Blog over uitdragen van steun aan kwetsbare groepen. Zoals de LHBTI-ers.  Hoe staat het CDA daarin? 

Waar sta ik als CDA-er voor? De discussie in den lande over regenboogakkoorden en regenboogvlaggen wordt nogal eens in perspectief van wel of niet woke-zijn geplaatst. Of in de verhouding regio en stad. Of in het perspectief van de gewone hardwerkende mens versus de culturele elite. Alle drie perspectieven waar ik niets mee heb. Om te begrijpen waar ik voor sta is zal ik eerst proberen te schetsen wie ik denk dat ik ben.

Je bent wie je bent

Ik beweeg me net zo makkelijk in Amsterdam, Keulen als Zwiggelte of Hoogeveen. Ik denk niet goed in een vakje pas. Ben ik links of rechts? Ik interesseer me er niet zo voor. Ik vind wel ergens iets van. En probleem mijn standpunten ook echt in praktijk te brengen:

  • Mijn kantoor is een multiculturele organisatie met ruimte voor ieder. Voor christenen, moslims, niet-gelovigen, voor wit, bruin, beige of iedere huidskleur. Voor LHBTI-ers of mensen die ‘niks met homo’s hebben’;
  • Ik werk op Universiteit Nyenrode met accountancystudenten met veel culturele achtergronden en houdt bijvoorbeeld rekening met ramadan tijdens mijn colleges;
  • Ik ben bestuurslid en actief lid bij ‘Economy for the common good’ een internationale organisatie die werkt aan een ethische economie. Diversiteit is daarbij één van de aandachtspunten;
  • Ik ben geen voorvechter van homo-rechten, maar wel lid van het netwerk ‘CDA pride’ om te bevestigen dat CDA ook staat voor inclusief Nederland, tegen discriminatie en voor acceptatie van niet-standaard;
  • Ik ben lid van CDA Midvoor[1]. Een netwerk binnen CDA die streeft naar sociale rechtvaardigheid en opkomt voor menselijke waardigheid;
  • Ik ben lid van CGK Hoogeveen. Een kerk die binnen een kerkverband wat niet-gelijkwaardig met LHBTI-ers, mannen en vrouwen omgaat, zich heeft uitgesproken voor acceptatie van vrouwen en van LHBTI-ers;
  • Al jaren ben ik een rare Gereformeerde, een a-typische accountant, een vreemde ondernemer, een idealistisch econoom genoemd. En ik voel me d’r goed bij. Het heeft me ook veel gebracht! Hopelijk heeft het ook veel gebracht voor mijn mede-mens. Voor de jonge CGK-ers, de gezinnen die zich thuis voelen in de Alpha-dienst, de 82 accountants en adviseurs bij Afier of de 500 klanten die wij bedienen, voor HZVV-ers, voor Hoogeveners, voor accountants en accountants-in-opleiding, voor mensen.

Mijn motto: zie de mensch

Ik probeer te leven volgens het motto: zie de mensch. Dat je in iedereen een mens ziet. Geen nummer, geen ‘human resource’, geen politieke tegenstander, geen niet-gelovige, geen verlorene…zie de mensch is iemand zien en aanvaarden zoals iemand is.

Zo werkte ik deze week voor Economy for the common good in Keulen. Ik werkte bij een bedrijf met 30 nationaliteiten, sprak in deze week van 4 en 5 mei zelfs 2 dagen Duits. Als oud-accountant van Kamp Westerbork en onderzoeker naar levensverloop van overlevenden van dat kamp is Duitsland best een land met een lading. En zo stond op woensdagochtend om 800 uur op de stoep voor mijn hotel stil bij de 2 stolpersteine die daar lagen voor Willy en Sophie Kaufman, de steen vermelde: ‘ermordet in Minsk 1942’. Dan denk ik zie de Mensch. En zie niet de voorouders die zo de fout in gingen. Dan liggen goed en kwaad dichtbij elkaar.  Moeten we als mensen samen verder. Werk ik met deze Duitse mensen samen.

Zonder de historie te vergeten, zonder te denken dat ik het zelf mogelijk beter zou hebben gedaan als ik in Keulen in 1923 geboren was…?

