit Assen en afgelopen zaterdag kregen wij weer klop in een uitwedstrijd: Hollandscheveld – HZVV 4-2.
Wij waren vol goede moet de zuideropgaande opgegaan en links naar het sportcomplex van Hollandscheveld getogen. Daar aangekomen bleek dat het een middag voor botte kracht zou worden; de wind en de regen veranderen het strijdtoneel in een woeste vlakte als of er geheel geen vervening plaats gevonden heeft in deze streken van de Hollandsche Compagnie. U zult nu wel denken die jongens van het 6de, die hebben toch thuis voldoende ‘koud-weer-training’ gehad doordat ze altijd als laatste onder de douche moeten, maar nee, de weersomstandigheden spraken in het voordeel van de Hoogeveners uit Hollandscheveld. Dit blijkt al de ruststand: 3-2. Hollandscheveld weet goed te profiteren van de ‘wind-mee’. Nadat HZVV via Bernie nog terug gekomen is tot 1-1, loopt Hollandscheveld uit naar 3-1. Gelukkig doet Henk Knol met ons mee: hij verkleint de marge naar 3-2.
U weet misschien dat leden van HZVV-6 ook op andere terreinen actief zijn; zo ook veelbelovend scheidsrechter dhr. C. Schelhaas uit een dorp niet-zo-veer van Hoogeveen. Hij moet echter in de eerste helft al opgeven wegens kramp; en zijn verdedigende positie wordt overgenomen door Jaap U.W. Hoewel Jaap als 100% all-rounder eigenlijk overal kan spelen is linksachter niet zo zeer zijn stekkie. In de rust wordt de van een blessure terugkomende Wander vervangen door de van een blessure terugkomende Erik Jan. Wat een krakkemikkig elftal zult u wel denken, daarbij moet vermeld worden dat de huidige grensrechter (die met dat vuiltje in het oog) ook bezig is met een revalidatie: hoewel hij met zijn enkelblessure op schema zit, vragen wij ons af of dergelijke speler ooit weer 100% wordt, zeker als men bedenkt dat hij met tafelvoetbal zijn neus kan beschadigen!?
De 2e helft is helemaal voor ons (afgezien van die ene goal die Hollandscheveld in de ‘dying minutes of the game’ nog wist te maken), wij controleren de wedstrijd. Overigens werd dat vooral mogelijk gemaakt doordat wij windkracht 6 – 7 in de rug hebben. Wel 100 kansen hebben wij gehad, wel 1000 keer hebben wij buitenspel gestaan, en dan hebben we het over de cornerverhouding helemaal nog niet gehad. Echter één element mist u in dit rijtje: de goals. Maar ook die was er Alex scoorde 3-3, echter de scheidsrechter moest deze treffer afkeuren. Jan Nijmeijer, goed bekend in deze contreien zag een streep van zijn schoen door de op hem lijkend goalkeeper gekeerd. Zelfde gebeurde ook met een schot en een vrije trap van Henk. Zoals zo vaak in het leven kregen zij die het eigenlijk niet verdienden (qua prestatie) en die het niet nodig hadden (qua behoefte) toch nog een doelpunt en moest het zesde in de kleedkamer maar over iets anders zingen dan de overwinning. Volgende week is het zesde vrij, die week daarop ontvangt men Elim thuis; een wedstrijd om even iets recht te zetten! (Dit is overigens op een zaterdag Jeroen)
1991/1992 (10) Zwaar bevochten gelijkspel HZVV-6
Zaterdag 4 april j.l. heeft uw HZVV-6 aan het thuisduel tegen Elim-5 na anderhalf uur bloed, zweet en tranen één puntje overgehouden. Hoewel beide teams zeer aan elkaar gewaagd waren, hebben wij toch nog enkele minuten gehoopt de volle winst binnen te slepen. Op 26 oktober van het vorige jaar hadden nog met 2-0 in een zeer trieste wedstrijd op het Dwarsgat verloren. Nu was de kans op revanche, echter zoals reeds weken was ook op deze zaterdag onze ziekenboeg (goed) gevuld: Jan Nijmeijer kon met zijn kaak niet voetballen en daarnaast was hij ook nog eens dubbel gehandicapt omdat hij er ook niet mee kon lachen en zoals u nu wel weet zijn dat de twee belangrijkste ingrediënten voor een middagje HZVV-6. Overigens klasse dat je ons komt aanmoedigen! Een speciaal woord van dank onze supporters: Rien, Bert en Jan wij waarderen jullie aanwezigheid zeer. Ter voorkoming van misverstanden en omdat volgend seizoen beide Jannen de krachten in HZVV-6 zullen bundelen: Jan Nijmeijer en Jan Nijmeijer zijn op schrift moeilijk van elkaar te onderscheiden, daarom zullen wij spreken over Jan met bril en Jan zonder bril, dit omdat wij niet zo gauw een ander karakteristiek punt van onderscheid kunnen vinden.
