Rutger Bakker, trouwe en geliefde HZVV-supporter. Hij is na een drie maanden durend gevecht tegen kanker op 30 jarige leeftijd, op zondag 20 december 2020, overleden. Dit blogje schreef ik om hem te gedenken en omdat ik hem erg waardeerde. Geen klager, maar een doorzetter ondanks dat Spina Rifida hem al vanaf zijn 8ste in een rolstoel deed belanden. Een voorbeeld in trouw en loyaliteit. Het zal voor altijd leeg zijn achter het doel!
Dank fur die Blümen
Het is zaterdag 11 april 2015 als HZVV afreist naar ON in Groningen. Op de vlakte net buiten de stad speelt HZVV om het kampioenschap van de eerste klasse E (al weer). De kampioenscommissie waar ik deel van mocht uit maken had redelijk rekening gehouden met een kampioenschap. Je moet op alles voorbereid zijn. Speciaal lid van de kampioenscommissie is mijn voetbalvriend Rutger Bakker. Eerst reisde hij (op niet-tennisdagen) met de spelersbus meer naar uitwedstrijden. Eerst omdat hij geen rijbewijs had, later om dat het gezellig was en omdat je dan ook nog een biertje drinken kon. In 2015 had Rutger zijn rijbewijs al even en reed hij dwars door heel Nederland in zijn blauwgroene Renault. Deze Kangoo was ook op zaterdag 11 april 2015 op tijd uit Hoogeveen vertrokken. Goed gevuld met diverse bossen bloemen….natuurlijk van de Vergeet Me Niet. De bloemenwinkel van Rutger zijn moeder Marry Bakker. Vast adres voor CDA- en HZVV-boeketten. Rutger had alle bloemen in emmertjes ingeladen en reed me deze 25 boeketten op tijd naar Groningen…
De wedstrijd was vanuit HZVV standpunt niet om aan te zien. Ik schreef er toen al eerder iets over (zie dé vlag – Kreuzeman). HZVV worstelde met tegenstander en de ondergrond. HZVV gewend aan een biljardlaken aan de Mr Cramerweg (goede investering van gemeente Hoogeveen) had het moeilijk met de hobbels van ON. Het hele complex ademde vergane glorie, maar die middag wisten met name de gebroeders Deguti (voor nodige € ’s weggekocht uit Sneek) het HZVV zodanig lastig te maken dat winst er niet in zat. Zelf drentelde ik zenuwachtig rond op het complex. Bellen met kantine, om festiviteiten daar aan of uit te zetten en natuurlijk contact met Rutger en Jantinus. Moeten we de bloemen al klaar zetten? Je weet het maar nooit. Rutger en ik glimlachen om de vergelijking met WHC. De legendarische wedstrijd waarbij HZVV een 1-4 ruststand om wist te buigen naar 5-4 winst. Met Rutger hadden we het er bij achterstanden vaak over. Steeds langer stond er 2-0 op de borden. Ach, 2 goals moet wel lukken. Even met Rutger bij de auto gekeken of we snel de bloemen naar het veld kunnen brengen. Ik zeg nog tegen hem ‘bedankt fur die Blümen’ Rutger! Maar het kampioen worden gaat HZVV dus die middag niet lukken. Na afloop gaan we naar de auto van Rutger. Treurig kijken we naar de grote hoeveelheid bloemen in het laadgedeelte. De rolstoel moet er ook nog bij en dan maar terug naar Hoogeveen. Niemand heeft ons zien sjouwen met de emmers water/bloemen. Gezamenlijk komen we tot de conclusie dat we de bloemen dan maar gaan uitdelen aan alle kantinevrijwilligers, onderhoudsploeg etc. Marjan Dekker wordt snel gebeld en dan rijden we in onze eigen auto’s snel naar Hoogeveen. Bij clubhuis HZVV worden alle vrijwilligers in de bloemen gezet. De penningmeester dubbele kosten, Rutger veel werk, maar uiteindelijk zijn alle bloemen bij de juiste mensen terecht gekomen. En moesten de Rood-Witte supporters nog een weekje wachten op het kampioenschap. Op 18 april 2020 speelt HZVV tegen Olde Veste om het kampioenschap. Winst met 2-0 en feest voor alle supporters. Tevens de afscheidswedstrijd van Freek Strijker. En dan is er natuurlijk even aandacht voor die ene trouwe supporter:
