Hoe om te gaan met de grote hoeveelheid informatie, prikkels, uitdagingen, bucketlist-items die op je afkomen….de foto van mapjes is deels ‘beeldend’ bedoeld…

De wet van het wegleggen. Waarom doe jij toch zoveel? Ik vroeg me dat zelf ook af. Zie mijn blog over de Big-5-for-live.  Maar wat ik echt moest leren is het de wet van het wegleggen. Je kunt echt wel met verschillende zaken bezig zijn….als je het maar niet tegelijk doet. Dat noem ik de wet van het wegleggen. En de moderne mens kan dat zelfs digitaal. Ik kan dat (nog) niet (helemaal). Ik wil zoek ook het gevoel. Dus een mapje met gedachten op papier, krantenknipsels, lezingen, teksten uitgesproken in kerk of gemeenteraad.  Het huis is ook te klein. Daarom heb ik een extra vergaderruimte met archief aangebouwd. Zo nu en dan loop ik door al mijn mappen voor CDA, gemeenteraad, HZVV, CGK, enz. Als nodig pakken we een mapje op en ga er mee aan de slag. Dat wegleggen is niet (alleen) een fysieke handeling. Het is ook een geestelijke. Je moet geestelijk ook zo nu en dan wat wegleggen. Even in een mapje doen. Dat kon ik tot voorkort heel slecht. En nog steeds zit het ‘nooit af’ me best dwars. Ik zag dat daar zelfs een boekje over geschreven is door Aslander & Witteveen. Nooit Af, permanent beta heet het boekje. Eerder schreven ze ‘Easycratie’. Volgens critici helpt het boekje om de angst voor de toekomst los te laten. Ondanks alle prachtige resultaten in de Nederlandse samenleving is er veel sprake van de ‘boze burger’. Het systeem van eens in 4 jaar invullen van een stembiljet is niet houdbaar. De trendwatchers over de 100%-transparante (dus ook de economie) roepen dat ook. Een verstandige samenleving wacht niet op boze burgers die het wettelijke gezag niet langer accepteren. We moeten naar nieuwe organisatiemodellen om van boze burgers weer blije burgers te maken. Het is een socio-techno-psycho-opgave.  De invloed van social media op de mens en de mens op groepen mensen. De boze witte man en de spierwitte man met zijn ondemocratische partij moeten, door de juiste alternatieven,  een halt toegeroepen worden. Mooie column: https://fd.nl/opinie/1181376/op-bezoek-bij-de-boze-witte-man.

Helsweeks

helweek-erik-bertrand-larssen

En ja, ik had wel eens gehoord van mensen die iets willen realiseren die dan zogenaamde ‘hellsweek’ houden. Voordat ik even op dit fenomeen ingaan, wil ik wel zeggen dat ik het grotendeels onzin vind. Wat is een helsweek? De naam van het boek Helsweek zegt het al: een week die lijkt te zijn bedacht in de hel, door de duivel zelf. Een week waarin je jezelf tot het uiterste drijft en je uitputtende actielijst nu eindelijk eens afwerkt. Maar ook een week waarin je weer eens echt goed voor jezelf gaat zorgen -en dat lijkt een contradictie met de titel-. Want je gaat elke dag sporten, je gaat gezonder eten en drinken, je gaat je concentreren op je taken en laat je niet afleiden. Dat betekent: overdag geen privé-contacten, dus ook geen social media. ’s Avonds geen tv kijken, dus niet eindeloos hangen voor de buis tot laat in de avond. Elke dag van de helsweek begint om 5.00 uur ’s ochtends: ja echt waar! En eindigt om 22.00 uur ’s avonds. Tot zover de Dat zijn de belangrijkste punten, hoewel de lijst nog wat meer bevat. Dit alles doe je ‘blij, positief en oplossingsgericht’. Waarom deels onzin. Ik geloof meer in de dieselbenadering. Wijlen premier Joop den Uyl stond er ook bekend om.  Als een diesel lekker op temperatuur is dan loopt deze het beste. Ik begin ook wel eens een dag om 5 uur. Dan heb je lekker bij het ontbijt al 3 uur in stilte productief kunnen zijn.  Soms voor klanten, soms voor (vrijwilligers) projecten, maar inmiddels zo veel mogelijk in lijn met de Big-5.  En om 22 uur stoppen dat is inderdaad voor mij een mooi gemiddelde. Soms sluit ik bij gezin aan als er een leuke nexflix draait, maar een avond TV-kijken. Ik hou van Holland en dergelijke zie ik als de ‘vreemde mogendheid die een virus via de TV verspreid’. Tekst Herman van Veen.  Geen helsweken, so wie so zie ik niet uit naar de hel. Dan liever Dieselweken of dieselwerken. Het is dan overigens wel lastig om eens een ander schema of programma te hanteren. Dus diesel ik lekker 7 dagen per week door. Een dieseltank kan overigens ook wel leeg en dan is het goed dat je ‘Geestelijk bijtankt’! Mooi zijn de zondagochtenden als je de stilte zoekt. Confrontatie met jezelf. Het mond in een mooie groeidienst uit in emotie rondom blijdschap die Christus dan voor mij in lied, woord of een hand op de schouder klaar heeft staan. Van diverse broers en zussen in Christus leer ik dan zo veel….

