Over Christen zijn en zachtaardigheid. Zacht is niet altijd goed. Zeker niet als je op een ravijn aankoerst. 

Er heerst een beeld dat christenen altijd zachte antwoorden hebben en softe oplossingen moeten aandragen. Wanneer iemand een grove fout begaat, en dat blijft doen, dan blijft de christen het door de vingers zien en wordt er niet ingegrepen. Want we zijn immers ‘pastoraal’ en ‘genadig’.

Toch is dit niet het gebalanceerde onderwijs dat we in de Bijbel zien. Aan de ene kant zien we Jezus die ons oproept zeventig maal zeventig keer te vergeven, maar aan de andere kant leren we om de waarheid te spreken in liefde, en dat de wonden van een vriend beter zijn dan de kussen van een vijand. Paulus levert zelfs mensen uit aan Satan, voor hun beste leven (uiteindelijk) en voor bescherming van de kerkgemeenschap.

Gaat dus om de Waarheid te spreken in de Liefde

 Wij hebben de opdracht om eraan te herinneren dat God ons bevolen heeft de waarheid in liefde te spreken:

“Maar de waarheid betrachtende in liefde” (Efeziërs 4:15 zo schrijft men in de Statenvertaling 1977);

of in de basisbijbel …..we moeten vol liefde vasthouden aan de waarheid. Alleen zo worden we steeds volwassener in het geloof. En daardoor worden we steeds meer één met Christus.

Eerst nog een verdere studie van Efeziërs 4’ (de context): Dit begint met een oproep “Zo roep ik … u op tot een wandel die de roeping waarmee u geroepen bent, waardig is, in alle nederigheid en zachtmoedigheid, met geduld, door elkaar in liefde te verdragen” (vs. 1-2, HSV). Wanneer we de waarheid spreken in liefde, moeten we dit altijd bedenken. We moeten ons ook altijd “beijveren om de eenheid van de Geest te bewaren door de band van de vrede” (vs. 3, HSV). De “eenheid van de Geest” waarnaar hier verwezen wordt is reeds een gezegende realiteit onder allen die “in Christus” zijn, maar we moeten er ook naar streven deze eenheid te onderhouden naar buiten toe door te wandelen en te dienen op een manier die overeenkomt met Gods geopenbaarde standaarden voor gepaste omgang met hen die zich houden aan de gezonde leer. We moeten uitwendige “eenheid” niet boven “zuiverheid”1 plaatsen, want dat kan de “eenheid van de Geest” waarvan de Bijbel spreekt niet brengen of onderhouden. De mens kan zeker, met zijn eigen middelen, een “eenheid onder mensen” teweegbrengen, maar als dit ten koste gaat van de waarheid, kan deze “eenheid” niet “van de Geest” zijn. We worden specifiek gewaarschuwd tegen “elke wind van leer, door het bedrog van de mensen om op listige wijze tot dwaling te verleiden” (vs. 14, HSV). Het is in deze context dat tot ons wordt gezegd “de waarheid betrachtende in liefde” (vs. 15, SV1977); “speaking the truth in love” (KJV) – dit alleen zal geestelijke groei en volwassenheid produceren.

Zou u naar een “niet-oordelende” tandarts gaan die teveel van u houdt om u te vertellen dat u een erg ontstoken tand hebt die onmiddellijke behandeling vergt? Laat ons veronderstellen dat u naar een dokter gaat, en hij ontdekt een ernstige kwaal die kan behandeld worden met medicatie of chirurgie, maar als “niet-oordelende” arts, die u en uw plannen niet wil verstoren, beslist hij te zwijgen over het probleem, omdat dit anders “niet liefdevol” zou zijn. Is het werkelijk “liefde” de waarheid achter te houden? Nu, het is waar dat sommige tandartsen of dokters beter in staat zijn het slechte nieuws op een meer vriendelijke en zachte manier te vertolken, dan anderen. Sommige pastors kunnen de waarheid in liefde, op een minder scherpe of aanstootgevende wijze overbrengen dan anderen, maar het feit blijft: ware liefde zal zich manifesteren door alleszins de waarheid te vertellen, niet door ze achter te houden!

Echte liefde is dus soms niets zeggen, en soms de waarheid zeggen. De scheidslijn is moeilijk te vinden en ligt vaak bij hoe goed we iemand kennen. Wanneer het om een vriend of persoon gaat die dichtbij staat, dan zijn we beter af door wel iets te zeggen, dan om fouten te negeren. Want als je echt van iemand houdt dan spreek je de waarheid naar elkaar, in liefde. Een vriend een ravijn in zien lopen en niets zeggen… dat is niet pastoraal, dat is laf. En een wolf de kudde laten besluipen, dat is slecht herderschap.

De getrouwe wachter heeft verantwoordelijkheid en spreekt daarom in liefde ook de moeilijke boodschap.

Bron: http://www.feasite.org/speaking_the_truth_in_love , 26-10-2010  Door M. H. Reynolds, Jr. (uit juli-sept. 1995 uitgave van Foundation)