Roze kameraden

Deze week las ik ook een interview met Paul van Dorst. Hij is voorzitter en oprichter van de Feyenoord-supporters die op mannen vallen: de roze kameraden. Hij gaf aan dat hij niet hand in hand kameraden kan zingen omdat hij uitgescholden wordt voor kankerhomo, dat zijn sportschool beklad wordt en dat er een brandbom bij zijn bedrijf ontploft. Hij, de trouwe Feyenoord-supporter kan niet naar de Kuip. Hij voelt zich er niet meer veilig en kijkt bij het uitlaten van zijn hond steeds achterom. Ben ik wel veilig… het macho-wereldje de voetbalwereld is een voorbeeld voor een niet- of minder-inclusieve samenleving. En dat terwijl bijvoorbeeld in  Engeland elke profclub een roze vereniging heeft…het kan dus best.

Geen jongens en meisjes meer?

Laks (scholierenorganisatie) spreekt aantal adviezen uit rondom wat stigmatiserend noemen. Ook bestaat de discussie rondom gebruik van het woord ‘meisjes’. Het verkleinwoord zou wijzen ongelijkwaardigheid. Dus geen jongens en meisjes meer, maar kinderen. Genderneutrale scholen hebben dat al ingevoerd. Of dat helpt is zeer de vraag zegt Siep de Haan op 25 april 2023 in Trouw. Vier juist de verschillen en maak politieke correctheid niet te dwingend. Dat zorgt bij een groeiende zwijgzame middengroep tot irritatie. Solidariteit slaat bij die groep om tot irritatie of onverschilligheid. Bij fysiek of verbaal geweld tegen een LHBTI-er blijft het steeds vaker stil. Op paarse vrijdag laten conservatieve ouders hun kinderen thuis blijven van school. Stadions vol brullen over de homo’s. En onveiligheid neemt toe: aantal meldingen van geweld tegen LHBTI-ers neemt vanaf 2016 jaarlijks toe. Het draagvlak voor de LHBTI-ers neemt de laatste jaren af. Solidariteit moeten we juist vergroten. Toon liefde en steun de minderheid die in de bedrukking zit. Vier de verscheidenheid en gebruik liefdevolle symbolen om steun zichtbaar te maken.

Nederland blijft steken op 13e plaats van landen die LHBTI-mensenrechten goed regelen – COC

Progressief-liberale mal persen?

Paul Frissen (hoogleraar Bestuurskunde aan de School voor Politiek en Bestuur van de Uni van Tilburg) schreef in de Christendemocratische verkenningen dat de verscheidenheid steeds meer in de knel raakt. Frissen denkt dat het komt omdat liberale en seculiere meerderheid en daarmee de overheid iedereen vraagt om zich aan te passen aan het emancipatie-ideaal van het progressief-liberalisme. De opkomst van de BBB heeft dit concept echter ruw verstoort. Zou dit Nederland veranderen? Geen staat die weet wat goed voor je is? Hoe je je moet gedragen? Frissen denkt dat toeslagenaffaire een voorbeeld is van een staat die monitort, volgt en waar nodig disciplineert en straft. Deze staat met ingebakken wantrouwen wekt populisme in de hand. De systeemstaat is ook een staat die verder afkomt te staan van het subsidiariteitsbeginsel. En verderaf van een staat die conform Augustinus (354-430) verbinding weet te leggen met de gehele bevolking. De Stad van God, het boek van Augustinus wijst op twee steden. Die van eigenliefde en macht en die van geregeerd wordt door macht van de liefde. Hij schrijft ‘liefde voor onszelf, de naastenliefde een onze liefde tot God alleen tot bloei komen als ze onderling verbonden zijn. Een samenleving met ‘ordo amoris’. Een samenleving met de orde van de liefde. Om samen te leven is sociale vrede nodig. Samen op zoek naar oplossingen. Mensen uitsluiten helpt daar niet bij. Woke-politie, anti-woke-beweging, maar ook bureaucratie zorgen voor een samenleving waar de liefde uit verdwenen is. De huidige overheid moet de breuk met de traditie van verscheidenheid en tolerantie herstellen. Frissen stelt dat het CDA te weinig afstand neemt van het liberale denken met als kernpunt zelfredzaamheid en intoleratie jegens mensen ‘die het licht nog niet hebben gezien’. Zeker als het om kwetsbaren gaat moet het CDA daar afstand van nemen! Dat geldt ook voor LHBTI-samenleving. Zonder elitair gedrag te vertonen.

