Praise the Blues is blogje over de vrijdag 20 mei 2022, een dag vol Hoogeveens politiek die onverwacht uitkomt op youtube bij Eddy Boyd, Cuby & the Blizzards…leve de blues, het geeft nieuwe kracht! 

Het is altijd de kunst om het thema achter het thema te vinden. Voor mijn gevoel was dat op vrijdag 20 mei 2022 de Blues. De Hoogeveense Blues. Mede dankzij de inbreng van Pieter Bregman. Ja, weer een Bregman…..hij voelde goed aan dat de Blues wel bij het veenkoloniale Hoogeveen paste….bittersweet zo sprak ooit Obama over the Blues….

De blues

Waarom zijn Drenten en zeker ook Hoogeveners verbonden met de blues? In Grolloo, Assen en in Hoogeveen zijn grote bluesfestivals. Dus de muziekstijl leeft enorm. Maar zit de blues ook in ‘the soul of the people’? Wat is de blues ook al weer?  Blues is (volgens Wikipedia) een muziekstijl die ongeveer tussen 1860 en 1900 is ontstaan en zijn oorsprong vindt in de muziek die slaven uit Afrika in het Zuiden van de Verenigde Staten – onder andere in de Mississippidelta, tussen Memphis en New Orleans) – maakten. De voornaamste muzikale bronnen die tot het ontstaan van de blues hebben bijgedragen zijn de religieuze liederen (gospels, negrospirituals), de worksongs en de field hollers.  Soms gebruikten de zangers scheldwoorden die de bewakers niet kenden. Zo konden ze de bewakers uitschelden zonder dat dezen het merkten. Ze maakten zelf instrumenten en ’s avonds zongen ze uit volle borst over de misère die ze hadden.

De aanduiding ‘blue’ voor rouw is afkomstig uit de zeilscheepvaart. Als een schip tijdens de reis zijn kapitein of een andere officier verloor, voerde het voor de rest van de reis een blauwe vlag en werd een blauwe band rond het hele schip geschilderd alvorens de thuishaven binnen te lopen. Zou het dan toevallig zijn dat de Hoogeveense vlag ook 50% blue is?

Toen vele slaven en ex-slaven rond de Eerste Wereldoorlog vanuit het Zuiden naar de steden in het Noorden (onder andere Chicago en Detroit) trokken, kreeg de blues een meer ‘stedelijk’ geluid, dat vanaf de jaren dertig voornamelijk gekenmerkt zou worden door het gebruik van elektrisch versterkte instrumenten. Deze meer up-tempovariant van de blues zou later de weg bereiden voor rhythm-and-blues en rock-‘n-roll. Deze laatste zouden de blues enigszins naar de achtergrond dringen, maar in de jaren 60 en 70 leefde het genre op doordat Britse rockmuzikanten als Eric Clapton, The Rolling Stones en Led Zeppelin opnieuw blues gingen spelen. Het is niet voor niets dat de uit Chicago afkomstige Barack Obama de Blues hoog had. En zelfs zo sterk dat hij herhaaldelijk bluesmuzikanten op het Witte Huis liet optreden en op aangeven van BB King en Mick Jagger soms een liedje meezong….wat een opbeurende tijden in de US of A.

Lachende Obama loopt langs zittende BB King en Mick Jagger na een kort optreden….

