HZVV is de club die ze vrezen, HZVV is geen ander gelijk. Hebben we pech ach wat kan het ons schelen. Wij gaan door tot het doel is bereikt. Blogje over HZVV-Schut. Eindigde in 5-1 maar dat speelde bij mij niet echt. Was mooi meegenomen.

Op zaterdag 20 november speelde HZVV thuis dé derby tegen Schut. Helaas werd na de persconferentie van de heren Rutte en De Jonge duidelijk dat dit zonder publiek zou moeten. Dat is dan natuurlijk een uitdaging om de wedstrijd toch live te zien. In de week daarvoor was ik  al even op verkenning geweest. Was wezen kijken wat nodig was om de wedstrijd te zien. Een umpire-chair had ik al geregeld, maar ter plaatse bleek dat je dan precies achter de reclameborden uit zou komen.  Dus wist ik het. Staande op het dek van de VW Transport uit februari 1979 kon je precies onder de borden door kijken. Dankzij de reclamedoeken kon echter net het doel niet zien, maar dat mocht de pret niet drukken.

HZVV scoorde 5-1.

We zagen het net of net niet….

Alternatieven

Natuurlijk waren er wel alternatieven. Mijn contacten bij HZVV zijn echt nog heel erg goed. Als ik gevraagd had om steward te worden of ik had zelfs kunnen vragen om tot het tijdelijk vrij uitgebreide bestuur te mogen toetreden, dan was dat vast wel gelukt. Maar dat was niet  ‘avontuurlijk’ en niet ‘spannend’. Zeker niet uniek, niet origineel, minder een toonbeeld van clubliefde. Dus geen steward (goeie kerels trouwens). Geen kantinedienst. Geen tijdelijk bestuurslid.

Goeie kerels deze stewards, staan samen al 264 jaar klaar voor HZVV

RTV Drenthe

Natuurlijk was er ook nog de luxe versie: thuis voor de TV kijken naar RTV Drenthe. Toen ik op FB op vroeg om hulpmiddelen kwam er gelijk al reacties. ‘Doe niet zo moeilijk, je kunt gewoon thuis voor de TV zitten kijken’. TV aan en gewoon lekke doorwerken. Had nog wel wat werk liggen. Plan maken voor bedrijf in moeilijkheden. CDA-werk. Mijn Afier-boek verder schrijven. Maar dan zat ik weer thuis achter de PC. Dat doe ik in de corona-tijd al veel meer. Bij Nederland-Noorwegen nog. Bij het doelpunt van Steve Bergwijn juichend een rondje om de vergadertafel….in je eentje. Later in de week kwam d’r zelfs de uitnodiging uit de de horeca bij. HZVV-Schut op groot scherm in één van de cafés. Natuurlijk wel een aantrekkelijke gedachte. Biertje met andere voetballiefhebbers. En dan gezamenlijke juichen….toch bleef het sportpark Bentincksdijk me trekken.

Origineel

Daarom ging ik zaterdagmiddag via de AH naar mijn garagebox om mijn ‘rijdend erfgoed’ op te halen. Met dank aan Frans Wobben de onderstaande prachtige foto. Hij was toch erg kritisch op mijn actie terwijl ik dacht dat hij nog wel een fanatieker HZVV-er was dan ik….op deze foto zie je de prachtige voorkant van deze oldtimer. Het VW-logo en de imperiaal bovenop de cabine. Je ziet dat door de vering de bus haast waterpas gaat staat op het licht oplopende talud. Naast me stond HZVV-fan Warner. Hij had moeite om goed plekje te vinden en kon ook plaatsnemen in deze ‘vip-room’.  Met een statafel, AV-tje, borrelnootje en zelfs barkruk om eventueel te kunnen uitrusten. Warner had beetje last van de miezerregen. Zelf was ik met mijn rode regenwerende HZVV-jasje en mijn HZVV 45+ muts goed voorbereid. We konden het hele veld overzien. Net het 5-metergebied aan de zuidkant wat minder. Maar dat mocht de pret niet drukken. We kunnen live meejuichen met de spelers. We konden hen aanmoedigen. De scheidsrechter wijzen op zijn fouten (floot goed trouwens). En we maakten zo alle 5 doelpunten mee. Yannick, 3 keer Noah (wat wordt die man goed) en dan de penal van Sander. We waren er getuige van. Zoals ik getuige was van ‘geen kampioenschap in Koudum’, de bekerwinst in Burgum of bij FDS op de Havelterberg, kampioenschap bij Drenthina, Drachtster Boys of in Damwoude. Beslissingswedstrijd bij VVOG. En ga zo maar door…. Het gaat me om getuige zijn. Op een originele wijze, met een originele bus.

Herfstzaterdag 20 november 2021.

Met de VW-T2B op bezoek aan de Mr Cramerweg.

Meejuichen met HZVV-1. Getuige en ter plaatse zijn.

Dank voor deze mooie foto. Zegt me veel….

HZVV-familie

Halverwege de eerste helft zie ik Marjan lopen op de tribune. Stuur haar een ludiek appje: graag bitterballen achter de heg bij doel aan de zuidzijde.  Als het rust is komt hij aangelopen. Ook zo’n trouwe HZVV-er: Martin Dekker, met een schaaltje met bitterballen. Met mosterd! De ballen gaan over de heg en smaken Warner en ondergetekende uitstekend.  Nooit zo’n heerlijke bitterbal geproefd….dat is ook HZVV, de voetbalfamilie! Dank Marjan en Martin!

