Op veler verzoek een korte blog over de dag van de kraan die ik gisteren met 40 Hoogeveners mocht meemaken. Dat verzoek sloeg overigens op ‘korte’ en niet op blog. Ach, u moet er mee doen. En rechtsboven zit een kruisje….

Om maar met de dag in huis te vallen: de titel ‘de dag van de kraan’ is door ondergetekende na 3 Benediktijner Weisbier spontaan bedacht. Het ging dus helemaal niet over kranen. Er zaten alleen in het verhaal veel kranen ‘verstopt’. Het gaat dus ook NIET over de kraan met drinkwater die op de Hoofdstraat (bij de Bijenkorf) gaat komen. Dat is voor viseters op zaterdag wel heel prettig….

Zelf telde ik op verschillende gelegenheden deze vrijdag zo’n 37 kranen. De kranen die voor de raad (en haar gasten) van de gemeente Hoogeveen symbool stonden voor ‘het middel waarmee zaken naar een hoger plan getild kunnen worden’.  Want daar zijn kranen voor…en blijkbaar kunnen we in Hoogeveen nog wel wat zaken naar een hoger plan tillen. We lopen de dag en het tilwerk even in drie stappen door:

Vertrek en Coevorden 

Rond 900 vertrekt de bus uit Hoogeveen. Wil Noordzij had alles keurig voor elkaar. Dat kan niet van iedereen gezegd worden. Ondergetekende had zich toch niet opgegeven. Wil zag de angst in mijn ogen een streek met de hand over haar hart: ik mocht mee op wat een memorabele dag zou worden. Op naar het Oosten. We verwachten wel veel uit het Oosten moet ik zeggen. Overigens was deze dag niet voor iedereen weggelegd. Zelf had ik ook bergen werk, maar deze dag zo lang al geblokkeerd, ik wilde het toch graag mee maken. Het is ook goed voor de teamgeest. Jammer dat niet alle raadsleden aanwezig konden zijn. De raad maakte zoals bij een goed schoolreisje hoort nog een kaartje met alle namen voor de niet zo fitte Jan Stoefzand en Jutta van den Oord. Toch collegiaal.

In Coevorden werden we op Nederlands/Duits grondgebied ontvangen. De wethouders van deze buurgemeente vertelden met groot enthousiasme welke mogelijkheden zich allemaal voordoen. Bedrijven die twee voordeuren hebben. Eén in Duitsland en één in Nederland. Prachtig verhaal op de grens bij het bedrijf Intergas (180.000 cv-installaties per jaar) vanuit Coevorden. Over hoe de tuin de grens is en ook symboliseert. Maar ook over succes en arbeidsplaatsen die dat brengt. De wethouders vertelden over de samenwerking in ‘vierkant voor werk’ en de bedrijven uit Hoogeveen die via deze euroterminal goederen uit Oost-Europa naar Hoogeveen en verder lieten brengen door de Bentheimer Eisenbahn. Dat klinkt nostalgisch, maar is gewoon een actuele vervoerder over spoor. Wel 7 keer zo duurzaam als over de weg (zeker als je de trein op groene stroom laat rijden). En in Coevorden zagen wij een kraan (grijper) in actie die kleine en grote containers verplaatste van trein, naar terrein of naar vrachtauto’s.  Chauffeur zat een beetje met een stick te manoeuvreren en leek zich prima te vermaken….

kraan7

 

Grijper in Coevorden, de eerste kraan van de dag

Papenburg en Meijer Werft

Via een echte Duitse lunch (Brod mit huhn) reden we naar Papenburg (36.000 inwoners). Niet helemaal zo’n logische naam voor calvinisten (zoals er nog velen in de raad – van nature- zijn), maar toch ook hier weer een authentieke kraan midden in het dorp. Symbool voor eeuwen werkgelegenheid.

kraan3

 

Oude Meijer-kraan in Papenburg-City-Centre

Een gids Willem die ons veel kon vertellen over de 7 generaties Meijers die veel voor de werkgelegenheid van Papenburg hebben gedaan. Ergens onder aan de Ems zit dus een plaats waar de grootste Kreuzfahrtshiffen van de wereld gebouwd worden. Ambitie, ambitie en ambitie. Maar ook trouw. Meijer is trouw gebleven sinds 1795 aan Papenburg. Peter Kool van Intergas zei het ook al: we kunnen verhuizen naar Polen, maar krijgen dan onze R&D, techniek en sales niet mee. Dan zijn we een verdeeld bedrijf. En zijn de loonkosten zo doorslaggevend als je snel, slim en efficiënt werkt? Daar zit de sleutel van succes. Overigens gebruikt Kool niet het woord ‘maakbedrijf’, maar liever technologiebedrijf. Ook één om te onthouden.