Cuby, Eddy en John

Pieter Bregman neemt ons met zijn foto-materiaal terug in de geschiedenis. Zo laat hij de legendarische foto zien van Harry Muskeee, Eddy Boyd en John Mayall. Echt materiaal voor blues liefhebbers. Eddy Boyd (1914-1994) is een kind van de blues. Geboren in 1914 op een plantage in Mississippi, opgeleid in Tennesse en Chicago (precies passend bij de historie van de Blues. Vervolgens verhuisde weer. Hij was zat van alle rassendiscriminatie en ging naar België. Van daaruit kwam hij in contact met Cuby & the Blizzards en John Mayall & the Bluesbreakers. IN 1970 verhuisde hij weer en wel naar Helsinki, daar is hij in 1994 overleden. Maar liefst 17 jaar eerder dan Harry Muskee. John Mayall de derde persoon in de foto is dus ook al een blues legende. John Mayall zou ik durven betitelen als de Engelse Harry Muskee. Leuk feit: in de band the Bluesbreakers speelde ook een tijdje ene Eric Clapton. Die is trouwens ook weer verbonden met Eddy Boyd. Direct na het overlijden van Boyd bracht Clapton het album ‘from the cradle’ uit. Een album waarin hij 2 nummers van Boyd (bewerkt) vertolkte. En de titel is natuurlijk een knipoog naar ‘from cradle to the grave’…..dus naar de dan net overleden Eddy Boyd?

van links naar rechts: Harry Muskee, Eddie Boyd en John Mayall

Deze muziek en deze 3 legendarische blues-musici bracht Pieter Bregman op vrijdag 20 mei (even) naar de Tamboer in Hoogeveen. Naar plaats waar in de 18de en 19de eeuw, vast ook nog in de 20ste en 21ste eeuw gewerkt werd alsof werknemers slaven waren van de verveners. De turfgravers, die met een beeld geëerd worden in het voormalige Tjalma-park, zijn dan wel opgegroeid met psalmen van de ds. W.A. Kok en zijn leerlingen, maar in de ziel van de veenarbeider is de blues volop aanwezig. Er is dus zeker een band met de blues….het past wel bij de typering die een hoge rijksfunctionaris die Hoogeveen ooit gaf: ‘een onderhavig gebied’…

There is nothing but trouble since I fell in love with you…..Met de swingende Eddy Boyd……There’s no place like home….’what you gonna do….you stay crying and crying and I bring home the money’….dit zijn teksten van de nummers van Eddy Boyd op ‘praise the blues’…. De Blues is vol van verlangens naar een leven zonder troubles, zonder dat je afscheid van je home moet nemen, zonder gedoe met ‘the old lady’ en dus van sentiment en zeker ook melancholie. Het is dan ook niet voor niets dat Bregman ook ‘hier kom ik weg’-Daniel Lohues nog even noemt. Ook al een exponent van Drentse melancholie en muzikaal zelfmedelijden. Iets wat in de Zuid-Drentse regio volop aanwezig is. Bregman hits us right in the soul zou Eddy Boyd kunnen zingen….achterovergeleund of onderuitgezakt zitten de 25 raadsleden en 15 ambtenaren in de relax-fauteuils van de Tamboer….

De wieken-blues

De dag begon met de wiekenblues. In de vroeger achterafgelegen gebieden waren om de 100 meter sloten gegraven. Wieken noemen we die ook wel. Te onderscheiden van kleinere slootjes die ‘lossing’ genoemd werden. De wieken zijn in de jaren na de tweede wereld oorlog gedempt. Vrijwel alle wieken hadden namen van verveners en dat hebben deze (vaak onverharde) straten nu ook nog. Soms wonen er 5-6 gezinnen aan zo’n wieke, soms maar 1 of 2. Er is geen wieke meer open water…. De wieken liepen vanaf Nieuwlande, Elim door naar Hollandscheveld. Maar ook in het gebied ten zuiden van Hoogeveen (Alteveer en Kerkenveld) kennen ze die structuur. Om 900 uur waren zo’n 10 raadsleden present bij familie Guichelaar aan de Jeulenwieke 101. Ook deze wieke loopt vrijwel helemaal van Nieuwlande door naar Hollandscheveld. Voor mijn gevoel was no 101 ongeveer ergens in de midden. Wieken of wijken in het Nederland hadden allemaal een afmeting van 7 meter en 1,20 diepte. De Jeulenwijk had echter een grotere breedte. Nu is er al discussie of de wieke minimaal 4 meter kon zijn….De breedte wat nodig voor het potschip. Het potschip (de varende mini-supermarkt) van Jan de Boer kon daar door bij de (vrij eenzame) huizen komen. Deze Jan de Boer zou via zijn kinderen uitgroeien tot ‘de Boer Supermarkten’.  Een landelijke keten die uiteindelijk 410 winkels zou kennen. Inmiddels zijn ze via verkoop en doorverkoop vrijwel allemaal in handen van de Jumbo gekomen. Markant dat de Jan de Boer (en zijn zoon Evert de Boer die in 1925 een winkel in Hoogeveen opende) de armste Hoogeveners van een voedsel en andere waren voorzag en dat sinds de verkoop van de aandelen de Boer Supermarkten aan ABN AMRO de familie de Boer tot de allerrijksten van Hoogeveen behoren. Als medeoprichter van het hospice WIllem de Boer weet ik ook dat ze die middelen ook weer (deels) voor de Hoogeveense bevolking hebben ingezet.