CDA-pride

Het CDA heeft vele netwerken. Voor sport, zorg, financiën en ga zo maar door, maar ook jongeren (CDJA) of vrouwennetwerk (CDAV). Een ondernemersclub. En sinds enige jaren een LHBTI-netwerk. Het zogenaamde CDA Pride Netwerk. Zelf schrijven ze; het CDA Pride Netwerk wil meebouwen aan een CDA waar een ieder zich thuis kan voelen, dat op komt voor minderheden en zich sterk maakt voor een land waarin we met elkaar samenleven. Vanuit het geloof een positieve bijdrage te kunnen leveren aan de genoemde emancipatiestrijd en om Nederland te laten zien dat het CDA een partij is om trots op te zijn.

Het CDA gelooft in democratische waarden en laat zich inspireren en leiden door de Bijbelse boodschap van respect, liefde en omzien naar elkaar. Middels de vier CDA uitgangspunten gespreide verantwoordelijkheid, gerechtigheid, solidariteit en rentmeesterschap wordt daaraan inhoud gegeven.

Als we iets verder kijken dan is gerechtigheid m.i. een relevant principe. CDA zegt daarover: het CDA staat pal voor de rechtstaat als onmisbare voorwaarde voor de bescherming van menselijke waardigheid: de overheid is er om samenleven mogelijk te maken voor ons allemaal. Een betrouwbare overheid die grenzen stelt en onrecht bestrijdt is nodig om ruimte te scheppen voor al het goed dat mensen in de samenleving tot stand kunnen brengen. De overheid moet rechtvaardig zijn. Ze moet in haar optreden recht doen aan alle facetten van het mens-zijn, een op die verantwoordelijkheid aanspreekbaar zijn. De overheid heeft een bijzondere verantwoordelijkheid als het gaat om de zorg voor wie kwetsbaar en afhankelijk zijn. De LHBTI-ers in Nederland zijn volgens mij kwetsbaar. Dus is het goed dat CDA uitdraagt dat zij voor hen pal staat. Veel teksten over LHBTI-emancipatie in Nederland heeft het CDA niet op haar site staan. En ook het verzoek om het regenboogstembusakkoord te tekenen wordt in verschillende gemeenten ook zeer wisselend reageert. Echter wie wel heel duidelijk in zijn standpunt staat is Wopke Hoekstra. Zijn uitspraken op het COC-verkiezingsdebat van 2021 laten niets aan duidelijkheid te wensen over. Zijn slotstatement is de volgende:

Statement CDA-lijsttrekker Wopke Hoekstra bij Regenboog verkiezingsdebat: Doorpakken op emancipatie van LHBTI. Tegen geweld. Tegen discriminatie. Daarom ben ik voor een nationaal coördinator…. Het gaat in Nederland niet om je geslacht, niet ras, niet om seksuele oriëntatie. Het gaat om je BIJDRAGE! Wopke is voor een eerlijke economie, een veilige samenleving en een overheid die er voor iedereen is. Voor alle Nederlanders!

Ja maar, dat hoeft toch allemaal niet zo expliciet?

CDA-ers zijn weldenkende mensen, met begrip voor de ander. Ook de kwetsbare ander. Dat LHBTI-ers een kwetsbare groep zijn zien we ook nog wel, maar daar dan regenboogvlaggen voor ophangen omdat we bang zijn niet-woke genoeg te zijn. Dat hoeft ook weer niet. Dat standpunt mag je natuurlijk huldigen maar als je dan van schelden, bedreigen, bekladen of bedreigen van LHBTI-ers leest dan is support van ook deze groep toch gerechtvaardigd? Om hen te laten weten: bij ons is iedereen welkom.

Slotwoord

Daarom de regenboogvlag opgehangen bij ons thuis. De Oekraïne-vlag kan wel even wachten aangezien de regenboogvlag ook hint richting vrede voor Oekraïne en Rusland….hoop dat het mag van Caroline.

 

 

Wat een mooie samenloop: vrede voor iedereen. Voor roze kameraden, voor LHBTI-ers in Hoogeveen, voor Oekraïne en voor Rusland. Voor Soedanezen. Daar bid ik voor. Vrede in onze wereld. Daar wil ik als CDA-er voor strijden.

[1] CDA Midvoor – Beweging vanuit waarden (cda-midvoor.nl)