1992/1993 Alles achter elkaar……
(1) Voorbereiding HZVV SUC6DE
Eerste uitwedstrijd tegen Vitesse Koekange 2de elftal.
De vorige keer in de voorbereiding van 1ste met 10-1 verloren, gelukkig had Koekange nu ook ingezien dat dat te hoog gegrepen was voor de zesde elftal spelers van HZVV.
Ons van danig versterkt met Jan Nijmeijer (zonder) en Albert Prins voorheen ook in dienst van het 4de elftal. Daarnaast werden twee spitsspelers aangetrokken, dit mede omdat het gelopen seizoen het spel wel zeer goed verzorgt was, maar de goals ontbraken. Bert Eising een forse spits met de uitstraling van dhr. J. de Wolf en uit de A’s kwam Owen Slingenberg. Een speler die vorig seizoen al even aan het ‘grote’ werk bij het zesde geroken heeft en toen het törgefuhl bleek te hebben dat het zesde miste. Owen op alle spitsposities inzetbaar zal kunnen uitgroeien tot de Povlsen van het zesde.
Dus met versterking in zowel de laatste – als de voorste linie gingen wij met frisse moed naar Koekange.
Nadat de nieuwe spelers verbaasd en rest hevig vermoeid was van de warming up, speelde het zesde het eerste half uur Koekange van de mat. Verzorgd tikwerk en veel balbezit stelden Owen in staat na een overtuigde solo, plat te gaan in de 16: strafschop. Daarvoor moest Jan Nijmeijer (zonder) helemaal vanaf de libero-positie komen om zijn eerste doelpunt voor het zesde in dit seizoen aan te tekenen. Natuurlijk liet hij zich dit buitenkansje niet ontglippen en scoorde 0-1.
Het zesde in het bezit van nog een oudgediende kon daarna al vrij vlot op 0-2 komen doordat Wander een afgeketste bal, net buiten de zestien, met een geweldige volley tussen de palen joeg.
Tot sloeg de hitte toe, u kent dat wel van de afgelopen zomer, deze wedstrijd en met name de spelers van HZVV, zo leek het althans, gingen gebukt onder die tropische drukkende warmte. Ging wonder dat de mensen in zuidelijke landen rond het middaguur een poosje gaan slapen.
Maar terwijl spelers van het zesde zich afvroegen of deze toenemende temperatuur het gevolg van het gaat in de Ozon-laag en of men op de conferentie van Rio daar nou werkelijk wat aan had kunnen doen, scoorde Koekange, die zich blijkbaar niet zo druk maakten over de grote wereldvraagstukken, 1-2.
Kort daarop was de relatief lompe spits van Koekange in staat om ongehinderd in het zgn. 5-meter gebied 2-2 binnen te koppen.
Rust, free at last. Voor een aantal spelers was de rust werkelijk van levensbelang. Beroert is het overigens wel dat de kleedkamers zo ver van het veld liggen. In deze veel te korte rust, waarbij het overigens op viel dat alleen Jan (zonder) gewisseld werd, werden geen donderpreken afgestoken en was de sfeer gemoedelijk. Volgens Cor, met de scheids vlak achter zich, moesten we uit ons zelf weer naar het veld gaan, want de scheidsrechter zou ons toch niet ophalen.
De tweede helft was bloed, zweet en tranen. Koekange kon geen goal meer maken en wij konden Koekange nog net afhouden van die bevrijdende treffer.
Zeer sporadisch waren er kansen voor HZVV. Zo ging nieuwe aanwinst Albert goed door, wist hij de keeper te passeren met een rustige lob, maar stuiterde de bal onderkant lat het veld weer in. Verder was er niet veel noemenswaardigs te vertellen over de tweede helft. Goed we werden zo nu en dan voorbij gelopen maar dan was er altijd Cor nog, natuurlijk zou je kunnen vermelden dat het zesde geen enkel probleem heeft met de nieuwe (terugspeel-) regel. Sinds de tijden van Bert ten Kate werd er bij het zesde toch al heel weinig terug gespeeld. Hoewel, het is nog zeer onduidelijk hoe de inbreng in dezen van de vandaag afwezige Berrie de Jonge zal zijn.
De uitslag bleef dus gelijk aan de ruststand: 2-2.
Op naar de volgende match: Elim 5 !!!!
_____________________________________________________________
(2) HZVV-6 Op weg naar de hoogste klassering
Afgelopen zaterdag de ouverture van de vaderlandse amateurcompetitie, zo ook diende HZVV-6 aan te treden tegen Klazienaveen 4. En wel om 14.30 op veld 4.
Na een week waarin in de eerste plaats de oefenwedstrijden in het water vielen en ten tweede het zesde boven gemiddeld veel getraind heeft, was zij er helemaal klaar voor.
Over de voorbereiding gesproken; die was prettig dit jaar. Er werden lekkere wedstrijden gespeeld in de contreien rond Hoogeveen. Er werden gelijke spelen weggesleept uit Koekange en Elim, voorwaar niet de minste voetbal-dorpen. Voor een aantal ‘zesdianen’ was een voorbereiding zeer noodzakelijk, puffend werden de rondjes gedraaid en kreunend de rekkings-oefeningen gedaan, maar ja wat wil ook als je ziet wat voor barbecue-avonden men bij het zesde organiseert.
Het zesde is in de zomerstop zeer selectief te werk gegaan t.a.v. van haar acquisities. Zo was het acquisitie-beleid in twee trefwoorden weer te geven: Scorend-vermogen en routine. Voor beide categorieën werden twee spelers gevonden. Meer scorend-vermogen werd in gebracht door Owen Slingenberg (ex-A2) en Bert Eising (ex-8e) en de routine en noodzakelijkerwijs de gemiddelde leeftijd nam toe doordat de heren Jan Nijmeijer (ex-4e) en Albert Prins (ex-4e) reeds vroegtijdig te kennen hadden gegeven deel te willen uit maken van ons aller zesde. (Voor nieuwe aanmeldingen: Cor Timmerman). Verder genoeg over de voorbereiding, waarin vooral Wander goed op dreef en enkele nette goals liet aantekenen.
Zaterdagmiddag 5 september; Na een prettige warming-up (iedereen bepaald die nog steeds zelf; een soort eerbetoon aan Jan Groote, de nestor van het zesde, deze middag trouwens schitterend door afwezigheid) ging het zesde voortvarend van start. Klazienaveen werd terug gedrukt tot op haar strafschop gebied en kon geen kant weer op, immers terugspelen kan lastige situatie voor de verdedigende partij geven. Voor het zesde geen enkel probleem, de afgelopen seizoenen werd deze regel reeds herhaaldelijk geoefend dus het zesde was er helemaal op voorbereid. Daarbij komt nog dat Bert gestopt is met voetbal en Berry te kampen heeft met een moeilijke zwangerschap, zodat het aantal terugspeelballen zo-wie-zo tot minimaal gereduceerd zou zijn. Nieuwe regels of geen nieuwe regels.
Al gauw komt onze snelle rechtsvoor Bert (Absalom, voor ingewijden) oog in oog met de keeper van Klazienaveen, helaas Bert the Eis-man faalt. Gelukkig blijkt Owen daar anders over te denken en scoort 1-0.
Vlot daarna wordt Klazienaveen weggetikt op rechts en legt Wander de bal op het hoofd van Bert, die fraai 2-0 scoort.
Nog voor de rust weet Bert uit een pass van Jan Nijmeijer (met bril), door nog net even de punt van zijn schoen er tegenaan te drukken, 3-0 te maken.
De 46ste minuut: de bal word na de aftrap rond gespeeld en belandt bij Owen, hij begint voor het ‘vijandelijke’ strafschopgebied aan een solo die op de lijn van het Klazienaveense doel zal eindigen. Daar staat nl. de stopper van deze club die enkel een doelpunt kan voorkomen door de bal over het doel te tikken, met de hand wel te verstaan.
Penalty!!
Natuurlijk komt daarvoor Jan Nijmeijer (zonder bril) vanaf de libero-positie naar het strafschopgebied, echter ook hij oog in oog met de keeper faalt jammerlijk. Gelukkig is onze nieuwe goaltjesdief Bert in de buurt en hij weet uit de kluts toch 4-0 te scoren.
Kort daarop wordt Jan Nijmeijer (die andere, met bril dus) gewisseld. Zijn plaats wordt overgenomen door één van zijn eigen ‘ontdekkingen’ uit A2; Marco Nienhuis.
Dan laat ook Wander nog even van zich spreken en schiet van 20 meter via de linker- en dan de rechterpaal 5-0 binnen.
Als of het niet genoeg is krijgt Jan Nijmeijer (hij weer, nu die andere, zonder bril) een publiekswissel, metname Rob is dolenthousiast, ondanks dat hij vindt dat erbij het zesde te weinig gejaagd wordt. 5-0 wordt uiteindelijk de uitslag en vermoedelijk staat het zesde op de hoogste plaats in deze klasse die zij ooit bereikt heeft. Dat belooft nog wat dit seizoen!!!
Publiek van harte bedankt voor uw aanmoedigingen. Zelfs de familie ten Kate komt ons ondersteunen, dus mensen wat let u komt gerust eens een glimp opvangen van dit zeer interessante elftal.
Dat kan al weer zaterdag a.s. als wij aantreden tegen NWVV om 14.30.
P.S. Berry je mag iets te laat komen als je deze tijd thuis maar nuttig besteed……
_____________________________________________________________
(3) HZVV-6 Niet altijd rozegeur !
In dit artikel staat de letter T centraal en aan de hand van deze letter zullen wij u informeren over de belevenissen van het 6de j.l. zaterdag. Achtereenvolgens willen wij de volgende zaken met u behandelen: Tijd, Tegenslag (1), Treurig, Troep, Triest, Tegenstander en Taalbarrière, Tegenslag (2), Toeschouwers, Traktatie, ‘Te laat’, Tering & Tyfus.
Dat is toch geen TIJD word door velen gezegd als men om 16.15 moet spelen, echter voor het zesde gaf dit (vooraf) ook enkele voordelen; zo is iedereen mooi op tijd op het complex en is er voldoende tijd om een fijne warming up te doen. Zelfs bleek het mogelijk om nog even voor de wedstrijd een pep-talk van Cor T. aan te horen, om dan van start te gaan tegen NWVV-2 (Nieuw Weerdinge).
TEGENSLAG (1), Jan Nijmeijer (zonder bril) bleek helaas na een serieuze warming up niet in staat het beste van zijn krachten te geven aan deze wedstrijd, wij hopen dat een beetje rust wonderen zal doen (volgende week is het 6de vrij: winkelen!!) Daarnaast bleek ook na een aantal minuten dat Wander zich niet voldoende hersteld voelde om verder te spelen; gelukkig kan onze Henk Koster gemakkelijk twee wedstrijden spelen en hij liep dan ook al gauw weer met zijn benen te zwaaien alsof hij nog niets gedaan had. TREURIG was het door uw 6de vertoonde spel, metname in de verdediging en op het middelveld (en dan blijft er al niet zoveel meer over) was het een chaos. Wat ons brengt bij TROEP. Door deze troep, dit zootje, wist NWVV vlot 0-1 te scoren. Gelukkig kwam het zesde daarop snel terug tot 1-1 door een steenharde kopstoot van Owen. TRIEST waren op deze middag de tegendoelpunten. Triest, zeer triest. Halverwege de 1e helft weet NWVV, via haar provocerende rechtsvoor te profiteren van de genoemde chaos; een lange bal over onze verdediging lijkt een (niet té makkelijke) prooi voor onze keeper Cor, maar na veel training op het weg schieten van de bal, forceerd hij zich nu en schiet hard tegen deze tegenstander, die daarop gemakkelijk 1-2 kan scoren.