Potschip aan de Schutstraat

 

De Boer Supermarkt aan de Hoofdstraat…jaren 60 

Bekend logo? 

 

Ik werd op vrijdag 20 mei 2022 rondgereden door Bertus ten Caat (goeie gids met veel kennis van het gebied). Ik liet de kiepwagen even voor wat het was….voelde me niet senang bij het rondrijden in een open wagen, van wege veiligheid, maar ook omdat we dan figuranten werden in een door RTV Drenthe geregisseerd stukje ‘pseudo-folklore’. Het deed gewoon wat sullig aan om zo rond te rijden en zeker omdat je eigenlijk niet eens overal kon kijken, omdat de deskundigen geheel ergens anders stonden met de van Rijn-trappenbouw-bus en wij niet heel goed meekregen waar nu de problemen precies zaten. Een vrij keuterig programma over een toch lastig historisch onderwerp. Van wie is de wieke en mag de weg dichtzetten of niet onderhouden zodat andere daar last van hebben? Is het een doorgaande weg die van Nieuwlande tot de Zuideropgaande open moet zijn? Is het cultuurhistorisch erfgoed. Gelukkig reed ik mee met regio-kenner en Hoogeveen-criticaster Bertus ten Caat. Hij heeft de komst van het potschip heel treffend beschreven bij RTV-Drenthe: Drenthe Toen: ‘Het was een beetje feest als de potboot kwam’ – RTV Drenthe

Raadsleden in volgens Dagblad ‘mestkar’….weinig flatteus 

Zo begon de dag met de uitvloeisels van de veenarbeid honderden jaren geleden. De demping van Dwarsgat en alle wieken ligt ook al weer zo’n 70 jaar achter ons…toch  is niet alles goed geregeld. Gelukkig waren zo’n 10 raadsleden, één wethouder, 1 manager en 2 ambtelijk deskundigen mee….en als het aan Brand .v. R. ligt zal het onderwerp snel zijn opgelost….KWW (kieken wat het wordt)…..

Demping van een Wieke.

Dempen van het Dwarsgat in 1954 dat is nu dus de Dorpsstraat, dit is de kruising met de Carstensdijk. (bron www.stofferkikkert.nl)

