Op vrijdag 1 november gingen 51 Hoogeveense ondernemers en hun introducé op een lange reis naar Engeland. Dé BC-trip van het jaar. Nog nooit had de BC zo’n mooie reis gemaakt. Jaren naar het Nederlands team op woensdagen, later naar Schalke en Hamburg. Maar nu naar een echte engelse wedstrijd Newcastle-Liverpool. En we zullen van iedere minuut van de wedstrijd genieten al was het alleen al omdat we er twee keer 16 uur voor op een boot gezeten hadden! Natuurlijk hadden we van die 32 uur er wel zo’n 12 tot 16 geslapen, maar toch. Newcastle won met 1-0 maar daar hoorde ik achteraf niemand over.
De bus vertrok op vrijdag mooi op tijd uit Hoogeveen naar IJmuiden. Op weg naar de ‘Home of football’. Iedereen die MOTD kjikt weet dat. Match of the Day. Dat is voor veel voetballiefhebbers naast hun eigen clubje het voetbalhoogtepunt van het weekend. Zaterdagavond om 23.00 (Nederland 24.00 uur) zitten velen voor de bus. Ik kende zelfs een collega die in zijn huis een TV-studio had ingericht waar hij na alle drukte op zaterdagavond een 1,5 uur naar MOTD ging kijken. En wij gingen het life meemaken. Met een club als Liverpool als tegenstander. Een icoon van het Engelse voetbal. Eerst moesten we ons nog paar uur op de boot zien te vermaken. Met 5 barren, 4 restaurant (van a la carte tot snackbar) en twee bioscopen moet dat wel lukken, dachten wij. Op de terugreis werd dat een nog iets groter opgave, maar met hulp van halve liters, flesjes water (?), wat gokwerk, de bijzondere honderd jonge donkere dames en voor sommigen een lekker bedje in de hut ging het wel….
Om van de boot te komen op zaterdagochtend dat was wel de grootste tegenvaller. Ze makkelijk als we vrijdag in IJmuiden de boot op liepen, zo moeilijk kwamen we er weer af. Slechts 2 douane-medewerkers moesten alle 1500 paspoorten bekijken, scannen en iemand goedkeuren. Onze eerste groep zat via een taxi al aan het bier in het centrum terwijl de grote groep nog door de douane moest. Punt voor de evaluatie, Sportstadion.nl uit Groningen gaf gelijk toe dat ze daar veel klachten over gekregen hadden.
Bij Newcastle CS stond Gisela Otten al lang te wachten en onze bezoektijd aan Newcastle werd door die douane er steeds beperkter van. Gisela die in Newcastle woont kon ons maar een klein beetje van de stad laten zien. Wat zeer handig was, was de kortste route naar het stadion. Gisela super bedankt dat je ons opgevangen hebt…we moeten dat misschien nog eens doen en dan wel wat langer. Hoewel Harold en Daniel Arends maakten maximaal gebruik van hun tijd in Newcastle. Zij maakten er het spannendste moment van de reis van. Toen iedereen op de terugweg ingescheept waren zaten zij nog gezellig met Gisela in de Pub te praten over haar bijzondere onderzoek aan de Universiteit van Newcastle. Ondergetekende praten als brugman en Harold en Daniel scheuren met een taxi naar de haven in Tyne. Geluk dat de grote groep met donkere schoolkinderen hun paspoorten niet op orde hadden….
Terug naar de wedstrijd. Wat we indrukwekkend vonden was natuurlijk dat enorme stadion. Een stad als Newcastle met 260.000 inwoners kreeg moeiteloos een stadion van 52.000 vol. 52.166 om precies te zijn. In dit arme deel van Engeland is dus het stadion iedere veertien dagen net zo vol als hét stadion van Nederland? De arena heeft 53.000 stoelen. De Kuip bijna 52.000. Je krijgt een beetje het gevoel dat je met een club als Roda JC (ook mijnstreek) te maken hebt, maar dan 6 keer zo veel bezoekers als in het Parkstad Stadion….Zeer indrukwekkend was de minuut stilte voor alle gevallen van oorlogen in het bijzonder de eerste wereldoorlog. Die werd overal herdacht. Iedereen draagt in november zo’n klaproos op de jas of het shirt. Dat wil zeggen echte fans lopen gewoon met korte mouwen in het clubshirt. Duizenden. In het stadion was het bij ons ook zo warm dat dit moeiteloos kon!