In de tweede helft zal eveneens op, voor het 6de, trieste wijze de 1-3 tot stand komen. De bal valt in ons strafschopgebied, hij stuiterd en zal in het 5-meter-gebied door Cor gepakt worden, helaas dacht de doordraver van NWVV daar anders over en geheel volgens de door velen zo geadoreerde stijl van het Engels voetbal geeft hij Cor een duw en scoort 1-3. Dit brengt ons bij TEGENSTANDER. Nieuw Weerding, zo weten wij na deze middag, is een dorp van zeer onverzettelijke mensen. Hun spelletje is niet complex: de lange bal en veel duw-, trek- en slidingwerk. Echter hun provocaties maakt het een aantal, metname verdedigers, moeilijk zich te beheersen. Gelukkig kan het 6de ook uitdelen (naast incasseren). Helaas moest onze linksback B. de J. dat met een echte gele kaart bekopen. De TAALBARRIERE was het die deze wedstrijd een bijzonder tintje gaf; zowel HZVV als de scheids hadden moeite om het ‘gronings’ van de NW-ers te volgen. Daarom was het ook des te opmerkelijker dat de scheids toch een gele kaart uitdeelde wegens ‘praten’, van de kant van NWVV.
TEGENSLAG (2). Onze verdediging had een bijzonder moeilijke middag: Berry kreeg geel en verloor de nagel van zijn teen in de strijd, Cor zat er door (niet bijzonder) en had zijn enkel 2x zo groot en Albert vocht een persoonlijke strijd, met alle middelen, met de reeds genoemde rechtsvoor.
Om dan nog maar niet te spreken van Bert E. die bijna K.O. ging, toch weer terug kwam en geen enkele belangstelling had voor de datum van deze zaterdag. Dat brengt ons bij TOESCHOUWERS; naast enkele zeer trouwe supporters en de mensen die na het ‘eerste’ hun fietssleuteltje nog niet zo snel konden vinden, worden de spelersvrouwen (bah, wat een woord, wie heeft dat bedacht? – * -) van het 6de bedankt voor hun support. Een enkeling wist zelfs zijn nageslacht en toekomstig nageslacht (Jaap en Sietske; gefeliciteerd en bedankt voor de TRAKTATIE) naar het voetbalveld te krijgen. Bestuur: maak maar vast een prijzenkast vrij, want een nieuwe generatie U.W.-voetballers komt er aan. (Gezien de huidige generatie wordt dat tijd ook; Ga zo door Jaap!)
‘TE LAAT’; bijna waren wij te laat in de kantine, daarom wordt het kantine-personeel hartelijk bedankt voor het opgebrachte geduld en de getoonde flexibiliteit.
TERING & TYFUS. Naast het bedankje voor het kantine-personeel, is er ook een groep die wij niet willen bedanken: wij willen best eens om 16.15 voetballen, maar wie zorgt er dan voor dat er nog warm water is. De woorden tering & tyfus werden dan ook veel gehoord deze middag, zowel bij het 6de, het 10de als de wederzijdse tegenstanders. Wij begrijpen best dat er bezuinigd moet worden en dat de prestatie-elftallen geld kosten, maar wij vragen toch niet om iets bijzonders (voetbalschoenen-vergoeding bijvoorbeeld), wij vragen slechts om WARM water. Je kunt moeilijk zeggen dat HZVV zich op deze wijze gedraagt zoals een goed gastheer (cq -vrouw) betaamd!
Namens het 6de, EBJK
– * –
Spelersvrouwen: een vreemd begrip of zijn er in deze tijd van vergaande emancipatorische ontwikkelingen toch nog vrouwen die aan de activiteiten van hun mannetje status ontlenen?
Twee redenen waarom dat begrip hier zeker niet op zijn plaats is: (1) Er valt aan de activiteiten van het 6de überhaupt niets te ontlenen en (2) de dames die het 6de aanmoedigen zijn pure liefhebbers, zij komen
(4) Het zesde ‘angstgegner‘ ACV-8
ACV-8 moet als een berg opgezien hebben tegen de wedstrijd, want vorig seizoen haalde uw zesde persoonlijk, door een 2-4 overwinning, een streep door de kampioens-aspiraties van ACV-8.
Het zesde een team dat bekend staat als ontspannen en voorbeeld is van amateurisme, begint een steeds professionelere uitstraling te krijgen. Op een zanderig warming-up-veldje (het enige zwakke punt aan het complex van ACV; daar zouden de beleidmakers van HZVV eens kunnen gaan kijken -s.v.p. financiers meenemen-, lekkere douches trouwens) ging het zesde gelijktijdig warmlopen, rekenen, strekken en andere van die vreemde oefeningen, zeer indrukwekkend: een heel team in die trainingsjacks van The Mary Rose. Dit is op het niveau van de reserve 3e klasse C duidelijk een vorm van psychologische oorlogvoering. De ACV-ers liep het al dun.. afijn ze waren duidelijk geïntimideerd door een dergelijk staaltje teamspirit. Dat bleek al gauw: het eerste kwartier was vooral voor rekening van ACV. Pas daarna deelt het zesde speldeprikken uit en bouwt het aan een solide overwicht. Een schotje hier, een kopballetje daar, nog niet echt van dat serieuze werk waar de ACV-keeper van zou schrikken. 0-1. Ja, en dan staat het plotseling 0-1 door onze forward Bert Eising. Een laag, lullig voorzetje van Jaap wordt door Bert ineens genomen en spattert via de paal uiteen in het net. Al gauw krijgt ook linksvoor Erik Jan een niet te missen kans…. Als hij dan voor de tweede keer dicht in de buurt van de goal komt en het nog presteert te missen, protesteert hij bij de scheids. En klein overtredinkje zat er toch wel in…. Vervolgens laat hij zich ontvallen dat deze scheidsrechter wel uit de omgeving van Assen moet komen. Pffirrt! Kom jij maar even bij de scheids! Zou dit dan eindelijk een gele kaart betekenen voor het altijd hoog in de fair-playcup eindigende zesde? “Dus ie wolln graag wetn woar as ik vandoan kom?” “Ja, daar heb ik plotseling een verhoogde belangstelling voor.” “Uut Suudloarn.” Nou en ligt dat in de buurt van Assen?
Hoewel de scheids een beetje warrig floot en een paar buitenspelgevalletjes over verkeerd beoordeelde, bleek in ieder geval dat hij gevoel voor humor had. Men zegt wel eens drie maal is scheepssrecht, dat gold ook nu: voor de derde keer kwam ondergetekende alleen voor de keeper en in ’t gemeen stoot een ezel zich niet….. (of was het 2 keer?) de bal werd dan ook breed gelegd en Owen kon 0-2 aantekenen! Owen was overigens in het veld gekomen voor Henk Koster die teveel last kreeg van oud blessureleed. In de tweede helft kon ACV niet echt een vuist maken en strooiden wij via Owen nog wat zout is de Assense wonden: 0-3 na een net samenspel op links van de linkermiddelvelder (Rolf) met de linksvoor. Rolf momenteel dienstplichtig ambulance-chauffeur ging door tot op de bodem en doordat het zesde dat (bijna) collectief deed gingen de punten mee in de KOETSHUIS-tassen naar Hoogeveen. Dat belooft overigens nog wat als Jeroen B. in dienst gaat, twee bikkels in één elftal. Wat een seizoen zal dit gaan worden! Jeroen, toch een wetenschapper, heeft overigens vorig week tijdens aktief veldonderzoek in het KOETSHUIS aangetoond dat: als je maar niets van klaverjassen begrijpt je de beste kansen hebt om te winnen. Hij heeft namelijk op de jaarlijkse klaverjas-avond in het KOETSHUIS de HZVV-6-klaverjaskampioensbeker mee naar huis genomen (leuk woord voor scrabble). “Waar was dat?” vraagt u zich misschien af? In het KOETSHUIS! Fijne sponsor dat KOETSHUIS! Overigens wist ACV via een strakke vrije trap toch nog de eer te redden, uitslag: 1-3!
Dino’s invloed begint toch duidelijk te worden, het zesde ging door tot op het tandvlees, HZVV-5 tot dinsdag! P.S. Wilt u in het rijtje van de uitslagen even kijken welk HZVV seniorenteam, in logische (?) volgorde, als eerste gewonnen heeft? Dank U!
(5) Uw feuilleton: HZVV-6 verliest een punt.
U weet wellicht dat soap-series (feuilletons) de meest bekeken TV-series van dit moment zijn. Blik op nul, verstand op intriges en kijken maar, iedere zichzelf respecterende omroeporganisatie brengt er wel één op de buis. Dus lijkt het ons verstandig (lees: commercieel) dat ook de overige media daarin meegaat. Zo hopen wij dat u dit feuilleton over het zesde, dat in de toekomst mogelijk ‘goede wedstrijden, slechte wedstrijden’ zal gaan heten, met smaak zult lezen. De naam ‘mooi en meedogenloos’ (zie BRT) past in ieder geval niet bij dit elftal, misschien wel bij deze club…. Het zesde is in ieder geval niet meedogenloos, zoals uit het onderstaande zal blijken en uiterlijke charme lijkt me ook niet het sterkste punt (tenzij u van afrikaanse origine bent, zij beschouwen immers molligheid als HET toonbeeld van schoonheid).
Onze Arnie (Henk Koster) begon op de bank, dit is overigens werkelijk mogelijk voor lagere elftallen nu er bij veld twee twee dug-outs staan (leve de vooruitgang !) en Jan Nijmeijer was afwezig, allebei. Voordat wij aan dit verslag beginnen wijzen wij erop dat alles op ware feiten gebaseerd is en niets zoals u misschien na het lezen van bovenstaande titel zou vermoeden iets gefantaseerd, hoewel alle elementen van een goede soap aanwezig zijn: liefde (?), teleurstelling en verdriet, rivaliteit en een heleboel gelul. De tegenstander was overigens het nietige Sportclub Erica, een tegenstander beneden ons niveau. U heeft kunnen lezen (in het kort) dat wij vorige week de reus ACV bedongen, iets wat weinig HZVV-teams (sr.) ons na kunnen zeggen. Echter nadat het superieure zesde in het eerste kwartier kans op kans vergaf en vele mooie solo-akties te veel solo en te weinig aktie waren, scoorde Erica 0-1. De middenvelder zag dat onze Cor (tot nog toe minste goals tegen van de hele klasse) iets te ver voor de goal stond en onze Cor zag de bal in het net vliegen.
Ons middenveld bestaat dan nog uit Jaap, Wander en Rolf (Buitenzorg), twee tikkers met ‘overzicht’ en één draver: Rolf heeft niet voor niets die klepjes aan de zijkant van zijn sportbril. Deze krijgen het dan op de heupen en het zesde start met tikken: Albert, overstapje Wander, Jaap, Wander weer, Owen en dan scoort Bert (eindelijk): 1-1. Na de rust start het zesde met het missen van kansen, Jaap treft bijvoorbeeld eerst de paal, even later verschijnt hij alleen voor de keeper, kapt en schiet of niet. Nee, het is maar goed dat onze koningin haar hondje nooit bij HZVV heeft uitgelaten, anders was het al veel eerder dood geweest. Jaap moet met een gekneust enkel de wedstrijd verlaten, maar gelukkig kan hij troost zoeken bij vrouw en kind, zoals men steeds vaker ziet bij het zesde raakt het randgebeuren (de vrouwlui) geïnteresseerd en betrokken, sommige moeten alle moeite doen om hun vrouw (..) uit de kantine te houden. Als u mij persoonlijk vraagt: gelukkig maar, straks komen ze ook nog in de kleedkamer: of we onze pakjes wel schoon willen houden!! (lichtelijk gechargeerd).