 De Braven-blues 

Toen ik bij de gastheer aan de Jeulenwijk gebruik mocht maken van het ‘huussie’ (in garage ingebouwd stromend toilet) werd ik geconfronteerd met een heel ander stukkie van de Hoogeveens-blues….door mij maar even gedoopt ‘de Braven-blues’.  Het is 1963 als het Landbouwschap de drie boeren die geen heffingen wilden betalen met de politie en de deurwaarder komen ‘bezoeken’. Een van die drie boeren was boer Hartman aan de Hollandscheveldse Opgaande in Hollandscheveld.  Samen met twee andere boerengezinnen werd Hartman uit zijn boerderij gezet door het Landbouwschap. Duizenden boeren trokken onder leiding van boer Hendrik Koekoek naar Hollandscheveld om de ontruiming te voorkomen. Er ontstonden rellen met de gewapende politie en de boerderij van Hartman ging in vlammen op…..degene die daar al jaren aandacht voor vraagt is mijn chauffeur Bertus. Hij woont dan ook pal naast het monument van deze ‘opstand der braven’.  Een gebeurtenis waar, zeker in de omgeving van de wieken, velen de blues krijgen. Ook een voorbeeld van de grote overheidsorganisatie tegen over de kleine boer. Een situatie die zal leiden tot de oprichting van de Boerenpartij. Op de vrijdagochtend zag ik op weg naar ’t Huussie de sporen van dit verleden. De foto’s die ik maakte zeggen genoeg… ….de laatste is overigens meer omdat deze mij zelf erg aansprak….:-)

Wie meer wil weten: zie Bertus bij VPRO: (155) Plaats van Herinnering: Boerenopstand 1963 (VPRO, LUWE) – YouTube

 

 

CDA-blues

Op de terugweg van de Jeulenwijk mocht ik gelijk op fietsen met een nieuw raadslid. Iemand die enthousiast begonnen is met het raadswerk. Volop kon ik vertellen over de CDA-blues. Daarmee antwoord geven op de bijzondere vraag: waarom wil niemand dat de partij die in 2020 durfde ingrijpen in de moeilijke situatie van Hoogeveen nu aan het stuur van gemeente komt te zitten’? En wat doet dat met CDA-raadslid? Ja, dat is toch eerlijk is eerlijk wel de CDA-blues. Ik schetste mijn visie aan de hand van een tijdlijn vanaf 2014….over moeilijke samenwerking. Over de ruzieraad van 2018-2020. De oplossingen die m.i. geen oplossingen waren en over daarmee de bittere smaak van niet-doortastend besturen. Als ondernemer, accountant en zeker als commissaris kon ik daar niet goed tegen. En zo leefde dat meer in de CDA-fractie. Over doorgaan of opstappen of over de de derde weg: starten met vernieuwing. Namelijk een raadsakkoord waarbij dan de wethouders konden solliciteren op basis van kwaliteit, door motie van PvdA (gesteund door ook CDA) verworden tot een zakencollege. Over dat er geen frisse wind ging waaien, maar dat er nog veel meer tegenstanders opstonden in de raad….ook omdat medestanders natuurlijk tegenstanders werden. En andere tegenstanders op eens weer medestanders. De Hoogeveense politieke wereld werd niet veel duidelijker op. Stank voor dank?  Het is wel de koe in de kont kijken. Waarschijnlijk hebben we het ook te pedant gebracht….dat ligt in onze regio best gevoelig…

Op de vraag of de CDA-fractie wel een oppositiepartij was moest ik denken aan de uitspraak van Harald Buit. ‘CDA geen oppositie voeren? Dat doen ze toch al jaren?’….extra sneu als je dan deze observatie vergelijkt met de opmerkingen als ‘er geen sprake was van voldoende dualisme’. Tussen fractie en wethouder, tussen coalitiefracties en in de fractie zelf was volop dualisme. Ruimte om je mening te geven en ruimte voor de ongemakkelijke vraag. Ik kon me daar prima in vinden en eerlijk is eerlijk natuurlijk wel als ik mijn zin kreeg….