Rutger is als het even kan, met HZVV op pad. Als het tennis en als Ajax het toestaan. Wedstrijden in Winsum, Harlingen of Burgum. Koud en guur. Samen met Schoen stonden we te kijken naar Arjan Akkerman. Die het gure donkere Burgum in december 2016 (moet beker zijn geweest) maakt deze captain de 3-4 in de 90ste minuut. Rutger was er bij en genoot volop! De conclusie van al deze wedstrijden is:
Het is leeg achter het doel
En niet alleen bij de wedstrijden van HZVV-1 op het veld. Rutger was ook fanatiek deelnemer aan de CRWA. Hij was lid van de Cockse Red White Army. Iedere kerstvakantie stond ‘Protos’ op de agenda bij Rutger. Ondanks zijn beperkingen was hij gewoon steward bij HZVV. Geen ronde, tussenronde of finaleronde ging aan Rutger voorbij. En dan de terugkomst bij HZVV: knallend vuurwerk, ongeacht de ranking van HZVV.
Rutger heeft de strijd niet gewonnen
Op zondag 20 december is Rutger Bakker overleden. De strijd die hij de afgelopen 3 maand voerde tegen kanker heeft hij niet gewonnen. Rutger kreeg begin september te horen dat hij blaaskanker had. Hiervoor werd het geopereerd en behandeld. Rond zijn verjaardag op 7 november was hij even thuis en reden vele auto’s langs om hem te feliciteren. Hij zag toen nog met vertrouwen de komende behandelingen tegemoet.
Rutger Bakker was vele jaren supporter van HZVV en speciaal van HZVV-1. Hij reisde jarenlang met de spelersbus mee. Zijn rolstoel werd dan onderin geparkeerd en hij bezocht zo vele uitwedstrijden. Hij was dan altijd druk doende met het HZVV-twitter-account. Het was voor hem een sport zo snel mogelijk berichten te delen. Dat deed hij ook op ‘HZVV-1-uitslagen-app’. Naast wedstrijden van HZVV-1 had Rutger grote passie voor HZVV als deelnemer bij het Protos Weeringtoernooi. Geen wedstrijd ging aan hem voorbij en ondanks dat hij vrijwel niet kon lopen was hij toch bereid om als steward op te treden.
Op twitter en bij diverse wedstrijden was hij ook druk met zijn andere grote liefde AFC Ajax. Zo bracht hij zijn beide rood-witte liefdes bij elkaar. Vol trots zien wij tweets met alle grote namen van Ajax en zelfs als jonge jongen met Johan Cruyff.
Rutger was natuurlijk zeer fanatiek en succesvol rolstoeltennisser. Met zijn dubbelpartner Marco Eggink reisde hij stad en land af om te tennissen. In jaren 2010-2011 werd bij de BC HZVV om geld in te zamelen om de ‘Rutger Bakker Cup’ getennist. Daarmee kon HZVV wat terug doen voor deze trouwe supporter.
Op 24 november was hij nog in het clubhuis HZVV waar per video diverse steunbetuigingen kreeg en op het bordes via een drive-by ook door tientallen HZVV-ers kracht werd toegewenst.
Voetbalvriend Rutger Bakker is maar 30 jaar geworden. Wat is het leeg achter het doel…we zullen iets bedenken om Rutger blijvend te gedenken…! Er is geen foto te vinden waar Rutger niet lachend op staat. Daarmee is hij een voorbeeld voor alle voetballers. En dat terwijl hij zelf niet voetballen kon…!
Rutger dank voor bloemen, maar veel meer voor het samen van HZVV genieten!