Voor Jaap komt Henk in het veld, zoals een goed acteur van een soap-serie betaamt met kniebanden, zwachtels en tape, wat geen regisseur durfde dromen gebeurt: Henk net in het veld krijgt de bal en al warm-lopende snijdt hij door de defensie van Erica, komt alleen op het doel af, krijgt gelukkig de tip van onze oudere garde om te stiften en scoort via een gave trekstoot, (dat is Henk wel toevertrouwd) als of het biljart is, de 2-1 !!
Daarna gaat het snel (net of de redactie dit geschreven heeft), Erica scoort 2-2, 2-3 en 2-4. Dit voornamelijk via (zeer) zwakke momenten in onze verdediging. Maar ja, wie niet scoren wil, die moet maar voelen. Hoge bomen vangen veel wind, de appel valt niet ver van de stam en dergelijke! Een beetje soap lijkt al een stuk intellectueler met een paar spreekwoorden en gezegden, vindt u niet? Gelukkig had deze aflevering een finale, een climax waar een TV-addict kippevel van krijgt. Op gelukkige (kan moeilijk anders) wijze wist Erik-Jan, na perfect aangeven van Henk 3-4 te scoren, echter de wedstrijd van het eerst was al afgelopen de laatste minuut zou weldra aanbreken en de zenuwen begonnen te kriebelen. Toen stond één man op uit onze gelederen, sprintte voor de laatste aanval mee naar voren en ja, ja onze Albert Prins maakt 4-4! Het zesde heeft de moeilijkste periode goed doorstaan, een goed team weet immers gezamenlijk door een dal te komen en toch nog die ene punt veilig te stellen. Ook op z’n plaats in een soap zijn financiële elementen; nou bij het zesde zijn een aantal spelers actief op de financiële markten (valuta-, aandelen en dergelijke) en heeft u belangstelling voor de HZVV-6-beleggersclub (waar men overigens net zo goed belegt als men voetbalt….) belt u even met 67879.
Met vriendelijke groeten,
Jongstleden zaterdagmiddag traden de vedetten van uw zesde aan tegen Erica’86. En wel het tweede elftal van deze jonge vereniging uit het gelijknamig veenkoloniale kanaaldorp. Wij weten allemaal dat Hoogeveen niet in het midden van de belangstelling ligt, maar Erica dat is toch wel het begin van het einde en dan zeggen ze dat door toename van telecommunicatie (EDI e.d., u kent dat wel) de wereld zo veel kleiner geworden is? Maar ja, het kan nog erger deze competitie moeten wij ook in het mondiale, bruisende Klazienaveen-Noord act de presénce geven. Gelukkig is dat na de winterstop, het is best gezellig dat het ’s avonds lekker vroeg donker wordt, maar als je kan nog (met Rolf, binnendoor) vanuit Klazienaveen-Noord moet komen…..Nee, dan maar op zo’n lekkere frisse lente-middag ergens in April. Overigens afgelopen zaterdag hing er een dergelijke (maar dan herfst) sfeer in de lucht. U heeft vast ook wel van dergelijk déja vu-achtige ervaringen. Ieder jaar komt weer dat moment dat de eikebladeren de grasmat bedekken, dat de bal weer zo lekker doorschiet en dat men zich nog wel eens bedenkt om de mouwen op te stropen. Nee, dat was j.l. zaterdag bij het zesde niet het geval; op engelse wijze (fair, hard en beetje lomp) trokken wij ten strijde. Hadden wij vorige week nog één punt weggeven, dat zou vandaag, tegen de hekkesluiter, niet gebeuren! Relaxt toerden wij langs kanaal en door de weilanden naar Erica (’86), nadat er nog even twijfels bestonden of Erica 11 spelers op het veld kon brengen begon de match met een overwicht van uw zesde. Al gauw uitgedrukt door een 1-0 voorsprong. Owen drukte de bal uit een strakke voorzet van Cor S., met de buitenkant tegen het net. Echter zoals zo vaak gebeurt steeg dat ons enigszins naar het hoofd en wist Erica ons vlot met de voetjes weer op het eikeblad te krijgen: 1-1, uit een snelle counter. Overigens was hier sprake van vermeend buitenspel, mogelijk dat de scheids in deze regio zijn populariteit wilde op schroeven. De referee moet iemand met gezag zijn en dat gezag uitstralen door juiste beslissingen, niet door op de motor op het voetbalveld te komen en met gele kaarten te zwaaien. Jammer, Burnie van de iets te laat in gezette tackel, maar ja ze kenden jou nog in Erica…. Een van onze scheidsrechters wist overigens in de korte tijd dat hij meedeed een behoorlijk stempel op de wedstrijd te zetten want de 1-2 tekende Cor S. zelf aan. Uit een lage voorzet van Owen knalde Cor strak in de uiterste hoek. Daarna liet hij zich vervangen (geen publiek, dus geen publiekswissel) en kwam Henk Koster (nog bekend van vorige week) in het veld. Tijdens de regenbui hadden we een kwartiertje rust en (niet om het één of het andere) calorie-arme thee.
Vechtend op het middenveld weet HZVV-6 uiteindelijk de twee punten definitief naar zich toe te trekken. Rolf passt op Bert, maar zijn lange bal vindt Owen die 1-3 scoort door beheerst de keeper uit te spelen. Owen Slingenberg had er wel zin in, kort daarna weet hij zelfs 1-4 te scoren. Bert onze (voormalige-) topscoorder wilde zo graag ook een duit in het zakje doen. Echter dat werd hem door Erica op hardhandige wijze onmogelijk gemaakt. Uit de penalty weet Jeroen (Cool as ever) 1-5 te maken. Gelukkig kan Bert toch nog 1-6 maken, of nee, toch niet, de keeper kan de bal nog niet weg tikken. Precies voor de voeten van Owen die geen moeite heeft om zijn vierde goal te laten noteren.
Verder heeft u toch geen belangstelling te weten hoe de 2-6 te stand kwam? “Niet tan?” Moe en toch een tikkie onvoldaan over persoonlijke prestatie wrongen wij ons uit het “DE KEI”-shirt (zo goed Cor?) en konden twee punten rijker afscheid nemen van deze contreien. Overigens wensen wijJaap Uiterwijk Winkel van harte beterschap met zijn blessure! De herfst blijft toch voor het zesde een kwetsbare periode. Gelukkig ligt de tenniscompetitie stil en heb je vast een goede (ziekte-kosten) verzekering. Des-al-niet-te-min wensen wij jou spoedig terugkeer op ons middenveld en doen wij ons best zonder jouw unieke inbreng de wedstrijden tijdens jou aanwezigheid tot een goed einde te brengen.
Beste Jaap tot gauw, met vriendelijke groeten,
Jongstleden zaterdagmiddag speelde het zesde een bijzondere wedstrijd op het tweede veld. Omdat onze tegenstander uit Klazienaveen-Noord moeite had Hoogeveen (op tijd) te vinden konden wij eerst nog even genieten van de indrukwekkende start van het eerste. Vol goede moed begonnen wij daarna aan onze kraker; het derde elftal van VEV stond namelijk bij de top drie van onze klasse en zoals u weet streven wij naar, zodat in vaktermen heet ‘Europees voetbal’, dus wilden wij die positie graag van VEV overnemen. De noordelijke Klazienaveners konden voor deze zo vreselijk ‘belangrijke’ wedstrijd slecht 9 veldspelers en één keeper (en wat voor één) in het veld brengen. Mogelijk dat ze daarom zich beperkten tot zwaar intimidatie-voetbal, waar ze echter niet succesvol mee waren: binnen 5 minuten staat HZVV-6 namelijk al op 2-0! Wat een droomstart! Door snelle combinaties weet het zesde tackels op kniehoogte te ontwijken en wordt Wander vrijgespeeld en kan hij beheerst 1-0 scoren. De scheidsrechter die duidelijk moeite had de lompe VEV-ers in toom te houden, moest enkele seconden na de 1-0, HZVV-6 een vrije trap toekennen. Als executeur werd dienstplichtig militair Jeroen B. aangesteld, hij voerde de straf met verve uit: 2-0 door een stijlvol genomen vrije trap. Zo triest als de toestand op het hoofdveld was, zo goed schoot het zesde uit de startblokken. Hierdoor aangemoedigd weet het zesde de 2-1 van VEV, uit een snelle counter, te beantwoorden met 3-1. Vlak voor rust weet Henk K. namelijk uit een moeilijke hoek de keeper te passeren; toch handig die elastieke benen.
Gelukkig halen wij zonder blessures en gele kaarten (iets wat VEV niet zeggen kan) de rust. Na rust komt Erik Jan in het veld voor Cor S. die in de loop van de wedstrijd naweeën krijgt van zijn scheidsrechterlijke inspanning. In de tweede helft beseft ook VEV dat het niet meer mogelijk is punten uit Hoogeveen mee te nemen. Zij trachten middels ruw spel toch nog enige satisfactie te bewerkstelligen. Henk moet aanslagen op zijn knie verduren, Owen moeten we bijna van de afrastering schrapen en zelfs Jan N. (met bril, zonder doet het nog even rustig aan) moest verzorgd worden. Ook nam de scheids op advies van onze rustige grens Bert (dank voor het vlaggen) enkele volgens VEV dubieuze beslissingen. En zo kregen de klazienaveners steeds meer last van hun frustraties en moesten ze tegen drie tegenstanders voetballen: het zesde, de scheids en zichzelf. Dit werd nog een tikkie erger toen Owen 4-1 maakte; de scheids moet dan enkele VEV-ers waarschuwen. En de VEV-ers menen vervolgens ons weer te moeten waarschuwen, zou dit niet uit de hand lopen? Zelfs Bert, waarvan wij vermoeden dat hij wel met deze Zuid-Oost Drenten weet te communiceren, schijnt in Klazienaveen-Noord het eerste aan de beurt te zijn. Aan de beurt? Bij de kapper of zo? Ook wordt ons afgeraden, in iets andere bewoordingen, dezelfde grensrechter mee te brengen naar deze uithoek van onze provincie. Dan wordt het onze scheidsrechter te veel, hij moet thuis ook nog van alles doen en kan deze druk niet combineren met de stress van een middagje HZVV 6 – VEV 3: hij staakt 20 minuten voor het einde de wedstrijd. Lekker korte helft voor de reserves en kunnen we dan een keer bij het eerste kijken; is daar ook niets meer te beleven. Twee opmerkingen naar afloop: (1) Opvallend is de rust die het zesde in deze wedstrijd bewaarde, zelfs Berrie heeft getoond klaar te zijn voor ‘Europees voetbal’. (2) Pas op voor vooroordelen; hoewel deze jongens qua handelen op het speelveld een beetje ruig overkomen, hebben zij een uitstekende smaak op het gebied van eau de toilet pour homme, het was (vergeleken met onze kleedkamer voor of na een wedstrijd) werkelijk een verademing de kleedkamer van VEV-3 aan te mogen vegen. En wij maar denken dat deze gasten zich niet met dergelijk ‘roekspul’ in lieten. Wij danken ADM. KANTOOR E. DE JONGE voor het ter beschikking stellen van een paar keeperhandschoenen (een keeper werd wat te duur). En willen wij wijzen op zaterdag 21 november a.s. het zesde uiteten gaat ter gelegenheid van de 130ste wedstrijd in deze formatie. Spelers en aanhangsels worden om 19.30 in de Balkan verwacht (defensie heeft nog enkele plaatsen voor ons vrij gehouden). Daarna kunnen wij mooi de rest van de avond met het 10de in CHEERS doorbrengen. Jaap, fijn dat je er weer was.
(8) HZVV-6: Een lach en een traan.