Maar ook over de moeilijke periode na het zomerakkoord, een lastige periode 2020-2022. Zure verhoudingen bestonden nog, maar werden niet meer zo openlijk gedelibereerd als in periode 2 juli 2020 tot 3 december 2020.  De rust keerde weer, maar of we alles achter ons hebben liggen? De boodschap die partijen bij de informateur deden….?  Tegen verwachting in werden we in de verkiezingen niet gevierendeeld tussen coronabeleid van Hugo-de affaire Omtzigt – Sywerd-gate en onze eigen ellende van coalitie 2018-2020. Er bleven maar liefst 6 zetels over. No. 6 kwam daarmee zelfs nog in de raad….poeh. Wij dachten aan de slag met vernieuwing, nieuwe manier om wethouders te selecteren, door met een soort raadsakkoord (door ons samenwerkingsakkoord genoemd) en zelfs met 5 partijen inclusief dus 5 keer 0,8 wethouders. Over de oude  moeilijkheden met CU en GB heen stappen en handen in een slaan…… met nieuwe mensen aan alle kant aan de slag voor Hoogeveen. Doortrekken van de lijn van het zomerakkoord 2020. Blijkbaar een onzinnig voorstel in ogen van andere 7 a 8 partijen, blijkbaar moest nog één partij boete doen of na 1994 was het in Hoogeveen ook tijd voor een geel-paarse combinatie.

Mijn telefoongesprek met Cees Bijl (door mijn afwezigheid door trieste familieomstandigheden wilde hij wel een persoonlijke toelichting op zijn advies met mij delen) was zeker ook geen zalf voor deze wonden. Zo ontstond (net als bijna overal in Drenthe) de CDA-blues. Haha, d’r is zelfs al een festival van ….net gemist op 22-27 maart 2022…. natuurlijk gaan we moedig voorwaarts en kijken wat vaker in de spiegel….

Loohuis-blues

In de middag van 20 mei had de raad van Hoogeveen de ‘strategische conferentie’. Zeer bijzonder want iedereen wist dat de werkelijke strategische conferentie de afgelopen weken ’s avonds in de raadszaal werd gehouden door de 4 coalitiepartijen. Er zijn behoorlijke noten te kraken en grote verantwoordelijkheden moeten worden gedragen. Alleen Hetty, Hilma en Aron waren de onderhandelaars dan ook aanwezig bij deze ‘strategische sessie’. Dat roept de vraag op hoe belangrijk deze middag voor de strategie van Hoogeveen is voor de nieuwe coalitie. Heeft samenspraak met de raad echt toegevoegde waarde?  Hilma gaf achteraf aan dat ze wel de nodige nuttige tips had opgeschreven, wellicht ben ik dan ook te negatief…. de coalitie worstelt natuurlijk ook met ‘het nieuwe geluid van verbinding’. Van de nieuwe wethouders was ook alleen de altijd flexibele Jan Zwiers aanwezig….:-). De rest kan natuurlijk altijd deze blog lezen…..hoopvol zien wij uit naar een niet dichtgetimmerd coalitieakkoord. Benieuwd wat we van door mij gewenste vernieuwing terug zien. Als het CDA in 2020 over haar schaduwen heen kan stappen en daarvoor haar wethouder opoffert dan moet de nieuwe coalitie toch ook iets laten zien van vernieuwing?

Jan Zwiers is deze middag al voorbereid op zwaar weer

Karel Loohuis had een leuke ‘visueel ondersteunde lezing’ ingestudeerd. Op het podium stonden vele spiegels.  Een spiegel waarmee je naar verleden, heden en toekomst kon kijken. Maar ook een (door handig Harry bij gemeente gemaakte) deurkozijn. Grappend al de opbouw van een guillotine genoemd, maar toch echt bedoeld als een open deur naar de nieuwe samenwerking, nieuw contact met de burgers. Karel deed enthousiast zijn best om ook de goede aspecten van bestuurlijke vernieuwing te benoemen…eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat wij daar minder aandacht voor hebben gehad in periode 2020-2022. Dat wil niet zeggen dat we niet zo’n 80-100 Hoogeveners over problemen/uitdagingen hebben gesproken….!

Karel somde goede stappen op in onze gemeente. Stappen op weg naar meer burgerparticipatie. Hij noemde daarbij zelfs de twee verbindingsfestivals. Deze en zeker de laatste mogen mijns inziens niet tot de successen gerekend worden. Het was de zaterdag nadat de oppositie de raadszaal uitgelopen waren en de oppositieleiders demonstratief met het logo van het festival in de raadszaal op de foto gingen….’