diesel-tanken-geel

Groeikerk, voorbeeld van noodzaak tot ‘wet van wegleggen’.

Terug naar deze blog. Wet van het Wegleggen. In 2013 begon ik als ‘algemeen lid’ met 5 anderen aan vernieuwing van onze orthodoxe kerk. Van deze 6 ben ik nog de enige die (nu met 5 anderen) dit karretje probeert voort te duwen. De druk is groot om vooral te blijven staan (of zitten) waar we zitten. Visje heeft daar een mooie doordenker over: als je blijft staan kun je (Jezus) niet volgen. Immers blijven staan impliceert dat je niet beweegt dus ook niet volgt….deze zogenaamde PGG (projectgroep gemeente groei) is gericht op de geestelijke ontwikkeling van de mens. Dus niet om massa-kerken te realiseren. Daar ben ik so-wie-so geen voorstander van. Wel van grote kerkgebouwen, maar dan met volop mogelijkheden, variaties en opties voor geestelijke groei. Ik denk nog vaak aan mijn ‘Zuiderkerkplan’….

De PGG wilde zelf ook haar geestelijke batterij voldoende opgeladen houden. Ik kom uit een bestuurlijke cultuur van bespreken-afwegen-besluiten en dan AAN DE SLAG. Dat was een van de eerste zaken die ik moest afleren. Ik had me wel gewapend tegen frustratie. Het gaat nooit zo snel als je wenst en ik wist dat verandering in kerkelijk Nederland helemaal niet even soepel doorgevoerd kan worden. Daarom moet je soms zaken ‘even wegleggen’. In het groeiproject van de CGK heb ik dat als eerste geleerd. Laat het over aan de Geest zeggen wij Christenen dan. De Geest is ook de intrinsieke motivatie, het enthousiasme of inspiratie. Dat was even wennen. Het project dwong ook tot ‘even wegleggen’. Je leert de zaken in langer of langzamer perspectief te zien. In 2012 onderzocht wat er dan anders zou moeten. In 2013 eerste plan gemaakt. In 2014 veel discussie. Eind 2014 nogmaals een deel gepresenteerd. In 2015 weer discussie en wachten. Avonden gewerkt, gespreksgroepen gehouden en dan (wat veranderingen in de kerkenraad) eind 2015 een stroomversnelling. Kerstvakantie doorgewerkt en in februari start met groeidiensten. Heel politiek correct, wisselend in verschillende kerkgebouwen. Meer en minder moderne sprekers. Meer en minder moderne muziek. In zomer 2016 nogmaals de nodige aanpassingen, allemaal nog iets minder hevig (?) graag. Inmiddels januari 2017 weer veel gesprekken en activiteiten om tot (minder hevige of minder in aantal?) diensten te komen.  Ja dan moet je het soms wel even ‘wegleggen’.  Dat is voor diesel-werkers als ikke een nieuwe ervaring. Gezond om rust te bewaren.  Soms handen vouwen en vragen om nog meer Geest. Enige wat je kunt in bepaalde perioden kunt doen…..

visje-handen