Zo nu en dan zie je ze nog wel eens van de voetbalelftallen die met z’n allen staan te lachen op het voetbalveld. Nu zo’n voetbalelftal is het zesde ook. Zaterdagmiddag hebben wij weer heel wat afgelachen bij CSVC in Coevorden, echter na afloop lieten wij ook onze tranen de vrije loop. Wij waren in de gelukkige omstandigheid dat Jan Nijmeijer (met bril) ondanks zijn verstuikte kies (medisch vastgesteld), op gelopen tijdens de match tegen VEV, mee kon spelen. Vanwege de psychologische effekten loopt het zesde uniform in de trainingspakken van The Mary Rose met z’n allen tegelijk warm. U kent dat wel van die PP-elftallen (professionele prestatie-elftallen) die tegelijk met z’n twaalven de warming up afwerken. Maar in de res. derde klasse van de afdeling Drenthe is het vrij gebruikelijk dat de warming up bestaat uit voorzetten afronden en vrije trappen oefenen, u begrijpt wat een impact onze collectiviteit maakt. Jammer dat enkelen dat menen te moeten doen met lekkere filter in de mond, ach men moet kunnen relativeren…
De eerste 20 minuten loopt het als een trein bij het zesde, CSVC wordt vastgezet en komt eigenlijk zelf niet aan voetballen toe. Dit resulteert dan al ras in een 0-1 voorsprong voor uw zesde. Na een snelle combinatie tussen Jan Nijmeijer (met bril) en Erik-Jan, staat Owen op eens alleen voor de keeper en weet beheerst de juiste hoek te kiezen. Dan zakt het zesde een beetje in, CSVC kan echter niet overnemen en de wedstrijd lijkt te verzanden op het middenveld. Helaas weet ook CSVC nog voor de rust het net te vinden: de rechtsvoor (met de lichaamsbouw van een juist gearriveerde asiel-aanvrager) weet, zoals al enkele jaren in successie de HZVV-verdediging op snelheid te kloppen en Cor te passeren door een sober schot: 1-1. Na de rust weet het zesde niet door te drukken; Bert en vooral Henk worden voortdurend door de laatste man van CSVC afgestopt. Hij maakt daarbij gebruik van nogal forse methoden. Zo nu en dan krijgen wij de indruk dat, of de bal zo ver mogelijk weg moet, of dat er iemand geraakt moet worden. Henk moet dan ook uitgebreid verzorgd worden. Jammer genoeg voor CSVC interesseert het hem niet of hij nu binnen of buiten het strafschopgebied staat en wordt Bert dan ook duidelijk binnen de lijnen gevloerd: Penalty. Daarvoor wordt er een beroep gedaan op de routine in de ploeg: Albert. Hij weet via een strak schot de keeper te passeren en het zesde staat op winst: 1-2. Dan wordt het CSVC een beetje dol, op eigen veld verliezen van HZVV werkt als een rood laken op een stier. Binnen vijf minuten weten ze dan ook 2 keer vrij voor open doel te missen. Enkele speldeprikken kan het zesde nog uitdelen via de gevaarlijke inworpen van Bert, die overigens in de toekomst zelf geen ballen uit de struiken meer wil halen. Daarbij refereert hij aan een bijbels verhaal: 2 SAMUEL 18 vers 9. Gelukkig loopt het met Bert, ondanks dat ook hij met zijn haren in de takken blijft hangen, beter af. Helaas wordt hij niet, bij een uitgespeelde mogelijkheid, in staat gesteld 1-3 te scoren: Rolf kan alleen voor de keeper de wedstrijd beslissen, hij probeert het echter zelf en strandt op de Coevorder keeper. Dan gaat toch nog een puntje aan de neus van het zesde voorbij. Uit een onmogelijke hoek weet CSVC de bal voor de goal te krijgen, er wordt geroepen: ‘buitenspel’, en ‘achter’ dus laat Cor de hoge voorzet gewoon lopen. Zeer fortuinlijk krijgt een speler van CSVC de bal op z’n knie en het staat 2-2. En dat vlak voor tijd, wij kunnen wel janken. Gelukkig is volgende week tegen Drenthina alles weer vergeten.
Met vriendelijke
(9) Bijgeloof en Jeroen mist een penalty.
Het zesde in de bocht
Heeft u dat wel eens meegemaakt: een tegenstander die er welke alles aan doet om te winnen? Afgelopen zaterdagmiddag deed onze tegenstander Angelslo zelfs een beroep op ons gevoel voor het mystieke, wat de meeste mensen gewoon bijgeloof noemen. In Emmen moest uw zesde namelijk beginnen met verkleden in kleedkamer 13. U raad het al het zesde kreeg ‘m goed aan de broek. Al naar zo’n minuut of 1, misschien 2 stond Angelslo op 1-0. De verdediging verkeek zich lelijk op de snelheid van de rechtsvoor van Angelslo, apropos leuke knul hé.
In ieder geval door zo’n manneke met wel 20 keer zoveel haar als onze Albert werden wij op 1-0 gezet. Dit was aanleiding voor een groot offensief van HZVV-6 dat de gehele verdere wedstrijd zou duren en behalve de 1-1 van Owen in de 25ste minuut niets op zou leveren. Angelslo daarintegen wist nog wel 2 keer het net te vinden. Een maal voor de rust, weer dat gozertje die de complete verdediging er uit liep en een maal naar rust toen onze Cor dus “los” riep en dat zelf ook deed. En dan hebben we nog geluk gehad, in het eerste kwartier van de wedstrijd hadden de spitsen van de geel/rode tegenstander de bal maar voor het inpissen. Toen konden Cor S., Cor T. en de lat nog redden, echter het mocht niet baten: 3-1 verlies uit bij Angelslo. Ronduit “fuck”, wat een zootje dat zesde, je kunt gelijk zien dat dit team geen training nodig heeft. En dan moet dat Ajax net op dinsdagavond gaan spelen ….?
En dan nog te bedenken dat een kleine 10 minuten voor tijd de juist ingevallen Jeroen B. (die met z’n derrière in een kanonniere zit) door een geschonken penalty het verschil had kunnen terug brengen tot één doelpunt. Geschonken zult u wellicht denken. Ja, want onze Jan Nijmeijer, ook net in het veld, werd bij een hoge voorzet in het strafschopgebied, het scoren belet door een onregelmentaire schouderduw. En degenen onder u die Jan Nijmeijer kennen en tevens zijn tegenstander(tje) hebben gezien, moeten direct concluderen dat er wel sprake moet zijn van een “geschonken” penalty. Jan laat u overigens weten dat het goed gaat met zijn verstuikte kies, dank u.
Deze strafschop, zo vermoedde u al, werd door de anders zo koele Jeroen B. (geen familie van Jos) met dezelfde koelbloedigheid naast geschoten. Nog even aandacht voor de man van de wedstrijd: Marco Nienhuis, een belofte uit A2 die een zeer positieve indruk maakte met zijn werklust. En voordat u zegt: “Ja dat kan nogal makkelijk bij het zesde”, deze middag werd er door zeg 9 van de 11 spelers hard gewerkt, jammer dat ze zo ongelukkig waren. En brengt ons weer bij het uitgangspunt van deze tekst: kleedkamer 13.
Overigens was het na afloop best gezellig in die kleedkamer, leuk Henk dat je ook dit jaar weer jarig bent geweest.
Ook gezellig was ons jaarlijkse etentje bij een voormalig Yoegoslavisch restaurant in Hoogeveen, jammer dat hij niet te porren was voor sponsoring, volgend jaar maar weer een andere proberen. Na afloop ging het zesde nog even gezellig naborrelen in onze stamkroeg en sponsor PIANO PUB “THE MARY ROSE“.
(10) Hoogeveen, veld 2, 5 december 1992,
Op deze zaterdagmiddag was de Sint,
het zesde wel gezind.
Hij hoefde niet de zoeken,
want Drenthina-5 stond in de boeken.
Maar wat een surprise had de Sint voor ons gedacht,
de Emmenaren spelen slechts op halve kracht.
Reeds enkele seconden naar de aftrap,
maakte het zesde korte meten met die slappe hap.
Jan (zonder) gaf een splijtende pass,
EJ bleef al koppend de verdediging de baas,
en daar lag de bal voor Casper’s voet,
nou, in het vijfde weet men wel hoe dat dan verder moet.
Uit een corner van rechts,
kopte onze Owen slechts,
de rest stond hem aan te gapen,
zo werd de 2-0 geschapen.
Na vlot tikwerk,
voelde Casper zich vreselijk sterk,
ongeveer van 40 meter,
misschien 45, weet u het weer beter?
schoot hij, de keeper gaf “niet thuis”,
de bal strak in het rechterkruis.
Daarna ging het snel
het zesde wilde immers wel,
Na goed storend werk van onze spits,
passerend hij vervolgens de hele rits,
echter oog in oog met de keeper,
zonk hij steeds dieper,
in de zachte grasmat
waardoor de sluitpost er nog net een hand tussen had
dat was echter helemaal niet erg,
want wij hebben Owen Slingenberg!
Weer een hoekschop,
Drenthina ruimt de bal niet op,
wat leidde tot een hoop gemor,
mooi zo, dacht onze stopper Cor,
en door de bal direct volley te nemen,
krijgen wij zonder problemen,
de vierde goal in ons bezit,
als daar niet meer in zit!
Nadat Owen onverzaakt,
de 5-0 had gemaakt,
riep onze keeper los,
en was het zesde toch nog de klos,
Want onze libero Scholing,
en dat is zeker niet zonderling,
vertrouwde het niet op zeer,
en kopte de bal toch nog weer.
heel de verdediging keek de bal dus na,
want de meegekomen rechtsback kende geen gena,
en redde voor Emmen de eer,
gelukkig scoorde het zesde voor rust ook nog een keer.
(6-1)
Onze Albert, strak gekapt,
heeft al menig balletje meegetrapt.
Ook vlak voor de rust,
leek voor hem een goaltje een “must”,
Hij startte dan ook enkele acties,
echter steeds scheelde het vele fracties.
Hoewel de laatste niet,
dat was een actie waar men nu nog van na geniet,
door een perfecte lichaamsschijnbeweging,
maakte Drenthina een verkeerde afweging,
toen lag het strafschopgebied voor hem open,
en konden wij allen weer naar onze eigen helft teruglopen.
Na rust komt Dino voor Casper in de ploeg,
beide brachten overigens meer dan waar het zesde om vroeg.
Oost-Drenthe maakt een nieuwe start,
en even was het zesde enigszins verward.
Echter doordat zij naar hoger sferen stegen,
kregen zij al nog twee goals tegen.
Een uitgespeelde kans en een traag schot,
verlosten Drenthina uit haar akelige lot.
Echter Owen had nog niet genoeg,
hij zit dan ook normaal gesproken wat minder in de kroeg,
na gallery-play op de linkerkant,
scoorde hij heel frappant.
Een bal strak op zijn schoen,
maakte het mogelijk dat hij nog iets moois kon doen:
de bal stuitterde iets te hoog,
toch knalde hij vreselijk droog,
een goal binnen die er niet om loog.
Een goal waar ik al jaren naar streef,
zo heerlijk vol met de wreef.
Jammer dat u deze 9-1 moest missen,
maar je iedereen kan zich vergissen,
en misschien liep u wel “te zoeken,
in alle hoeken”.
tot de volgende week.
Natuurlijk is het zesde bereid haar medewerking te verlenen aan een dubbeldik kerstnummer, sterker nog het zesde is een groot voorstander van een dubbeldik kerstnummer! Eens moeten tradities beginnen moet je maar denken.
Herhaaldelijk doet het zesde verslag van haar belevenissen in de provincie of op haar homegrounds: Sportpark Bentinckspark.