Waarom getuige zijn?

HZVV is de club die ze vrezen, is geen ander gelijk? Wat een onzinnige zin in het clublied. Volgens mij zien we aan de wedstrijd tegen Schut dat vrijwel niemand bang is voor HZVV. HZVV is een club die lekker wil voetballen. Nu met Sander, Lorenzo, Kelly, Noah, Alex, Jan en de rest. Lekker balletje rond laten gaan. Hakje van Sander op Lo en andersom. Panna van Kelly bij de back van Schut. Bal van de borst aan laten stuiteren en dit lekker klaar leggen voor Daan of Tim. Eigenlijk is Lorenzo Valente wel de verpersoonlijking van het voetbal van HZVV. Geen tackels of schouderduwen. Maar lichaamsschijnbewegingen, bal achter standbeen langs, bal over iemand heen wippen, bal met een hakje meenemen. Genieten met grote G. Maar geen club die ze vrezen. Wel een club met passie voor het spel en liefde voor de saamhorigheid van het voetbalsupporter zijn.

HZVV-1 is maar één team van HZVV, maar wel het vlaggenschip. Het uithangbord. Zelf had ik d’r graag gespeeld, maar kwam als boekhouder niet verder dan bestuursteam. Ook had ik mijn zoon graag aangemoedigd als die in HZVV-1 zou komen te spelen. Toen hij afviel bij HZVV A-1 was dat ook passe. Maar HZVV is ook voetbal van HZVV-9, JO-9, protossupporters en het vrouwenvoetbal! Het G-team, de kantine en het wedstrijdsecretariaat.  Zelf vele jaren met plezier in HZVV-4 gespeeld. Op mijn werkkamer hangt het teamshirt van HZVV E-9 van 2009: met voetbalplezier ben je altijd kampioen. Zo is het zeker. Ook als je op een VW-autootje over de heg gaat kijken. HZVV is een club waar je je thuis mag voelen. Een familie die je niet elke week hoeft te zien, maar wel een voetbalfamilie. Ik spreek ook vaak met klanten en (politieke) relaties over mijn voetbalvrienden. Velen zijn het helemaal niet eens met (politieke) keuzes, gaan niet naar dezelfde kerk of aanbidden geen God. Maar we zijn voetbalvrienden.

Met de spelers van HZVV-1 gaat het wisselend. Sommigen zijn doorreizigers op de voetballevensreis. Sommigen zijn clubjongens. Blijven hun hele leven of komen altijd weer terug. Yannick, Pim, Kelly, Noah. Fijne jongens die positief reageren op aanmoedigingen. Een Freek die later bij HZVV als vrijwilliger aan de slag gaat voor al die voetballertjes. Zoals voor hem Harry, Coen of Ferdi klaar stonden als leider of trainer. Het is een perpetuum mobile. Een prachtig woord uit het latijn. Heb betekend ‘voortdurend bewegend’, het is een denkbeeldig apparaat dat eenmaal in beweging uit zichzelf blijft bewegen en eventueel in staat geacht wordt energie op te wekken uit niets. HZVV is een voortdurende energie die maar doorgaat. Was het Koos Dijkhuis, Jan Kelly, later weer Henri Giethoorn, Henk van Zwol, Hendrik-Jan de Boer, Herman Sturing, nog later werd het Harco Stoffer en Fokke Dorst. Het is Arne ter Heide en Rob van der Sleen. Het is Pim de Jonge en Freek Strijker. Voortdurend beweegt dit team. Het is ook het HZVV van Rutger Bakker, Herman Naberman of Dick Masselink. Of een Klaas de Jonge, Erna Zanting, Koen Hop, Jan Veld, Hans Eleveld en Henk Liemburg. Iets waar we vandaag op zondag 21 november in de kerken bij stil staan: eeuwigheidszondag noemt men dat.

Voetbalvriend Rutger we hebben je gemist

Zij zijn niet meer onder ons, maar HZVV beweegt voort. Daarom is de laatste zin van het clublied wel goed. ‘Wij gaan door tot het doel is bereikt’. En als we het doel bereikt hebben gaan we voor het volgende doel. Eigenlijk maakt het doel ons niets uit. HZVV is een perpetuum mobile van clubliefde en voetbalvriendschap. Dat wil je samen beleven en daar wil je bij zijn….daarom kom je op je VW-busje daar getuige van zijn. Velen zouden nog graag getuige willen zijn, maar kunnen dat niet meer. Daarom haal ik dat busje uit de stalling en ga in de regen over een heg naar HZVV kijken. Daarom begin ik iedere ‘persconferentie’ met de tekst ‘vandaag zaterdag 20 november 2021 was u getuige van de wedstijd HZVV-Noordscheschut. Rusttand 2-0 en eindstand 5-1. Zacht herhaal ik die woorden staande in de regen met aan 0.0-biertje, op een VW-busje. Je begrijpt pas wat je mist als het er niet meer is. Daarom hoop ik nog vaak getuige te mogen zijn. HZVV gaat door tot het doel is bereikt. Wat dat doel is maakt dus niets uit. Het zit ‘m in het doorgaan. Perpetuum mobile. Wat een mooie club. Leve de getuigen.

Lachen om jezelf. Moet kunnen. Neem jezelf dus niet te serieus. Les voor politici en bobo’s. Dat leren we bij HZVV…..