Dan brak de 17e minuut aan! Kippenvelmoment. Van de start van de 17e tot dat de klok op 18 minuten sprong ging het hele stadion staan en applaudisseren. Liam Sweeney (64) and John Alder (28) waren twee Newcastlefans die in de vlucht MH17 zaten. Zij gingen in Nieuw Zeeland hun club aanmoedigen die daar een trainingskamp hielden. Ze vlogen 23.000 miles om bij hun ploeg te zijn. Al hun vakantie/spaargeld ging deze zomer in deze trip zitten….maar ze mochten er nooit aankomen. Iedere thuiswedstrijd worden ze op deze wijze herdacht. Kippenvel!
Wat ook een prachtig moment was: terwijl de spelers van Newcastle in de rust nog een paar minuten warming up moesten doen en wat sprintoefeningen deden in de hoek van het veld, zat Ballotelli nog op de plee. Dan stellen de spelers zich allemaal op. De scheidsrechter ging vervolgens even tellen of er niet te veel spelers waren…en hij kwam bij Liverpool één tekort. Net voor hij toch maar wilde affluiten stapt Ballotelli op de linksbuitenplaats (direct bij de spelerstunnel) het veld op. Knoopt zijn broekje dicht en denkt, nog 45 minuten dan hebben we dat ook weer gehad….Hij doet zowel in de eerste als in de tweede helft niet veel.
Wie wel een hele grote man in Newcastle is, is Tim Krul. In een fel oranje shirt is hij met zo’n 2 meter lengte een indrukwekkende goalie. Een aanvoerder die ook zo in het veld staat! De les van het Engelse voetbal is echter wel dat zodra het een beetje spannend wordt bij het vijandelijke doel iedereen gelijk gaat staan! Wordt de aanval afgeslagen dan gaat men wel weer zitten, maar als je dat even niet door hebt (bijvoorbeeld bij een snelle counter) dan heb je zo maar 992 kilometer heen en 992 kilometer terug gereisd zonder dat je het doelpunt hebt gezien. Dat overkwam mij…en nog een paar…sneu! Maar dat zijn de wetten van het Engelse voetbal!
Na afloop van de wedstrijd gingen voor enkelen de gedachten uit naar Meppel. Rond 15.00 werd daar het lichaam van onze voetbalvriend Jeroen Klunder gecremeerd. Met z’n allen namen we een biertje in het café ‘The Town Wall’ naast de dubbeldekkerbushalte. Een saluut aan Jeroen!
Op de boot komen de verhalen los. Wat men nog allemaal heeft meegemaakt in Newcastle. De een dronk Koffie bij Starbucks…de andere zat in een nachtclub (het was zaterdag 12.00 uur…) met een handvol strippende paaldanseressen. De tegenstelling tussen koffie en theezakjes zouden ingewijden zeggen. Voor een volgende reis onthouden: Beyond Bar & Grill. Heeft niets met grillen te maken….:-). Op het lijstje kunnen ook de cafés Sinners (iets voor Cocksen?) en Plork. Dan nog een nachtje schommelen en bonken van de golfen. Dat was minder dan op de heenweg. Om een uur of 14.00 zijn we op de zondag terug in Hoogeveen…op tijd voor de middag of avonddienst. Terwijl anderen even op de bank lagen te dromen van de Tropische verrassingen van zaterdagavond had ik drempeldienst in de Centrumkerk. Rare gedachte. Van 52.166 voetballers, 1.500 op de boot naar 80 vooral grijze Hoogeveners….vreemd weekend. O ja, d’r werd ook nog gevoetbald zou ik haast vergeten…
Aandachtspunten voor sportstadion.nl en DFDS:
- Doe wat aan ‘customs’. Koop a.u.b. 4 extra scanners en laat wat meer mannen aantreden! Ook op de terugweg kon dat in Nederland veel beter!
- DFDS doe iets aan de smalle uitgangen! Dat is op de boot naar Texel of zo 10 keer beter!!
- Programma moet meer tijd krijgen om de stad te bezoeken. Wedstrijden om 12.45 zijn lastig, laat dan de boot effe een 2 uurtjes later vertrekken!
- Laat reizigers (Harold) verplicht allemaal hun horloge op de ochtend van aankomst 1 uur verzetten!
- DFDS wat toch raar, vreemd of eigenaardig. Je hebt een boot met 1.500 voetbalfans uit Nederland, soms zelfs Duitsland en er is geen ‘sportsbar’ op de boot. Een bar waar je op de terugweg MATCH of THE DAY kunt kijken. En de eredivisie etc. Een grote misser!
EJK