Zoals gezegd bloed, zweet en tranen. Ten eerste ‘bloed‘; op de wedstrijden HZVV-Elim schijnt een karma te rusten: met name m.b.t. enkelblessures is deze wedstrijd zeer riskant. Wij wensen de spits van Elim dan ook een goede en voorspoedige revalidatie. De 6de-spelers met enkelblessures zijn na meerdere maanden ook weergekeerd: ondergetekende mocht het zelfs al een hele wedstrijd proberen en Henk Koster deed het laatste half uur mee. Nog meer ‘blessure-leed’; normaal valt er in de kleedkamer tijdens de rust een angstige stilte; in het kader van ‘stille mensen lopen minder kans op een wissel’, maar zaterdag j.l. was er juist een hevige discussie. Niet over wie er nu uit moest maar over wie er juist in mocht blijven. Voor de anderhalve wissel waren maar liefst 5 basisspelers bereidt om hun plaats af te staan. U begrijpt we gingen met frisse moed de tweede helft in om de 0-1 achterstand goed te maken.
‘Zweet‘; een aantal mensen heeft deze middag dus diep moeten gaan, maar dat willen wij toch graag, voor club-eer en twee punten zijn we allemaal een beetje sado. Enkele minuten na het fluitsignaal wist het 6de de gelijkmaker te scoren: 1-1.
Nadat het veldoverwicht voortdurend in andere handen was, wist Wiebe (bekend vanwege zijn relatief dynamische spel, let wel gerelateerd aan het spel van de doorsneed-6de-speler) door te breken, maar kon tijdig ten koste van een overtreding gestopt worden. Uit de vrije trap wist Jan Nijmeijer 2-1 te scoren. DE vrije trap is al jaren Jans voornaamste wapen maar deze keer was er sprake van een bijzondere variatie: Jan schoot deze vrije trap met de buitenkant van zijn rechter en terwijl de grijze elimitische doelverdediger al in de (voor hem) rechterhoek stond te wachten, draaide bal mooi bij en belandde precies midden in het doel!
Als laatste: ‘tranen‘; natuurlijk refereren wij dan aan de tegendoelpunten. De 0-1 in de eerste helft was wel één van de meest trieste die wij dit seizoen tegen hebben gekregen. Picture this: Elim speelt de bal scherp op linksvoor, rechtsback B. de J. weet de bal nog net te bemachtigen en speelt rustig terug op de roepende (in de woestijn vermoedelijk) keeper C.T. echter de bal komt keurig voor de voeten van een Elim-spits die 0-1 aantekent. In verband met de pijnlijkheid van deze dolkomische situatie zijn slechts de initialen van de HZVV-betrokkenen vermeld. Laat in de tweede helft, de meerderheid van het 6de liep al op laatste benen, weet de linksvoor van Elim weer door te breken en kan met een uiterste krachtsinspanning de bal nog voor de ‘kool’ schieten en wat schertst onze verbazing precies op de schoen van een medespeler: 2-0. Navraag leert ons dat deze linksvoor de schoonvader is van onze rechtsback; deze ontkent echter dat deze familiaire situatie van invloed is geweest op zijn spel. Wij geloven dit ‘graag’, deze linksvoor was het toonbeeld van ‘rust’ en hij was zeker ook een goede bekende van onze grensrechter Bert ten Kate, want zij hadden in deze wedstrijd ‘intieme discussies’.
Volgende week ACV-HZVV. En dan eindelijk de uitwedstrijd naar Tiendeveen. Parool voor de komende weken is: vormbehoud voor klassebehoud. HZVV-6 hoeft niet een tweede keer op-één-volgend te degraderen. Let wel hoeft niet, kan wel.
Met vriendelijke groeten,
Ter attentie van de redactie van het fantastische, geweldige en bijzonder mooie clubblad van HZVV,
Helaas, helaas door omstandigheden waren wij niet in staat om dit artikel voor de dead-line bij u aan te bieden. Toch hopen wij dat u het kunt plaatsen, mocht dit niet kunnen dan hebben wij daar alle begrip voor en vragen u het een week later af te laten drukken.