Momenteel staat het zesde op een vijfde plaats die zeker perspectieven geeft op een hogere eindklassering. Is het zesde zo ambitieus hoor ik u denken? Nee, dat zeker niet want het zesde is bepaald geen team dat overloopt van de ambitie (een enkele frusto daar gelaten) en daarom ook geen pretentieus team. Pretenties en het daarbij behorende ego willen kameraadschappelijk voetbal nog wel eens in de weg staan en wij mogen concluderen niemand binnen het zesde is niet bereid voor de ander te werken. Of het nou Bert is die voorin loopt te sleuren zodat ander kunnen scoren, of Berrie die op rechts de gaatjes (of zijn het onderhand GATEN) dicht loopt, of Albert die op links een “aandrijver” (vrij vertaald uit het duits) van je welste is, of Henk en Rolf die zelf niet eens altijd door hebben waar ze lopen, maar lopen dat doen ze!
En daarom zou het zesde nog hoger kunnen eindigen? Nee, niet alleen daarom, maar ook omdat we kunnen voetballen, tenminste tot aan het strafschopgebied van de tegenstander. En als Owen S. dan mee doet is er niets aan de hand: hij scoorde 15 van onze 38 goals. Enkele resultaten geven het zesde ook veel moed voor de tweede helft van de competitie: zo won het zesde met 1-3 bij koploper ACV, maakte het korte meten met VEV: 4-1 op. En in de laatste wedstrijd voor de Kerststop behaalde het zesde een monsterzege op Drenthina 5: 9-1. Daarnaast had het goede kansen thuis tegen NWVV en uit bij CSVC, waar respectievelijk 2-3 en 2-2 gespeeld werd. Opmerkelijk is ook het aantal goals die het zesde scoorde. Koploper ACV heeft reeds 46 goals gescoort en daarop volgt het zesde met 38 goals! Van de 5 teams in de klasse met een positief doelsaldo is het zesde er natuurlijk ook één!
Enkele seizoenen terug bedankte het zesde (destijds het vijfde) op 3 spelers na vaak voor het begin van de competitie massaal voor de eer (lees: de HZVV-clubeer) en werd het negende gevraagd die lege plaats in te nemen en één speler over te nemen. Dat eerste ging gemakkelijk, het tweede kostte meer moeite (of kent u hem ook?) maar met wisseld succes ging het zesde er tegen aan. Langzaam wist Cor Timmerman sponsors te vinden (De Kei, Koetshuis, The Mary Rose, e.a.) en werd roken tijdens de rust verboden. De balans tussen voetbal en gezelligheid werd gevonden! En het werd steeds drukker op het toilet tijdens de rust. De oudere garde (Bert ten K., Jan G.) werd langzaam vervangen door jongere (Bert E., Owen S.) en het ging voetballend steeds beter.
Maar afgelopen zomer ontsproot een opmerkelijk idee aan de brein van onze Oosterveldse Cor: het zesde kon wel eens gaan trainen! Let wel TRAINEN; echt op een voetbalveld met een heel team achter elkaar en een bal aan lopen. Dat moest wel wat worden want we zouden samen met het vijfde (routine, routine en routine) dinsdagsavonds een aantal kwartiertjes trainen. En dan denkt u natuurlijk rondjes lopen, zaterdagavondoefening en partijtje. Maar nee, het zou professioneler aangepakt worden, bijna net zo professioneel als het zesde tegenwoordig haar warming-up afwerkt. Dino had wel wat ideeetjes en zou leiding geven aan deze training. Helaas: Moeten wij u mededelen dat bijzonder slecht gaat met DE TRAINING VAN HET ZESDE. Reeds enkele malen hebben een klein aantal spelers, die ook zo hun moeilijkheden hebben om (op tijd) op de training te komen, voor niets de weg naar ons trainingscomplex afgelegd. Het is zacht uitgedrukt als wij zeggen dat ons dit niet bevalt. (Mede namens: Bert, Owen, Cor T., Cor S., Hans V.) Als je het niet voor jezelf doet doe het dan voor je medespelers. Daarnaast hebben we dikke Jannen zat in dit elftal. En na afloop mag je best even in de kantine zitten, dan ben je toch een beetje naar de kroeg geweest en thuis denken ze dat je vanwege je figuur naar de training ben, wat wil je nog meer!
Van “langs de zijlijn” begrepen wij dat HZVV het goed doet in de Fair-play-competitie: het zesde kan in dat kader zichzelf best op de borst slaan; slechts 2 gele kaarten hebben verdedigers van het zesde op hun naam gekregen. Vanwege de Wet op de Persoonsregistratie mogen wij ui dit bestand slechts hun initialen kenbaar maken: B. de J. en B.S.
Nog even enkele andere toppers in de andere klassementen van het zesde: Owen met 15 doelpunten topscoorder, Bert en Erik-Jan met 6 assists gedeelt koploper in het assists-klassement en Cor T. die nog geen stukje wedstrijd heeft gemist: hij is immers onvervangbaar en maakt zelf de opstelling.
Momenteel strijden Jaap en Jan (zonder bril) wie er het langste geblesseerd is. Wij hebben begrepen dat beide hard werken aan hun come-back.
In de tweede helf van de competitie staan overigens de traditionele avondjes “het zesde” gepland: kloot schieten, bowlen en na afloop van de competitie met de barbeque richting Alteveer! U ziet het zesde leeft en heeft er zin in.
Frans Strolenberg heeft 2 clubbladen geleden aangekaart dat de douchen niet functioneerden zoals dat van ze verwacht werd: wij van het zesde wijzen erop dat wij middels deze stukjes al vanaf oktober 1991 bezig zijn om voor dit probleem aandacht te vragen. Misschien nu het nog iemand is opgevallen welk een slecht gastheer HZVV is, er iets gaat gebeuren.
En nu wij toch onze gal spuwen: misschien dat het zo rustig is op het trainingsveld (Dinsdag 15 dec. branden de lichten na half acht voor 2 voetballers en 2 keepers) omdat het complex er zo prachtig bij ligt.
Mensen, dit is toch een bijzonder negatief visitekaartje en een voetbalvereniging als HZVV volkomen onwaardig!! Het is geen wonder dat veel jongeren na de B’s of zelfs de C’s voor een andere sport kiezen; wie gaat er nu voor zijn lol een paar uur trainen op een “campingterrein waar een half uur eerder alle tenten na een vakantie van 2 a 3 maand” zijn opgebroken. Of bent u nog niet wezen ruiken op het trainingsveld? U kunt zich voor stellen dat wij ons voelen als de paus op het strand van Rio of als een pedofiel op de kleuterschool (niet persoonlijk bedoeld) als wij naar het lege kunstgras naast onze “Herdgang” staan te kijken. En dan is altijd het al eerder genoemde “gezeur” over de douches. Vaak hebben degenen die zaterdags het laatst onder de douche moeten staan door de week ook die pech! Misschien moet de ideeënbus eerst maar eens vervangen worden door een klachtenbus! Des-al-niet-te-min wensen wij u gelukkige kerstdagen en een prettig 1993.
(12) Waterig lente-zaterdagmorgen zonnetje op het HZVV-complex
Heeft u er al weer zin in of duurt de winterstop u tekort? Een vooruitblik, want voor velen is het motto: “Zie niet om”.
U moet zich eens voorstellen dat u over een paar maanden zaterdagsochtends zo om ongeveer een uur of 11 (het is nog vroeg) naar het voetbalveld fietst (natuurlijk!), een waterig lentezonnetje verdringt de ochtendsluier en u kruist het pad met een bijna-uitgewerkte postbode. Uw fietsje kraakt onder uw gewicht en langzaam bewegen zich de tandwielen naar het voetbalveld. U heeft er zin in.
Heerlijk vandaag zo’n lekkere wedstrijd met één van de lagere senioren van HZVV, een club waar u al jaren fijn voetbalt. Even lekker draven, zweten en ouwehoeren (misschien kom je F. Hup nog tegen) en dan gezellig een slokje in de degelijke kantine van je eigen club. Maar laten we niet op de zaken vooruitlopen; u fiets richting voetbalveld, het zal veld twee worden denkt u, het tweede moet uit dus wie weet. Lekker dan staan er altijd wat mensen te kijken en u droomt van die splijtende pass die u gaat geven. Wellicht zult u die hele middag niet meer zo’n prettig gevoel hebben. Hé, maar daar denkt u nog niet aan. Vlug steekt u de weg over en stapt nog even op de pendalen, u wilt niet te laat komen want het zou zonde zijn om op z’n zaterdag reserve toe moeten staan.
U groet vriendelijk de campeerders op het parkeerterrein (we zongen met de kerst immers “Komt allen te samen”) en wetend dat u er bijna bent snuift de geur van gemaaid gras al op.
Dan gooit u uw fiets in het rek en kunt u nog net de dauw ontwijken die drupt van de nog net niet in blad staande bomen bij de hoofdingang. O, de auto van dinges staat er al schiet er door uw hoofd als u het sportcomlex betreed. Jammer, eigenlijk dat het HZVV-cpmplex niet een roemruchte naam heeft, bijvoorbeeld “de langeleegte”, “of achter de kazerne”, och misschien toch niet zo’n goed idee. Langzaam loopt u tussen de velden naar de kantine, op veld drie speelt B2. Mooi, dan is veld twee nog onbespeeld. Het veld glinsterd in de frisse ochtendzon en ziet er heerlijk uit, u kunt haast niet wachten tot de eerste tegenstander u passeert en u genoodzaakt bent met een faire sliding hem de bal weer afhandig te maken! Een moment twijfelt u: heb ik m’n sokken wel meegenomen, of ben ik m’n handdoek niet vergeten, maar u zet door. De eerst medespelers staan al koffie drinkend naast de kantine en begroeten u. Hoi, moi en hoe is ‘t. Maar u heeft alleen maar belangstelling voor de game: is de tegenstander er al en op wat voor veld spelen we?
Dan betrekt het, het wolkendek schuift voor de zon en uw medespelers zien er op eens niet zo vrolijk meer uit: HET GAAT NIET DOOR. De gemeente staat slechts toe dat er één wedstrijd per veld gespeeld wordt. Uw wereld verbleekt, de lucht is grijs en grauw, het is helemaal geen frisse lentezaterdagmorgen meer en het weekend is ook al bijna voorbij.
Plotseling schikt u wakker, u zit bij uw schoonouders op de bank en beseft “’t jonge dat was een zware kerstdinner” en het begint tot u door te dringen dat u van vreselijk nare droom gehad heeft.
En dan te bedenken dat we nog zoveel weken moeten wachten tot we weer het veld in mogen. Maar bedenk bovenal: eet niet te veel, blijf van die bank en prettig kerstdagen.
(13) Dat ging net goed: twee * zes bij het ZESDE.
Dat ging nog maar net goed jongstleden zaterdagmiddag op veld vier. Het zesde trad aan tegen ONR 5. Met relatief weinig trainingsuren in de benen ging het zesde fris van start: al in de eerste minuut was het Erik-Jan die op fortuinlijke wijze 1-0 aantekende. Een buitenkantje van Cor S. zette hem vrij voor de keeper en met zijn rechterbeen kon deze iet wat lompe linkerspits de hoek uitzoeken. Echter zo spoedig als het zesde voor kwam, zo snel ook stond het weer gelijk: onmiddellijk na de aftrap scoorde de ONR-spits uit een geplaatste lange bal de 1:1. Verdedigend ging het dus zoals u van het zesde gewend bent. Een half uur in de eerste helft weet ONR dan de rollen om te draaien: het scoort 1-2. Een lange bal vanuit de ONR verdediging wordt stil gelegd voor de derde speler betrokken bij deze aanval die de bal strak in de hoek legt.