Bom barst in raadszaal: Oppositie in Hoogeveen loopt uit protest weg – Dagblad van het Noorden (dvhn.nl)

Zelf zag ik in het kozijn een open spiegel… als je door deze spiegel naar de Hoogeveners kijkt zie je niet jezelf, maar de ander. Dus een spiegel om juist de ander te zien. Dat past goed in de grondwaarden die ik zou willen nastreven….zonder te pamperen en door eerlijk en rechtvaardig te zijn. Het zou toch geen oproep zijn aan de coalitie om vooral open deuren in te trappen?

Bij deze hele toespraak bekroop me toch wel het gevoel dat ook Loohuis (zeker bij de spiegel van het verleden) enige moeite had om de blues te onderdrukken, zo werd de openingsspeech voor mij de ‘Loohuis-blues’.  Verrekte jammer dat hij zijn sax niet meegenomen had….!

De sessies werden door leuke tekenaar samengevat. Deze werden aan einde van de dag gepresenteerd en toegelicht.

Duurzaamheids-blues

Daarna kwam een duurzame held op hoge haken. Een enthousiaste dame met een toch vooral bekende presentatie. Op zich helemaal niks op aan te merken. Een lezing die ik zelf sinds 2016 zo’n 20 keer heb bijgewoond. Ook haar voorbeelden waren goed, maar ook niet nieuw. Hoogeveen heeft als sinds de motie Kroezen-Kreuze uit augustus 2016 gewerkt aan MVI. Dus op papier hebben we al lang stappen gezet richting duurzaam  inkopen. Ook rotondes duurzaam bouwen is geen nieuwe thema. Ik schreef er in zomer 2021 nog een uitgebreide blog over (iets met blauwe lampen en geklaag). Maar beleid op papier werkt niet. De aanbestedingswet en tegenwoordig de arbeidsmarktkrapte zijn mantra’s die er voor zorgen dat ons drukwerk bij een drukker in Barendrecht wordt gedaan. Onze koffie ver buiten Hoogeveen komt en dat de Hoogeveense ondernemer die bedrijfskleding leverde zijn contract kon inleveren ten gunste van een leverancier van verder weg. Buy local lukt ook al niet voor de managers en interimmers die wij in Hoogeveen op dit moment nodig hebben. Op deze vrijdagmiddag maakten wij toch met de nodige interimmers kennis. Deze komen uit Groningen of zelfs verder weg uit Brabant.  It’s a global market denk ik dan maar….dan valt alles nog mee. Aardige en waarschijnlijk competente mensen dat vast wel….

Duurzaamheid in tekening

 

Woningbouw-blues  

De enthousiaste Jetta Post (leukste dagvoorzitter van het Noorden) had ook duidelijk meer klik met de sprekers 2 en 3. Wij ook. Zeker met de inleiding van Pieter Bregman gingen we d’r echt even voor zitten.

Bregman gaf zowel aan het begin als aan het einde een onvervalste solo op de mondharmonica weer. De blues in optima forma. Voor de oud-kraker en linkse rakker die hij zichzelf noemde was de Pieter duidelijk en concreet bezig de Hoogeveners op scherp te stellen qua woningbouw. Hoewel wij eerst nog dachten met een onvervalste salonsocialist (jaarrekening Nijstee 2020 € 184.305 bezoldiging uit de WNT-paragraaf./ is overigens keurig 17k onder de norm, vragen G.J. Walda volgen later…?) te maken te hebben, viel dat uiteindelijk toch mee. Zijn loopbaan bij Nijstee gaf toch ook wel blijk van de ‘handen-uit-de-mouwen’-houding en werd hij geprezen voor de vele zaken die hij heeft bereikt in Stad. Zo’n penning van gemeente Groningen krijg je niet door alleen netjes binnen de WNT te blijven…daarbij had hij qua inhoud en opmaak een superleuk verhaal. De Stoeke als achtergrond gebruiken is voor mij in ieder geval een provocatie die werkt….Opbeurend was zijn stijl zeker, echter de uitkomsten waren minder opbeurend. Veel  grote en moeilijke uitdagingen liggen in het verschiet. Wel prikkels die in het coalitieakkoord een plaatsje moeten krijgen. De uitdaging om de komende jaren 840 woningen te bouwen met huidige arbeidsmarkt (rente, grond, politiek wil etc. is er wel) is een grote uitdaging. Daarom kregen we toch een beetje de blues van deze presentatie…bittersweet dat wel. De muziek maakte het dragelijk. Top Pieter!