Een dead-line op zondag voor een (statutair) niet-zondag sportvereniging? Liever schrijven wij onze stukjes op maandag…… zaterdags hebben wij niets alles even helder voor de geest en zondagswerk (dat weet u) is niet sterk. Nogmaals met vriendelijke groeten en diepste hoogachting,
1991/1992 (11) Zaterdag 11-4-92
HZVV-6 winst over topper ACV
Uw 6-de zet een klasse prestatie neer tegen ACV-8, dit team verkeerd aan de top van onze klasse en wist in onze thuiswedstrijd met 2-7 van ons te winnen. Echter nu wist het 6-de op basis van kwaliteit en het daarmee verbondene geluk 2 punten uit Assen mee te nemen.
Traditioneel begint de wedstrijd met een foutje, een onvoor-zichtigheidje: Onze keeper en rechtback wisten weer eens door zgn. miscommunicatie een absurt tegendoelpunt voor te bereiden. Echter nadat bij ACV de buitenspelval niet juist functioneerde kon Bert Eising (Gastspeler) al 1-1 aantekenen.
Deze Bert bleek een zeer waardevolle aanvulling op uw 6-de: hij is scherper als het gemiddelde lid van het 6-de en toen hij de keeper nogmaals op de proef stelde wist Erwin Jansen (Gastspeler) uit de rebound 1-2 aan te tekenen. Hierop ging ACV over tot meer pressie, maar onze verdediging werd aangevuld met Albert Prins (Gastspeler) en stond tot aan de rust als een huis. U weet dat wij volgend jaar 2 Jannen N. is de gelederen hebben, maar dat het nog verwarrender kan bleek deze middag want een tweede Henk Koster speelde een prima wedstrijd en profileerde zich duidelijk als een (hoewel tijdelijk) versterking van het 6-de. Na rust weet Bert uit een naar buitenspel ruikende positie bijna 1-3 te scoren, weer in de rebound (schaduwschutter van de middag) weet Erwin de bal bij Rolf (Geen gastspeler, eindelijk) te krijgen die uit moeilijke hoek toch 1-3 maakt. Terwijl HZVV-6 deze ongekende situatie aan het verwerken is (3-1 voor in een uitwedstrijd), gaat ACV vol in het offensief en weten hiermee 2-3 op het scorebord te krijgen. De spanning stijgt, maar zoals zo vaak weet dan het counterde team nog te scoren: Bert tikt beheerd 2-4 binnen een uitval over links, die via G.I. Rolf Buikema voor de goal komt.
In bovenstaande merkt u wel dat het plezierig voetballen is bij het 6-de: er is weinig druk en (bijna) iedere bijdrage wordt gewaard. Deze waardering blijkt uit (1) dat wij gastspeler met een hoofdletter schrijven en (2) de frequentie waarmee zij vermeld worden in de artikelen over het 6-de.
Volgende wedstrijd: Uit bij Tiendeveen. En omdat het eerste van dit landelijke plaatsje ook dient aan te treden, vindt deze match plaats om 16.15. Bij een gelijkspel is het 6-de veilig!
1991/1992 (12) ‘Het kan verkeren’ zei Bredero al! 18-4-92
Vorige week trok HZVV-6 nog aan het langste eind, deze zinderende wedstrijd zou een iets andere overloop cq. uitslag kennen.
Normaal leest u ook veel over de randverschijnselen bij een dergelijk gezellig, ‘mannen onder elkaar’ team, nu is daar echter geen plaats voor deze lulkoek: Tiendeveen-HZVV was een spannende en enerverende match.
Vanuit het standpunt van een aantal wegens traditionele fouten bekend staande spelers van uw 6-de zouden we misschien beter in de 80 ste minuut kunnen beginnen. Maar wij generen ons niet en zullen u niets onthouden van deze gedenkwaardige namiddag.
In de eerste helft wordt het in de Hoogeveense-shoarma-circuit goed bekende middenveld van Tiendeveen overheerst door HZVV. Maar desondanks weet Tiendeveen achterin de eerste helft middels een strak schot onze keeper Cor te passeren: 1-0.
De tweede helft vertoont een meer gelijkwaardig spelbeeld, maar ook dan weet juist Tiendeveen op fortuinlijke wijze het net te vinden. Een indraaiende corner is voor rekening van of de man bij de eerste paal of de keeper, maar ja dat is een keuze uit twee en soms moet een dergelijke keuze wel zeer snel gemaakt worden: 2-0. Ongeveer een kwartiertje verder weet de forse linksvoor met alle kracht het net in de linkerbovenhoek te laten trillen: 3-0. Onze keeper was geheel kansloos.