Dan is het weer zover:”Jaap UW doet weer mee”. Het zou bijna een slagzin kunnen zijn. Jaap kapt en draait weer op onze rechterkant alsof hij nooit geblesseerd is geweest. Hoewel conditioneel ging het wat minder maar Jaap kennende komt dat allemaal weer goed (voordat het tennisseizoen begint). Enkele meters buiten het strafschopgebied tegen de rechter zijlijn kapt Jaap de bal weg van zijn iets zwakkere rechterbeen naar zijn iets sterkere linker, vervolgens ziet hij allerlei mensen vrijstaan en besluit tot de voor hem zo karakteristieke “lob met links”. Zijn lichaam iets achterover zodat de bal precies de juiste hoogte krijgt, de keeper machteloos graaiend in het luchtledige en een bal die vloeiend via het zijnet (let de binnenkant) op de grond in het doel tot stilstand komt: 2-2. Door een vlotte combi tussen Cor Schelhaas en Henk Costner, komt Cor vrij voor de goalie en maaktbeheerst, dat moet onderstreept, de 3-2 voor het zesde. Mooie ruststand zou u misschien denken, maar nee het mocht niet zo zijn. Cor T. onze keeper met opmerkelijke gaven moet in uiterste nood redding brengen. Helaas caramboleert de bal tegen een been van een Rodenaar waardoor deze recht door het midden in het net valt. Onze Cor was uitgegleden en er was geen redden meer aan.
Na rust gaat het snel: eerst wordt de zeer ijverige Marco N. uitgekapt: 3-4, dan maakt ONR uit een lange pass 3-5 en wordt Berry weggetikt: 3-6.
Vrij hopeloze situatie denkt nu de gemiddelde voetbaldeskundige. Echter dan heeft u buiten de waard gerekend. Het zesde namelijk zag in deze achterstand een nieuwe uitdaging, grenzen werden verlegd en het zesde bleef ONR onder druk zetten. Uit een sterke individuele actie van Owen kunnen Henk en Erik-Jan 4-6 scoren. Vrije trappen van links worden genomen door Cor S. die dat deze middag perfect deed: alle vrije trappen die hij te nemen kreeg schot hij regelrecht in de kruising: 5-6.
Dan wordt het nog even spannende en krijgt ONR het Spaans benauwd. Door goed doorzetten van invaller Arwin Marissen voor de moe gestreden Jaap UW (u kent hem wel van de lobjes) weet Owen Slingenberg het verlossende en gelijkmakende doelpunt te scoren. Toch triest dat ONR een voorsprong van drie doelpunten niet vast kan houden……maar niet onbegrijpelijk als u bedenkt dat het zesde zeer veerkrachtig is (Jan en Jan deden immers niet mee). m.v.g. EJK
Heerlijk dat het zesde eindelijk weer op een echt voetbalveld aan kon treden. Na maanden van “zware” trainingen waren we er wel aan toe. Op het sportpark Bentinckspark werden oude bekenden weer verwelkomt en uitgenodigd voor de training op dinsdag en daarna spoedden wij ons naar Nieuw Weerdinge. Nadat wij onderweg op enkele sneeuwbuien getrakteerd waren kregen wij naarmate wij oostelijker kwamen steeds bangere voorgevoelens. Het frêle en tedere zesde moest het opnemen tegen die “roege half-gruningers” op de vlakte te Nieuw Weerdinge. Een slimme club overigens dat NWVV, net als Milan en Inter deelt het een “stadion” deelt met een plaatsgenoot (vv Titan).
Aangekomen in Nieuw Weerdinge bleek het vragen naar de weg zinloos, in een dergelijk kanaaldorp geldt alleen “immer gerade aus”. Nadat wij de auto bij Titan geparkeerd hadden liepen wij het “stadion” rond en ontmoetten Cor T. c.s. in kleedkamer 2 van de vv NWVV. Hij was de andere kant het stadion binnengekomen. Vooraf werd nog even de strategie besproken: eerst de wind mee! Nadat Henk K. de toss gewonnen had speelden wij dus de eerste helft met de wind mee. Een eerste helft die voor Bert Eising niet erg lang duurde; ongeveer na een minuut spelen krijgt hij de bal op rechtsvoor aangespeeld, tracht de back te passeren, deze zet een sliding in en raakt Bert op de binnenkant van zijn rechter enkel. Dit levert Bert een forse blessure op. Gelukkig is er Burnie S. (zelf nog herstellende van een operatie) onze EHBO-man en met assistentie van de dienstplichtig “medicus” Rolf legt hij even een zwachtel om het gekwetste enkel van Bert (nadat deze zijn tenen bijna verloren had door het afkoelen). Het zesde wenst Bert veel sterkte met de revalidatie. Jammer, is de trainingsclub van het zesde gelijk met bijna 20 procent gereduceerd.
Voor Bert komt de om onduidelijke redenen gepasseerde Erik-Jan in het veld, voorwaar een goede wissel, jammer dat ie in die laatste 88 minuten niet meer in z’n spel kan komen. Maar ja, altijd moeilijk om dan zo plotseling in te vallen en dan in z’n korte periode toch nog in je ritme te komen. Eén vermelding verdient deze linksbuiten nog wel: nl. veruit de meeste keren buitenspel te hebben gestaan. Gelukkig weet Owen normaalgesproken wel raad met de geboden ruimte. Echter deze middag is hij minder gelukkig. Na de keeper bijna voorbij te zijn weet Nieuw Weerdinge Owen toch nog het scoren te beletten. Nadat dat Wander een uit een corner weggekopte bal letterlijk op de kruizing schiet, komt het zesde in de veertigste minuut toch op 0-1. Wander (onze man voor de steekpass) bedient Henk, die overal op het veld aanwezig is, deze schiet op de keeper en in de rebound maakt Owen, enigszins fortuinlijk de goal.
In de tweede helft heeft NWVV (in verliespunten mede-koploper) de wind mee. Wij krijgen dan ook de wind van voren, zowel letterlijk als figuurlijk. Eigenlijk komt het zesde niet meer onder de druk van NWVV weg. Steeds vliegen de lange ballen van achteruit de NWVV-verdediging richting onze libero Jan. Ja, dat leest u goed. Eindelijk is er weer een Jan Nijmeijer opgestaan als libero. Deze doet denken aan een zaalvoetballer, steeds weet hij via een geplaatste, rustig “binnenkant-schoen” de middenvelders en voorhoede spelers te bereiken. Hij bezit de goede eigenschap iets vooruit te redeneren (ook wel bekend als anticiperen, copyright Hans J. en Rob J.). Het is immers handig te weten dat je de back of de midmid aan kunt spelen dat er zo’n dolle Weerdinger (Nieuw, let wel) op je af komt stormen. Jan speelde een puike partij en doet ons de Seedorfse Jeroen enigszins vergeten. Ook stopper Cor S. liep lekker te ballen op zijn oude stek, herhaaldelijk zagen wij hem voorin voor gevaar zorgen: altijd goed zo’n inschuivende centrumverdediger. (Overigens was het idee van Dhr J. Cruijff, bij Barça schuift Guardiola ook steeds in en blijft Koetje op de libero-positie).
Echter nu terug naar Oost-Drenthe: NWVV lukt het niet, ze komen niet tot scoren in deze tweede helft en langzaam neemt het zesde meer initiatief, een enkele keer komt nog het voetballende vermogen boven en tikt het zesde er vrolijk op los. Feitelijk komt ook voor Bert nog een beetje gerechtigheid: de fanatieke NWVV-er die hem raakte haalt ook het einde van de wedstrijd niet. Zwaar gefrustreerd blijft hij mopperen op de scheids (een scheids die echt geniet van z’n (enige) middagje macht in de week) en nadat deze hem de laatste waarschuwing heeft gegeven trekt de NWVV-er zelf zijn conclusies: “nou dan goak er zelf wel uut”. Dit ondanks dat hij er helemaal niet uitgestuurd wordt, echter het verlaten van het speelveld zonder toestemming van de scheids leverde hem dan toch nog de (welverdiende) boeking op. Hierbij kreeg je een beetje het idee alsof op zelfmoord de doodstraf werd ingesteld, maar ja, Ordnung muß sein!?
Na het laatste fluitsignaal werden wij vriendelijk bedankt voor de sportieve wedstrijd en konden zingend de kleedkamer opzoeken. Maar is het zesde volgende week na de thuiswedstrijd tegen koploper ACV ook zo vrolijk? Hopelijk wel want dan wordt dit zeker het beste seizoen van het zesde tot dusver!!
Vrolijk is overigens wel onze Jan Grootte. Deze oud-speler van het zesde heeft namelijk vorige week vrijdag de jaarlijkse klaverjasavond van het zesde gewonnen en verliet het Koetshuis met een joekel van een vleesschaal. Verstandig dat deze avond tegenwoordig wordt gehouden op een vrijdag voor een zaterdag dat het zesde vrij is!
Met vriendelijk groeten,
Iets goed te maken. Het zesde had duidelijk iets goed te maken deze zaterdagmiddag (13 maart 1993). Afgelopen zaterdag was met 1-2 de wedstrijd tegen de aanstaande kampioen ACV-8 verloren gegaan. Let wel dit had voorkomen kunnen worden en een gelijkspel was niet meer dan terecht geweest. Deze zaterdagmiddag was de terugwedstrijd tegen Schoonoord-2. De heenwedtrijd was in september ook al met 1-2 verloren gegaan. Daarbij komt nog Schoonoord net 1 puntje boven uw zesde geclasseerd is overigens moet hierbij aangetekend worden dat het zesde 2 wedstrijden minder gespeeld heeft (dat zegt niets hoor ik u al denken!).
We kunnen het rustig zeggen: voor Schoonoord-2 was het zesde van HZVV duidelijk een maatje te groot. Het zesde had ze in de zak. Op alle fronten wist het zesde deze tegenstander, op deze eerste warme zaterdag van het nieuwe jaar, voor te blijven. A propos heerlijk toch zo’n warme zaterdagmiddag op een voetbalveldje ergens in het Drentse land. Dat verrukkelijke gevoel kregen we al op de heenweg, hoewel een half uur te laat vertrokken, toerden wij heerlijk langs Drentse dreven, passeerden het museumdorp Orvelte, langs het Oranjekanaal en snoven de heerlijke pas uitgereden strontlucht op die het voorjaar zo fantastische fris deed geuren. Wie doet je wat! En laat die Wiegel zich mooi met Friesland bemoeien!
Na een poosje vast gezeten te hebben tussen een mestwagen en de Egbert’s Broodboetiek (voorheen een SRV-man, nu specialist op het gebied van 26-granen brood. Ja, u kijkt ongelovig, echter Egbert heeft zelf nog een aantal granen uitgevonden), lieten we het sportterrein links liggen en kwamen aan bij voetbalvereniging Schoonoord. Nadat we de eerst hulp hadden ingericht kon de wedstrijd beginnen. Zoals reeds eerder opgemerkt speelde het zesde Schoonoord van de mat. Vooral door goed positiespel blijven we Schoonoord steeds een stapje voor. Dat we bij rust slechts met 0-1 leidden mag geflatteerd genoemd worden. Zeker omdat gast aan tafel Wim Kolkman (HZVV-10) na een aantal kansjes gehad te hebben, vlak voor rust bijna de lat door midden schoot. Jammer genoeg spatterde de bal terug in het veld. De 0-1 kwam tot stand doordat, na ongeveer een half uur, Jeroen goed doorschoof, er allerlei spelers gaten liepen te trekken en hij zo door kon lopen tot op ongeveer 25 meter, daar stond hij even stil, overdacht zijn zonden en schoot de bal steenhard in het rechter kruis. Het moet maar weer zegt: het centrum van de verdediging van het zesde liep weer lekker te voetballen. Jeroen schuift in en Jan schuift uit. Ja, met name zijn been dan, want is een speler Jan bijna voorbij, dan heeft hij altijd zijn befaamde sliding nog! Deze middag verdient onze defensieve linie een compliment: voor de derde keer deze competitie wist men de nul te houden. Dit ondanks dat onze Keeper in de rust er niet zo gerust op was; bij een 0-1 voorsprong verzocht hij de voorhoede toch alsjeblieft nog één of twee goals te scoren, in verband met het mogelijke ongelukje. Een ongelukje dat, zo bleek ook tegen ACV, bij wedstrijden van het zesde in allerlei hoekjes schijnt te zitten!!