Pieter Bregman kwam als kraker naar Groningen en neemt afscheid als directeur van woningcorporatie Nijestee. ‘Belast woningbezit en vermogen en voer het basisinkomen in’ – Dagblad van het Noorden (dvhn.nl)

Sociaaldomein-blues

Dan gaat spreker Maud Wilms in op haar ervaringen met haar zoon Arje. Een jongen van inmiddels 12 jaar. Maud weet door haar liedjes en haar zeer persoonlijke verhaal de andere kant van ouders die te maken hebben met sociaal domein te laten zien. Die andere kant vergeten we vaak. Zelf ben ik erg ingesteld op de inhoudelijk-beleidsmatig-financiële kant van het sociaal domein, dus dat was echt goed en food for the heart. Natuurlijk onthield ik vooral dat Maud de dochter was van Frans Wilms, CDA-burgemeester van Maasbracht in Limburg…..CDA-deformatie dat bljft er in zitten…. Het verhaal van Maud was ook zeker bittersweet. Het gaat nu goed met haar zoon Arje, maar eigenlijk was hij ‘door het systeem’ en ‘door de bureaucratie’ ook bijna opgeborgen in een medisch kinderdagverblijf, s;peciale scholen etc. met allemaal (zwaar) gehandicapte kinderen…juist hem daar weg halen heeft volgens Maud d’r voor gezorgd dat Arje opbloeide. Als kind afgelopen week 7,5 km met zijn vrienden en klasgenoten meeliep met de vierdaagse en dat terwijl hij op 3,5 jarig leeftijd nauwelijks kon lopen.  Goede les voor ambtenaren en politici: de tekentafel van de bureaucratie gaat voorbij aan de menselijke maat en juist het denken in mogelijkheden en uitdagingen voor iedereen. Gegeven de tijd van bureaucratie (later meer) toch achter wel een sociaaldomein-blues….inclusie is gewoon doen…!

Maud ‘Ilse de Lange’ Wilms in actie

Tenslotte 

Zo stond de dag in het teken van de blues. Onverwacht, maar zeer toepasselijk. Gelukkig zie je dat de blues, de mensen ook opbeurt en kracht geeft om verder te gaan. Om vanuit het bittere ook weer het zoete zien. De borrel na afloop met vele nieuwe raadsleden was ook gezellig en zelfs erg hoopvol. Dank Jetta, Pieter, Maud, Cuby, Eddy, John, Eric, Mick, BB, Barack en al die andere bluesliefhebbers. De blues is de muziek van hen  die moedig verdergaan! Dat past me wel…..

O ja, het advies om ‘naar buiten te gaan’ is m.i. obligaat. Doen partijen dat niet? Ik zie echt vele partijen met vele Hoogeveners in contact staan, hen bezoeken en met hen (periodiek) spreken…? Daar licht het volgens mij niet……..mijn agenda kan niet meer contacten met Hoogeveners verdragen….dus het moet op een andere manier….

 

…. Ik denk dat ik maar de tips van Arje ga volgen, dat laatste kan ook op een grijze zaterdag in een blogje…..

Bedankt 

Dank zeker ook Groningers Pieter en Jetta, Hoogeveen kan wel wat creatieve mensen gebruiken…