Vandaag is het zover Joelle krijgt haar VWO-diploma van het RvEC in onze woonplaats Hoogeveen. D’r zitten al weer zes jaar studeren op…dat is wel het hoogtepunt van deze dag. Juni 2008 nam ze met een musical Nizno (?) afscheid van de basisschool. In juni 2000 van de peuterspeelzaal. In juni 1996 was ze een half jaar. In juni 1994 zweefde je in mama buik en reisde je door Engeland….in juni 1984 had ik me nog geen voorstelling van je bestaan kunnen maken en mochten je moeder en ik zelf onze diploma ontvangen van directeur Hofstra. Het is maar dertig jaar…..je klasgenoten veranderen maar heel beperkt! Hooguit fysiek, leuk is nog leuk, vervelend is nog vervelend, geen diepgang is nog geen diepgang, ADHD blijft ADHD enz…door onze reünie weten we dat. Toch was het leuk allen weer te zien, het was een walk along memory lane…..
Vandaag realiseerde ik me nog….leren en ervaringen opdoen zijn belangrijk! Nu leer ik toch wat als raadslid. Miscchien mag ik met kennis en inzet iets voor Hoogeveen betekenen. Maar ik mag nog altijd kennis en ervaring op doen. Bijvoorbeeld van middag: Humanity house, ervaren hoe het is om ontheemd en ergens vreemd te zijn. Op de vlucht, met niets, wat doe je als je moet kiezen tussen je bezit of je leven…stond er bij de start. Oei inmijn rugzak een iPad, etc, etc…zouden ze me hier ook laten kiezen….bezittingen zijn zo loos, maar je wilt ze zo slecht missen….wat als je je tegen je kind moet zeggen, ga jij maar, jij redt het wel, laat mij maar achter…de gedachte snijdt door je ziel! Ik zag vanmiddag op de Prinsegracht in Den Haag de tekst ‘en toch hebt u God nodig’. Op de gevel van het gebouw van het Leger des Heils. Je denkt ze hebben gelijk en in mijn geval denk je dan wel eens ‘zal ik het roer maar helemaal om gooien’? Maar het geldt ook voor een jong volwassene van 18 met vwo-diploma. De wereld lacht je toe. En geniet elke dag van je leven! We weten niet wat en hoelang ons hier iets te wachten staat! Toch heb je de Schepper nodig, voor rust in je hart en vertrouwen in je hoofd.
In de trein terug uit Den Haag zie je de jonge mensen. Energiek net als jij, zelfbewust en doelgericht. Op leuke hakjes, stoere gympen, kletsend, met bijpassende tas en snel gestyled haar. Op weg naar die ouwe lui die ook 30 jaar geleden in dezelfde trein stapten. Hoe veel colleges heb ik niet gegeven waarbij ik de zaal in keek en dacht over 10 jaar, 8 jaar, 5 jaar, volgend jaar stapt ook mijn Joelle hier net zo zelfbewust rond. Als ik op de campus van KUB, UvA, VU of op Zernike rondkeek: Nog even en dan loopt onze Joelle hier ook! Wat mooi, maar ook: dan ben ik toch echt aan een nieuwe levensfase begonnen en dan zij zal toch niet de zelfde fouten maken, in valkuilen trappen, zelfde gevoelens ervaren……
Joelle je leven ligt voor je, maar voor je ouders zit het grootste deel van het directe opvoeden er al weer op. Gelukkig was je moeder daar fanatiek in….hopelijk was je vader ergens nog een beetje een aardig voorbeeld. De trein rijdt net als tijdens mijn studie weer bij Meppel het Olde landschap binnen. De kaasfabriek is weg, een enorme VO-school is gebouwd, opa en oma Kreuze kijken niet meer uit het raam bij de Germaan, maar in Drenthe is altijd een thuis! De vrijdag 27 juni 2014, of 27 juni 2024 of 2034….. Of vrijdag 27 juni 2044 als jij in de trein zit op weg naar de diploma-uitreiking van jouw dochter…
Hier ziet u Joelle toen ze 2 jaar was, wie had kunnen denken dat ze op 27 juni 2014 zo’n mooi VWO-diploma zou krijgen!