Nu denkt u misschien het is afgelopen, een team als het 6-de, vertrekt liefst als laatste uit de kantine en er wordt niet overdreven fanatiek getraind, zal nu met een DRIE-NUL achterstand het koppie wel laten hangen!? Echter niets is minder waar. Met de gedachte dat wij na een zeer blessure-gevoelig seizoen nu met een gelijkspel de degradatie af kunnen wenden geeft ons nieuwe kracht. Via een vloeiende combinatie, tikwerk van zeer hoog niveau, tussen Jan Nijmeijer (met bril, Jan zonder bril, Ferdinand, Henk O. en Johnny: bedankt voor de aanmoedigingen), Rolf en uiteindelijk Bert Eising (Gastspeler): 3-1. Dan is het sein gekomen voor onze laatste man Bernie om ook mee te gaan in de aanval en zijn inspanning werpen onmiddellijk vruchten af: vanaf de rand 16 weet hij met een schuiver 3-2 te scoren. Nu ligt het niet-degraderen onder hand bereik….
Let op nu volgen ongekend spannende verwikkelingen, een slotakkoord waar Freddy M. kippevel van had gekregen, een finale die de dopingvrije Katrien Krabbe niet bij kan houden, een ontknoping waar Alexander de Grote (geen familie van Jan) moeite mee zou hebben, een climax waar zelfs Sylvia Kristel (in haar goede dagen heb ik mij laten vertellen) jaloers op zou zijn: (U moet nu wel verder lezen, de spanning (lees verwachting) is zelfs bij u naar ongekende hoogte gestegen)
In chronologische volgorde:
85ste
Schot op de doel, keeper van Tiendeveen pakt de bal en gaat naar de grond, daar aangekomen schrikt hij van de fysieke indruk die Bernie maakt dat hij de bal niet meer kan vast houden en Bernie kan intikken: 3-3 !!! Helaas: aanvallen van de keeper oordeelt de scheids en hij keurt het doelpunt af.
87ste
Linksvoor van het 6-de (irritant doch niet onvriendelijk) wordt door de rechtsback bij kop en (voor zover mogelijk) kont gepakt en letterlijk uit het veld gesmeten: Tiendeveen met nog slechts Tien man: de naam zegt het al daar schrikt men in Tiendeveen niet van, zoals zou blijken.
88ste
Rolf neemt met wind mee in van vele corners, gast Bert vermoedde al dat deze bal ver achterin zou komen en neemt hem daar in eens op de slof, echter één van de tien Tiendeveners schrikt, denkt aan zijn zuurstofdoorlaatbare lenzen en maakt hens!: Penalty!
89ste
Ongeschreven wet: Laat nooit degene die de Penal heeft meegekregen hem ook nemen! Stand blijft dus 3-2.
90ste
Keeper schiet de zo juist ‘veroverde’ bal direct uit en een invaller van Tiendeveen tekent 4-2 aan.
Het kan verkeren! maar na deze wedstrijd hebben zowel Tiendeveen (op kampioenschap) en HZVV-6 nog alle kansen…..
Zaterdag 25 april a.s kunt U zich zelf overtuigen dat het voor uw 6-de, het elftal waar u met zoveel plezier over leest, niet gerechtvaardigd zou zijn om uit deze Reserve 3e klasse A te degraderen!
Het 6-de van HZVV beleef het mee.
Zij speelt dan tegen BSVV
en gaat dan niet nog een klasse naar benee!
Hoort u zaterdag het lied Olé (op de muziek van O..lé, Olé, Olé, Olé)
dan weet u dat het goed zit met het 6-de en dat zij vermoedelijk de kantine niet meer zullen halen!
P.S. Geachte, zeer gewaardeerde medewerkers van ‘HZVV-gebouwen en terreinen’. Uzelf propageert het gebruik van de fietsenrekken achter de kantine, echter indien een elftal als het 6-de om 16.15 uur in Tiendeveen moet spelen, zou het dan kunnen zijn dat zij het als ‘bijzonder lastig’ ervaren (op het moment supreme gebruikt iets andere bewoordingen) dat alle (let wel alle) hekken tot na de Paasdagen gesloten zijn!
Met vriendelijke groeten en namens een altijd happy 6-de,
EJK