Na rust wist het zesde haar veldoverwicht uit te drukken in nog meer doelpunten. Al vlot weet de schrijvende linksvoor 0-2 aan te tekenen en dan krijgt Rolf B. er weer last van. Jongstleden zaterdag zat hem het ook al dwars, zonder doelpunt is hij van mening dat zijn bedrage aan het resultaat niet voldoende is. Dus sloeg hij aan het slalommen door de Schoonoordse verdediging. En eindelijk lukte het: na vier tegenstanders te hebben gepasseerd (en bijna even zo veel medespelers) weet Rolf in de korte hoek 0-3 te scoren. Gelukkig, nu kan er ook weer (op tijd) afgespeeld worden! Tegen het einde van de match vindt Wim het tijd dat ook hij een aandeel in de score dient te hebben: hij scoort dus 0-4 en 0-5. Dit ging als volgt: uit een strakke voorzet van Owen en een overstapje neemt hij rustig aan met rechts en legt de bal met buitenkant links in de uiterste rechterhoek. De 0-5 komt tot stand door attent reageren bij de eerste paal na een corner van de linkerkant. Een duidelijk resultaat tegen een club die dacht “boven ons te staan”, misschien dat het iets te maken had met de gemiddelde leeftijd: de afwezigheid van oud-gedienden als Jaap, Wander en Albert zorgden er voor dat de gemiddelde leeftijd op een absoluut laagte-record is gekomen. Zeker toen Burnie in de rust gewisseld werd voor Arwin Marissen. Beide gastspelers bedankt voor jullie bijdrage. Na afloop van de wedstrijd werd dankzij “de eerste hulp” nog een klein feestje gevierd: Met nog 7 wedstrijden te gaan heeft het zesde het puntentotaal van vorig seizoen al geëvenaard. Dit seizoen kan niet meer stuk! Samen met NWVV, ONR en met name CSVC gaan we mee doen om de plaatsen 2 tot en met 5! Waarbij zeker de vierde plek onze speciale aandacht heeft! Zet ze maar koud Alex!
Met vriendelijke groeten,
(16) Wat een heerlijk rustig team, dat zesde
Dit is een verslag van de belevenissen van 13 voetballers van HZVV in Klazienaveen-Noord. Jongstleden zaterdag moest het zesde aantreden tegen VEV-3 het derde elftal uit deze plaats. Vorig jaar nog trachtte ik in soortgelijk stukje aan te geven dat de manieren van deze jonge “heren” toch duidelijk te wensen over lieten. Deze keer hoeft dat niet, de feiten spreken voor zich.
Wat er aan vooraf ging
Op zaterdag 31 oktober speelde het zesde op veld twee tegen VEV-3. Al vroeg in de wedstrijd stond het zesde 3-0 voor, dus was voor VEV het sportieve element eraf. Ter compensatie sloegen ze massaal aan het schoppen en kankeren op de scheids. Gevolg: 10 minuten voor het einde staakte de scheidsrechter de wedstrijd en weken later verklaarde de tuchtcommissie de 4-1 tussenstand tot einduitslag.
De aanloop
Zoals iedere uitwedstrijd is elke chauffeur een beetje eigen baas en weet dan ook net weer even een slim binnenweggetje. Zo ook deze zaterdagmiddag, zelfs nu onze Rolf er niet bij was.
Vertrek 11.30 gaf het clubblad aan. Gelukkig wordt dit aan redelijk ruim genomen want op 11.55 kwam de laatste zesde-speler aan op het Bentinckspark. Onmiddelijk werd er vertrokken. Nu doet de naam Klazienaveen-Noord nogal denken aan het “nabij” gelegen Klazienaveen. Gelukkig wisten drie van de vier chauffeurs dat Klazienaveen-Noord het makkelijkste te bereiken was via de Rondweg Emmen. Echter twee van die drie namen een afslag te vroeg (i.p.v. de afslag “crematorium”) en volgden toen de borden Klazienaveen. Goed, één chauffeur (C.T.) wist om 12.25 in de kleedkamer van VEV te zitten en om 12.30 waren ongeveer 3 spelers met de warming-up begonnen. Al gauw kwam de vierde auto binnen, echter deze bevatte slechts de grensrechter en een geblesseerde speler. Om 12.55 wist ook de tweede auto VEV te vinden. De derde had onderweg het vertrouwen in de voor hem rijdende tweede auto verloren en was op eigen onderzoek uit gegaan. Om 13.00 stonden wij allen, warm of koud, op het veld. Dit scheen overigens heel gewoon te zijn want om 13.45 liepen nog steeds enkel de drie spelers van HZVV zich warm. VEV betrad het veld ook pas 5 minuten later in de veronderstelling dat de wedstrijd al haast begonnen was.
De wedstrijd
De eerste tien minuten waren duidelijk voor HZVV-6. VEV werd vastgezet rondom haar strafschopgebied en trachtte zich keer op keer te bevrijden via “lange ballen”. De laatste tien minuten van deze match gingen vrijwel gelijk op.
Het omslagpunt was de goal van VEV. Doordat enkelen een stapje naar voren en enkelen een stapje naar achter deden kon de midmid van VEV dwars door onze defensie snijden en beheerst 1-0 maken.
Het zesde had ook toen het betere van het spel. Jaap was niet te volgen door zijn 120 kg zware tegenstander en wist daarom ook keer op keer het spel naar voren te stuwen. Overigens kan Jaap ook niet aan de bal komen als zijn directe tegenstander deze afschermde want daarvoor waren Jaap z’n beentjes te kort. Over links kwam wel de gelijkmaker tot stand. Jaap naar Owen, Owen naar Erik-Jan en deze probeerde vervolgens Ferdi H. aan te spelen, echter de bal belandde voor de voeten van Owen die 1-1 scoorde.
Een aantal VEV-ers kon toen zich al moeilijk gedragen en had voordurend onvrede met de op zich best correcte beslissingen van de scheidsrechter. Vooral de spits moest zo nu en dan laten zien dat hij als aspirant-anarchist geen enkele autoriteit boven zich dulde. Nadat hij gewaarschuwd als hij was en vervolgens toch de bal wegschoot, omdat het toch echt geen buitenspel geweest zou zijn, kreeg hij de gele kaart en kon hij bij het volgende akkefietje vertrekken. “Dat möi maor iens proberen”, was zijn repliek. Heerlijk toch z’n dialectendag, daar hoeven wij niet voor naar Den Bosch. De leider van VEV dreigde deze speler er uit te halen maar ook daar was hij niet van gediend. Ferdi H. die reargeerde op het wegschieten van de bal, werd door het VEV-publiek uitgemaakt voor een “matennaaier” en een “vuile duutser”. Kun je zien wat een impact de naaimachine van Barend en van Dorp heeft, zeker nu de satelliet-antenne zo in prijs gedaald is. Maar, in de eerste plaats was het Ferdi z’n maat niet dus kun je dan wel spreken van “matennaaien” en in de tweede plaats, ach, een beetje lijkt hij toch wel op een duitser.
Zo bakkeleide VEV nog wat door met de scheidsrechter die in hun ogen wel erg onrechtvaardig was en voortdurend met twee maten mat.
Het hoogtepunt
Het hoogtepunt en tevens eindpunt van de wedstrijd was de aan HZVV toegekende penalty. De scheids die alle respect verdiende deze middag aangetreden te zijn, ondanks waarschuwingen van collega-scheidsrechters en afzegging van de officieel voor deze wedstrijd aangestelde scheidsrechter. Hij durfde in het hol van de leeuw zelfs een penalty te geven.
Een schot van Henk was afgeketst van de keeper en de rebound werd op gepikt door Erik-Jan, deze wil de bal direct omhoog tikken om zo de instormende back te passeren, helaas deze kreeg de bal zeer duidelijk tegen de hand. De scheids die er werkelijk bovenop stond floot voor een penalty. Dit werkte nogmaals als een rode lap op enkele Klazienaveen-Noorderlingen. Die scheids werd geduwd en de genoemde spits stond met op geheven vuist in zijn gezicht te schreeuwen dat “ie hier niet levendig weg zol komen”. De scheids voelde zich toch enigszins bedreigd. Gek, hé. Hij gelaste een afkoelingsperiode in de kleedkamer en die Henk maar rustig wachten of hij de penalty kon nemen. Na afloop van de onrustig verlopen afkoelingsperiode kwam de scheids zijn kleedkamer uit en werd “vriendelijk” verwelkomd door achter gebleven VEV-spelers die hem toe fluisterden dat ze hem wel zouden weten te vinden. Daarop besloot de scheids het ongedouched voor gezien te houden en deelde ons mede dat er absoluut niet meer gevoetbald werd. Aanvoerder Henk probeerde hem nog wat bij te staan en bood hem zelfs aan met hem naar de bestuurskamer of auto te lopen. Dit bleek niet nodig. Hoewel, in de kleedkamer, zou vermelde Henk zat deze vrijwillige leidsman nog danig na te trillen van doorstaande emoties. Gezocht: scheidsrechter voor thuiswedstrijden VEV-3, voorwaarde 300% stressbestendig.
Afloop
Gelukkig wist het zesde daarom naar ongeveer 20 minuten gespeeld te hebben om 14.30 het complex in Hoogeveen weer te bereiken en kon rustig de wedstrijd van HET eerste volgen.
Meldingen
Enkele data diende spelers en aanverwanten van het zesde in hun agenda te noteren: 7 mei jaarlijkse klootschietwedstrijd van het zesde op Stoetenslagh. 8 Mei thuistoernooi mogelijk direct de eerste wedstrijd spelen. 14 Mei 20.00 uur d’Olde Stee te Lutten om het huwelijk van Berry en Joyce te vieren. Als vast van harte! Jaap, hopelijk heb je binnenkort je pieper echt nodig, als vast sterkte gewenst.
Met vriendelijke groeten,
(17) Wie niet scoort verliest.
Zaterdag 27 maart 1993 heeft het zesde met 1-0 verloren bij Klazienaveen.
Klazienaveen staat overigens stijf onderaan en heeft maar heel geringe kansen op klassebehoud, zeker zo ze tegen HZVV-6 speelden.
In de eerste helft bood het zesde Klazienaveen nog drie hele goede kansen. Drie maal redde Cor Timmerman door goed keeperswerk op de lijn. Het lijnwerk blijkt toch zijn sterkste punt te zijn. In de eerste helft kreeg het zesde ook enkele kanzen. Wander kon vrij inkoppen maar miste. Bert kreeg de bal plotseling voor de voeten en kwam niet verder dan een rollertje. Toen een kwartier voor rust de linksvoor en linksmidden plotseling van positie wisselden met de rechtsvoor en rechtsmidden kwam nog een mooie kans voor Bert Iceman. Jaap speelde de bal diep op rechtsvoor, Erik-Jan nam hem mee en legde de bal achter de laatste man van Klazienaveen en Bert had hem voor het intikken. Helaas moest hij em eerst aannemen en kon toen pas schieten, echter toen had de klazienaveense verdediging al weer orde op zaken gesteld. 0-0 bij rust.