ei

 

Selfie op de grens met d’r achter Intergas

Dat slim werken gebeurd ook in enorme (echt giga) hallen van Meijer Werft in Papenburg. Wat een geoliede machine, wat een bedrijf. Zo bijzonder dat er 250.000 mensen komen kijken naar de 3.000 mannen en vrouwen die daar op deze werf werken (iets voor DOC of Fokker? Ook bruisend!). Het is ook wel een staaltje bijzonder werk! Maar voelde ook wel als Wildpark Meijer waar wij als Hoogeveense volksvertegenwoordigers aapjes kwamen kijken. Dat was natuurlijk niet onze doelstelling. Wij komen om te kijken naar werkgelegenheid, niet om massaal Hoogeveners naar Papenburg te brengen, maar om te leren! Wat piktje ik op van deze kranen?

  • Think big, the world is the limit;
  • Zoek dichtbij (Meijer bied via toeleveranciers nog werk aan nog eens 21.000 man, ook in de regio) wat goed en loyaal is;
  • R&D is everything
  • Bedrijfsbureau van paar honderd man is niet vreemd;
  • Koester je ‘heritage’ in een modern jasje. Wat een prachtige historie hebben ze verwerkt in het bedrijf en de rondgang!
  • Als je tijd over hebt bouw je gewoon even geen Cruiseschip…
  • Zorg voor voldoende kranen met voldoende power..! Figuurlijk: voor middelen die werk naar binnen takelen. Grijp alle hulpmiddelen aan!
  • Ook mooi: denk aan de kinderen (kindergarten voor 80 kinderen naast het bedrijf);

Gasthof Robben 

Het is al ruim over 16.30 als wij uit Papenburg vertrekken. Na al het gesjouw langs kranen en bootjes van 700 mln, 400 bij 45 meter en dergelijks zijn de kelen dorstig geworden. Maar er waait een nieuw wind in deze tijden: geen bier voor 17.00 uur. Konden vorig jaar nog raadsleden elders in Den Haag gespot worden, nu was het samen uit en samen thuis. Velen wilden wel even onder de kraan (!) van het gerstenat hangen, maar zij moesten wachten tot Gasthof Robben. De naam deed snelle bediening vermoeden en natuurlijk veel spierblessures, maar dat laatste viel mee. Het terras bleek al gauw overbelast. Duitse gasten vluchten naar binnen en de raad van Hoogeveen was enthousiast aanwezig. ‘Bitte ein Bit’ was door velen uit het hoofd geleerd, maar het hoogtepunt voor velen was toch de ‘benediktiner weisbrau’ die wij mochten genieten. Zo zie je maar weer: het gaat om kwaliteit in plaats van kwantiteit. Het was dichtbij de Hemel zo hadden de Duitse reclamemakers bedacht.

himmel

En dat geserveerd ‘mit ein hertz’ zoals de dames van Robben of hun naamkaartje hadden staan. Dat was toch prachtig. Hoogtepunt (of was het niet zo eervol?) was voor mij toch  het moment dat ik de rode draad van deze dag mocht onthullen: de dinerspeech. Dem Burgermeister Karel Loohuis gaf mij persoonlijk het woord en ik mocht zonder enige terughoudendheid alle zin en onzin die ik kon bedenken met de aanwezigen delen. Tenslotte mocht ik constateren: de raadexcursie 2015 bracht wederom saamhorigheid tussen politieke tegenstanders....en daar is het ook weer om te doen!

speech

Grussen aus Hebelermeer

PS des avonds bereikte ons nog het bericht dat Henk Reinders uit zonnig Sicilië (die statenleden zoeken hun voorbeelden ook wel en vreemde oorden) zijn dankbaarheid uitsprak dat zijn gedachtegoed (geen gefiets tijdens raadsuitjes) in goede handen was. 

Overzicht van de meeste kranen op deze dag:

kraan1

kraan2

kraan3

kraan4

kraan5

kraan6


kranen

laatste komt uit de oude hal; beetje smaller!