(18) Dat ging nog weer net goed bij het Zesde
Zaterdag 10 april 1993 zal in onze herinnering blijven voortleven als een mooie zonnige voorjaarszaterdag, zo’n dag waarop je allerlei zinvolle dingen in familieverband zou kunnen doen: vandaar al die drukte op het voetbalveld…..
Zo’n zaterdag waarop er nog gevoetbald moet worden. De competitie loopt op het eind en ver valt geen enkele prijs meer te verdienen. Wat doe je dan? Je gaat lekker met je elftal-maten een balletje trappen in Erica bij de plaatselijke sportclub.
Loom van de warmte en de uitgebreide warming-up (het zesde was compleet en linea recta naar Erica gereden, een unicum) gingen we de strijd aan. Thuis was het tegen deze degradatie-kandidaat nog 4-4 geworden en was het zesde (zoals zo vaak) nog terug gekomen naar een 2-4 achterstand. Een aantal spelers had nog veel goed te maken van de troosteloze wedstrijd van vorige week. Wellicht heeft u gezien hoe uw zesde vorige week, op diep trieste wijze, met 3-5 verloor van die andere club uit Erica: Erica ’86.
De eerste helft gaat het mooi gelijk op. Hier en daar wordt eens iemand onder de grasmat gestopt, maar verder weinig interessants. Opmerkelijk was wel dat de grensrechter van Erica ook zijn bijdrage wilde leveren aan het veilig stellen van een plaats in de derde klasse. Bij voortduring stonden HZVV-ers buitenspel. In de tweede helft ging deze man zelfs zo ver dat hij vlagde voor breedtepasses en voor spelers die nog op onze eigen helft stonden.
Het blijft, ondanks kansen voor uw zesde, 0-0 bij rust. De tweede helft is net zo triest als de wedstrijd van vorige week. Als je dergelijk voetbal moet aanschouwen dan kun je je voorstellen dat er weinig publiek komt bij deze matches. Echter de amusementswaarde is zeer hoog en als er niets te beleven valt dan wordt de attractiviteit persoonlijk opgestroeft door onze doelverdediger Cor. Naast dat hij enigszins moeite heeft met de hoge voorzet en met uitlopen, houdt hij ook niet van terugspeelballen.
Het zesde komt op 0-2 voor de twee goede counters over de rechterkant, links was slechts “aanwezig”. Tot twee maal toe omzeilt Owen de buitenspelval en werd er geen buitenspel gefloten: de scheidsrechter stond eindelijk op één lijn. Vooral de tweede goal was prachtig. Want wie droomt er niet van om alleen op de keeper af te gaan, deze halverwege zijn helft al uit te spelen en dan op je gemak naar het verlaten doel te dribbelen, de bal op te wippen en hem dan vrezelijk hard in de touwen te jagen.
Persoonlijk wordt ik meestal wakker nadat ik de bal net tegen de onderkant lat het geschoten en alle speler dreigen boven op mij te springen uit kwaadheid.
Heeft u ook van deze nachtmerrie’s? Kom dan bij het zesde spelen, wij helpen u zo van die dromen af, bij ons worden de raarste dromen realiteit. Echter Owen faalde niet, beheerst maakt hij de 0-2.
Verdedigend is het zesde redelijk solide. Berry, Jeroen, Jan N. en deze week Burnie hebben het redelijk onder controle. Helaas moeten wij bekennen dat Cor T. Menzo-achtige trekjes begint te vertonen en dat ondanks dat hij verre van een Ajax-supporter is. Maar dit is niet de plaats om dergelijke zaken in detail te bespreken, indien u geinteresseerd bent in ons elftal en het vertoonde spel dan moet u zelf maak komen kijken. Nogmaals de amusementswaarde ligt stukken hoger dan het spelpeil en daarom het is het zeer de moeite waard. Wel willen wij nog opmerken dat Cor grote betrokkenheid had bij de enige tegengoal, echter dit was deze middag geen probleem: het zesde bleeft net die ene goal voor: uitslag 1-2. Dat ging dus nog net goed.
Vervolgens: Geachte bestuur,
Het zesde heeft nog twee thuiswedstrijden voor de boeg. Twee zeker niet de minste: Angelslo en CSVC. Clubs waarmee wij nog volop in de strijd zijn om de voor ons zo belangrijke vierde plaats. Wij willen u met klem vragen of u er voor kunt zorgen dat wij ons naar afloop van die wedstrijden (en de tegenstander ook) kunnen douchen met warm water!
Mocht dit werkelijk het geval zijn dan bieden wij als compleet zesde aan om in het kader van de verplaatsing van de speelvelden de omheining rondom veld 2 te slopen. Voor wat hoort wat en wij zijn de beroertste niet, als er iets te slopen valt.
Met vriendelijke groeten,
(19) 1 Mei-viering bij het zesde
Inleiding
Hoewel de meeste zesdianen vrij anti-revolutionair zijn stond de afgelopen week bij het zesde in het teken van de arbeid. In de eerste plaats werd op donderdag-avond noeste arbeid verricht, arbeid die, zeker in het kader van team-building, niemand misstaat. In het zweet des aanschijn heeft het zesde dan ook de plaats op het hoofdveld verdient. Prime time (14.30) trad een bijna volledig zesde aan voor haar 1 mei-viering. En het was waarlijk een viering. Met plezier werd Angelslo-6 van de mat geveegd. Echter niets zonder “zware” arbeid. Mouwen opstropen, zeker als het 28 graden is.
Zoals u weet heeft het zesde ambities en moest in het kader van het “groeiplan HZVV-6” dit seizoen met de top meegedaan worden om de eerste plaatsen. In concreto: minstens een vierde plaats. Mits deze plaats op plezierige, gezellige en vooral sportieve wijze bereikt kon worden. Om deze vierde plaats te bereiken moest op de laatste speeldag nog gewonnen worden van directe concurrent Angelslo. Deze stond namelijk op de vierde plaats met 26 punten en een doelsaldo van +9. Uw zesde staat dan nog vijfde met 24 punten en een prima doelsaldo van +20! U begrijpt het belang van dit treffen.
Wedstrijd
Hoewel het de vorige avond vrij onrustig was in kringen rondom het zesde gingen wij goed van start. Al na een minuut of 10 weet Owen zeer beheerst 1-0 te scoren. Prachtig schiet hij de bal hoog boven de kansloze keeper in het net. Helaas vormt dit ook zo ongeveer de laatste actie van onze “Johnny Rep” op rechtsvoor. Kwetsbaar als hij is voor hoge temperaturen (en lange nachten) maakt hij plaats voor Jan Nijmeijer (met). Jan, de man met de beste voorbereiding was toevallig aan de beurt voor zijn helftje op de bank. Zelfs in dergelijke belangrijke wedstrijd worden er geen concessies gedaan aan de vastgestelde reserve-beurtencyclus.
Jan was nog maar net in het veld of de vreemdste gebeurtenissen vonden plaats. Zo dacht Angelslo 1-1 gescoord te hebben, maar lag de bal niet in het doel. De scheidsrechter hevig in dubio besloot tot een doeltrap. Angelslo was het daar natuurlijk niet mee eens, maar ja, de scheids had voor de wedstrijd de netten gecontroleerd en op het hoofdveld van HZVV, de heilige (en hobbelige) grasmat van Hoogeveen, de homeground van een zaterdag-eerste-klasser zullen er toch geen gaten in de netten zitten? Dat klopte: er zat maar één gat in het doel en wel in het rechter zijnet van het doel aan de zuidzijde. En één niet al te slimme zesdiaan (tevens bekend om zijn vooruitstrevende eerlijkheid) moest dit zo nodig aan de scheidsrechter melden. En dus was het na ongeveer 5 minuten debatteren eindelijk 1-1. Dezelfde Jan weet, op rechts, perfect de linksbuiten van het zesde te vinden en deze bedient Wander. En Wander frommelt de bal in het doel. Al gauw daarna heeft de niet met name genoemde linksbuiten de 3-1 op de voet echter hij faalt jammerlijk. Vrij snel daarna volgt voor hem een herkansing, nu schiet hij tegen een tegenstander en krijgt de bal met veel pijn en moeite bij Bert ICEsing. Deze blijft ijskoud en schuift de bal langs keeper en de man op de lijn: 3-1. Later weet deze Bert als eerste van 5 spelers de bal op de lat te schieten. In de tweede helft krijgt de dan zwervende linksbuiten (Wander zakte terug op het middenveld) uit een verre inworp van Bert de Wolf, ook de bal op de lat. Vervolgens gaat het zesde door het oog van de naald als Cor in een één tegen één duel komt met de niet zo rustige spits van Angelslo. Eerst stopt Cor de inzet en dan, in een herkansing schiet de Emmenaar naast. Halverwege de tweede helft krijgt het zesde één van vele corners, deze wordt kort genomen door Bert. Vervolgens door de “draaiende” linksbuiten doorgegeven aan Burnie en deze geeft Henk een niet te missen kans: 4-1. Vlot daarop een zelfde situatie waar Wander de bal op rechts in de hoek gooit, er weer gedraaid en gekapt wordt en vervolgens via de keeper van Angelslo en de lat de bal voor de voeten van Burnie belandt. Hij weet gemakkelijk het net te vinden. Uitslag 5-1 en het zesde heeft dit seizoen haar doelstelling gehaald. En wel met klinkende cijfers: 22 wedstrijden, 26 punten en een doelsaldo van 74 voor en 40 tegen! Topschutter Owen Slingenberg met 24 goals, beste schaduwschutter Bert Eising en meeste assists kwamen van de linkerzijde van het veld.
Afscheid
Ook dit seizoen namen wij afscheid van twee spelers: Albert Prins heeft een heel seizoen lang onze eer verdedigd, hij zoekt het nu nog één keer “hoger” op. En dan namen wij afscheid van Wander Rotmensen. U kent hem allemaal als de beloftevolle keeper achter de keeper uit de begin jaren tachtig, A. Kuik, maar wij kennen hem als een spits die sterk naar de bal toe speelde en zo nu en dan via zijn befaamde afstandsschoten hele mooie goals maakte. Hij was één van de oudgedienden die nog de chaotische overgang van het toenmalige negende naar het huidige zesde meemaakte en hij nam zoals van een spits verwacht mag worden afscheid met een doelpunt in de bovenbeschreven wedstrijd. Beide heren, tabee en het ga je goed.
Bedankjes
1. Dhr. A. Bel, aanvoerder en keeper van het tiende (toch maar tien tegentreffers in één wedstrijd) voor zijn sportiviteit!
2. Het bestuur van HZVV: omdat de douchen op deze zaterdagmiddag (ongeveer 28 graden buiten) prima koel waren afgesteld. Zeer klantvriendelijk!
3. Het wedstrijdsecretariaat: dat ook een “lager” seniorenelftal mocht proeven aan de sfeer rond het hoofdveld. U heeft het werkelijk tot een onvergetelijke dag gemaakt!
4. Pantyshop Blaauw aan de Hoofdstraat die Jaap in van die heerlijk onderbroekjes weet te kleden. Misschien een leuke sponsor voor het zesde: voetballend in een kwaliteitsslip moet het zesde volgend jaar nog hoger eindigen.
5. Henk Okken en Bert ten Kate voor het betere vlagwerk.
6. De heren Berry en Burnie die respectievelijk voor en na de wedstrijd voor de betere geurtjes in de kleedkamer zorgden. Heerlijk die “Joop pour Hommes”.
7. Last but not least de supporters van het zesde en zeker die die ons afgelopen zaterdag aanmoedigden. We zullen ze allebei even noemen. Nee, geintje. Meiden (en heren) hartelijk bedankt voor jullie aanmoedigingen!